Mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid


#1

Ik zit hier met tranen in mijn ogen maar vanmorgen is mijn grootste nachtmerrie werkelijkheid geworden. Twister mijn oudste kat (bijna 14 jaar) is overleden. Deze oude dwaas sliep dag en nacht in de wasmachine. Zo ook helaas vanmorgen om 7.30 toen ik de was er in gooide. Ik heb niks anders gekunt dan gillen toen ik de wasmachine open deed en haar staart eruit zag komen. Mervin is zich kapot geschrokken. Ik zal de details achterwegen laten. Mervin zegt dat ik me niet schuldig mag voelen, ze heeft niet gepiept, of bewogen. Ze is gewoon gegaan zeg maar. Ik heb haar vanaf 4 weken met de fles groot gebracht dus het was echt mijn meissie. Ik zal haar missen.

Groetjes,

Michèle


#2

Oh meisje wat vreselijk! Kan me voorstellen dat je niet anders kon doen dan gillen! Inderdaad je ergste nachtmerrie.

Alle liefs en sterkte. Ik kom op je schouder zitten om je te steunen. Dikke kus.

Groetekes, Sje


#3

ooh meid wat verschrikkelijk en het is niet meer dan normaal dan dat je gaat staan gillen
dit is indd een nachtmerrie. wens je heel veel sterkte
denk aan je enne probeer je indd niet schuldig te voelen.

liefs

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag


#4

Wat vreselijk! Veel sterkte!

Groetjes Natasja


#5

oooh wat erg! Het is inderdaad je ergste nachtmerrie zoiets… Ik heb zelf ook een kat, dus kan me enigzins voorstellen hoe je je voelt…
Heel veel sterkte!

[img]http://m1.lilypie.com/lgvyp2.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” />


#6

Ach meissie toch, ik vermoedde al zoiets op hyves Ik leef en voel met je mee, je weet dat ik Boris nog maar pas heb verloren en dat gemis is nog steeds groot bah
Hoe reageerde Morgan op je gegil?

Had je de wasmachine aangezet?

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers


#7

Oh nee, wat erg. Moest je gillen van de schrik dat ze was overleden of was de wasmachine aan geweest met haar erin, dat snapte ik niet helemaal. Heel veel sterkte meissie, ik kan me indenken hoe je je voelt. Knuffel!

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker


#8

Ooooh nee! Wat erg… Ik zit hier ook met tranen in mijn ogen… wat zielig! Heel veel sterkte, en je niet schuldig voelen hoor!

Groetjes Anouk

Lilypie Second Birthday tickers

Lilypie First Birthday tickers


#9

@ michelle ja ik weet het en het is nu de tweede is een jaar bij ons. En ja helaas de wasmachine heeft gedraaid. Ik haalde haar dus tussen de was vandaan. Daarom gilde ik zo hard want ik zag haar staart er zo uitpiepen. Goddank was zo te zien haar nek in een keer gebroken dus geleden heeft ze niet. Maar mijn moeder zei ook dat er waarschijnlijk al wat was omdat ik 2 keer nog naar de slaapkamer gelopen ben en ze toen niets gezegd heeft of geprobeerd heeft uit de machine te komen. Gek genoeg had ik toen het gebeurde ook een ontzettend De ja Vu moment. Alsof ik het wist dat dit ooit zo gebeuren. Ik geloof ook niet in toeval. Toen haar net nog bekeek want ik wilde haar nog 1 keer aaien draaide ze Lou reed met A perfect day op de radio. Dit ik mijn favo lou reed nummer en ze draaien het nooit. Ik kreeg ook een soort rust over me dat het waarschijnlijk zo heeft moeten zijn. Ik zei ook tegen mervin dat ik het nooit over mijn hard had kunnen verkrijgen om haar in te laten slapen, omdat het toch een beetje mijn kindje was. Tuurlijk had ik haar nooit laten lijden dat niet, maar het gevoel van dat ik het zou gedaan hebben nee dat kon niet. Maar ik had al wel een paar dagen het gevoel dat het einde naderde. Ze heeft vannacht ook niet op heb bed geslapen. Dat deed ze namelijk wel elke nacht.

