Onhandelbaar met driftbuien!

#1

Nou, nou…Eva heeft de laatste dagen enorme driftbuien. Gek wordt ze dan. Ze gaat gillen, keihard huilen en hoesten van kwaadheid. Het komt mede doordat Max zo vroeg wakker wordt en dan zoveel lawaai maakt, dat zij ook wakker wordt. Ze is MOE. Ze is echt niet gezellig. Normaal kreeg ze ook AF EN TOE zo’n bui, maar nu is het echt al als ze een verkeerde lepel krijgt. Ik hoorde haar vanmorgen gillen: 'andere bilo (=lepel) en ze ging helemaal door het lint! We zetten haar dan op de gang, maar dat helpt helemaal niet. Al doe je het 20x, het interesseert hij niet en daarna is ze gewoon wéér stout. Ze beukte gisteren met een vork op tafel, met als gevolg dat de hele tafel (pas 1 jaar oud) onder de putten zit. En ze bleef aan de gang, ook toen ik zei dat het niet mocht. Dus naar de gang, ik was boos. Maar ze keek zo van: ‘Boeien, stom mens’. Het kan haar allemaal geen reet schelen! Ze kijkt me ook uitdagend aan en doet dan nóg een keer wat ze niet mocht! Heel irritant! Wat moet ik nou, als die gang totaal niet werkt? Ze moet wel weten dat ze stout is en ik moet haar er ook echt mee ‘hebben’. Op de gang gaat ze klooien, de bijkeuken vind ik te gevaarlijk en verder hebben wij geen vervelende donkere plekken in huis…Waar is mijn schattige peutertje nou??

Groetjes Rainbow, trotse mama

#2

ow rainbow nou ik voel met je mee, jullie hebben alweer zo’n fijne nacht gehad, pa en ma uitgeput en ja peutertje natuurlijk ook ! wat ze lekker chaggy maakt, hier nog zo’n figuur, kei vroeg wakker de afgelopen week 2 uur, voordat ze normaal wakker word… om 12.00 uur doet ze normaal haar middagdutje, nu haalt ze net 11.15 uur, want dan is mama doorgedraaid, en zij is lastig lastig, ze valt bijna om chagarijnig … verschrikkelijk ! dus ik snap je helemaal en ook hier krijg ik een blik van , ‘zoek het uit, doe het lekker nog een keer’… pfhhhh ,fijn is dat ! wat we dr aan doen ? me don’t know … tot 1000 tellen en proberen rustig te blijven, wat mij dus ook niet de hele dag lukt, en dan slaapt pippy nog door jij moet dr nog een paar keer uit snachts, dus ik vind het echt zuur voor je meis,
tips heb ik nie echt voor me, me medeleven heb je zeker !!!

Pippy is geboren 17.07.2009

#3

Heel herkenbaar. Hier ook uit pure vermoeidheid. Als ie echt niet meer te handelen is, dan gaat ie naar bed. Vanmorgen lag ie er ook al om 11.15 uur in en sliep binnen vijf minuten.

De gang werkt hier ook niet altijd meer, wat wel werkt is negeren… haar laten zitten en jij loopt weg. Zij negeert jou ook, probeer het eens andersom. Begint ze weer met de vork? Afpakken en weglopen zonder iets te zeggen. Wordt ze boos? Dan wordt ze maar boos. Maar laat haar zitten waar ze zit, want ze is er op uit om mama te pesten. Steeds weer die grenzen opzoeken en ze weet/voelt aan dat jullie ook moe zijn.

Kijk, in sommige situaties kun je haar niet negeren, maar je kunt haar wel op een plek apart zetten zonder ook maar een woord te gebruiken. Dit maakt vaak meer indruk dan wij denken.

Succes er maar weer mee …

#4

Ik heb naar eigen zeggen een heel leuk blog op mijn hyuves gezet. Ik zal hem hier ook even neerzetten… want wij hebben ook een peuterdiftkopje…:

Brief van een Peuter:

Aan alle mamma’s en pappa’s

Ik ben 2.5 jaar en dan is het leven best zwaar, zeker als pappa en mamma niet begrijpen dat ik wel altijd het lieve prinsesje wil zijn, maar dat er een soort onverklaarbare drang is waardoor ik MOET gillen en MOET schreeuwen. Zeker in winkels waar de rest van de gemeenschap kan zien hoe zwaar ik het wel niet hebt.

