hallo lieve mama’s,
ik ben op deze site terecht gekomen, omdat ik na weer een klein drama met mijn zoon bruno (2,5) achter de rug te hebben op zoek ben gegaan naar meer specifieke info over het (aan-) leren van praten.
Mijn zoon uit zich voornamelijk in klanken gebaren en mimiek.
Het is een heel vrolijk , behulpzaam, aktief en helder ventje.
Ik word momenteel echter een beetje onzeker over zijn ‘praten’.
Steeds meer mensen vragen zich af wanneer hij nu eens gaat beginnen met ECHT praten.
Ik heb een dochter van 5 die prima praat en trouwens lekker veel kletst ook tegen haar broer maar die blijft dan gewoon oerklanken uitstoten.
Hij zegt wel dingen als Kijk mama dit, die , deze, maar echt 'het beestje bij de naam noemen’doet hij niet. Hij maakt op andere manieren wel erg veel duidelijk.
Hij draait lekker mee op de peuterspeelzaal waar hij ook niet veel zegt, maar is wel heel voorkomend en behulpzaam en vriendelijk.
Zij zeggen dan ook dat hetvanzelf gaat komen, maar ik stuit ook tijdens spelletjes of voorlezen op een soort blokkade. Hij wil gewoon niet dat woord zeggen dat ik voorzeg. Hij gaat ontwijken zeg maar . Omgekeerd weet hij alles wat ik benoem moeiteloos aan te wijzen. help!? Is dit koppigheid, hoe vind ik een goede ingang om met hem op een plezierige manier te oefenen, zonder dwingerig te worden???
wie herkent deze situatie?
Mijn zoon wil niet napraten
poeh zeg. ik zou het niet weten!!
mijn meiden begonnen al lekker vroeg met kletsen, wat ze nog steeds doen!!
kheb geen advies voor je!! sorry!!
Groetjes Mariska
Mama van Lindsay, Tess, Melanie, Julia, Nathalie & Malin
hoi mariska,
Ik weet; het is een lastig onderwerp; het is ook niet zo dat hij helemaal niet praat,
gek genoeg weet ik ook niet meer precies waneer mijn dochter begon te praten.
Soms denk ik gewoon dat het het contrast is wat onzeker maakt.
Ik lees hem iedere avond voor, praat normaal tegen hem, stel hem vragen waar hij met ja of nee op antwoord, maar als ik vraag wat is dit (beer) dan wil hij er gewoon geen antwoord op geven. soms denk ik welleens dat hij denkt; ja maar dat weet ik toch… dat zie je gewoon aan zijn blik, maar ja het zou ook fijn zijn als hij
het antwoord gewoon zou geven.
maar goed , ik wacht gewoon af, misschien kent iemand sit 'probleem’en heeft hij/zij nog leuke bruikbare tips
Hoi Mariel,
Lastig inderdaad zeg. Vrienden van mijn ouders hebben het ook gehad met hun zoontje. Die wordt a.s. mei 5 en kon doordat hij ook alleen maar klanken en af en toe een woordje uitbracht niet naar een gewone basisschool. Inmiddels praat hij al wat beter met allerlei therapieën enzo.
Misschien heb je hier iets aan: zij hadden een speelgoedpapegaai (gewoon uit de speelgoedwinkel) die alles nazegt wat het kind zegt. Dus je draait de boel als het ware om, maar je stimuleert het kind dus wel om zelf te praten want het is natuurlijk machtig als die papegaai alles napraat.
Mogelijk is dat een oplossing waar je thuis mee aan de slag kunt.
Groetekes, Sje
Ehm…ik heb het ook meegemaakt met ons zoontje Stephan.
Er zijn hier een aantal topics over (die ik destijds bijhield zeg maar)
Ik wil ze wel ff opzoeken voor je, dan kan je zelf lezen hoe het bij ons gegaan is.
Groetjes Bianca, mamma van [url=“http://www.stephanveenhuizen.kleutersite.nl/”] Stephan /url en Kaya (19-11-2005)
heel erg bedankt voor jullie reakties; ik ga zeker iets doen met de papegaai-tip
enne bieb; heeel graag. Ik ga zo mijn dochter bo ophalen misschien tot straks,
liefs Mariel
Misschien met muziek ? Heb er geen ervaring mee gelukkig, maar wens je veel succes. Laat je het ons ook weten als je de gouden tip gevonden hebt ?
Hoi Mariel,
Heb je dit ook op het CB aangegeven? Mijn zoontje is nu net 2 jaar, maar praat ook nog niet (behalve de hele dag daa (=daar) en dan wijst hij alles aan). Omdat Joost al onder behandeling bij de KNO-arts was moest ik dit van het CB daar bespreken. Volgende week moet hij weer naar de KNO-arts en dan krijgt hij een doorverwijzing voor het audiologisch centrum. ik vind het ook heel lastig: kan hij niet praten of heeft hij er geen zin in
Net als jou zoontje weet hij met voorlezen alles aan te wijzen maar zelf iets benoemen, nee dus…
Groetjes, Thirza
Hoi!
