Nu al harde buiken..?

[mama_snoekie]

Ik heb nu al een paar keer 's avonds gedacht dat ik harde buiken had… Je zou denken dat ik wel weet hoe dat voelt na de zwangerschap van Joey (waarin ik dat van de 30ste week vaak had) Maar ik ben weer net zo onzeker als toen…
Ik heb het vooral na een hele drukke dag waarin ik veel lichamelijke dingen heb gedaan, maar ook na veel stress… Van de week een moeilijk weekje gehad thuis, relatie loopt even moeilijk…
Als ik dan eenmaal rustig op de bank zit voel ik de baby veel bewegen, en dan trekt de baarmoeder samen lijkt het wel. Mijn buik voelt dan ook hard aan, maar het is verder niet pijnlijk… Dat was het bij Joey wel, maargoed toen was ik ook al veel verder dan 22 weken, en was die buik dus ook al veel dikker.
Zou het echt kunnen al met 22 weken? En zou het inderdaat door lichamelijke inspanning en stress komen? Is er (behalve rustig aan doen, maar oooh wat moeilijk) nog iets aan te doen…?

[Mriek]

Ik denk dat het inderdaad al kan zo vroeg in de zwangerschap en is inderdaad meestal een signaal dat je teveel hooi op je vork hebt genomen of nog steeds neemt. Voor zover ik weet is het enige wat je eraan kan doen toch rustiger aan doen en tijd nemen om goed te ontspannen. Het is een signaal van je lichaam dat je echt serieus moet nemen. Wanneer moet je weer naar de vk/gyn? Anders daar natuurlijk ook nog even vragen.

Sterkte!

Groetjes,
M

[Sandra1980]

Wat vervelend dat je daar nu al last van hebt. Mijn eerste gedachte is ook dat het een signaal van je lichaam is dat je het rustiger aan moet doen. Je zegt dat het vaak zo is na een drukke dag en dat je relatie momenteel niet zo goed loopt. Dat zijn natuurlijk allemaal dingen die mee kunnen spelen. Ik zou dus zeggen hoe moeilijk het misschien ook is. Probeer je te ontspannen en doe het wat rustiger aan. En idd ook even met de verloskundige bespreken.

Sterkte!

Groetjes,
Sandra

[miremady]

Je zult het indd rustiger aan moeten doen meissie. luister naar je lichaam, hoe moeilijk het ook is

Liefs Michelle

[lalala]

O, meid, dat kan ook heel vervelend zijn!
Ik had het ook al vrij vroeg, mar had dan ook best veel stress, en het vaak heel druk!
Dus echt een teken dat je wel iets rustiger aan mag doen!
Ik hop dat je je rust een beetje kan nemen.
Liefs, Anne

[Michele1]

Ik had ze ook vrij vroeg en ik moest het gewoon wat rustiger aan doen, Alleen als ze aan blijven houden moet je het even melden.

Groetjes,

Michèle

[Jolan]

Ja ook zo vroeg in de zwangerschap kun je last hebben van harde buiken.
Ik had de eerste harde buiken al rond de 20ste-21ste week.

Rustiger aan doen, regelmatig even een pauze inlassen, even op de bank gaan zitten/liggen.
Als je harde buiken hebt kan een douche ook wonderen doen (tenminste bij mij)

[gwensanders]

Dat lijkt me echt irritant als je al zo vroeg harde buiken krijgt. Ben ik blij dat het bij mij nu pas begint (38 weken). Ik denk wel dat je het dus wat rustiger aan moet doen, hoe lastig dat vaak ook is.
Heel veel sterkte ermee en ik hoop voor je dat het snel minder wordt.

groet
Gwen

[mama_snoekie]

