Niet lekker in mijn vel

[lalala]

Pfff… ik moet het even kwijt!!
Wordt even helemaal gek…
Ik zit zelf al een hele tijd niet lekker in mijn vel, en ben nu 2x bij de psycholoog geweest. Heb een soort test gedaan, en daar kwam uit dat ik toch wel een tjaah… lichte depressie heb. Mocht aan de antidepressiva, maar dat wil ik niet (vind het echt troep).

Heb vandaag dus even een hele slechte dag, nergens zin in!
Seth hangt al zeker 2 weken heel de dag aan mijn been, en nu doet hij ook al een paar dagen moeilijk met slapen overdag. Hij ligt nu ook te brullen in bed, en ik kan er echt even niet meer tegen!! Aargh!!
Pff… tjaah, verder kan ik er wienig over zeggen, maar ben het wel even kwijt,

Liefs, Anne

[Michele1]

He meid wat vervelend dat je je zo voelt. Maar eh die medicatie kan wel werken, niet dat ik je wat aan wil praten, maar ik heb het 2 jaar geslikt. Ik had ook altijd zoiets van niks voor mij en das rotzooi, maar toen ik ze ging slikken (ik moest wel want ik was er behoorlijk slecht aan toe en het was dat of opname) ben ik me wel beter gaan voelen en 2 jaar later kon ik stoppen. Wil niet zeggen dat je ze zo lang moet slikken, maar ik weet uit ervaring dat ze wel werken. Vergeet niet dat als jij je niet lekker voelt Seth dat aanvoelt en het je knap lastig kan maken.

sterkte, overigens is de kerstmis/ einde jaars bleus heel normaal.

Groetjes,

Michèle

[kikie]

Wat vervelend Anne! Kan je Seth anders niet bij je ouders laten slapen zodat je even bij kan tanken?
Hoop dat je je snel weer beter voelt.

Liefs

[Sandra1980]

Wat vervelend dat je zo slecht in je vel zit. Het zou zeker kunnen dat Seth dit ook merkt en daardoor hangeriger is dan normaal. Heel veel sterkte en probeer aan je vermoeidheid toe te geven door ook te gaan slapen als Seth gaat slapen. Desnoods wat Kikie ook al zegt hem naar opa en oma brengen om zelf even bij te tanken.

Heel veel sterkte en gewoon je hart hier luchten als je daar behoefte aan hebt.

Groetjes,
Sandra

[miremady]

Sterkte meis
Ligt ook aan de tijd van het jaar hoor ,dan is het meestal nog erger als anders. Hier wel tenminste.
Mijn paniekaanvallen worden dan erger enzo. Ook het gemis van mijn ouders komt dan boven enzo

Dan krijg je ook nog die saaie januari maand en dan gaat het vaak weer beter, ga je na het voorjaar uitkijken.

Liefs Michelle

[Mriek]

Wat naar meid! Mijn moeder heeft ook antidepressiva geslikt en ik merkte wel echt een wereld van verschil hoor, het deed haar heel veel goed. Weet je? M’n schoonmoeder heeft suikerziekte en moet dus insuline spuiten, dus misschien moet jij wel gewoon even aan de antidepressiva. Snap je? Misschien helpt het je wel. Nou ja, wil je zeker niets aanpraten, maar leef gewoon mee en zou graag zien dat je je beter gaat voelen. Lekker spuien hier hoor!!!

Groetjes,
M

[MamavanRico]

och meid wat naar voor je!
even over dat je die pillen troep vind.
stel je had reuma en je kreeg daar medicijnen voor. zou je ze dan nemen?
meid echt als je je daar beter door zou voelen zou ik geen moment twijfelen,
de 1 heeft een pilletje nodig tegen de pijn de ander tegen de geestelijke pijn.
whatever meis als jij je daardoor toch beter voelt is dat toch prima?
maargoed het is jouw keuze natuurlijk, je moet het alleen niet te ver laten komen zonder een pil want dan is eruit komen erg moeilijk…trust me!

ik hoop echt dat je snel weer opknapt, weet hoe rot het is…helaas
als je van je af wil praten doen he! ik luister ook!

