Niet lekker in mijn vel


#21

Ik ga inderdaad elke dag even naar buiten, en als het meezit 2x.
Het zou best kunnen dat het nu met het dinkere weer nog erger wordt, dat heb ik zelf niet zo in de gaten.
Wel gaat het nu het wat rustiger is in huis beter, dus misschien is het wel veel te druk voor me, studeren en gezin…

Misschien is het voor mij ook wel een idee om een dagboekje bij te houden, omdat ik als ik me weer iets beter voel een beetje vergeet hoe erg het was toen ik me minder voelde.

Verder vind ik het heel lastig om tijd voor mezelf te nemen, maar ook om het feit dat ik niets echt leuk vind om te doen… heb gewoon nergens zin in!

Met vrienden erover hebben, dat vind ik helemaal lastig… ik heb het er eigenlijk met niemand over, omdat ik wil laten merken dat ik het allemaal wel aan kan… Ik weet dat het niet goed is, maar ik kan me er niet goed overheen zetten, ook omdat ik bang ben misschien dat ze me niet goed genoeg vinden…
Daarnaast weet ik normaal geproken al niet zo goed waar ik het over moet hebben, en zie nu nog maar heel weinig van mijn vrienden…

Liefs, Anne


#22

hallo,
ik ben nieuw hier op deze site.
en kwam jou verhaal tegen.
ik zelf heb zo 2 jaar terug een zware depresie gehad. mijn dochter toen net 1 jaar kon niet zonder me. en wilde niks van haar vader weten, ik moest alles doen, en dat is dus nog zo, maar wel wat minder.
ik had/heb hyperventielatie, waar ik ademhalingsoefeningen voor kreeg, wat een beetje hielp. na dat er iets vervelends was gebeurd greeg ik flinke angst, als mijn man naar zijn werk ging was ik ontzendt bang, vooral als het nog donker buiten was. zodra het licht werd was het over. heb antiedeprasieve gehad wat iets hielp en ook heb ik iets tegen de angst gehad, wat volgens mij niet hielp.

maar nu een maand terug kwam alles weer terug, nu moet ik naar psygoloog aankomende dinsdag. volgens mijn broer is het best zwaar, maar moet toch eens uit gaan zoeken wat er nu aan de hand is.

er is heel wat gebeurd maar is zo verhaal.
wel mis ik mijn werk, de contacten om me heen. mijn ouders wonen twee uur rijden bij ons vandaan, dus daar kon ik ook niet even langs en veel vrienden hebben we niet, wij zijn niet zo van het uit gaan en zo. en zelf ben ik ook niet iemand die op iedereen afstap en een leuk praatje ga houden.

wel moet ik zegen dat ik heel veel heb gehad en nu nog veel steun heb van de buren.
van allebei de buren en van twee huizen verderp, bij hun kan ik altij terecht als het niet gaat.

en ja kinder voelen het heel goed aan. als ik een slechte dag heb, kunnen mijn meiden het nog slechter maken.

verhaal is wat langer geworden.
heel veel sterkte, en geef toe aan je moe heid.
oja misschien een sport gaan doen, ik ben gaan zwemmen, gewoon baantjes zwemmen in de avond.

groetjes henny