Dankje voor jullie reacties!
Ik had het gistermiddag op mijn werk weer, heel erg! Ik heb de gynaecoloog gebeld, want ik word er wel bang van. Ze vertelde mij dat het echt met drukte te maken heeft, en dat klopt ook wel.
Ik werk als gastouder, op maandag en dinsdag van 8 tot 7, hele lange dagen dus. Ik heb er overdag een kindje van 1,5 en een van 3 jaar, en daar heb je het druk mee! Ook is er een grote hond die zijn verzorging vraagt, en daarnaast doe ik er het hele huishouden en de boodschappen (met de twee kids in de bakfiets) 's Middags na 3 uur komen de oudste twee thuis en nemen vaak vriendjes en vriendinnetjes mee, dus druk druk druk daar! Het is een 6-persoonsgezin waarvan ik ook alle strijkgoed doe, en daarbij til ik dus de wasmanden naar boven, ik til dat meisje van 1,5 regelmatig op, maar het ergste is dat die van 3 jaar haar beentje heeft gebroken en die kan ik nu dus ook tillen! Dat heb ik geweten, want gisteren en eergisteren was het gewoon te veel! Ik ben 's middags toen de kinderen in bed lagen zelf daar ook even op de bank gaan slapen, wat ik normaal nooit doe, maar ik had het echt nodig!
Tot overmaat van ramp zijn ze daar in de week dat dat meisje gips heeft begonnen met zindelijk worden! Belachelijk als je het mij vraagt, want wat is nou een week later als ze het toch al ruim drie jaar niet deden! Dat betekend voor mij dus ruim 6 keer per dag dat kind naar de wc tillen!
Gisteravond toch maar even met de moede rvan dat gezin een gesprekje gehad dat ik het zo niet tot de 36ste week vol houd, al zijn het maar 2 dagen. Ik moet er ook twee dagen van bijkomen, waardoor ik nog maar 3 dagen over heb voor mijn eigen huishouden, naast de zorg van Joey, en zo is het gewoon allemaal te zwaar! Ik voel me alsof ik al op het laatst loop, terijl ik nog 18 weken te gaan heb!

Morgen moet ik naar de gynaecoloog voor controle, en zal het er met haar nog even over hebben hoe ik de dingen het beste aan kan pakken, want ik vind het echt moeilijk om rustig aan te doen. Vandaag lekker een pyama-dagje met Joey alleen thuis Heerlijk1

[Michele1]

Jeetje zwanger of niet ik vind dat je nog onwijs veel doet als gastouder hoor. Wordt je niet een beetje uitgebuit?? Mijn moeder is ook gastouder en een beetje was wegstrijken doet ze ook wel eens. Maar ze is er voor de kids en niet het hele huishouden.

Maar goed nu even over je conditie. Ik zou zeker maar even met je gyno er over praten want dit is niet goed voor jou en de baby. Oke actief zijn is niet slecht maar dit is overdreven. Ik hoop alleen wel dat je werkgeefster ook inziet dat ze misschien iets meer zelf moet gaan doen.

Groetjes,

Michèle

[mama_snoekie]

Tja uitgebuit… Ik vind dat ik dat zeker word!
Toen ik daar ruim 2,5 jaar geleden voor de eerste keer kwam had ik overdag 1 kindje en 's middags de twee oudsten er bij. Ik zou wat huishoudelijk werk doen, want alleen de hele dag met een kind spelen leek me ook niks. Ze hadden toen nog een echtpaar in dienst die het huishouden deden. De kinderen waren 's morgens aangekleed, en ik bracht ze naar school. Ik deed wat boodschapjes en ging thuis naast het spelen met de jongste wat was wegstrijken, en een beetje de vaatwasser inpakken en toilet schoon maken.
Op een gegeven moment was dat echtpaar weg, en kwam de vraag of ik dat over kon nemen. Ik had meer dan genoeg tijd, werkte toen nog drie dagen,. en wou dat best doen. Ik stelde een schema op, en kon het nog prima aan. Maar op een gegeven moment kwam er een hond bij, en een kindje, dus een bijkeuken van de hond die snel vies word, een babykamer, een extra badkamer, een kantoor in de garage, plus het feit dat de kleintjes 's morgens in pyjama aan tafel zitten en die ik nu in bad kan doen en aankleden. langzaam aan steeds meer dus…
Het gaat hier om een kast van een huis, en zeer gemakzuchtige ouders en kinderen die werkelijk niks zelf doen. Stinkend rijke cariere ouders die de kinderen een beetje voor de show lijken te hebben…
Ik heb al vaak aangegeven dat ik het niet allemaal kan bijhouden in twee dagen (mijn moeder doet inmiddels de derde dag die ik eerst nog werkte) Een 6-persoonshuishouden kun je ook niet in drie dagen bijhouden… Maar wat ze dan zegt is, maakt niet uit, wat niet kan kan niet, en laat je maar liggen. Tja dat zou ik kunnen doen, maar ik heb mezelf er mee te pakken, want een ander doet het niet! Ik heb nu wel met mijn moeder de afspraak dat zij de echt zware klusjes doet zoals ramen lappen en boven stofzuigen (onder de bedden enzo) maar dat betekend dat zij op haar dag niet aan strijken toe komt, en ik op mijn dagen uren achter elkaar op een plek sta te strijken, waardoor mijn enkel zo dik worden dat ze bijna knappen!
Gister dus maar weer aangegeven dat het zo niet kan, en ben nu benieuwd of ze met een oplossing komt. Mijn moeder wil morgen vragen of ze een huishoudster kan nemen, want ze had bij c1000 een oproepje gezien van iemand die huishoudelijk werk en strijkwerk zoekt voor 5 euro per uur! Dat moet toch te doen zijn voor zulke rijke mensen…?
Ik denk er steeds vaker aan om ander werk (ander gezin) te zoeken, maar het probleem is dat ik heel veel loon krijg voor die twee dagen! Daar zou ik ergens anders 5 hele dagen voor moeten werken… En dat wil ik niet nu ik Joey en straks een dochtertje heb…
Pfff het is een heel verhaal geworden, maar het lucht wel eens op om er eens over te klagen,…