[lalala]

Weten jullie, ik ben zo bang voor de bijwerkingen ervan…
Heb eigenlijk nog nooit iets van medicijnen gebruikt (zelfs geen antibiotica) dus weet gewoon niet goed wat het met me doet.
Dus ik ga het even zo proberen, maar als het niet gaat, ga ik het misschien toch proberen…
Het is nu gewoon even heel veel tegelijk waar ik aan moet werken, en als Seth dan ‘lastig’ is, is het voor mij ook moeilijker, omdat ik ook gewoon met mezelf bezig ben. Hij zal het ook zeker wel aanvoelen, maar ik kan er weinig aan doen. Ik ga me nu in ieder geval even door de dagen heen worstelen, en een mooie glimlach opzetten.

Liefs, Anne

[Michele1]

De bijwerkingen van anti-depresiva heb je hooguit de eerste 4 weken en daarna niet meer. Ze moeten aanslaan en die kans moet je ze ook geven. Hoe zwaar deze zijn kan ik niet zeggen dat verschilt per persoon.

Groetjes,

Michèle

[Mriek]

Je wordt misschien wat vlakker in je emoties, de scherpe kantjes gaan er vanaf zeg maar.

Groetjes,
M

[Rainbow]

He Anne, wat vervelend joh. Maar wel goed dat je het hier even eruit gooit! Antidepressiva schijnen prima te werken. Eerst heb je wel bijwerkingen, maar daarna voel je je wel beter. Ik heb een paar jaar flinke hyperventilatie gehad en durfde daardoor niet meer naar openbare plekken. Ik was bang dat ik dan flauw zou vallen. Ik heb toen ademtherapie gehad, die overigens niets hielp, maar bij die therapie hoorde ook antidepressiva. Die kreeg ik dan om me rustiger te maken. Ik dacht: ‘Doe maar, als ik dan minder bang word voor de hyper’ en ik kreeg ze. Ik heb eerst een hele pil geslikt, maar daar werd het heel heftig van. Ik ging helemaal trillen. Toen bleek dat je het moet opbouwen: eerst een kwart, dan een half enz. Ik had daar geen zin in en vond een therapie die me wél van de hyper af heeft geholpen. Uiteindelijk heb ik de pillen dus nooit echt geslikt, ik stopte na een zeer slechte week. Maar ik ken mensen die wél depressief zijn en zij hebben er wel degelijk baat bij. Je moet even door de bijwerkingen heen, maar daarna gaat het wel goed. Schaam je vooral niet hoor, want ik ken meerdere mensen die weleens (licht) depressief of somber zijn, je bent zeker niet de enige! Ik heb er zelf geen ervaring mee, ik ben eigenlijk altijd wel goedgeluimd, maar vanwege de hyper ken ik de anti=depressiva dus wel (ik had Cipramil). Goed dat je al naar de psych gaat, misschien red je het daar ook al mee? Sterkte hoor meis!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[christa_mama_van_ja1]

Hoi Anne,

Ik begrijp je gevoelens omtrent anti depressiva helemaal. Ik zat na de bevalling van Jack ook niet lekker in mijn vel ( lichte vorm van postnatale depressie) en heb toen ook een tijdje ( max 4 maanden) medicatie hiervoor geslikt.
Je kleintje voelt haarfijn aan hoe jij in je vel zit, en als jij gestresst bent, dan wordt zijn gedrag ook niet makkelijker. Daar ben ik inmiddels van overtuigd. Het is een wisselwerking.
Als jij niet lekker in je vel zit, merkt hij dat, wordt jengeliger, jij kan dat minder goed hebben omdat je niet lekker in je vel zit en ga zo maar door.
Die pillen heb je ook in een lage dosering en ik heb totaal geen bijwerkingen gehad. Ik heb er veel baat bij gehad.
Waarom zou je het jezelf nog moeilijker maken dan nodig is? En anders doe je het voor je ventje ( dat was mijn redenatie ook toen). Hij heeft toch ook recht op een mama die blij en gelukkig is?

