Nog een vraagje over epilepsie

#1

Hallo,

Gisteravond ging mijn kleine man rond 18.00 uur naar bed. Hij had wat last van zijn tandjes dus heb hem lekker vroeg op bed gelegd. Hij sliep ook meteen. !,5 uur later begon hij opeens uit het niets hysterisch te krijsen. Ik snel ernaartoe, lag hij met zijn oogjes wijd open helemaal te schokken in bed. Hij reageerde ook nergens meer op, ik hem hem toen opgetild en tegen me aan gehouden maar dat hielp ook niet hij was helemaal van de wereld. Uiteindelijk was het in een keer over en sliep hij in mijn armen. Heb hem toen in bed gelegd en de HAP gebeld, we mochten meteen komen en daarna naar de kinderarts. Die hebben niets kunnen vinden en ik mocht hem mee nemen als ik hem maar goed in de gaten hield. Ik heb vannacht dan ook bij hem op het kamertje geslapen. Niets meer gebeurt en vanochtend was er ook niets aan de hand behalve dat hij nog erg moe was (we waren pas om 23.00 uur thuis).
Vanmorgen belde onze eigen huisarts nog even en mocht het nog een keer gebeuren moest ik hem wel in zijn bedje laten liggen en alleen er voor zorgen dat hij zijn hoofdje niet kan stoten.
Heeft iemand hier ervaring mee of is er iemand die enig idee heeft waardoor dit zou kunnen komen. Hij had trouwens geen koorts dus een koortsstuip kon het niet zijn. Er zit voor de rest ook geen epelepsie in de famillie en omdat hij erg huilde denken ze ook niet dat dat het is, ze gaan pas verdere onderzoeken doen als het nog een keer gebeurt.

Liefs Suzanne

Gewijzigd door - M-Suzanne op 27 Apr 2010 15:59:55

Gewijzigd door - M-Suzanne op 06 May 2010 18:21:36

Gewijzigd door - m-suzanne op 16 May 2010 13:13:11

#2

Nee, ik heb hier geen ervaring mee maar wat lijkt me dat schrikken zeg! Logisch dat je hem vastpakt en probeert tot rust te brengen.
Hopelijk gebeurd het niet nog een keer!

Groetjes Bianca

#3

Dat is schrikken!
Ik hoop natuurlijk ook dat het niet weer gebeurd,
maar wel even een tip voor als dat wel het geval zou zijn;
Leg een videocamera gebruiksklaar op zijn kamertje.
Het lijkt een beetje onaardig om te gaan filmen als je kindje een dergelijke aanval krijgt, maar het kan voor de artsen wel een hoop duidelijkheid geven.
Als je met z’n tweeen bent kan de een troosten, op het hoofje van je zoontje letten en proberen contact met hem te maken, en de ander kan het filmen.
Wij hebben b.v. geluidsopnames gemaakt van enorm slikken en kreunen s’nachts wat wij erg vreemd vonden en mede daardoor is sneller de diagnose verborgen reflux gesteld.

Maar nogmaals, ik hoop natuurlijk dat het niet weer voorkomt!
Groetjes Carolien.

#4

ik ben het met mama van casper eens om het in geval van herhaling te filmen
ik heb zo´n soort gelijke aanval als kind zijnde een paar keer gehad waarbij mijn ogen ook weg draaiden maar omdat het nooit gebeurde als ik in het ziekenhuis lag konden ze nooit een diagnose stellen
bij mij gebeurde het met name als ik wakker was

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

#5

De tip van de filmcamera is inderdaad een goed idee. Alleen heb ik daar 1 probleem bij ik ben alleen (zie topic in mama’s hoekje). Maar ik kan hem natuurlijk wel daar neerzetten en met de afstandbediening aanzetten dan hoef ik alleen maar te zorgen dat hij elke avond op het bedje gericht staat. Ik heb wel al een telefoon naast zijn bedje gelegd zodat ik hem niet weer alleen hoef te laten om te bellen.

Bedankt voor de tip. Ik ga straks gelijk even kijken of ik hem ergens neer kan zetten dat hij in het bedje kan filmen.

Ik ga straks wel even een babyfoon met camera halen. Nu ben ik zo vaak gaan kijken dat hij er zelf al snel een spelletje van maakte. Gelukkig ziet hij er dan maar weer de lol van in…

Groetjes

#6

Hoi Suzanne,

Het is wel belangrijk dat je goed van dichtbij filmt.
In 1 hand de camera, en met je andere hand op z’n bolletje proberen te troosten/contact te krijgen. Hoe beter je het op beeld krijgt hoe duidelijker voor de artsen.