Mijn jongste zoontje sprak ook heel weinig tot na zijn 3 jaar. We probeerden allerlei dingen voor te zeggen, maar hij wilde niet herhalen. Maar dan heel plots, kwamen er wel woordjes uit en nu met 4 spreekt hij heel mooi. Het kan dus heel snel veranderen.
zo zie je maar!!
Groetjes Mariska
Mama van Lindsay, Tess, Melanie, Julia, Nathalie & Malin
lieve mama’s,
op het cb bureau vonden ze niets bijzonders, oortest was ook goed.
Sprak ook genoeg woordjes; ik had bijgehouden welke woordjes hij sprak en dat waren er dus genoeg. Alleen hij gebruikt ze niet steeds. Hij doet liever dadie (daar die) Zegt liever woef ipv hond end beeeeh ipv schaap. Ik kan nog 100x zeggen ja dat is een schaap als hij beeeeh zegt maar het blijft eigenwijsheid lijkt wel.
Alle katten zijn Stucka’s (onze poes)Alle leuke vrouwen Mamma’s.
Hij weet het wel , maar hij kiest de makkelijke route lijkt wel.
Vorige zomer als we aan het fietsen waren benoemde ik de dingen die ik zag. En dan kon hij bijv.de hele weg grrrraaan zeggen. Maar ja wanneer komt graan weer ter sprake?haha.
Ik hoop inderdaad een beetje op verbetering in deze maanden naar zijn derde verjaardag toe, nu is hij ook vaak verkouden. Ik heb dus een huisarts die niet graag doorverwijst. als je dingen oppert (als kno arts)voelt zij zich niet serieus genomen. terwijl ik niet aan haar deskundigheid twijfel; ik ben gewoon bezorgd.Maar dat is weer een heel ander probleem.Dat zal ik de volgende keer moeten bespreken op het cb
Vooralsnog heel erg bedankt voor jullie betrokkenheid,
liefs Mariel
Hoi Mariel,
Joost is bij de KNO-arts terecht gekomen omdat hij de (ouderwetse) gehoortest 3x onvoldoende had. Hij heeft inmiddels al voor de 2e keer buisjes gekregen en hij zegt nog helemaal geen woordjes. Je weet van jouw zoontje in ieder geval dat hij wel woordjes kan zeggen
Ik hoop voor jou dat hij dat binnenkort ook gaat doen
Ik heb hier al meer verhalen gelezen van kids die heel lang bijna niets zeggen en dan in 1 keer een spraakwaterval worden.
Succes!
Groetjes, Thirza
hey Thirza,
zo te zien heb jij ook een heerlijk vrolijk mannetje!(kleine beckham?)Compenseert hij ook zo veel met mimiek? Soms denk ik welleens dat Bruno zo bij het circus kan als mimespeler.
Oorproblemen zijn vreselijk. Ook mijn kinderen zijn ( net als ik vroeger) oorpijnklanten. er bestaan ook zoveel theorien omtrent oorproblemen; De een zweert bij buisjes; de ander (zoals mijn huisarts)niet.
Mijn dochter (5) heeft er nog steeds erg veel last van, maar zoals ik al eerder schreef; mijn huisarts verwijst niet door; ze vindt dat ze niet vaak genoeg oorontsteking hebben. En dat terwijl de aan- en afloop van die oorontsteking ook zoveel tijd neemt.Ze groeien er vanzelf overheen, tuurlijk, maar soms wordt ik er wel moedeloos van. Bo lijkt soms wel mijlenver weg, gelukkig maakt ze veel meer duidelijk nu ze 5 is, maar 2 jaar terug dacht ik echt ben je (oostindisch) doof?
gelukkig heeft ze laatst weer een test gehad bij de logopediste en heeft ze geen blijvende schade aan haar oren. (er hebben onstekingen tussengezeten Thirza; daar lusten de honden geen brood van, dagenlange pus/looporen; zo zielig ).
Ik denk dat ik de afgelopen tijd gewoon te vaak ernaar gevraagd ben in mijn omgeving.Niet dat ze het kwaad bedoelen , maar ik denk dan " hey, heb ik iets gemist?"Is er iets raars aan Bruno? Ik moet het gewoon van me af laten glijden en geduld hebben, toch?
Ik wens jou ook heel veel succes met de kleine Joost.
liefs Mariel
Mijn dochtertje vertikt het ook. Mama en papa gaat nog. Hai, dag en ja zegt ze ook maar dit is toch echt alles. Ik heb hierover met een kennis gesproken en die heeft mij gezegd er toch echt op aan te dringen een verwijzing naar aan audiologisch centrum. Als de arts het niet wil geven kun je het eens bespreken met je zorgverzekering. Haar zoontje is er uiteindelijk ook terecht gekomen en het gaat nu wel beter, maar doordat het zo laat was is hij op speciaal onderwijs terecht gekomen. Je kunt er beter vroeg bij zijn en dat blijkt dat er niets is dan dat je het negeert en je kindje daardoor misschien wel dingen mist.
