Meningsverschil met papa

[mama_snoekie]

We hebben een groot meningsverschil over de aanpak van stout gedrag van Joey…
Als Joey iets doet wat niet mag, dan loop ik naar hem toe, zeg bijvoorbeeld nee je mag niet aan de dvd’s komen want dan gaan ze kapot, ga maar lekker spelen, wil je met de auto spelen of wil je een boekje lezen? Dan kiest hij iets uit en is er niks aan de hand. het kost wat tijd (30 seconden… haha) maar zo komen we er zonder driftbui uit. Ik vind het belangrijk om op ooghoogte uit te leggen waarom iets niet mag, en hem dan af te leiden.
Papa ziet dat anders, als hij Joey een dvd ziet pakken schreeuwt hij van een afstand NEE JOEY AFBLIJVEN!!! Joey doet het nog eens, en nog eens en nog eens, en papa schreeuwt steeds harder en bozer, tot hij er genoeg van heeft en trekt Joey dan bij de dvd’s weg en zegt ZO, DAAR IS JOUW SPEELGOED! Gevolg, Joey gaat huilen, krijsen, op de grond slaan en zichzelf slaan, wil de komende 10 minuten niks, ook niet getroost worden…
Ik heb papa al 1000 x uitgelegd dat het zo alleen maar langer duurt en dat er zo twee onnodig kwaad en verdrietig worden… Hij is echter van mening dat Joey ‘‘gewoon te luisteren heeft’’. Papa is de baas, en er word niet onderhandeld. Mijn aanpak zorgt er volgens hem voor dat hij later over mij heen loopt…
Nou ben ik benieuwd wat jullie vinden?

Groetjes Anouk

[MamavanRico]

Ik ben het grotendeels met jou eens.
MAAR; een keer stevig je stem verheffen kan ook geen kwaad, hij moet wel weten wie de baas is.
MAAR dan vind ik dat je DAT pas moet doen als joey blijft vervelen en als afleiden niet werkt.
want als je dan nog poeslief gaat blijven proberen om af te leiden ja dan heeft je vriend weer gelijk… dan lopen ze over je heen.
maar als het goed gaat zoals jij het nu doet, moet je dat vooral zo blijven doen.
mits hij daar niet naar wil luisteren, dan mag je best streng zijn.
ik moet zeggen… hier is dat ook vaak zo, ik ben heel erg voor negeren. Maar papa wordt niet goed als rico gaat krijsen.
ik zeg dan weer: negeer hem een halve minuut, dan is hij stil!
dat werkt bij mij ook altijd.
maargoed hij wil dat dan wel proberen, maar als het dan voor hem iets te lang duurt roept hij toch: Rico niet schreeuwen!
dan zeg ik weer: ja maar als jij terug gaat roepen dan doet hij het ook weer.
zegt hij weer: ik schreeuw niet hij wel.
tja zo blijf je bezig hahaha. maar goed vaak werkt papa’s aanpak ook beter dan mama’s aanpak in andere dingen dan dat gedoe over het negeren, want dan werkt MIJN aanpak weer beter.
je leert een beetje van elkaar zeg maar… dat is wel prettig en papa wordt ook steeds beter in negeren

[Mriek]

Ik voel meer voor jouw manier. Joey duidelijk maken dat wat hij doet niet mag en hem dan een alternatief aanbieden. Ik begrijp dat je vriend meer van de autoritaire opvoeding is? “Ik ben de baas” Maar zoals jij het doet, dan ‘win’ jij toch ook? Dan ben jij ook de baas? Joey stopt met wat niet mag door jouw tussenkomst en gaat dan vrolijk iets anders doen. Vindt je vriend dat niet veel beter voor de sfeer dan gaan schreeuwen met een driftbui tot gevolg? Ga daar eens gewoon met hem over in gesprek. De manier is anders, maar het resultaat hetzelfde. Toch?

Groetjes,
M

[Freubeltje]

Oei, dat is lastig. Ik voel zelf ook meer voor jouw manier hoewel ik ook wel moet zeggen dat ik ook wel eens mijn stem verhef als ik even niet bij hem kan komen om een alternatief aan te bieden. Dan is het gewoon JULIAN, NEE! Hij kijkt me dan verschrikt aan waardoor ik zijn aandacht heb en hem uit kan leggen waarom ik dat niet wil hebben.