Een babyfoon met camera kan voor jezelf idd wel heel geruststellend zijn, een vriendin van me had een knuffelbeer met daarin een camera. Echt ideaal. Alleen als het echt helemaal donker in de slaapkamer was dan kon je er niets mee zien. Maar overdag en vroeg in de avond wel.

Hoop dat het allemaal meevalt,
ik zal je topic nog even bekijken

Groetjes Carolien.

#7

Hai Carolien,

Ik heb net even gekeken en als ik hem schuin op zijn kastje zet en dan helemaal ingezoemd dan heb ik hem er volgens mij wel helemaal opstaan. Ik mag hopen dat ik het nooit nodig heb en dat dit eenmalig is geweest.

Groetjes Suzanne

#8

Zeker weten, dat hoop ik ook voor jullie!!!

#9

Voor de 2e keer heeft mijn zoontje vandaag een soort “aanval” gehad.
We gingen even fietsen en toen begon hij ineens weer helemaal te schokken.
Toen hij weer rustig was heb ik de huisarts gebeld en hij gaat me doorverwijzen naar de kinderarts voor een uitgebreid onderzoek. Morgen moet ik even bellen voor een afspraak maar ik ben doodsbang voor die onderzoeken, hij s nog maar zo klein. Heeft iemand enig idee wat ik ervan moet verwachten?

Liefs Suzanne

#10

Hoi ik kan je niet vertellen wat er gaat gebeuren maar wil je wel heel veel sterkte wensen. Ik snap dat je doodsbang bent.
Sterkte.

Gr Patries

#11

Ook ik heb geen idee wat ze gaan doen, maar wil je ook heel veel sterkte wensen, Wat zul je het moelijk hebben nu je ook nog tijdelijk alleen bent

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers

#12

Ik ben inderdaad heel bang dat het nog een keertje gebeurt maar ook voor de onderzoeken, hij is nog maar zo klein en ik heb gewoon geen idee wat ik moet verwachten. Ik vraag het maar gelijk als ik ze morgen bel voor een afspraak misschien kan de assistente mij wat meer vertellen.

Liefs,

#13

Oh wat schrikken zeg! En helemaal eng allemaal omdat je ook alleen bent!
Mijn zoontje heeft een tijdje geleden koortstuipen gehad, 4 op een avond. Uiteindelijk hebben we 112 gebeld en is hij een nachtje in het ziekenhuis geweest. Om uit te sluiten at het geen epileptie was, moest hij hiervoor een onderzoek doen.
Daarbij kreeg hij een soort badmuts op zijn hoofdje met allemaal gaatjes, de muts is met allemaal snoertjes aan een aparaat verbonden. In de gaatjes gaan ze een gel spuit, en dit is niet prettig, Joey had flink verdriet, want ze krassen daarbij met een botte naald over het hoofdje
Als alle electroden contact hebben met het aparaat gaan ze alles registreren. Joey moest in een stroboscoop (flikkerende lamp) kijken, en ik moest zijn oogjes dichthouden. Ik moest ook met hem spelen en een boekje voorlezen. Ondertussen zijn armpjes vasthouden zodat hij niet aan de muts kon zitten. Ik vond het heel verveledn eerlijk gezegd, en ook JOey vond het niet leuk. Gelukkig is er niks ernstigs uitgekomen!
Vorige week had Joey weer koorts en jeetje wat heb ik in angst gezeten! Ben zo bang dat het weer gebeurd, al is het dan niet echt gevaarlijk, het ziet er wel doodeng uit! Ik begrijp je angst heel goed!
Laat je maar goed informeren over het onderzoek, ik weet niet of het hetzelfde onderzoek is, misschien kan de assistente je alvast een beetje gerust stellen! Heel veel sterkte!

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers

#14

Jeetje wat een verhaal zeg. Kan me heel goed verstellen dat je onrustig bent over de onderzoeken wat voor onderzoeken het kunnen zijn weet ik niet maar ik denkt dat ze mss de hersenactiviteit wel gaan meten ofzo.
In ieder geval heel veel sterkte


#15

Meid wat een schrik, ik hoop dat je snel weet wat het nou geweest is
sterkte hoor, groetjes!!


