Meiden woont er iemand in de buurt van assen

#21

Ondanks dat je kevin niet terug zou krijgen dan ga je toch knokken al is het maar bezoek recht te krijgen?

Ik weet niet de reden dat hij uit huis is geplaatst maar dan nog…

En dan zeg je andere blijven bij oma en papa wonen, Ik weet niet wat ik hier van moet denken, er zal best wat zijn, maar het zijn je kinderen ga je dan nu met een nieuwe vriend alles op geven en vertrekken? en je kindertjes dan?
Stress kan nooit de reden zijn

Als je er dus tegen in gaat hoe wil je dat gaan doen van uit Italië?
werk zoeken in deze tijd is niet heel makkelijk maar als men wilt is er werk al is het achter de vuilniswagen (niet dat dat en minderwaardig werk is want ik heb daar nog respect voor ook…

Ik weet echt niet wat ik hier van moet denken…

#22

Nee hoor Wil, de twijfels speelden bij mij al bij de aller eerste topic. Maar aangezien mijn moeder er ook niet was na de scheiding van mijn ouders en de gevolgen daarvan erg heftig waren, heb ik bewust niet gereageerd. Ik dacht nl dat ik door mijn eigen verhaal hier te stug in zou zijn, maar blijkbaar is dat niet zo als ik jullie reacties lees in de nieuwe topics van Lieke. Ik deel je twijfels en ben van mening dat je op zijn allerminst vecht ( tot op de laatste snik denk ik zelfs )voor een omgangs regeling of bezoekrecht. Ik snap dat er situaties kunen zijn waarin het beter is om kinderen bij hun vader te laten zijn, natuurlijk want deze kunnen ook goed voor hun kindjes zorgen. Maar ik snap niet dat je je als moeder erbij neerlegt dat je ze ook niet kan bezoeken en uberhaupt overweegt om zo ver weg te gaan, zeker op een moment waarin het in de nieuwe relatie ook niet helemaal lekker zit. Ik begrijp het dus net zo min niet of misschien nog wel minder niet.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#23

ook ik ben het met je eens hoor Wil me hare staan recht overeind.
Het is indd een heel warrig verhaal, eerst 2 a 3 maanden dan voorgoed nu weer voor een maand???

Ik volg het niet meer en als ik het zo lees is hoe hard het ook klinkt ,denk ik dat het het beste is als de kindjes indd bij hun vader zijn.
Niet alle moeders zijn goede moeders helaas.
En ik weet dat het keihard is dat ik dit zeg.
Ga eerst maar eens uitzoeken wat je zelf wilt, en ga dan maar weer is over je kinderen nadenken voordat ze voor hun leven beschadigd raken, en dus vind ik dit een goede regeling van 1 keer in de 2 weken een zondag.
Hoop in ieder geval wel dat ze een papa hebben waar ze bij terecht kunnen.

Ook ik kon niet meer met me ex door 1 deur (geestelijke mishandeling) maar voor zijn dochter was en is hij altijd heel goed geweest

Liefs Michelle

Lilypie - Personal pictureLilypie

Lilypie - Personal pictureLilypie

#24

Ow jeetje… En toen dacht ik dat ik in een moeilijk parket zat! Dit lijkt me nog veel lastiger. Ik zou niet weten wat ik zonder Danique moest, laat staan dat ik me niet helemaal te pletter zou vechten voor haar. Zij staat op nummer 1, daarna kom ik. Zou het niet altijd zo moeten zijn?

#25

Ik hbe ook niet willen reageren omdat mijn vader mij in de steek liet. Hier ging ook een psygische reden aan vooraf maar toch. Als ik dit zo lees lijkt het er inderdaad op dat je het niet allemaal meer op een rijtje hebt Lieke. Dat is niet erg, maar je zult wel hulp moeten zoeken nu. En als je het wilt, want dat kun je alleen zelf beslissen ook moeten vechten voor je kinderen. En niet vluchten want daar schiet je niks mee op. Het zal alleen maar moeilijker worden op de lange termijn.

Groetjes,

Michèle

#26

Ben heel benieuwd naar de reactie van Lieke zelf hierop. Jammer dat ze nu ineens niet meer reageert…
Wil, volgens mij werken we in dezelfde sector…kan dat? Ik had direct zo iets van; wat IS dit?
Mensen waar ik mee werk kunnen ook zo chaotisch zijn en van de hak op de tak springen. Het hele verhaal is nagenoeg niet te volgen en zo onsamenhangend en tegenstrijdig dat ik me afvraag of het waar is, en zo ja: wat is er in hemelsnaam aan de hand.