Vanavond had ik hem gezegd dat ie met zijn schaartje aan zijn tafeltje moest zitten en er niet mee mocht lopen. Ik liep even naar de keuken, kom terug en zie hem toch bij de bank staan. Dus ik zeg hard: JULIAN, wat had ik gezegd? Hij: Julian schrikken van mama. Ik: ja, dat weet ik maar we hadden iets afgesproken. Hij liep gelijk naar zijn tafeltje, legde zijn schaartje neer en zei: zo, julian klaar met knippen… En ging met zijn blokjes spelen. Het besef van fout bezig ijn was er dus wel

Ik denk dat je papa even moet laten gaan als de situatie zich voordoet en er pas later op terug moet komen zodat jullie niet ook nog eens onenigheid krijgen waar Joey bij is want jullie ‘stress’ werkt ook weer averechts op hem… Laat papa het dan even zelf uitzoeken. Ik loop hier ook wel eens weg als ik het niet met papa eens ben, ik ga dan even wat drinken maken ofzo en kom terug als de rust er weer is

[mama_snoekie]

Pff ben blij dat jullie het grotendeels met mij eens zijn! Het is niet zo dat ik nooit echt boos word hoor, als hij door blijft gaan waarschuw ik de tweede keer ook met stemverheffing, en zeg dat hij naar de gang moet als hij niet luisterd, en dat doe ik dan ook consequent. En dan werkt mijn aanpak ook.
Papa krijgt het echter nooit voor elkaar om iets te bereiken met zijn aanpak! Hij zegt ook vaak dat hij beter naar mij luisterd, en ik leg hem dan keer op keer uit hoe dat komt. Dan geeft hij mij gelijk en beloofd het ook zo te doen, maar met zijn opvliegende karakter en zeeeer weinig geduld (adhd) komt het er in die lastige situaties weer op neer dat hij zijn eigen aanpak weer gebruikt. Hij denkt er op dat moment gewoon niet bij na… Op dat moment zeg ik onopvallend voor Joey tegen papa dat hij beter rustig kan blijven, en dan is hij eigenwijs en gaat gewoon door, en zegt dan tegen mij dat joey maar gewoon te luisteren heeft, en dat hij de baas is.
Hij is niet echt autoritair, het is alleen op dat moment, volgens mij wil hij dan tegenover mij niet weten dat hij Joey niet aankan… Pfff echt lastig hoor! Ik heb hem gisteravond toen de kinderen in bed lagen gevraagd of we even konden praten, en heb dit aangekaard. Hij was het met mij eens en beloofde beterschap…
Maar vandaag gingen we de tuin en schuur opruimen, en Joey liep natuurlijk flink in de weg en pakte alles wat hij niet mocht pakken. Ik vind dat niet zo erg, ik zet hem desnoods 20 keer op het gras terug en zeg dat hij moet gaan spelen, dan bewaren we de vrede, en duurt het hele opruimen misschien een half uurtje langer. Of ik laat Joey meehelpen. Maar daar heeft papa geen geduld voor, en die werd steeds geiriteerder, en deed dus ook steeds zo boos tegen Joey. (die echt stront-vervelend werd) Denk eens aan het gesprek van gisteren zei ik, maar dan is hij weer eigenwijs en zegt dat we geen tijd hebben voor die langzame aanpak van mij!
Ik zal er maar weer over gaan praten met hem, en hem desnoods in dit soort situaties voordoen hoe het beter gaat, om hem vervolgens het volgende akkefietje op te laten lossen… Nanny-achtig misschien, maar ik heb het idee dat de kinderen papa later niet zo lief vinden als hij zo blijft doen! Straks zeggen ze later als volwassenen 'wij moesten vroeger altijd op onze tenen lopen om papa niet boos te maken… Dat papa strenger is dan mama vind ik niet erg, en allebei je eigen aanpak ook niet, maar ik vind het niet leuk dat ik het bijna altijd gezellig heb met Joey, en als papa thuis komt is het niet meer leuk, dan worden de kleinste streekjes van Joey zo hard gewaarschuw dat Joey alleen maar kei-vervelend word!

Groetjes Anouk

[Freubeltje]

Wat ben je open en eerlijk, goed van je! Ik snap je, hier ook iemand met een opvliegend karakter (de man dan) en met weinig geduld. Hij heeft het van de week zelfs over een pak voor zijn broek gehad. Ik: ‘als je dat maar uit je hoofd laat, als je niet meer weet wat je moet doen, kun je hem beter even op de gang zetten of een stukje met hem gaan wandelen dan dat je hem een tik op zijn billen geeft.’

