Onhandelbare peuter van 3

#1

onze oudste zoontje van 3 is onhandelbaar op sommige momenten. Hij luistert zeer slecht als hij straf krijgt is hij boos en lijkt totaal de weg kwijt te zijn begint dan om zich heel te slaan. we hebben nog een zoontje van 1, waar de oudste altijd heel lief mee om is gegaan totdat deze 6 maanden was en ging kruipen op zijn domein, nu slaat hij de kleinste, hij duwt en trapt hem en bijt hem zelfs weleens. mama staat er de hele dag tussen als een politieagent als ze samen op de grond “spelen”. starf lijkt hem niets te doen. op zijn strafstoeltje blijft hij vaak niet zitten, dan moet hij afkoelen in de kinderstoel maar als de stoppen echt doorslaan krijg ik hem daar met geen geweld meer in en mag hij naar zijn kamer vertrekken om daar na te denken. na een minuutje of 10 mag hij na een gesprek en een sorry weer in de huiskamer komen. maar vaak is het dan binnen een paar minuten weer opnieuw raak.
belonen voor goed gedrag hebben we ook al geprobeerd. op de peuterspeelzaal is hij super lief voor de andere kindjes en kan hij wel gewoon spelen. ook als je hem alleen hebt en de kleinste op bed ligt is hij gewoon een heel lief ventje . ook kan hij voor de jongste heel lief zijn en brengt hij hem speelgoed en troost hij hem als hij huilt. we doen ook veel dingen apart zodat de oudste toch 1 op 1 aandacht krijgt. ik ben thuis voor de kinderen dus heb de hele dag de tijd en ben heel veel met de kinderen bezig. los van elkaar en ook samen. waarom toont hij toch dit gedrag,

iemand tips om deze onhandelbare peuter terug op de rit te krijgen.

#2

Het klinkt heel herkenbaar, al heb ik geen jonger kind. Erik is 3,5 jaar en kan bij vlagen ook heel temperamentvol zijn (zo noem ik het liever dan onhandelbaar). Hoe consequent ben je/zijn jullie? Mijn ervaring is dat dat heel belangrijk is. Duidelijk van tevoren benoemen wat consequenties zijn van ongewenst gedrag, 1x waarschuwen en bij dan toch doorgaan de consequentie uitvoeren (hier is dat naar de gang).

En nou kan hij ook last hebben van je jongste die toen hij ineens ging kruipen, een ‘bedreiging’ voor hem werd. Want hij kon ineens zelf in zijn territorium komen, dat was natuurlijk helemaal nieuw voor hem. En samen spelen en delen van speelgoed etc. is onwijs moeilijk op zijn leeftijd. Ik heb natuurlijk geen ervaring daarmee, maar zou je ze niet kunnen stimuleren om ‘samen’ te spelen? Met z’n drietjes een toren gaan bouwen, ofzo?

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#3

bedankt voor je reactie mriek,

bij mijn oudste is het wel duidelijk, hoe en wat met de straf. 2 keer een waarschuwing en de derde keer de gang op op het strafstoeltje. na 3 tot 5 minuten ga ik hem halen, hij verteld dan waarom hij straf heeft en moet sorry zeggen voor wat hij heeft gedaan. maar na 5 minuten begint het weer allemaal opnieuw. hij lijkt er dus niets van te leren.

samen spelen met de kinderen(en mama) gaat prima en vinden ze ook alle 2 leuk.
met de oudste speel ik ook alleen (als de jongste slaapt) en als de jongste rondkruipt probeer ik met de ouste ook iets alleen te doen aan tafel ofzo zodat de kleinste het kunstwerk niet meteen sloopt.

maar met zijn alle 2 los op de grond is gewoon bijna niet mogelijk, hij laat hem gewoon niet met rust en doet hem pijn.
ook als de jongste is de box staat gaat hij hem nog pesten.

heb al zoveel geprobeerd, maar lijkt gewoon niet tot hem door te dringen.

