Om een minderwaardigheidscomplex van te krijgen

#1

Nou ik heb eindelijk even tijd om mijn frustraties te uiten…beetje laat maargoed nu kan het even…

Ik wordt er ZO simpel van; wordt ik na het eten door een kind van 16 “uitgelachen” op straat toen ik Rico’tje bij had. zei ze tegen haar vriendin; zo die heeft zeker nog nooit van condooms gehoord, je gaat toch niet al aan kinderen beginnen onder je 20ste?!

EXCUSE MOI?!?!??! ik ben verdorie al richting de 25 aan het gaan. Ik wordt er echt kribbig van dat mensen me behandelen als een kind. OKE IK BEN KLEIN en JA ik zie er wat jonger uit dan ik ben, maar is het zo erg dat ik gewoon in de zeik wordt genomen door een puber?!
ik wordt kennelijk niet erg serieus genomen. ik stond daarna gewoon weet ik hoelang in de spiegel te kijken en rare gezichten te trekken van: zie ik er nou echt uit als een tiener?! ik vind dit echt niet tof. Ik ben 24 en zo wil ik ook behandeld worden sorry hoor maar dit is al de zoveelste keer en ik begin me bijna jonger te voelen dan ik ben alleen al door het gezeik op straat.
zo dat is eruit heerlijk!

Gewijzigd door - MamavanRico op 07 Jan 2011 22:57:21

#2

Sow… hoe brutaal kan je zijn

Hier gelukkig eigenlijk nooit dat soort opmerkingen in mn gezicht gehad.
Wel een x een oud mannetje dat me vroeg of ik met mn broertje aan het wandelen was (toen hij nog baby was). Ach ja… zal aan zn oude ogen gelegen hebben
En ook een aantal keer dat ik het via iemand anders hoorde dat er over me gepraat was ofzo.

Mijn moeder vind het dan wel weer helemaal super! Hahaha die komt oud klasgenoten tegen met kinderen op de basisschool… die met hun oren staan te tuuteren als ze trots verteld dat ze al 3x oma is!!

Ik denk inderdaad ook altijd maar zo als Bakmama! Liever een jonge mama dan een oude hoor! (niet dat ik iets tegen oudere mama’s heb hoor hahaha maar mijn keuze zou t niet zijn!)

#3

ja juist maar het punt is: ik kan het wel van oudere mensen hebben want dan weet ik wat terug te sneren, maar als een puber zoiets tegen mij zegt is het net alsof diegene mij als “gelijke” behandeld. dus dat ik zelf ook nog onder de 20 ben. PLEASE! ik voel me dan echt even onzeker worden hoor. en het is niet de eerste keer dat zo’n asociaal “ik ben alles” domme koe me belachelijk nakijkt en fluisterd met dr domme vriendin. ik zit niet meer op de middelbare school en zo wordt ik dan wel behandeld.
daarom ik wil een oude look, ik denk dat ik grijze plukken in mijn haar verf PFF!

#4

so bakmama dat doet hij netjes mijn vader is 51 en is 2 jaar opa of is ie nou 52…

#5

Hmm mijn moeder was 23 toen ze mijn broer kreeg. Niet extreem jong dus, maar zeker niet oud.
En als je dochter dan op dr 18de moeder wordt… jaaa dan ben je jong oma. Hahah
Mijn moeder is 48 en mijn vader 51. En dus ook al 5,5 jaar opa en oma

Toen ze fulltime op mijn zoontje paste heeft ze dan ook vaak reacties gehad van jóóóh, heb jij nou nog een achteraankomertje???

Enne tja er zijn er een hoop van haar leeftijd die pas rond of na hun 40ste kinderen kregn
Dan is het verschil natuurlijk wel heel groot.