Heel veel sterkte meid!!!

[Saro]

Wat naar meid dat je niet lekker in je vel zit! Ik herken het een beetje en heb het de laatste tijd ook weer vaker, misschien toch de tijd van het jaar.
Wat betreft de medicijnen kan ik je geen advies geven. Ik ben zelf ook niet zo van de pilletjes etc, maar proberen kan je natuurlijk altijd (met een lage dosering) misschien dat het je net over die moeilijke momenten heen helpt.

Moeilijk is het dan he…als Seth dan ook niet lekker in zijn vel zit, dat is dan zwaar om erbij te hebben. Dani kan nu af en toe van die enorme driftbuien hebben. Als ik me prima voel kan ik daar wel mee omgaan en laat ik hem gewoon even, maar als ik zelf ook niet helemaal lekker ben…pfff…

Ik zou als ik jou was het toch gewoon proberen. Soms heb je gewoon even wat hulp nodig. ik weet niet wat de bijwerkingen zijn, maar als die gaan opspelen kan je er gewoon mee stoppen.

Zet hem op meid. En denk goed aan jezelf he…als je iets kwijt moet wij zijn er voor je!

Liefs,
Sandra

[lalala]

Bedankt, voor alle lieve reacties

Ik ben de kerstdagen bestgoed doorgekomen. Heb wel echt genoten van Seth! Hij was zo heerlijk bezig, met zijn mooie koppie, en leuke bekkies die hij kan trekken Haha, maar dat terzijde…

Heb het met mijn vriend over de anti-depressiva gehad, en afgesproken dat ik het eerst zo ga proberen, omdat de cijfers over behandeling met therapie, enmet antidepressiva gelijk zijn. Als het blijkt dat het over een tijdje nog niet beter (of zelfs slechter) wordt, dan ga ik er wel aan.

Het scheelt wel dat het nu vakantie is, en ik geen school heb (scheelt weer een hoop stress), daarnaast is heeft mijn vriend ook vakantie, dus sta ik er overdag ook niet alleen voor met Seth, dus scheelt ook weer…
Het gaat dus nu een wel lekker,m maar ik hou er rekening mee dat het elk moment om kan slaan.

Liefs, Anne

[MamavanRico]

de vervelende bijwerkingen duurde bij mij 1 dag
gewoon s’avonds ingenomen en s’nachts kreeg ik last van ontzettende misselijkheid en overgeven.
maargoed vergeleken bij een zwangerschap valt het wel mee hoor
dus hopelijk troost dat iets.
en bijwerkingen…tja droge mond is niet fijn maar ook niet beangstigend toch?
verder vallen de bijwerkingen echt wel mee meid, en daarbij
er is niks moeilijkers dna het psyche van een mens dus je zult misschien niet bij het eerste medicijn wat ze geven verbetering merken. het kan ook zijn dat je dat wel hebt.
maar ik heb 3 verschillende moeten proberen totdat ik zoiets had van: ja deze werkt!
en daarbij is het geen wondermiddel, het kan verlichting geven maar soms heb je er ook gewoon therapie bij nodig. en de combi daarvan kan vaak heel goede resultaten geven.

meid niet bang zijn echt niet, het valt reuze mee!

[Mriek]

Hopelijk heb je het niet nodig en red je het met ‘gewoon’ therapie. En anders kan je er inderdaad nog gewoon mee beginnen.