Anouk, is het een idee om af te spreken dat jij het van papa overneemt als hij het even niet meer weet over hoe hij met Joey om moet gaan? Dat hij alleen maar naar jou hoeft te kijken en jij dan even iets zegt van: ‘kom, je hebt papa gehoord, ga jij maar even hiermee spelen, je weet dat je niet aan de dvd’s mag zitten. En als papa zegt dat het niet mag, dan moet je daar ook mee ophouden.’ Wij doen dit ook wel als Julian een dag heeft van of mama dwars liggen of papa dwars liggen. Hiermee wordt de rust bewaard en het is echt niet zo dat Joey dan niet leert dat papa ook grenzen heeft.

[Judith_en_Anna]

Anna heeft er soms ook een handje van. Wij zitten wel op een lijn en dat is drie keer waarschuwen (eventueel met een alternatief speelgoed). Doet ze het na drie keer nog, dan op de gang. Het is dan even brullen maar na een minuutje of iets langer halen we haar van de gang en vertellen we haar waarom ze op de gang heeft gestaan. Werkt bij ons erg goed. Zo laat je niet over je heen lopen en ben je duidelijk naar je kind toe.

Duidelijkheid is voor een kind erg goed.

[MamavanRico]

ja ik weet natuurlijk het 1 en het ander, we hebben regelmatig gesproken over situaties enzo…
adhd is ook niet makkelijk, je geduld is gewoon nihil…
lijkt me voor hem ook vervelend, want hij weet dat Joey naar jou beter luisterd, hij weet dat hij het moet doen zoals jij, maar het lukt hem niet… hij zal zich ook wel enorm schuldig voelen hierover.
Probeer met hem te praten, leg uit dat je hem begrijpt, dat je weet dat hij zijn best doet en doordat hij ADHD heeft dat hij soms moeite heeft met de goede aanpak, maar dat hij ADHD heeft is geen excuus voor het schreeuwen.
ALS hij zijn geduld verliest moet hij gewoon leren even weg te gaan. uit de situatie even tot rust komen.
die keus heeft hij wel en dat weet hij zelf ook.
soms is het moeilijk dat snap ik, maar dat is wel het minste waar hij extra zijn best voor kan doen.
in feite negeerd hij dan het gedrag van Joey ook.
Joey hoeft toch niet te weten dat papa eigenlijk wegloopt om zichzelf even tot rust te krijgen? Joey denkt alleen: oh papa boeit het niet dat ik een driftbui krijg krijs of gooi met iets… dus dan kan ik het net zo goed niet doen".

snapje?

[Michele1]

Als ik er niet meteen bij kan verhef ik ook even mijn stem. Even der aandacht, en dan roep ik haar bij me en dan is ze ook meteen afgeleid en anders ga ik naar haar en bied alternatief. Maar ik ben ook heel eerlijk als ik even niet goed in me vel zit ik ook wel de nijging kan hebben om te schreeuwen maar ik doe het zo min mogelijk want anders schreeuwt zij alleen maar terug.

Groetjes,

Michèle

[MamavanRico]

ja weet je… wat is nou schreeuwen?
je stem verheffen is ook heel hard praten, schreeuwen noem ik het als je echt gaat staan schreeuwen dat je stem ook totaal anders klinkt, dat je stem bijna overslaat, dat noem ik schreeuwen en dat vind ik ver gaan als dat gebeurd. ik roep ook wel is hard tegen rico hoor als ik eht spuugzat ben, idd als ik niet lekker in mijn vel zit, maar ik hoor ook soms mensen schreeuwen op straat tegen hun kinderen dat ze gewoon hun handen voor de oren doen

[Michele1]

Ha ha ha nee zo erg ben ik ook niet hoor, maar ik kan wel heel hard praten zeg maar.

Groetjes,

Michèle

[MamavanRico]

haha nee precies. dus je verheft je stem en je hebt soms de neiging om FLINK je stem te verheffen dat heb ik ook wel is, dan tel ik even tot 10 en verhef gewoon mijn stem, maarja soms is het idd moeilijk om daar onderscheid tussen te maken. als ze b.v. echt stierlijk vervelend zijn en niet willen stoppen

[Michele1]

pff hou maar op zeker als je zelf moe bent of je moet weg en ze gaan lopen rekken…