#4

Oké, dan ben je er al hartstikke goed mee bezig, vind ik. En dan lijkt het alsof hij er niks van leert, maar het beklijft heus wel hoor. Als jij het maar volhoudt, dan gaat het kwartje vanzelf vallen. Het steeds opnieuw doen en uitproberen hoort ook gewoon enorm bij deze leeftijd. Erik kan bijvoorbeeld als hij boos is fysiek worden; dan gaat hij schoppen of slaan. We zeggen altijd: “Als je boos bent, dan praat je met je mond, niet met je handen of voeten.” En hij weet het dondersgoed. Soms zegt hij uit het niets: “Als ik boos ben, dan praat ik met m’n mond.” Maar als hij dan een keer boos is, is dat voor hem ontzettend moeilijk en moeten we vaak ingrijpen. Dus tja…tussen weten en doen zit een groot verschil op deze leeftijd…

Heb je al overwogen om advies te vragen aan het CB voor wat betreft zijn opstelling tegen zijn jongere broertje? Misschien kunnen zij je helpen of verwijzen naar iemand die dat zou kunnen.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

dana@ ,wat beteft, jongere broertje,kan ik weinig zeggen,onhandelbaar, kan ik een boek over schrijven,met je strafhoek snap ik… compleet,wij zetten haar hier in de gang…en no way dat ze blijft zitten, ik doe de buitendeur op de knip en het zou me niet verbazen als de glasplaat die in de tussendeur er nog een keer uitgaat zo gaat ze tekeer… ik moet haar zeg maar per ‘gangbeurt’ wel 10 keer terugzetten en de deur echt vasthouden…maar ik blijf het doen… en als ze na 5 minuten weer hetzelfde doet, gaan we van voor af aan,haar record is 8 keer in ik denk 2 uur…maar daarna heb ze hetgeeen waarvoor ze op de gang stond nie meer gedaan, ik was kapot en ik kon dr wel wat kan ik je vertellen…maar de volhouder heb gewonnen zullen we maar zeggen

Pippy is geboren 17.07.2009

#6

Ik denk dat hij en je grenzen af tast, hij de aandacht moet delen met zijn broertje lastig voor hem is en daarbij komend gewoon een kind is met een temperamentvol karakter. Onhandelbaar vind ik ook een wat negatief woord … het kind heeft gewoon last van het e.e.a. en heeft moeite met zijn emoties.

Op ooghoogte met hem praten, consequent zijn, uitleggen waarom hij nu stout is en vooral het positieve belonen en positieve gesprekken met hem voeren, begrip tonen … volhouden … al is dit 100x op en dag. En wat Mriek ook zegt, samen leuke dingetjes doen … kan ontzettend veel verandering teweeg brengen.

Ik zou hem overigens ook niet pas bij de derde keer op de gang zetten. 1 waarschuwing en hup op de gang.

Petje af hoor … ook voor sugars303 … want het lijkt mij heel zwaar !! Die van mij is dezelfde leeftijd en schrikt al van het woordje “trap”…

Heel Veel Succes!

#7

bedankt voor jullie reactie’s.

Op ooghoogte met hem praten, consequent zijn, uitleggen waarom hij nu stout is en vooral het positieve belonen en positieve gesprekken met hem voeren, begrip tonen … volhouden … al is dit 100x op en dag. En wat Mriek ook zegt, samen leuke dingetjes doen … kan ontzettend veel verandering teweeg brengen.

dit doen we al, maar lijkt niet te helpen.
als hij idd bij zijn broertje of bij de hond wat doet dan kan hij ook meteen de gang op. bij andere dingen krijgt hij 2 keer een waarschuwing 3de keer de gang op.
maar ook straf lijkt hem weinig te doen.