[Michele1]

Als ik jou was zou ik gewoon doen wat zij zegt. Wat je niet redt niet doen. Met andere woorden je doet wat voor jou noodzakelijk is om je werk te kunnen doen. Dus afwasmachine aanzetten. Uitruimen niet want je kan pakken wat je nodig hebt. WC als je weet dat dat niet gedaan wordt een keer tot 2 keer per week. Ramen lappen doe je niet, heb je niet nodig om voor een kind te zorgen. Strijken, alleen wat nodig is meer niet.

Klikt misschien heel makkelijk wat ik nu zeg, maar als niemand het verder doet is dit misschien voor hun ook makkelijker om te zien dat ze iemand erbij moeten nemen voor dit werk. En werk je via een burau?? Want dan zou ik het daar ook even aankaarten.

Groetjes,

Michèle

[mama_snoekie]

Tja was het maar zo makkelijk… Ik heb zo vaak geprobeerd om dingen echt te laten, zoals de was. Maar dan staat er na een paar dagen een stapel van ruim 3 meter hoog, en dan vraagt ze of ik die dag wil strijken. Doe ik dan ook wel, maar dan komt er van dat schema weer niets terrecht… Gevolg, hele vieze vloer vol honde haren bijvoorbeeld, waardoor ik steeds de kinderen van de vloer moet houden en uiteindelijk 3 keer zo veel werk heb met die vloer omdat hij mega vies is. Tja het blijft gewoon moeilijk denk ik.
Het gastouderbureau is hiervan op de hoogte, en zij zeggen ook wat je niet kunt laat je maar liggen. Ik heb het zefl ook een beetje zo ver laten komen ben ik bang. Met alle dingetjes die er bij kwamen was ik het wel eens, tot ik er nu dus achtre ben dat het echt niet werk, vooral omdat ik zwanger ben…
Als mijn moeder morgen niets duidelijk heeft kunnen maken wat die hyuishoudster betreft, dan schakel ik wel het gob weer in, en dan samen een gesprek aangaan, want het enige wat er kan gebeuren als we zo dorogaan is dat ik het zo beu word dat ik er mee stop, en dan zitten ook zij met de handen in het haar. Want vind maar eens een gastouders weer die zo veel wil doen…

[mama_snoekie]

Nou ik ben vandaag naar de gynaecoloog geweest en ik schrok wel een beetje van wat ze zei…
Ik vroeg hoe ik nu met die harde buiken moest omgaan, en ze was nogal streng en zei dat het absoluut niet goed is dat ik dat nu al heb, en raad mij aan om te stoppen met werken… In de ziektewet dus! Maar het probleem is dat ik dan ook geen inkomen meer heb En dat kan ik echt niet gebruiken. Ik wil nu morgen met mijn werkgeefster gaan praten over wat we het beste kunnen doen, want zo gaat het gewoon echt niet langer. Ik mag hooguit een half uur lichamelijke inspanning doen, en moet dan ook een half uur met de benen omhoog gaan zitten of liggen. Thuis lukt me dit wel, en doe ik dit ook al een paar weken, en daar voel ik me inderdaat veel beter bij. Als ik nou voor een baas zou werken was ik wel in de ziektewet gegaan, maar dat gaat me nu niet lukken. Het belang van mijn kind staat natuurlijk wel voorop, en als ze niet willen meewerken aan mijn gezondheid zal ik toch voor mezelf kiezen en dus maar stoppen…
Hopelijk hebben ze er op mijn werk begrip voor, en gaan ze opzoek naar een goede huishoudelijke hulp, zodat ik mij echt alleen nog met de kindjes bezig kan houden. En dat lijkt me dan al zwaar genoeg!