Groetjes,
M

[yavahn]

Hoi hoi,

ik zit nu al ruim een half jaar aan de anti-depressiva vanwege de PND en voor mij werken ze prima. Je moet natuurlijk wel dingen van je af blijven praten bij een psycholoog of psychiater… Ik heb in het geheel geen bijwerkingen gehad, maar het duurt wel 3 tot 5 weken totdat ze echt hun werk gaan doen. Ik vind het heel knap dat je het zonder wilt proberen, bij mij ging dat dus absoluut niet. Ik had er dan ook hele heftige paniekaanvallen bij waar in soms in bleef hangen. Ik merk dat ik nu met de medicijnen meer geduld heb met Lisa en in chaotische situaties of woordenwisselingen veel rustiger kan blijven. Aan de andere kant vlakt het idd je emoties een beetje af en voel ik me niet meer echt de Yvonne die ik was zeg maar. Ik hoop dat ik binnenkort af mag gaan bouwen. Voor mij was het dus wel DE oplossing om rust in mijn lijf te krijgen… suc6 en sterkte!!!

Grtz Von

[Preciousbaby]

Wat naar om te lezen lalala!
Het valt ook allemaal niet mee natuurlijk, ook jou leven heeft een hele verandering doorstaan met een kindje & studeren en alles erop en eraan!
En soms is het moeilijk om echt je gedachten op je kind te kunnen zetten of miss belangrijker nog even tijd voor jezelf vrij te maken!!

Maar ik snap wel dat je niet zomaar aan de anti - depressiva wilt … Ik zou het zelf persoonlijk ook eerst met therapie proberen!
Denk dat bij jou zelf ook wel meespeelt dat je jezelf nog heel jong vind etc? Of heb ik dat mis?

Wel moet je gwn echt even goed aan jezelf denken, en dit ook aangeven in je gezinnetje! Zodat je af&toe wel de energie vindt om er weer lkkr voor te gaan, Seth af&toe een dagje weg brengen om eens lekker zelf te luieren of te tuttelen enzo!?

En ik raad aan om lkkr veel te gaan wandelen! De buitenlucht doet veel met een mens, vooral als je zo somber ben! Is het geen winterdepressie in lichte vorm? Ik heb hier zelf ook altijd een beetje last van, tege die donkere dagen enzo, bah! Maar daarom is zonlicht & buitenlicht dan belangrijk?!

Nou sterkte meid!
En lekker bijtanken deze vakantie!!

Nayaro - Danil / 14 September 2008

[MamavanRico]

ja als het zonder medicijnen goed komt is het natuurlijk nog beter,
maar daarom zei ik al; probeer goed in de gaten te houden wanneer het te ver gaat.
dat je op tijd in grijpt kwa medicatie.
ik dacht vaak: ik doe het zelf wel.
uiteindelijk was het al te ver gekomen en ja dan is het zelfs MET medicatie moeilijk.
ik wil alleen maar zeggen. ben er op tijd bij, als je zoiets hebt van: het lukt niet alleen. twijfel niet maar bel de huisarts of een psych! sterkte meisie hopelijk gaat het goed met je!

[Rinske]

pfoe nou knap hoor dat het eerst zonder gaat proberen!
ook ik heb een behoorlijke tijd aan anti depressiva gezeten, simpelweg omdat het anders niet ging.
probeer echt tijd in te plannen om even van een afstandje naar jezelf te kijken, opschrijven was voor mij het duidelijkst om te zien hoe het ging. gewoon eigenlijk een soort dagboek bijhouden in hoe je je voelt en hoe een dag gegaan is. praat hier ook over met mensen in je directe omgeving wellicht dat zij weer met dingen komen wat je zelf niet is opgevallen.
even een klein voorbeeldje van m´n moeder, zij zit elke winter met een behoorlijk winterdepressie, ze word hier erg emotioneel en niet echt rationeel van. sinds vorig jaar krijgt ze aan het eind van de herfst lichttherapie. vorig jaar sloeg dit redelijk aan maar dit jaar had zelf het gevoel van niet. terwijl m´n vader en ik echt heel duidelijk een verschil merkte in hoe ze reageerde.

In ieder geval heel veel sterkte, want dat het niet makkelijk is mag duidelijk zijn!
wel fijn dat je nu even vakantie hebt, en je vriend ook zodat je ook even een beetje rust kan nemen.

liefs,
Rinske