#6

Ik was 21 toen ik zwanger was van Nikki en tot overmaat van ramp (voor de buitenwereld dan he?!) ging ik ook nog eens zwanger trouwen!! Ik was 6 maanden zwanger en ik hoorde de mensen fluisteren “Oooo het is een moetje!!!”… Wat was ik kwaad!!! Wat wisten die mensen er nou van!!! We hadden besloten om te gaan trouwen en 2 dagen later zat ik op de wc met een positieve test. Ik was namelijk al gestopt met de pil, omdat ik van een vriendin had gehoord dat ze er een jaar over had gedaan! Laat het bij mij nou de eerste keer raak zijn! Dus ja, ik stond met een dikke pook op het stadhuis! Helemaal gepland! Sommigen vroeger me soms wel eens of het wel gepland was, omdat ik nog zo jong was… kon ze wel op hun gezicht slaan op dat moment! En sommigen denken dat Lisa mijn eerste is en hun mond valt dan open als ik zeg dat ik er nog eentje van 8 heb!

Mijn vader ziet er nog jong uit voor zijn leeftijd (hij is 56 en ze schatten heb meestal begin 40) en hij heeft alle 5 de kleinkinderen op zijn bureau staan op zijn werk… Als hij dan zegt dat het zijn kleindkinderen zijn (want ja de meesten op zijn werk van begin 40 hebben jonge kinderen) schrikken ze zich een hoedje en vragen dan gelijk hoe oud ie is? Dan laat ie ze schatten en wat de leeftijd die ze dan zeggen zegt ie altijd: Joh, als jij denkt dat ik zo oud bent, dan ben ik zo oud ! Geweldig toch!

#7

@Yavahn: ja dat snap ik ook heel goed dat lijkt me ook echt niet leuk als je dan gelijk alles over je heen krijgt. maar het rotte is dat ik er dan ook nog is jonger uitzie dan ik ben en dat maakt het voor mij vervelend zeker als je reacties krijgt vvan pubers wat ik al zei die denken dat ik van hun leeftijd ben. ooh en in de bus keek laatst de hele bus naar me, allemaal schooljeugd. ik voelde me op zijn zachtst gezegt ongemakkelijk en zei toen ook op den duur: moet ik jou ergens van kennen?

#8

ik kan me voorstellen hoe je je voelt, ik heb helaas het tegen overgestelde , ik lijk ouder grr , maar toen ik 18 was werd de oudste geboren , ook absoluut gepland, en er werd regelmatig gevraagd of ik aan het oppassen was, ja op mijn eigen zoon zei ik meestal, en dan keken ze je ook aan van ben je niet voorzichtig geweest?? als ik met de kleine ben en er word gevraagd hoe oud die is en of hij mijn eerste is en ik zeg dat ik er nog 1 van 10 heb (bijna 10 dan) en 1 van 7 dan krijg ik alleen nog maar de opmerking , oo een nakomertje (over de kleine dan he)was zeker niet gepland grrrrrrr
nou en of dat hij gepland was het duurde allen erg lang tot het raak was.

als ik oude klasgenoten spreek zie ik dat ze of net bevallen zijn of bezig zijn terwijl ik over 10 jaar weer de vrijheid terug heb zitten zij dan nog vollop in de luiers bijwijze van , en dan heb ik zoiets van dat heb ik mooi voor elkaar hahah

before you judge me, try hard to love me

#9

o ja ik word meestal in de begin 30 geschat en ben nog maar 28 snik snik

before you judge me, try hard to love me

#10

Tja ik ken dat van het jonger geschat worden ook niet, maar ik begrijp je gevoel wel… Ik ben 30, maar zie er volgens de meesten wel een stuk ouder uit helaas Zal wel door mijn “levenservaring” komen denk ik dan maar… Maar door mensen die bij me in de klas hebben gezeten wordt je ook raar aangekeken, zo van zow jij bent jong moeder geworden! Mijn zus is 32 en die schatten ze vaak halverwege de 20… Eén troost Inge, op latere leeftijd komt het je juist wel weer goed uit . Ik vind sowieso dat mensen tegenwoordig gelijk al een oordeel klaar hebben…

