Mijn man wil graag een 2de

#1

Ja gisteren kwam de aap uit de mouw. Mijn man wil heel graag een tweede baby. Hij zou graag volgend jaar willen beginnen proberen. en ik weet dat ik hier op een site zit over kids en babies, maar ik wil er geen meer. Ik heb het natuurlijk niet zo duidelijk gezegd omdat ik weet dat mijn man heel teleurgesteld zal zijn, maar ik zie het dus echt niet zitten. Na een redelijke zwangerschap (met een bloeding in 22ste week) en een vreselijke slachtparty (bevalling) heb ik eigenlijk toen al besloten dat het gedaan is voor me. Heel soms vind ik het nog wel zielig voor J dat ze nooit een broertje of zusje zal hebben, maar dat is dus niet dusdanig dat ik toch weer een kindje wil, maar mijn man dus wel heel graag.
Wat doe ik hier nu mee?


#2

Eerlijk zijn naar je man toe, en uitleggen hoe jij je er bij voelt, dat je weet dat hij het nog heel graag wil, maar dat jij het niet wil.
Als je dat eenmaal hebt gedaan, dan kan het twee kanten op. Of hij accepteert je keuze, en legt zich er bij neer dat J geen broertje of zusje meer krijgt, of hij legt zich er niet bij neer en zal hopen (en er ook van alles aan doen) om jou van gedachten te laten veranderen, en dan is het aan jou wat je daarin wil. Toch bij je standpunt blijven, of dat je toch voor een tweede gaat.

Moeilijk lijkt me dit, kan mij voorstellen dat dit veel druk legt op een relatie.

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#3

He gat, die druk is echt niks. Ik zou inderdaad eens goed met hem gaan praten. Zeker omdat hij niet veel thuis is vind ik dat je keuze helemaal gerespecteerd moet worden. Is er nog een kans dat hij op cultuur gaat gooien want dan moet je kijken of je dat voor kan zijn dat hij het daarop gooit.

Groetjes,

Michèle

#4

ja inderdaad gewoon zeggen waar het op staat, vind dat de dames hier toch net ff wat meer percentage zeggenschap hebbenn , want jij gaat het kind dragen en de slachtpartij moet dan ook nog een keer overgedaan worden!
ben zelf enigstkind…en ik heb dr echt nooit maar dan ook nooit problemen mee gehad dus daar zou ik me niet te veel zorgen om maken …
maar ja ik denk dat ook hier het cultuurverschil wat meespeellt nie ? denk dat het in malawi heel gewoon is dat je meer kids krijgt …
moeilijke kwestie, maar ik zou er niet omheen draaien…want daar word niemad blij van uiteindelijk

Pippy is geboren 17.07.2009

#5

Moeilijk meid. Het verbaast mij niet dat jij geen tweede wilt, uit wat je al eerder hebt geschreven op het forum. Net als de anderen zeg ik ook: eerlijkheid duurt het langst. Je hebt hem én jezelf ermee als je er omheen draait. Net als Sugars ben ik ook enig kind en heb ik daarmee nooit problemen gehad, dus voel je voor J vooral niet schuldig. Manlief hier zou ook best nog een tweede willen (niet zo uitgesproken duidelijk als jouw man nu heeft gezegd), maar ik neig ook (nog steeds) naar het niet willen. En vooralsnog is het bij ons geen issue. Hoop dat het dat bij jullie ook niet wordt, sterkte meid!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#6

Moeilijk. Ik weet uit wat je hier schrijft ook dat je het liever bij één kindje laat. Zeker omdat het je soms best zwaar valt, toch? En je man veel weg is door werk/studie en de zorg voor J. toch vooral op jou aan komt. Voor jou is de keuze duidelijk volgens mij en dat kun je het beste eerlijk tegen je man zeggen. Je moet het allebei echt 100% willen, want een kindje is natuurlijk niet zomaar iets. Ik hoop dat jullie er uit komen samen, want het lijkt me heel moelijk als je over zoiets toch verschillend denkt. Hou je ons op de hoogte?