hij weet wel waarom hij de straf krijgt. verder heb ik ook niet echt het idee dat hij jaloers is op de jongste. verder praat hij wel veel en legt ook wel dingen uit dus begrijpen doet hij het heel goed.
ook de samen spelen vinden ze alle 2 erg leuk helaas moet mama dan altijd mee doen. ik ben thuis voor de kindjes dus zorg 24-7 voor ze, weet wel dat mijn eigen keus is geweest maar het is behoorlijk zwaar. gelukkig hoor ik het idd ook bij meer mensen. en idd mijn kinderen zijn erg temperamentvol maar op de momenten dat hij dus zo boos en onderhandelbaar wordt lijkt het wel of hij kortsluiting krijgt dan lijkt hij ineens te ploffen en werkt helemaal niets. je krijgt er gewoon geen vat op.

komt tijd komt raad hoop ik maar.

er zal wel een oplossing voor zijn maar heb nog geen idee welke.
we proberen maar gewoon verder.
de jongste wordt steeds groter nog even en hij loopt en dan gaat hij er wel tegenin vrees ik.

Groeten Dana

#8

Wat ik in m’n eerdere bericht vroeg:

Heb je al overwogen om advies te vragen aan het CB voor wat betreft zijn opstelling tegen zijn jongere broertje? Misschien kunnen zij je helpen of verwijzen naar iemand die dat zou kunnen.

Zou ook nog kunnen helpen, misschien.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#9

Ook is het denk ik belangrijk om te kijken hoe je zelf in de opvoeding staat. Ben je onzeker of standvastig, bang of zelfverzekerd naar je kinderen toe. Kinderen voelen haarfijn je gevoel aan en spelen daar handig op in. BV dat mama uiteindelijk toch toe geeft omwille van de rust in huis of omdat ze moe is. Begrijpelijk maar kinderen hebben een tomeloze energie. Krijgt de oudste voldoende slaap? Zelf ben ik erg van Rust en Regelmaat … misschien saai zo’n vast schema maar handig en fijn voor ons allemaal.

#10

thx voor de reactie,

ben zelf ook erg van de rust en de regelmaat, dus daar zal het niet aan liggen.
en tja het cb, daar heb ik dus helemaal geen vertrouwen, toen mijn zoontje 3 maanden was ben ik al overgeplaatst stelletje prutsers daar. maar waar ik nu zit heb ik sinds kort 1 die net van school komt dus dat lijkt me niet de oplossing. die heeft alles uit een boekje, die dingen heb ik zelf allemaal al geprobeerd. ben sinds maandag weer met een andere aanpak bezig, lijkt wel ietsje beter te gaan. maar zijn broertje laat hij gewoon niet met rust, maar ook tegen de grotere kinderen (neefjes/nichtjes) is hij niet zo schattig tegen.
hij is ook wel een keer aangevallen op de psz toen lag zijn halve ooglid open en was hij helemaal bont en blauw 2 weken lang maar of dat nu een oorzaak kan zijn?

maar misschien dat ik morgen toch even het cb bel, misschien kunnen ze me idd doorverwijzen naar iemand anders.

Groeten dana

#11

hoi hoi nou wij hebben hier gisteren weer een hellavond gehad… en dan bedoel ik compleet me slopend duiveltje… echt niet normaal … dat is echt geen gemiddeld driftbuitje hierow…
ik zei het gisteren nog tegen manlief, de volgende ga ik filmen en die sleep ik mee naar het KDV…want die hebben aangeboden om een keer langs te komen thuis, donder opzeggen dat ze dan super schattig doet, als hun hier over de vloer komen dus dat zag ik in eerste instantie echt niet zitten, moet wel hulp krijgen voor het probleem … en als het probleem zich niet voordoet als hun er zijn, schiet ik er niks mee op ! en ik weet niet wanneer pip weer naar het CB moet… met 3 ofzo, …ga ik ff nakijken, dan bel ik het CB ook, bedoel ben er geen fan van maar alle tips zijn toch wel welkom,je kunt er misschien altijd iets uithalen wat je kunt proberen, een kijk van een derde partij werkt soms toch verhelderend…