Gewijzigd door - yavahn op 08 Jan 2011 11:44:58

#11

Helaas ik moet er ook regelmatig aan geloven. Ben 31 maar als ik boven de 22 geschat wordt (zeker op zaterdag op me nikes zonder make-up) mag ik in mijn handjes knijp. En ook ik heb al een keer moeten horen dat ik me te jong met jong had laten douwen door pubers. Mijn weerwoord is dan meestal laten we hopen dat jij er zo slim bent om het niet te doen. Of ik wil jou wel eens spreken als je mijn leeftijd hebt, die doet ze meestal nadenken en dan realiseren ze zich soms dat ze wel fout zitten. Oudere mensen (60+) die mij het commentaar geven dat ik er wel jong bij ben vraag ik meestal hoe oud zij waren toen ze de eerste kregen. Merendeel was 20 toen ze trouwde en dan was het al dan niet een moetje maar vaak was binnen het eerste jaar de eerste er al. Dus dan zijn we ook uitgepraat. Waar ik wel pissig om werd was mensen die gingen vragen aan Morgan waar mamma is. Die staat achter haar gebaksdoos. Echt ik weet dat morgan op der vader lijkt maar als ze MAMA tegen me zegt moet er toch een lampje gaan branden toch???

Groetjes,

Michèle

#12

ooh michele ik voel ook met jou mee, en dat laatste was ook vreselijk misselijk die opmerking. en daar kan ik over meepraten. ik zal uitleggen waarom;
toen rico nog geen half jaar was stond ik in de apotheek met rico. hij lag in de wagen en ik zat op een stoel er naast. zegt de vrouw ineens langs mij tegen me: waar is de moeder van dat arme kindje?
ik zo dat ben ik toevallig.
zei ze: huh? ik zo: wat huh heb je daar problemen mee dan?
zei ze: nou ik had niet verwacht ndat jij AL moeder bent ik dacht dat dat mkindje daar alleen was.
WAAR slaat dit verdomme op. ik was toen echt heeeeeel boos.

#13

Ik weet het, Het is nu wel minder hoor omdat Morgan ook mijn trekken heeft en ze altijd om me heen drenteld. Maar ik kan nog steeds heel pissig worden als mensen lopen van oh dat heeft ze van die en dat van die en zus van die en zo van die. Ja zeg ik meestal dan heel geirriteerd en ze heeft mijn k*t karakter. En dan zie je ze echt kijken van huh. Ik bedoel ik weet dat ze niet heel veel op mij lijkt, maar ze heeft nog wel iets van mij, zoals de kleur van der ogen en de vorm van der mond. Gisteravond kwam het bijvoorbeeld ter sprake, me ma zei ze heeft zo’n mooi mondje, ja zeg ik die heeft ze van mij. Nou zegt me moeder meteen je schoonmoeder heeft ook een volle mond. Ja zei ik en me vader ook. Ze zei maar niks meer want ze voelde ze bui al hangen. Maar daar kan ik dan zo pissig om worden.

Groetjes,

Michèle

#14

@ goudvisje wat andere denken boeit me ook weinig al ben ik altijd wel van direct een antwoord klaar hebben hoor, maar dat mijn eigen familie maar opnoemt dit heeft ze van mij en dit van mij en dit van mij en als ik zeg dat ze iets van mij heeft en het is nee joh hoe kom je daar nou bij??? OMDAT IK HAAR IN ELKAAR GEPLAKT HEB !!! dan ben ik dat wel eens een beetje zat.

Groetjes,

Michèle

#15

@ Goudvisje alleen als ze iets niet netjes zegt roept iedereen altijd dat heeft ze van jou. En bedankt he.

Groetjes,

Michèle

#16

Heb er ook wel ervaring mee, Inge. ik was 26 toen ik Noor kreeg, maar werd vaak genoeg voor zwangere tiener aangezien. Ik werd daar erg onzeker van. Denk dat het ook te maken had met hoe ik mezelf zag. Op een bepaalde manier dacht ik: Ze zullen wel denken dat ik een tienermoeder ben. Moest zelf ook nog in die rol groeien denk ik. Toen ze er eenmaal was, ging het vrij snel over. Ik ben ook iets ouder dan jij, maar ben ook klein en tenger en heb blijkbaar een jonge kop.

Sinds ik nu ineens de moeder van Nora ben (op de creche enzo) voel ik mezelf ook zo en past het me helemaal. Ik heb zo voor mn 30ste mn gezinnetje compleet en ik ben heel blij dat mijn leven zo is gelopen dat dat kon. Nu maakt het me ook echt niet meer uit wat mensen denken of zeggen.