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie - Personal pictureLilypie First Birthday tickers

Lilypie - Personal pictureLilypie Third Birthday tickers

#7

Moeilijk hoor!

Maar ik vind ook dat je eerlijk moet zijn naar je man toe, dan weet hij ook waar hij aan toe is…

Lilypie First Birthday tickers

#8

Ik heb het toch met hem besproken gisteren, hij zegt dat hij het onderwerp tijdelijk laat vallen maar dat hij toch graag 2 kinderen wil! Maar dat we het er best in 2012 nog eens over kunnen hebben. Ik heb wel gezegd dat ik niet het idee heb dat ik van gedachte zal veranderen, maar goed het is iig uitstel! Hij begrijpt mijn zorg wel ivm zwangerschap en bevalling etc, maar niet als het gaat om het opvoeden want hij doet best veel, vind ie zelf!


#9

Zucht. Blinde vlek dus. Maar wel fijn dat het even van de baan is. Misschien kan je het er in het komende jaar nog eens over hebben, zo van: ik denk er af en toe aan, maar ben nog niet zo enthousiast

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#10

Ik kan me heel goed voorstellen dat je het bij 1 kindje houdt, voor mij is dat ook zo. Zware zwangerschap, vreselijke bevalling … 1x nooit meer en moet ik eerlijk zeggen dat mijn leeftijd nu ook een rol speelt. Maar zwanger zijn en bevallen, ze zeggen dat je het vergeet, nou zucht … ik wil er niet aan denken hoe zeer een 2e kindje ontzettend leuk zou kunnen zijn voor fabienne. Maar als je niet wilt dan wil je niet, klaar. En tzt idd brengen als … ik heb er vaak over na gedacht maar ik zie het niet zitten. Ik begrijp dat je teleur gesteld bent … dan toon je begrip voor je man en zijn gevoelens maar zegt tegelijkertijd dat jij het niet ziet zitten. Sterkte!

#11

Moeilijk als je er samen anders over denkt. Hier is het eigenlijk andersom. Ik zou heel graag een derde kindje willen, maar mijn vriend vind twee kinderen echt genoeg. We hebben er heel veel over gesproken, maar we komen er niet uit. Ja eigenlijk wel, het gaat wss gewoon nooit gebeuren en daar zal ik me bij neer moeten leggen. Je moet er met zijn tweetjes toch hetzelfde in staan.

#12

Tja kijk, als hij echt zou willen wil ik wel wat water bij de wijn doen, dmv bijv adoptie, maar dat ziet hij helemaal niet zitten! Dus ja dan is het voor mij eerlijk gezegd snel klaar! Ik werk voltijd, en daarnaast ben ik zoveel mogelijk mama, dus heb nu al amper tijd voor mezelf.

@ Mriek, echt blinke vlek ja!
@ Esther, nou meid, het is hier bijna 3,5 jaar geleden, en ik kan me het trauma nog herinneren! Mijn gyn zei nog; de volgende keer word het een geplanned keizersnede, nou daar heb ik helemaal geen zin in!
@Simzo, kan ik me wel wat bij voorstellen hoor, dat het bij jullie ook moeilijk is als jij er graag nog eentje wil en je man niet!


#13

@malawimamajada Ik denk dat je man ook kan kiezen om wat bij de wijn te doen, ik bedoel adoptie is zeker een mogelijkheid, maar op de manier waarop hij het af wijst lijkt het wel alsof hij met nog een kind zijn mannelijkheid wil bewijzen, correct me if I’m wrong hoor, maar das geen reden om nog een kind te krijgen en al helemaal niet als jij niet wilt.