Groetjes van Christa

#27

Ik volg het nu ook al een poosje, maar wist echt niet zo goed wat ik moest reageren behalve dan wat de rest ook al een beetje zegt.
Ik denk ook dat er meer aan de hand is dan je schrijft. Ook met jou zelf.
Ik denk dat je ze zelf ook niet meer helemaal op een rijtje hebt meid, al ik jou was zou ik hulp gaan zoeken voordat het dadelijk echt te laat is.
Laat aan die rechter zien dat jij het beste wil voor de kinderen.
ZELFS al zijn ze beter bij hun vader af op dit moment, zeg dat dan gewoon. het gaat om HUN in dit geval. maar geef wel aan dat zogauw je zelf weer KUNT dat je het wel weer wil proberen. en BLIJF je kinderen zien, want ik weet uit ervaring: dat gaat ze anders niet in de koude kleren zitten, en dan ben je ze misschien voorgoed kwijt. zou het niet de keus van de rechter zijn, dan wel van de kinderen.


#28

Ja wat moet ik er op zeggen
Eigenlijk heb ik er geen woorden voor
Ben echt iemand die over lijken gaat voor mijn kids
Dus zelfs zoals ik het nu allemaal lees
Ik zou hoe dan ook vechten voor mijn kindjes
En goed Lieke33 je hebt veel meegemaakt
Maar dan is het toch de bedoeling dat je er ten alletijden voor je kids bent en niet 2 a 3 maanden uit hun leven verdwijnt
Zullen ze leuk vind goed voor hun zelf vertrouwen
Pfffffffffffff NIET DUS

Groetjes van Heleen mama van Robin en Justin

#29

@ Wil: ja ik werk ook in de psychiatrie. Momenteel op een afdeling met oudere mensen met uiteenlopende psychiatrische ziektebeelden.
Op een gegeven moment herken je idd dingen ja!
Ik ga hier maar verder niet op door om geen boze reacties uit te lokken, maar goed.

Enne, het feit dat we niks meer horen van de schrijfster van dit topic zegt mij al genoeg.

Groetjes van Christa

#30

haha ik werk er niet maar heb er wel gezeten, dus ook ik herken dingen…
ik zou ervaringsdeskundige moeten worden
nee even zonder gein…Ik vind de situatie echt heel erg. Lieke ik hoop dat je nog op de berichten reageerd het is echt niet aanvallend bedoeld van iedereen maar wel om je iets in te laten zien in de hoop dat je er toch een andere kijk naar gaat krijgen


#31
quote:
Ondanks dat je kevin niet terug zou krijgen dan ga je toch knokken al is het maar bezoek recht te krijgen?

Ik weet niet de reden dat hij uit huis is geplaatst maar dan nog…

En dan zeg je andere blijven bij oma en papa wonen, Ik weet niet wat ik hier van moet denken, er zal best wat zijn, maar het zijn je kinderen ga je dan nu met een nieuwe vriend alles op geven en vertrekken? en je kindertjes dan?
Stress kan nooit de reden zijn

Als je er dus tegen in gaat hoe wil je dat gaan doen van uit Italië?
werk zoeken in deze tijd is niet heel makkelijk maar als men wilt is er werk al is het achter de vuilniswagen (niet dat dat en minderwaardig werk is want ik heb daar nog respect voor ook…

Ik weet echt niet wat ik hier van moet denken…

Danny is vrijwillig uithuis geplaatst,en die blijft ok bij oma en opa wonen die komt ok niet meer thuis.
snap dat jullie schrikken,van mijn verhaal maar ik slik geen medicatie en mag dit ook niet meer,al een paar maanden niet meer.
we hebben besloten om rond de kerst een weekeje naar italie te gaan,beter voor de kids en ook voor mij.
snap dat jullie schrokken,mijn verhaal was ok zeer chaotisch.

nu ga ik heerlijk geniten van mijn bezoekrecht om mijn kids te zien,de tegenpartij is akkoord gelukkig.