Weet hoe irritant het kan zijn, maar je moet maar denken: Die pubers weten niet waar ze het over hebben en jij staat daar dus echt boven, of zij dat nou zien of niet.

Liefs!

Lilypie Pregnancy tickers

Lilypie Third Birthday tickers

#17

@ goudvisje op die moment wou ik wel eens dat ik een andere familie uit kon kiezen ja.

Groetjes,

Michèle

#18

@Michele: ooooh ja dat is ook zoiets irritants. mijn schoonmoeder zegt heel vaak: wat lijkt hij toch op rijco.
en iedereen zegt dat. en dan zeg ik: ja hij heeft mijn mond en mijn neus
en dan vragen sommige mensen weer aan rijco omdat rico krullen heeft: HAD JIJ VROEGER KRULLEN?? hij zo: nee? hun weer: hoe kan het dan dat hij krullen heeft?
ik zo: Even denken… wie is er ook alweer bevallen 24 september 2008 om 5 voor 1 van een jongen. en dan denken zij ook na. en dan : ohja… natuurlijk stom.
PFF rot toch op. Ik moest ontzettend lachen en ik voelde me even helemaal stoer toen rijco’s moeder zei: op die foto zie je duidelijk inges lag op rico’s mond.
EINDELIJK ERKENNING

@Goudvisje: waar ik me druk over maak? ik ben nou eenmaal onzeker (mede door mijn verleden) en ik dacht dat ik wel al heel sterk was maar als je zoiets maar vaak genoeg hoort in korte tijd en je ziet ze lachen en fluisten ja dat voelt even goed kut als ik dat zo mag uitdrukken

@Liske: ja precies jij snapt me ook… wat je zegt: het is misschien omdat ik mezelf zo zag.
dat dennk ik dat bij mij nu het geval is. Omdat ik misschien wat minder in mijn vel zit en wat onzekerder over mezelf ben door het 1 en het ander trek ik me dit soort dingen ineens heel erg aan. Als ik rico niet bij me heb voel ik me bijna geen moeder omdat ik laatst b.v. een bek van hier tot tokio en weer terug kreeg van zo’n meid van 'n jaar of 15. ik liep namelijk even niet op te letten en botste bijna tegen haar aan. zei ze: moet je een mep ofzo K**** H**R
??? hallooo dan denk ik; als mensen mij als een volwassen vrouw zouden zien als een moeder zouden ze zo niet praten want die jeugd onder elkaar doen dat blijkbaar wel dat weet ik maar ik wil daar niet bijhoren. toen ik zei: pas op he snotaap." toen keek ze me aan van: ben jij nog wel normaal? snotaap??
maar daarna snapte ze de hint volgens mij wel.
tja sorry hoor. gaat toch nergens over!

#19

Zelf heb ik dit probleem niet, haha. Maar ik ben ook al 36, bijna 37 en aan mij heeft nog nooit iemand gevraagd of Eva en Max van mij zijn. Blijkbaar zie ik er gewoon uit als een moeder!

Maar ik wil wel even zeggen wat een achterlijke lui je toch hebt zeg! Waar bemoeien ze zich mee! Ik zie ook wel jonge meiden met kinderen lopen, maar ik zou het nooit in mijn hoofd halen om daar iets over te zeggen. Dat zijn mijn zaken helemaal niet! En als je te oud bent, zeggen mensen daar weer wat van. Zo van: oh, ben jij al 42? Jeetje. Heeft een collega van mij, zelfs haar gyn was ‘boos’ op haar omdat zij nog een kinderwens bleek te hebben en nu hoogzwanger is op haar 42…Was wel erg oud vond hij en daar zal zij ook wel commentaar over krijgen straks. Het is nooit goed!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#20

Zo das lef van die gyno. Waar bemoeid zo iemand zich mee. Ik denk ook wel eens als je pas met 42 er aan begint omdat je er voor die tijd geen tijd voor had van jeetje was wat eerder begonnen, maar als je pas op latere leeftijd de juiste parner tegenkomt tja dan ben je ouder als je kindje komt. Maar dat een gyno zo oordeeld dat vind ik echt niet kunnen.

Groetjes,

Michèle