We gaan straks na morgan der slaapje naar mijn schoonmoeder. Morgan kan dan even daar blijven terwijl wij Twis begraven. Geen crematie dat wil ik niet. Maar morgan er omheen hebben kan ik ook niet. Ik mis haar alleen nu al heel erg. En wat je zegt het gemis blijft nog wel. Spot missen we ook nog steeds. Mervin vroeg of ik een nieuwe erbij wilde, maar dat wil ik nu niet. Dat hebben we na spot ook niet gedaan. Enne we krijgen er binnen kort ook nog een konijn bij. Nu is het alleen kijken wat Mickey doet want die wordt deze maand 17. En dan hebben we er nog 1 van 8 een van 7 en 1 van 4 dus als het goed is houden we er nog 3 over de komende tijd.

Groetjes,

Michèle


#10

Jee, dus ze heeft in de draaiende wasmachine gezeten? Logisch dat je je schuldig voelt, zou ik ook hebben. Maar tegelijkertijd, dit heb je ook niet bewust gewild, dus eigenlijk heeft schuldig voelen niet zoveel zin. Fijn dat Morgan vanmiddag even naar oma kan en jullie in alle rust afscheid kunnen nemen. Gaan jullie haar in de tuin begraven? En ja, het gemis blijft. Ik kan nu af en toe nog huilen als ik denk aan mijn hond die bijna 10 jaar geleden is overleden. Maar hij was wel 12 jaar lang in m’n leven en dat vergeet je niet zomaar. De scherpe randjes gaan er gelukkig wel van af. Sterkte!

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker


#11

Ow ik zit hier echt met kippevel en probeer je indd niet schuldig te voelen (makkelijker gezegd dan gedaan) maar onthoud 1 ding ze heeft 14 jaar een goed thuis gehad.

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers


#12

@ Mriek en michelle nee ik voel me ook niet schuldig meer. In eerste instantie wel hoor, ik riep maar dat ik haar vermoord had. Maar mijn vader en mervin zeideb al dat ik me niet schuldig moet voelen, zij zeiden dat het rot klonk maar dat haar eigen schuld was. Had ze maar moeten piepen of miauwen of bewegen. Daarom was ik ook blij dat haar nek gebroken was. Het moet in een klap afgelopen zijn. Ik zei nog heel l*llig tegen mervin dat ik vond de machine zo vol zat en ik maar wat extra wasverzachter erin gedaan had. Ze rook ook wel heel lekker. Ja sorry dat ik het zo schrijf, maar ze was wel helemaal schoon en fris.

Ze wordt overigens niet in onze eigen tuin begraven. Het idee dat morgan of iemand anders haar per ongeluk opgraafd vind ik geen prettig idee. Ze wordt in Delft begraven, maar gezien het een open forum is wil ik liever niet zeggen waar. Wel op een plek die voor ons belangrijk is. Ik wilde haar eerst in de tuin van mijn vader begraven maar daar kan hij niet meer bij. Die ligt achter zijn oude huis. Maar hoort niet bij het huis. Lang verhaal zeg maar. Dus nu deze optie dus.

Groetjes,

Michèle


#13

Tjonge meissie, wat een verhaal.

Je schrijft dat ze de afgelopen dagen al anders was dan anders en dat je een vreemd voorgevoel had. Aangezien ze niet zelf gereageerd heeft toen je de was al wel in de machine gedaan had en dat je nog een paar keer op en neer bent gelopen voordat je de machine aanzette, kan het zo zijn dat ze op dat moment al overleden was? Anders zou je toch denken dat ze moet gaan bewegen omdat ze wakker wordt van jouw gerommel in de machine? Of zijn katten niet zo alert als ze uit hun slaap gehaald worden?

Mogelijk dat dat scheelt in schuldgevoel als je het vermoeden hebt dat ze al niet meer leefde voordat de machine aanging. Dan nog blijft het een lugubere situatie natuurlijk die je niet mee wilt maken. Maar het maakt het rouwproces mogelijk wat “makkelijker” voor zover je van makkelijk kunt spreken als het om een rouwproces gaat.

Snap je hoe ik het bedoel? Nogmaals alle liefs en sterkte in elk geval.

Groetekes, Sje


#14

Michele, wat een akelig verhaal! Echt, ik zou ook heel erg schrikken! En dan jullie lieve Twister! Een gebroken nek…Fijn dat jullie haar in alle rust kunnen begraven. Sterkte!