#32
quote:
Als je in de psychiatrie werkt, dan werken we in de zelfde sector! Ik werk met mensen die en lichte verstandelijke beperking hebben met een psychiatrische aandoeningen. Vandaar dat ik ook meteen dacht dat hier iets aan de hand was/is. Op een gegeven moment leer je zulke dingen snel te herkennen, en ik denk dat jij dat ook hebt! Of heb ik het mis?

Ik vind het ook erg jammer dat Lieke zelf tot nu toe niet reageert. Ik zou zelf ook wel graag willen weten hoe het noue precies zit, en wat ze van plan is.

Liefs wil

<a href=“http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2009/09/11/3bbD.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1f.lilypie.com/cRhSp2.png” width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie First Birthday tickers” /></a>

<a href="http://daisypath.com/">[img]http://dvcf.daisypath.com/489yp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Daisypath Vacation tickers” /></a>

dat heb ik zeker niet een licht verstandelijke beperking absoluut niet,hebben een paar drukke dagen gehad hier en veel gepraat meiden we gaan er nu voor.

heb ok gezegd we kunnne ok 1 week gaan op vakantie en later altijd nog zien,maar dan met mijn zoontje kevin

#33
quote:
@Lieke, ik gaf hiermee alleen aan welk berope ik heb om dat dit mij gevraagd werd. En ik heb nergens gezeg dat je verstandeljk beperkt zou zijn. Wel heb ik gezged dat ik vermoed dat je last hebt van een psychiatrische aandoening, en ik denk dat ik daar dus gelijk in had , aangezien je zelf al aangeeft dat je geen medicatie mag slikken sinds een paar maanden. Ik weet natuurlijk niet waarom je dit niet mag, maar misschien is het een idee om te vragen of er andere medicatie is wat je wel mag slikken. Ik denk namelijk dat je daar goed bij geholpen zou zijn.

Ik ben in ieder geval heel erg blij om te lezen dat je plannen om naar Italie te gaan beperkt blijft tot een week vakantie met kerst! En dat je nu helemaal gaat voor het bezoekrecht!!
Heb je danny vrijwillig uit huis laten plaatsen? Ik denk dat je hier een goede reden voor had omdat je een dergelijke beslissing heel moeilijk is, maar juist dan is het belangrijk dat hij weet dat je er nog wel bent voor hem, maar dan op een andere manier!

Liefs wil

<a href=“http://lilypie.com/">[img]http://lilypie.com/pic/2009/09/11/3bbD.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1f.lilypie.com/cRhSp2.png” width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie First Birthday tickers” /></a>

<a href="http://daisypath.com/">[img]http://dvcf.daisypath.com/489yp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Daisypath Vacation tickers” /></a>

ik heb medicatie geslikt ja,een poosje de meesten slikken weleens wat,maar ik heb geen psychiatrische aan doening echt niet,kunje wel vermoeden maar is niet zo.
ik heb inmiddels hulp van iemand maatschappelijk werk
andere medicatie is uitgesloten omdat mijn nieuwe huisarts,dit absolut niet wil,als je ziet in wat voor situatie ik destijds heb gezeten en nu,heb ik het nu wel wat beter,ben rustiger soms wat chaotisch,maar dat ben ik heeft niks met een aandoening te maken

#34

Ik ga hier niet verder meer op reageren.
Het is mij duidelijk.

Groetjes van Christa

#35

oh dus dat is het bij jullie,ik heb geen aandoening of iets in die zin meiden,kunnen jullie wekl denken.

ik heb medicatie geslikt ja ,maar voor iets heel anders,sorry hoor.

ik reageer niet meer op jullie want ik word hier zo boos over}

#36

Lieke, hoe het ook allemaal in elkaar zit, heel veel sterkte in deze moeilijke situatie.

het lijkt me verschikkelijk om mn kind -in jouw geval kinderen- niet meer te kunnen zien, dus ga er vanuit dat dat voor jou ook heel erg is. Fijn dat je niet voorgoed naar Italie gaat en toch echt wil vechten voor je kinderen. je zou het jezelf nooit vergeven als je een beslissing maakt waardoor je je kids niet meer ziet!

Sterkte.