Hoi Kaleigh,
Dit is een topic van bijna 3 jaar geleden, dus ik weet niet of je er nog veel reactie op krijgt. Maar je hebt gelijk: bij twijfel laten onderzoeken! Hoe jonger kinderen zijn, hoe meer ze nog kunnen corrigeren aan de spraak.
Bij Joost bleek het helaas wel een kwestie te zijn van echt niet kunnen. We krijgen al drie jaar allerlei hulp hiervoor, waaronder vooral veel logopedie.
Ik hoop voor je dat het bij jullie meevalt. Succes!
Groetjes, Thirza
Ik zag het idd pas nadat ik al gepost had. Sorry. Nieuw hier. Kwam hier rechtstreeks via een link bij google. Maar wel een nuttige site.
Hoi,
Mijn eigen kindje is nog maar 11 weken, dus die praat nog niet, maar ik heb wel een gastkindje van 2,5 die ook maar weinig wil zeggen. Ik had het idee dat ze gewoon niet de dingen bij de naam noemde, omdat ze alles ook wel duidelijk kon maken met die en daar. Als ze bijvoorbeeld een banaan wou, wees ze er naar en zij die. Ik heb op een gegeven moment nergens meer aan toe gegeven tot ze zei dat ze een banaan (naan in het begin) wou. Dus dan moest ze de dingen wel bij de naam bnoemen voor ze iets voor elkaar kreeg. Het helpt echt bij haar, ze heeft in een paar weken zo veel woordjes geleerd, echt super goed! Het is soms wel even hard, maar zo leert ze wel dat alles een naam heeft, en dat ik er niks van begrijp als ze alleen die en daar zegt. Mischien kun je dit ook eens proberen.
Groetjes Anouk
quote:
hallo lieve mama's, ik ben op deze site terecht gekomen, omdat ik na weer een klein drama met mijn zoon bruno (2,5) achter de rug te hebben op zoek ben gegaan naar meer specifieke info over het (aan-) leren van praten. Mijn zoon uit zich voornamelijk in klanken gebaren en mimiek. Het is een heel vrolijk , behulpzaam, aktief en helder ventje. Ik word momenteel echter een beetje onzeker over zijn 'praten'. Steeds meer mensen vragen zich af wanneer hij nu eens gaat beginnen met ECHT praten. Ik heb een dochter van 5 die prima praat en trouwens lekker veel kletst ook tegen haar broer maar die blijft dan gewoon oerklanken uitstoten. Hij zegt wel dingen als Kijk mama dit, die , deze, maar echt 'het beestje bij de naam noemen'doet hij niet. Hij maakt op andere manieren wel erg veel duidelijk. Hij draait lekker mee op de peuterspeelzaal waar hij ook niet veel zegt, maar is wel heel voorkomend en behulpzaam en vriendelijk. Zij zeggen dan ook dat hetvanzelf gaat komen, maar ik stuit ook tijdens spelletjes of voorlezen op een soort blokkade. Hij wil gewoon niet dat woord zeggen dat ik voorzeg. Hij gaat ontwijken zeg maar . Omgekeerd weet hij alles wat ik benoem moeiteloos aan te wijzen. help!? Is dit koppigheid, hoe vind ik een goede ingang om met hem op een plezierige manier te oefenen, zonder dwingerig te worden???? wie herkent deze situatie?
quote:
Helaas kan ik Mariel niet meer bereiken per email, maar herkent iemand mijn probleem?
Beste Mariel en andere moeders,
graag wil ik langs deze weg reageren op een oud bericht op het forum ‘mijn zoon wil niet napraten’. ik besef dat dit oude bericht van je inmiddels 3 1/2 jaar oud is. wij hebben een zoontje van 2 jaar en 3 maanden. wat is het verhaal herkenbaar; het woord niet willen zeggen, alleen maar het dierengeluid zeggen ipv het dier benoemen, de hele dag het zelfde woord herhalen, alles wat ik benoem begrijpt hij, maar toch gaat hij niet praten…? de logopediste maakt zich grote zorgen en wij natuurlijk ook. graag wil ik van je weten hoe dit verhaal bij jullie is afgelopen en of jullie een ingang hebben gevonden om hem aan de praat te krijgen. is het praten goed gekomen of is er een diagnose gesteld? wij zijn zeer onzeker en vragen ons af wat de toekomst ons zal brengen, daar men wel eens zegt, dat wanneer de taal niet op gang komt er een onderliggend probleem is. het verhaal; oorzaak of gevolg?
Met vriendelijke groet,
Anja Senten