Pippy is geboren 17.07.2009

#12

ik lees dit soort verhalen altijd met veel verbazing … driftig a la maar zo erg als hier af en toe beschreven wordt, kan ik me gewoon niet voorstellen. Dan heb je het niet meer over grenzen aftasten of hun zin niet krijgen, dan is het geen normale dwarse peuter/kleuter bui meer. Dan moet er toch meer aan de hand zijn??? Ik kan me niet voorstellen dat een kind bewust zo te keer gaat en je een hell avond bezorgd, … er moet gewoon een aanleiding zijn.
Kan ook veroorzaakt worden door spanningen in huis … kan ook aan de ouders liggen. Automatisch ontleden we het kind terwijl vaak daar het probleem niet ligt. Kijk maar ens naar de serie van Derek Ogilvie … of de nanny serie. Dan weet je ook niet wat je ziet.

Voor mij is het ook moeilijk te begrijpen omdat ik overwicht heb op het kind waardoor het zelden escaleert. Natuurlijk zijn er grote monden en enkele keer een driftbui maar dit hoort bij de leeftijd. Als ze 1x per dag de gang haalt is het veel … met andere woorden. Kinderen vertonen dit gedrag niet zomaar !!!

Ik zou zeker verder gaan kijken want voor het kind en de ouders is dit geen fijne situatie.

#13

sorrie hoor ester maar het ligt hier niet aan overwicht of opvoeding, fijn dat moeder met kinderen die het niet hebben altijd meteen met hun vingers gaan wijzen naar de situatie of hoe de ouders het doen… das echt precies wat we nodig hebben not !
ipv een steun te bieden draai jij het om en gooit in mijn schoenen, vind ik echt zo respectloos

Pippy is geboren 17.07.2009

#14

Het is maar hoe je het op wilt vatten en of je naar je eigen aandeel wilt kijken. Daar hoef je niet moeilijk over te doen want geen enkele ouder is perfect. Daar kun je nl van leren als je wilt. Waarom zou het negatieve gedrag 100% aan het kind liggen?

Onlangs schreef ik nog; ook naar jou … “petje af” … dat is ook steun en dat het voelt dat ik met mijn vinger naar je wijs, ik zou het opvatten als positieve kritiek waar alleen jij een antwoord op weet.

Ik denk op allerlei manieren mee, vanuit de moeder, ouders maar ook zeker vanuit het kind … want dat dit negatieve gedrag hoofdzaklijk aan het kind zou liggen? Kan ik me echt niet voorstellen tenzij het een gedrags probleem heeft en je het kind anders dient te benaderen …
Ook kun je niet alles op een pittig temperament gooien.

Ieder zijn mening hoor …

#15

Eshter; Hoe oud is Fabienne nu? Want ik vond het behoorlijk pittig worden vanaf Merel 2,5 was. Daarvoor vond ik haar ook vrij makkelijk. Hier ook wel eens driftbui waar ze niet uit lijkt te komen en ik ben echt consequent. Er zijn nu eenmaal kinderen met een behoorlijk pittig karakter. Merel heeft dat bij tijd en wijle ook.

Groetjes Natasja


#16

Pfoe, het klinkt wel pittig zeg! Eva heeft af en toe ook een bui, maar dat is beperkt tot 1x per dag ofzo en die waaien ook snel over. Het is normaal dat peuters die buien hebben, maar als ze he-le-maal uit hun plaat gaan en zichzelf bij wijze van ook pijn gaan doen door bv tegen een deur te trappen, dan is het denk ik wel goed om bv het CB te vragen. Zeker als het echt vaak voorkomt. Het kan pure frustratie zijn, of misschien wat anders? Ik heb ook een pittig vrouwtje, maar zo heavy als hier heb ik het ook niet. gelukkig, want het lijkt me wel zwaar! Ik denk ook niet dat Esther het met een wijzend vingertje bedoelt hoor, maar meer als tip om eens verder te kijken. Het CB kan misschien eens een opname maken thuis ofzo? Je kunt er altijd van leren! Bij ons zijn ze geweest toen Max alles bij elkaar gilde en ze hebben ons goed geholpen. Ik trok dat gejank ook echt niet meer en dan moet je aan de bel trekken. Ik ben blij dat we dat gedaan hebben. Succes!