Groetjes,

Michèle

#14

Jouw man is toch van afrikaanse kom af? Of vergis ik me? Zit dat ook niet een beetje in hun natuur? Ik bedoel … dat ze graag een groot gezin willen en ja dan natuurlijk eigen kindjes en geen adoptie, kan ook eigen worden maar je begrijpt wel wat ik bedoel. Dit ook even in reactie op wat michele betreft. Zijn mannelijkheid bewijzen zie ik in dit opzicht meer als een stukje cultuur wat hij door wilt geven. Misschien is het diep in zijn hart wel een grote wens meer kinderen te willen. Dan doe je niet even water bij de wijn. Hij zal dan ook moeten accepteren dat het bij 1 kind blijft … dat kost tijd.

#15

hahaha ik zal het je nog concreter vertellen, hij wil graag een Zoon (als J een jongen was geweest had het van hem niet meer gehoeven) maar omdat J een meisje is wil hij het nog eens proberen, als de tweede dan ook een meisjes is het goed (dan wil hij niet nog een keer proberen) Nou ik werd er dus bijna boos om! Niets mis met zonen hoor, maar als ik een kindje zou adopteren zou het ook weer een meid zijn!


#16

Ik had al zo’n vermoeden … in die culturen is een zoon heel erg belangrijk, zie maar bij de Chinezen. Een jongen is een soort van stamhoofd, een meisje is in bepaalde landen minder waard. Daar kun je heel boos om doen maar het werkt nu eenmaal zo daar en het zit al generaties lang zo ingeprent. Los van de zwangerschap en bevalling, zou jij dan nog een kindje willen?

Ik ben eerlijk gezegd tevreden en ik vind 1 kind al heel veel tijd en aandacht van me opslokken. Vindt het goed zo, meerdere kinderen lijkt me persoonlijk heel zwaar. Ik zou er niet zo goed tegen opgewassen zijn.

#17

Ik snap wel wat je wil zeggen hoor Esther, maar toen ik mijn kerel ontmoeten, was hij heel modern, allemaal praatjes etc, maar nu blijkt ook hij best wel ouderwets Ik bedoel eerlijk is eerlijk, in Afrika is een zoon heel belangrijk, maar dat betekend niet dat ik een broedkip ben! (sorry voor het woord, wil hier overigens niemand mee aanspreken) mijn ouders hebben 6 dochters, omdat mijn pa graag een zoon had gehad! Nou daar begin ik dus niet aan! Verder buiten bevalling en zwangerschap om, zou ik er nog over na willen denken, maar goed, je word nu eenmaal niet wakker en dan ligt er een baby naast je! Voor mij is de zwangerschap, bevalling en PND, een groot obstakelblok!


#18

Ik wilde het niet zo vragen maar dat van die zoon zat ook in mijn hoofd alleen ik dacht das zo bevordoordeeld om dat te vragen misschien. Dan zou ik als ik hem was helemaal voor addoptie gaan dan heb je meer keuze dan wanneer je de natuur zijn gang laat gaan enne als het weer een meid zou zijn weet je zeker dat het dan klaar is voor hem of dat ie dan later weer begint over wil nog een kind.

Groetjes,

Michèle

#19

Begrijp het, bij mij was er ook sprake van PND … heb zeker 1 jaar nodig gehad om weer een beetje mezelf te worden. Als je dit alles hebt mee gemaakt dan wil je maar 1 ding … nooit meer.

En nee, wordt alsjeblieft geen broedkip !!

#20

Nou kijk, Michele zo is het wel, hij vind dat heel belangrijk! Mij kan het geen klap schelen, zoon of dochter, liever niets! Maar goed ik hoop dat als ik rond mijn 30ste weer een gesprek heb met de gyn, (dan moet mijn spiraal er uit) mijn man goed gehumeurd is en zegt doe maar een sterillisatie, dan kun je het toch niet meer terugdraaien! Hahaha nee erg he!

@ Esther, Ohhh ik heb bijna 2 jaar nodig gehad, eindelijk voelde ik me pas redelijk nadat ik gestopt ben met borstvoeding (bij 1,5 jaar) en pas echt weer mezelf sinds ze 2 is! Vreselijk!