[Michele1]

Huh als gastouder heb jij toch het GOB als werkgever?? Jij kan dan als het goed is gewoon de ziektewet in hoor.

Groetjes,

Michèle

[Jolan]

Als ik jou was zou ik vandaag nog met het UWV bellen vragen of je recht hebt op ziekengeld (omdat je ziek bent ivm de zwangerschap, zeg dat er bij!) en vraag ook of je recht hebt op een uitkering voor zwangerschapsverlof en hoe je dit allemaal moet regelen. Dan bel je het GOB op en verteld hun wat je gyn heeft verteld en wat het UWV je verteld heeft.

Als ik me niet vergis moet je werkgever je gewoon ziekengeld betalen en je tijdends je zwangerschapsverlof door betalen. Deze onkosten krijgt je werkgever vergoed, maar dan moet die wel aangeven dat je ziek bent ivm je zwangerschap.

Denk aan jezelf en de kleine in je buik! Genoeg is genoeg he!!!

Ik kreeg zelfs ziekengeld en een uitkering met zwangerschapsverlof van een baantje dat ik 4 weken tijdends mijn zwangerschap heb gehad. Het was niet veel (omdat ik er maar kort gewerkt had en een andere baan had waar ik meer verdiende) maar ik kreeg wel iets, en dat via een uitzendbureau!!

Dus ga er achter aan en ga lekker thuis zitten met je benen omhoog! Je doet veel te veel en dat zullen de carriere-ouders straks ook wel merken als jij thuis blijft.

[Michele1]

Zelf als zelfstandig ondernemer heb je (weer) recht op zwangerschapsverlof en het bijbehorende geld. Wel minder dan als je werknemer bent maar je hebt daar recht toe. Enne als zij via het bureau tijdelijk een andere gasthouder krijgen want dat is het gob verplicht dan zullen ze denk ik en hoop ik ook wel zien hoeveel jij deed. Misschien dat er dan wat veranderd als je straks weer aan het werk gaat al zou ik daar nu even niet aan denken.

Groetjes,

Michèle

[mama_snoekie]

Pfff jullie hebben gelijk… Ik weet het, maar ik wil en kan het steeds maar niet toegeven… Ik ben hier vanmiddag helemaal ingestort, want alles word me te veel nu.
Ik heb steeds het gevoel dat ik sterk moet zijn en maar door moet gaan, ik wil niemand teleurstellen, zo ook de mensen van mijn werk niet. Ik mag het daar ook wel rustig aan doen, maar dan zit ik vervolgens de hele dag te piekeren over dat ik het toch niet kan maken om zo’n grote stapel strijkgoed te laten liggen. Want wat is nu twee dagen werk bij 22 weken zwangerschap… Moeilijk uit te leggen, maar het is net of ik het mezelf niet gun om zwak te kunnen zijn…
Zo ook thuis met mijn vriend, we hebben net een hele poos gesproken, en hij schrok er van dat ik psygisch helemaal met mezelf in de knoop zit. Hij wimpelt mijn klachten al maanden een beetje weg, zo van stel je niet aan, je maakt je druk om niks, maar in mijn hoofd zijn een heleboel kleine problemen uit gegroeid tot een mount everest formaat en nu heb ik het gevoel dat ik overspannen ben en stort ik steeds helemaal in. Nu heb ik vandaag gelukkig eindelijk een beetje begrip gekregen van mijn vriend, en we hebben afgesproken dat we vanavond zonder tv aan, eens goed gaan praten en alles wat mij dwars zit eens op gaan schrijven, want dat er iets moet gebeuren is wel duidelijk. Naast mijn zware werk zorgt al die stress natuurlijk ook voor die harde buiken, en daar moeten we nu werk van maken, want ik zou het mezelf nooit vergeven als deze zwangerschap mis gaat door mijn eigen gedrag.