Tuurlijk van binnen zit dat kleine altijd lieve meisje dat worsteld om naar buiten te komen want ik vind het ook niet leuk om als een kleine terrorist door het huis te razen, nee dat lijkt maar schijn dat ik doe of ik mamma niet hoort roepen dat het klaar is. Want zeg nou zelf, dat gesloop en gegil is toch ook niet leuk, zeker niet als ik dan ook nog eens ziet dat mamma en pappa een kookpunt bereiken en even af gaan koelen in de tuin.

En dan is er nog het kijken hoe ver ik kan gaan. Alsof ik van afstand bestuurd word. Ik wil niet aan de dvd zitten, maar het knopje is zo verlijdelijk en ja nee ja nee ik worstel met mezelf en oeps toch gedrukt. Sorry mamma zal het nooit meer doen om prompt daarna het laatje van de cd speler eens even van heel dichtbij te bekijken.
Want tja die riep me ook.

Als deze punten zijn er geen van moedwillig pappa en mamma tot wanhoop drijven, maar van een natuurlijk fenomeen dat peuterdrift heet en waar (bijna) alle peuters of ze nou willen of niet gehoor aan moeten geven… Een soort Jekyl en Hyde maar dan in mini versie… Hopelijk hebben de mamma’s en pappa’s een beetje meer begrip voor deze soms wat moeilijke situatie.

Was getekend een lieve peuter met soms wat peuterdriften.

Groetjes,

Michèle

#5

pff ja meid zo herkenbaar! maar ik vrees…dat dit nog wel even aanhoudt en we erdoor heen moeten. wat zoiezo gebeurd want het leven staat niet stil… tis zwaar af en toe. snap je helemaall!

@Michele: mooi! zelf bedacht??

#6

Jeetje nou, hier ook zo’n puber!
Van de week uit pure frustratie het kind aan mijn moeder mee gegeven, en 's avonds weer opgehaald. En het bijzondere is, daar is dus niks aan de hand he? Poeslief, en niks mee te redden. Heel apart.
Ik ben er normaal niet zo van om mijn kinderen maar even ‘weg’ te doen, maar we konden het gewoon niet samen eens worden.
En gister heet ze pappa ook al even laten zien waarom mamma haar even weggaf!
Nou ja, ik hou maar in mijn achterhoofd dat het echt de leeftijd is, en dat als we strak en consequent blijven, dat het dan vanzelf weer minder word.
Maar moeilijk vind ik het soms wel!

#7

@ Inge Yep helemaal uit eigen koker

Groetjes,

Michèle

#8

@Michele, hahahaha, Eef is ook zo’n Jekyl! Heel goed bedacht en natuurlijk erg herkenbaar! Demons zijn het soms!

Mama was, ik schreef het ook in een ander topic, gesloopt na een ochtendje kinderboerderij. En Eva dus NIET he? Die sliep NIET. Ze bonkte al na een half uur op de deur van haar kamer, terwijl ik net even mijn ogen dicht had. Je mag soms gewoon niet even slapen van je eigen kind! Eva brulde vannochtend weer en daarnet ook. Nu is ze met papa ‘klooien’ in de garage. Papa maakt een werkbank, ik zit hier en zij rotzooit. Mag ze natuurlijk niet zonder toezicht, maar nu kan ze lekker haar gang gaan en dat doet ze het liefst! Heerlijk die rust!

@Freubeltje, bedankt voor de supertip: negeren. Dat werkt hier ook als ze een driftbui heeft, maar ik was dat even vergeten. Vooral dat weghalen van die vork en dan niks zeggen…killing! Hihihi! Ik ga het proberen en daar heb ik kansen genoeg voor!

Fijn al die herkenning! Eva zag vorige week in de winkel een meisje dat ze meteen al niet moest. Het was een dik meisje met oranje haar en ze keek haar aan alsof ze haar wilde aanvliegen. Ze pikte eerst haar loopkar in, die ze accuut af moest geven van mij aan haar. Dat deed ze poeslief, met een 'pak ‘m maar…’ Ik dacht dat de bui over was, maar daarna liep ze nog even langs dat meisje (ouder dan zij notabene) en gaf ze haar net nog even een duwtje! Trutje! In die fase is ze nu dus he? Die zou zo verwikkeld raken in een catfight als dat meisje wat gehaaider was geweest!