#16

Ik heb net de assisente van het ziekenhuis gesproken en hij kan 9 juni terecht. Duurt dus nog een maand. Ze kon ook helemaal niets vertellen over de onderzoeken.
Dus maar weer afwachten. En ondertussen maar hopen dat het niet weer gebeurt.

Liefs Suzanne

#17

savanna heeft het ook een keer gehad.het duurde 45 minuten.ze krijste zoals ik haar nog nooit heb horen krijsen,had haar ogen open,maar keek me niet aan,en reageerde totaal niet op stem of aanraking.uiteindelijk was het ineens over,en viel ze in slaap.
het bleek een night-terror te zijn.gelukkig heeft ze het nooit meer gehad,want ik vond het doodeng.

#18

jeetje meid wat een schrik idd. zo heftig…ik leef helemaal met je mee! Meric heeft dit nooit gehad maar kan me voorstellen dat je even niet weet wat je moet doen. ik ben al zo een paniekerig mens ik zou denk ik gelijk 112 bellen op zo een moment! maar dat ben ik want ik ben eenmaal zo een angsthaas goed dat je nog sterk kunt zijn erg dapper van je hoor.

sterkte ermee en laat het even weten na de onderzoeken.

#19

Hallo,

Zoals jullie hebben kunnen lezen moet ik 9 juni naar het ziekenhuis om te kijken of mijn zoontje epilepsie heeft. Nu ben ik eigenlijk bijna nog zenuwachtiger voor de onderzoeken dan voor een eventuele volgende aanval. Ik zit er dan ook aan te denken om hem toch die onderzoeken te besparen en pas te gaan als hij nog een keer een aanval krijgt. Ik heb even op internet rondgekeken en ik heb namelijk niet het idee dat hij echt epilepsie heeft. Hij is de afgelopen weken ook echt onwijs gegroeid dus misschien kunnen het toch groeistuipen zijn geweest.
Wat zouden jullie doen?

Liefs,

#20

Als je bent verwezen voor de onderzoeken zal daar toch een goede aanleiding voor zijn. Je zoontje heeft al twee aanvallen gehad. Het is natuurlijk helemaal aan jezelf, als jij je er niet goed bij voelt dan moet je het niet doen. Maar persoonlijk zou ik toch graag willen weten of er inderdaad sprake is van epilepsie, en liever niet willen afwachten tot een nieuwe aanval. Je weet niet of een volgende aanval net zo verloopt of misschien heviger.

Het beeld dat je omschrijft zou heel goed bij epilepsie kunnen passen, ik weet niet wat je tijdens het zoeken op internet allemaal gevonden hebt, maar je hebt epilepsie in heel veel verschillende varianten, van mensen die alleen even een paar seconden niet aanspreekbaar zijn, mensen die in gesprek ineens even ‘weg’ zijn, tot mensen die op de grond vallen, helemaal schudden/kaken klemmen en waarbij een aanval wel een paar minuten kan duren. Het is dus niet zo makkelijk om te zeggen of je kindje wel/geen epilepsie heeft. Daar is verder onderzoek voor nodig.

De kans is groot dat je bij de eerste afspraak alleen een gesprek met de neuroloog hebt. Een logisch vervolgonderzoek, als de neuroloog daar reden toe ziet, is een EEG, electro encefalografie, dat is een onderzoek waar ze de hersenactiviteit van je kindje mee meten. Een badmuts idd met electroden die contact moeten maken met de hoofdhuid van je kindje. Dit doet in princiepe geen pijn, maar de kleintjes begrijpen niet wat er gebeurd en vinden het daardoor vaak vervelend. Als het goed is mag je kindje gewoon bij je op schoot zitten.
Een ct-scan of mri zou ook kunnen, maar dat lijkt me bij een baby niet kunnen (ivm het stil liggen).

Ik heb geen idee of de symptomen die je omschrijft ook kunnen passen bij groeistuipen. Misschien dat iemand anders daar ervaring mee heeft.

Een heel verhaal, en voor jou een begrijpelijk lastige keuze.
Ik werk zelf in de zorg, misschien dat ik daardoor ook wel iets te medisch denk, maar ik zou het dus wel laten onderzoeken.

Succes met je keuze,
en laat even weten hoe het verder gaat!
Groetjes Carolien

Gewijzigd door - Mama van Jasper op 17 May 2010 21:43:44