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers

#17

Ehhhh…papa komt net zwaar pis binnen. Ik hoorde Eva al van een afstand gillen. Ze ging in de AH helemaal uit haar dak…papa werd er gestoord van! Mensen vroegen zelfs of het wel goed met haar ging…Nou, niet dus! Zo zie je maar…en ik maar zeggen dat het de laatste tijd wel meevalt en het max 1x per dag is!

Groetjes Rainbow

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie Fourth Birthday tickers

#18

@kringeldingetje … Fabienne is van dezelfde leeftijd als Merel … 11-09-2008. Eigenlijk nog steeds een tamelijk makkelijk, rustig kind. Natuurlijk heeft ze soms een driftbui … jengelt ze, is ze tegen de draad of luistert even minder of niet maar dan weet ik dit aardig te hanteren door afleiding, soms door haar te laten gaan (boos zijn mag) … Vind dit van een hele andere orde als dat ik hier regelmatig lees.

Ik wijs ook niet met mijn vinger, zeg alleen; kijk eens hoe je zelf in de opvoeding staat, hoe gaat het met jou? ik bedoel; als je bv gespannen bent, lange tijd dan heeft dit echt wel effect op het kind. Dat betekend naar je eigen aandeel kijken

Jullie hebben toch ook weleens die bekende nanny programma’s gezien? Mijn hemel … dan begrijp ik echt wel hoe zwaar dit moet zijn voor een moeder als je 1 of meerdere tornado’s door het huis heen hebt vliegen. Vaak zie je hoe belangrijk structuur is, positieve aandacht etc etc …

#19

@esther2107 en sugars303
Ik ben het wel met Esther eens, en sugars het is niet bedoeld om jou als ouder aan te vallen maar misschien is er iets waar Pippy erg op reageert en dat kan van alles zijn. Esther zegt niet dat jullie opvoeding niet goed is.
Ik weet zeker dat het hier soms zeker aan mij ligt, als ik moe ben of een mindere dag heeft net iedereen weleens heeft reageren de kinderen ook anders of willen van geen meter mee werken. En vaak geef je het dan af op kinderen terwijl het op dat moment door je eigen gedrag komt.
Wij hebben hier ook weleens een discussie (geen ruzie) en ik merk dat Marijn daar op reageert en dit soms best vervelend vindt en dan aandacht gaat eisen op wat voor manier dan ook.
Vandaag was hij hyper maar wel vrolijk maar door zijn hyper gedrag was het niet altijd even leuk. Maar dit kwam omdat hij gisteren te laat op is gekomen doordat er disco op school was en hij met mij mee mocht. Maar dit komt omdat hij door ons te laat op bed is gekomen en dit niet zijn eigen idee was.


#20

nou die hellavond kwam gewoon niet door ons we deden alles zoals normaal… en madam ontplofte gewoon klaar… dat gebeurt namelijk ook wel eens… !
gisterenavond precies hetzelfde ritueel… en madam lag binnen 4 minuten nokkie aan een verhaaltje ben ik niet eens toegekomen…

schuif absoluut niet iets af op me kind, feit is wel dat het hier gewoon in de genen zit want manlief herkend het totaal, die ging vroeger op de grond liggen bonken met zijn voorhoofd… (schoonmoeder schoof er een kussen onder want oppakken was ook geen optie…) en dat mama’s dan direct gaan zeggen dat dat niet uit het niets kan gebeuren, is in dit geval wel zo…dat gebeurt,en als ze er eenmaal in zit, komt ze er zelf nie meer gemakkelijk uit…
en datje dat misschien niet kan begrijpen als dat bij jou thuis niet gebeurt, snap ik, maar dat het soms uit het niets komt moetje dan ook proberen te begrijpen, niet overal is een reden voor te zoeken…

Pippy is geboren 17.07.2009