Pfff sorry hoor meiden, ik voel me zo stom dat ik nou gewoon niet onder ogen kan zien dat ik WEL een probleem heb, en geen aansteller ben. Ik wil gewoon alles, ik wil graag een goede moeder, partner, dochter, schoondochter, huisvrouw, werkneemster, vriendin en weet ik veel wat nog meer zijn. En dat lukt niet, en dat zorgt er weer voor dat ik stress heb.
Hopelijk gaan we vanavond een hoop duidelijk krijgen door alles eens op te schrijven, en hopelijk komt mijn vriend niet alleen met oplossingen aan (zo als altijd) maar toont hij ook eens begrip, en weet hij mij eens wat meer zelfvertrouwen te geven en hoort hij gewoon eens mijn verhaal aan…

Nou het is al weer een heel verhaal gewordne zie ik… Ik hoop dat ik een beetje duidelijk over kom, want ik zie door de bomen het bos niet meer…

[Jolan]

Ach meid toch.
Nu je ingestort bent vind ik al helemaal dat je moet stoppen.

Je kunt in een gezin met 4kids niet je benen omhoog houden. Even tegen een kindje van 1,5 zeggen: even wachten want ik heb pauze. Een kind van 3 maar in zijn broek laten doen omdat je even moet rusten en de oudste niet opvangen als ze uit school komen omdat jij even rustig aan moet doen. Naast alle huishoudelijke taken die je toch niet kunt laten liggen.

Thuisblijven, alles op je gemakje doen, dat is wat jij moet doen.
Oke, het is niet leuk om toe te geven dat het even allemaal niet meer gaat…maar ja, je bent zwanger en dan gaat wel meer niet zoals je dat graag zou willen. Sh*t happends. Dus geef het nou ook maar irl toe dat het te zwaar word. Geniet van je zwangerschap ipv steeds pijnlijke harde buiken te moeten hebben.

En dat je ‘maar’ 2 dagen werkt, heeft daar helemaal niks mee te maken.
Ik werkte iedere morgen ongeveer 2-3uurtjes en 3-4x per week smiddags/savonds een uur of 3-4.
Het werk van in de ochtend heb ik met 24weken moeten laten voor wat het is, want het was werk waarbij ik veel moest tillen en ik na thuiskomst eerst een half uur tot een uur moest bijkomen met harde buiken. Het andere werk was in de horeca en daar moest ik met 28weken mee stoppen ivm harde buiken na het werk. Ik had best door willen werken tot de dag dat ik zou bevallen, maar het zat er gewoon niet in.

Toegeven, denk aan je kindje. Wedden dat als je thuis blijft je na 1 of 2 weken blij bent dat je gestopt bent!

Succes met het gesprek vanavond.

[Michele1]

O meid, zit allemaal niet mee he. Maar dat je zo maalt is niet zo gek. Nog niet eens ontzwangerd en je bent alweer een gierend hormoonvat Nee zonder dollen. Je hebt even genoeg gedaan en je lichaam waarschuwt je daar nu voor. Luister daar naar. Wat je al zegt je wilt niet dat er iets met je kindje gebeurd dus even een paar stappen terug. En doe het ook, dat maakt je niet een zwakkeling maar juist een sterke vrouw, je kiest voor je kind en zo hoort het ook.

Enne over je vriend. Zeg tegen hem dat je begrip wil en niet alleen oplossingen. Ik heb geleerd dat mannen duidelijkheid moeten hebben. Vrouwen hebben nou eenmaal over het algemeen meer empatie en aan 2 woorden genoeg. De zin van mannen: ‘oh zeg dat dan’ moet het soms heel letterlijk nemen. Zeg het tegen ze dan snappen ze het. Er zijn mannen die wel 2 woorden snappen, voordat ik straks aangevallen wordt door dames die wel een uitzondering hebben. Maar mannen zijn praktische denkers en vrouwen logische dus moeten we duidelijk zijn. Ik hoop dat jullie eruit komen want das voor jou maar ook voor jullie heel belangrijk.

Groetjes,

Michèle