Mijn collega heeft een meisje van 4. Dat is echt een leuk kind. Praat veel, altijd lief…dacht ik dus. Maar niet dus…Ze zei tegen mijn collega: ‘Jij bent stom. Ik praat niet meer met jou!’ Ze brult als ze een bepaald truitje aan moet en is ook kattig. Dus…met 4 zijn ze blijkbaar ook nog steeds half peuterpuber! We moeten nog effe dus!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#9

Mevrouw komt nu naar me toe met een fietsslot om haar nek! En mooi dat ze dat vindt!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#10

@Rainbow: dat heeft rico ook dat hij soms iemand meteen al niet mag. zo laatst in de zeeman. sloeg hij zomaar een meisje op dr hoofd met zn ballon. en een week erna in de winkel
stond een kind in de weg (voor de wandelwagen) en hij trapt gewoon kei hard!
tjonge ik boos!

#11

Hoi,

Ik ben zo blij dat ik toch niet de enige ben, die een peuter heeft met driftbuien…! Pas lag ze nog voor de deur in de winkel te trappen en te gillen… Als ze het midden in de winkel heeft laat ik haar liggen en loop ik verder. Maar nu blokkeerde ze de ingang… Er is dan echt niks mee te beginnen. Lief zijn, boos worden enz… En als ze dan eenmaal weer rustig is, doet ze net of er helemaal niks is gebeurd…
Bij ons helpt de gang ook niet… Op d’r stoel zetten wil nog wel eens helpen, want ze vindt het vreselijk om stil te zitten…
Trouwens Michèle een mooie ‘brief’!

Liefs, Aline

Groetjes , Aline

Lilypie Third Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#12

idd erg herkenbaar en ook hier werkt negeren het beste.
een hele enkele keer komt ze dan naar me toe en zegt dan zelfs ‘solly mama’ en geeft me een dikke knuffel maar meestal gaat ze gewoon weer over op de orde van de dag alsof er niks is gebeurt, ik kom er dan zelf ook niet meer op terug.
succes iedereen met alle kleine draakjes.

liefs,
Rinske

#13

@Rinske: misschien raar maar hier helpt het als ik rico op zn kamer zet en anderhalve minuut later weer binnen kom
dan krijst hij nog wel maar als ik dan vraag of hij weer lief kan zijn. of als hij echt even geen raad meer weet met zichzelf of het vervelende gevoel over is zegt hij ja krijg ik een kus en het is over.
soms heeft hij dagen dat hij er gelijk erna weer inschiet maar het is vaak wel moeilijk van: wanneer zet je een kind in de hoek, wanneer op zn kamer of wanneer negeer je. opzich bben ik voor negeren hoor in een zeurbui maar soms helpt dat gewoon niet en barst mn hoofd uit elkaar ervan dan mag hij verder zeuren en jengelen en drammen op zn kamer.

#14

nou dat is idd zo, zeker als het wat langer duurt dan dreunt het echt door in m’n hoofd. ik vraag vaak ook wel of ze klaar is met huilen en vaak is het dan ja met dan nog een beetje nagesnotter maar soms is het ook echt nee en blijft ze dus echt nog lang doorgaan, wat vreselijk op m’n zenuwen werkt.
zou het dan misschien kunnen als ik ze dan (dus wanneer ze nee zegt en doorgaat)op d’r kamertje laat uitrazen?

op de gang gaat ze hier alleen wanneer ze niet luisterd, dat weet ze ook heel goed en dat werkt ook. maar dat is echt een straf zeg maar, dus voor een driftbui zet ik ze niet op de gang. maar d’r kamer is geen strafplek dus wie weet werkt het wel…in ieder geval het proberen waard. thanx.

liefs,
Rinske

#15

mar meisie je moet die kamer ook helemaal niet als strafplek zien en het ook niet zo uitleggen aan haar. die kamer is er juist voor als rustplek, waar ze zich veilig en vertrouwd voelt. iets wat van HAAR is en ze niet hoeft te delen.
dat is wat rico hier heel goed weet en als ik hem op zijn kamer zet zeg ik ook: rico ga maar even rustig op je kamer spelen en probeer wat rustig te worden in je hoofdje oke? gaat mama ook even naar HAAR kamer en dan kom ik zo terug."

dus je bied haar dan geen strafplek aan om uit te razen maar haar rustplekje. zo dien je het dan ook te gebruiken en niet omdat ze met een lepel op de hond zijn hoofd sloeg (om maar wat geks te noemen) zo ga jij maar is naar je kamer.
nee dan heb je de hoek of de gang idd.
maar voor die driftbuien waar ze in feite niets aan kunnen doen… kan een alternatief bieden: rustplek.
heel goed werken.