Groetjes,

Michèle

[mama_van_3_jongens]

hier hetzelfde verhaal papa en mama verschillen ook van mening bij driftbuien, ik heb zoiets negeer hem dan is het zo weer over, papa heeft zoiets van in de gang ermee.
maar ik ben van mening dat een kind ook al is die twee ook recht heeft om boos te zijn net als ieder ander , hij krijgt niet wat hij wilt en word boos ja logisch maar dan is het van wil je iets anders, antwoord is altijd nee nou dan zoek je het maar even uit na een minuut of wat komt hij weer vrolijk vragen of hij toch iets anders mag of even knuffelen , maar als je hem straft of extreem af leid word het alleen maar erger omdat hij dan toch aandacht krijgt ook al is het negatieve aandacht.

voorbeeld… vanaacht werd zoonlief wakker en wilde niet meer slapen , vroeger zou ik de tv aan hebben gezet maar dat doe ik niet meer, zolang hij in bed blijft negeer ik hem en slaap zogenaamd verder, papa was nog wakker en neemt hem mee naar beneden om vervolgens om 3 uur snachts terug boven te komen, zoon lief weer boos omdat hij niet meer naar bed wilt, dus ik tegen manlief of ga slapen of ga naar beneden maar ik los het nu op want je staat nu eigelijk weer op hetzelfde punt als toen hij wakker werd , je bent dus letterlijk niets opgeschoten, zoonlief sliep binnen tien minuutjes weer omdat hij geen aandacht kreeg,
maar ik was best erg boos op manlief ook al bedoelde hij het goed maar je bereikt er gewoon echt niks mee

trouwens zoonlief slaapt al ruim twee weken zonder speen , goed he! hahah

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

[MamavanRico]

ja haha juist dan,
moet je haasten zit niks mee, ze werken niet mee, poepen net op het laatste moment hun luier vol en eer je die verschoont hebt ligt er de volgende lading in

[Michele1]

Netjes mamma van 3 jongens. Enne ik moet zeggen omdat ik morgan altijd hoor 's nachts (wij duiken er altijd tegelijk in omdat de wekker zo vroeg afloopt) en mervin niet weet ik wat te doen dus als ie haar een keertje hoor dan vraagt ie het eerst aan mij. Maar wij hebben redelijk gelijke manieren van dingen aanpakken omdat we ook steeds overleggen en praten maar we hebben een regel als pappa straft bemoeid mamma zich er niet mee en andersom anders ondermijn je elkaars gezag.

Groetjes,

Michèle

[mama_van_3_jongens]

nog even een vraagje, als je ziet dan je partner een probleem probeerd op te lossen maar het totaal verkeerd aanpakt en dus eigelijk erger maakt, spreek je hem dr direct op aan of doe je dat achteraf, want het zit zo je weet dat het erger word en dat je het uiteindelijk zelf moet oplossen ga je dan afwachten tot het geescaleerd is om vervolgens weer opniew te beginnen , maar je wilt tegelijkertijd natuurlijk papa niet afvallen bij je kind want dan zou je kind papa niet meer serieus nemen.
snap je mijn vraag??

de tijd vliegt voorbij, geniet van elke dag

[Michele1]

Ik snap je helemaal. Ik heb dat 1 keer gehad met Mervin. Ik neem hem appart dus ik heb ingegrepen of eigenlijk gezegd wat ie moest doen zonder dat morgan het door had. Maar als hij het oplost ook al is het niet vlot dan praten we er daarna over. Maar ik laat hem wel eerst zelf proberen hoor want anders blijf ik degene die nadenkt. Maar ik moet zeggen omdat hij een 13 jaar jonger broertje heeft is hij wel wat gewend zeg maar.

Groetjes,

Michèle

[miremady]

In ieder geval niet waar het kid bij is. Dus naderhand op aan spreken.
Hier een overbezorgde papa wordt je ook moe van af en toe hoor. Gister op een vrjaardag konden ze in de tuin maar die tegels lagen nog niet allemaal gelijk (zijn pas verhuisd. Loopt papa maar te roepen Dylano voorzichtig niet zo snel lopen dan val pfffffffff. Heb op een gegeven moment gezegd Madelon had vna der 1 tot 4 jar nooit hele knieen in de zomer. Toen ging het wel weer ff. Maar Dylano is op het moment echt mama’s kindje papa mag hem zelfs niet meer op bed leggen dan krijdt hij het hele huis bij elkaar, dus ligt hij overstuur in bed dus doet mama het maar, is ook weer fase. Voor rené heel vervelend die voelt zich afgewezen Ik zei al komt vanzelf weer goed, want als ik 's morgens nog in bed lig is papa wel goed

Liefs Michelle

[Michele1]

Ach ja zo is er elke keer wat toch

Groetjes,

Michèle