Groetjes Rainbow, trotse mama


#15

jezus michele wat akelig! vreselijk!
en lieverd jij kon dit ook niet weten! wat ontzettend naar ik voel heel erg met je mee… sterkte met begraven… Dikke kus en een knuffel voor jullie!

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker


#16

Nee, je wilt zeker niet dat Morgan haar opgraaft ofzo. Mooi dat jullie een ander mooi plekje hebben gevonden. En mag ik zeggen dat ik een beetje moest glimlachen toen je schreef dat ze zo lekker schoon was en zo fris rook?

Groetjes,
M

Lilypie Derde Ticker


#17

Is het een beetje gegaan vanmiddag?

Liefs Michelle

Lilypie Kids Birthday tickers

Lilypie Second Birthday tickers


#18

Jeetje heftig verhaal meid. Sterkte!


#19

Dank voor al jullie steun. Het was raar thuis komen daarstraks. Diablo was het huis aan het afzoeken en It loopt dwarelend achter ons aan. Ik was heel blij met mijn schoonmoeder. Die had weer 3 dagen op ons neefje gepast en doodmoe maar toch bereid om Morgan even op te vangen, ik heb ook lekker gekookt daar vanavond want dat had ze wel verdient. Het is allemaal goed en rustig verlopen. Ze ligt vlak bij waar we ons trouwfeest hebben en we willen daar ook een foto gaan maken op die dag. Zo is ze er voor ons toch bij. Twister is voor mij een heel belangrijk deel van mijn leven geweest. Op zich is elk dier dat, maar met haar overlijden wordt er voor mij een tijdperk afgesloten. Ik heb haar op mijn 16e voor mijn ex gekocht in antwerpen, maar ik voedde haar elke dag en elke nacht. Ze was namelijk nog maar 4 weken oud. Samen hebben we veel overleefd waaronder hem. Sommige weten wel dat mijn relatie met hem heel slecht was en zij is menig maal hem aangevallen om mij te beschermen. Daar had ze ook een permanente heupbeschadiging door opgelopen. Ook heeft ze me ooit wakker gemaakt met een inbraak en kon ik de politie bellen voor de deur opengebroken was. Zij en ik, wij konden lezen en schrijven met elkaar.

Wat Sje al zegt of ze al dood was, ja dat vermoeden beginnen wij ook steeds meer te krijgen. Ze had geen bloed ergens en haar ogen waren gesloten en dat is alleen mogelijk als ze slapen of al overleden zijn in de slaap. Als ik de ochtend ook terug denk heb ik haar vanmorgen om 5 uur voor het laatst gezien omdat ze water wilde en daarna niet meer en ze stond als eerste in de tuin als de deur open ging. Ook hing haar tong niet uit haar bek. Ze zag eruit of ze sliep. En ja een kat reageert als je was op ze gooit. Dat had ik al een keer meegemaakt met haar. Ze kwam toen heel boos met een sok op der kop de wasmachine uitgekropen. Ik was er ook altijd zo allert op en nu niet. Daarom kan ik er ook vrede mee hebben nu. Het is niet leuk, maar het heeft zo moeten zijn denk ik. Al had ik haar natuurlij liever gevonden voor de was draaide. Mriek ook ik kan glimlachen om het feit dat ze zo lekker rook. Mijn ma zei al dan laten dieren haar nu wel met rust.

Ik heb een foto bijgevoegd van de plek waar ze ligt. Ik wilde dat ook graag delen met jullie. Ze ligt op een plek die ze zelf ook mooi zou vinden. Niet in de zon want dat haatte ze. Haar oren verbrande altijd omdat er geen haar op zat bijna.
Overigens ze ligt niet onder die kale boom. Dat zou wel heel in het zicht zijn zeg maar.

Groetjes,

Michèle


#20

Fijn dat het vandaag verder naar wens gegaan is Michèle en dat ze een mooi plekje heeft gekregen van jullie. Alle liefs en sterkte bij het zoeken van een plekje bij jullie zelf om dit verlies te verwerken. Dikke kus! (Ik zit nog steeds op je schouder hoor!)

Groetekes, Sje