trouwens iets vergeten te zeggen; dit wil niet zeggen dat het huilen en gillen op dat moment stopt he.
dat gaat echt wel door. maar vaak is rico wel rustig als ik weer terug kom. ofja als ik dan vraag of hij rustig kan zijn… snapje? dus soms is hij wel stil maar soms huilt hij door. en als ik dna binnen kom en vraag of hij rustig wil doen houdt hij op met huilen geeft ie me een kus (daar vraag ik dan ook naar) en gaan we spelen
wel in het begin GOED afleiden.
ik begin dus uit mijn eigen dan op ZIJN kamer een toren te bouwen
en te lachen om gekke dingen
of ik doe mijn vinger voor mijn mond en zeg: ssst luister is??
hoor je dat?
en dan ga ik kei hard lachen. dan is het ook vaak weer helemaal over en gaat hij meespelen.

Gewijzigd door - MamavanRico op 13 Mar 2011 17:29:39

#16

ja zo bedoelde ik die laatse zin ook hoor
ik heb d’r kamer idd nooit als strafplek gebruikt, 's middags speelt ze ook altijd lekker daar, wanneer ze dus niet wil/kan slapen. dus ook zij weet niet beter of het is gewoon een fijne kamer. een rustplek dus.

waar ik wel aan zit te denken nu is dat die buien dus meestal beneden gebeuren en ze op dat moment dan echt niet handelbaar is en dus ook niet op te pakken en ik moet dan wel een trap op om bij d’r kamer te komen. dus weet nog niet echt hoe ik dat dan aan moet pakken, heb je daar ook een tip voor?

liefs,
Rinske

#17

ohja ik heb daar een tip voor. kijk wij hebben geeen trap wij wonen gelijkvloers
maar als rico drift ik moet ook door deurpoortjes en opstapjes haha ik “zwiep” hem over mijn schouder dan kan hij ook niet in mijn gezicht slaan. arm om zijn rug heen en hopsakee. en ondertussen afleiden met: ssst hoor je dat?!?! wat is dat! luister luister!
beetje overdreven doen zeg maar. zijn ze meestal wel gevoelig voor oh enne in het gezicht blazen en DAN luister maar zeggen. en ssst… want als je niet door het gebrul heen komt moeten ze wel naar adem snakken als je hard blaast

#18

ja nu je het zegt… ik gebruik die truc van ‘hoor je dat’ ook wanneer ze 's middags niet naar boven wil om te slapen en dan op de manier van dat ik d’r beer gebruik als hulp, die is boven en dan zeg ik dat de beer haar roept om samen te slapen. werkt ook meestal wel.
en in het gezicht blazen, tjee daar heb idd niet eens aan gedacht ik deed dat wel toen ze nog een stuk kleiner was maar was dat al weer helemaal vergeten.
ben alleen nog niet echt zeker van een al zwaaiend en schoppend kind naar boven brengen, ben als de dood dat ik van de trap val.

liefs,
Rinske

#19

@Rainbow: Met 4 hebben ze het niet nog steeds, maar dan begint het weer opnieuw! Ik zeg altijd maar:

Ik ben 2 en ik zeg Nee! Ik ben 3 en ik luister lekker nie! Ik ben 4 en ik ben de baas hier!!!

En blijkbaar komt het met 8 jaar wéér terug… hier is het ook regelmatig feest, de één aan het peuterpuberen en de ander aan het prépuberen met een hele grote mond… zo was mijn grote meisje nooit snik!

#20

@Rinske: haha nou fijn dat ik je weer heb helpen herinneren maarre die truc met het in het gezicht blazen en GELIJK afleiden… KAN werken he en meid en dat dan doen VOOR de trap en dan daarna gelijk naar boven lopen.
en geloof me bij opa en oma heeft rico ook driftbuien en dan krijg ik hem ook naar boven. dan heb je ineens ZOVEEL kracht want je mag je kind niet laten vallen en zo handel je als moeder op dat moment ook echt wel geloof me en vertrouw op je kracht probeer eerst is tijdens zo’n drift met haar over je schouder of enorm strak tegen je aan gewoon op gelijke vloer te lopen bedenk je dat je op een trap staat en zie zelf hoeveel vat je dan alsnog op haar hebt.
Rico is echt gigantisch sterk (lees: kon al staan met zijn 3 maanden en met een paar weken was hij al nauwelijks te verschonen ivm zijn KISS en was hij al zo sterk dat de kinderarts ervan schrok) en als ik hem aankan kan jij haar ook aan dat weet ik zeker!