Liefs, Liske

Lilypie - Personal pictureLilypie Second Birthday tickers

#37

Ik ben blij voor je, dat je je zoontjes kunt zien.
ik snap allemaal wel dat het moeilijk voor je is lieke… alleen… hoezo is hij vrijwillig uit huis geplaatst?
ik kan de vele reacties begrijpen, maar ik “ken” je langer dan vandaag en wil opzich best naar je verhaal luisteren, maar dan moet je wel eerlijk zijn over alles.
Ik weet zeker dat je niet alles verteld hebt en dat hoeft ook niet natuurlijk, maar zo krijgen mensen wel een beter beeld over de situatie.
ik bedoel; waarom zei je dat je misschien voorgoed naar Italie gaat als je dat blijkbaar ook weer niet wil zo? op die manier krijg je scheve gezichten omdat natuurlijk niemand kan begrijpen waarom je niet door blijft vechten voor je kinderen.
ik veroordeel je absoluut niet, maar je moet wel het hele verhaal vertellen en niet de helft, want zo wordt het een beetje onduidelijk.
mocht het echt zo zijn dat je gewoon niet vecht voor je kinderen omdat je het GEWOON niet doet, zou ik dat erg vreemd vinden. Mocht het zo zijn dat dit alles met je ex te maken heeft (ruzie/bedreiging etc.) kan ik meer in je verhaal komen snapje? ik hoop natuurlijk niet dat dat het geval is, maar dat zou wel een hoop duidelijk maken… voor mij in elk geval wel


#38
quote:
Ik ben blij voor je, dat je je zoontjes kunt zien. ik snap allemaal wel dat het moeilijk voor je is lieke.. alleen.. hoezo is hij vrijwillig uit huis geplaatst? ik kan de vele reacties begrijpen, maar ik "ken" je langer dan vandaag en wil opzich best naar je verhaal luisteren, maar dan moet je wel eerlijk zijn over alles. Ik weet zeker dat je niet alles verteld hebt en dat hoeft ook niet natuurlijk, maar zo krijgen mensen wel een beter beeld over de situatie. ik bedoel; waarom zei je dat je misschien voorgoed naar Italie gaat als je dat blijkbaar ook weer niet wil zo? op die manier krijg je scheve gezichten omdat natuurlijk niemand kan begrijpen waarom je niet door blijft vechten voor je kinderen. ik veroordeel je absoluut niet, maar je moet wel het hele verhaal vertellen en niet de helft, want zo wordt het een beetje onduidelijk. mocht het echt zo zijn dat je gewoon niet vecht voor je kinderen omdat je het GEWOON niet doet, zou ik dat erg vreemd vinden. Mocht het zo zijn dat dit alles met je ex te maken heeft (ruzie/bedreiging etc.) kan ik meer in je verhaal komen snapje? ik hoop natuurlijk niet dat dat het geval is, maar dat zou wel een hoop duidelijk maken.. voor mij in elk geval wel


danny is vrijwillig,uithuisgeplaatst omdat hij een verstandelijke beperking heeft,wat het niet makkelijk maakte,hij vroeg veel aandacht en daardoor kwam kevin aandacht te kort,danny heeft pdd-nos kenmerken adhd en nu word hij opnieuw getest want ze vermoeden ook dat hij autistisch .

we hebben een paar jaar geledne zoveel problemen gehad dat de kids uithuis zijn geplaatst tijdelijk,door iemand van jeugzorg en dat had nooit mogen gbeuren er is nooit naar ons geluisterd destijds geen goed hulp vor beide kids.

daardoor brak ik een paar maanden gelden en kreeg ok het advies rustig aan te doen,heb vel problemen gehad met mijn ex daar door bewust gekozen dat kevin bij hem bleef en dat ik tot rust kon komen,toen de defenitieve keuze gemaakt om 15 juni weg te gaan.en een scheiding aan te vragen

#39

ik merk dat je gewoon echt overspannen bent(geweest) Maar als dit tijdelijk is, dat jij nu gewoon even er zo doorheen zit, kun je Kevin toch wel gewoon weer zien en een normale omgangsregeling regelen?
en het hoeft echt niet standaard te zijn zovan: jij elke dag en vader 1 weekend in de 2 weken. dat vind ik zoiezo belachelijk als een vader zo weinig zijn kinderen ziet.
hi heeft er immers (als hij een goede pa is) net zoveel recht op als een moeder dat heeft. maar goed dat is mijn mening.
Maar een regeling dat hij ene week bij jou de andere week bij hem is? zou dat wat zijn? blijven knokken vrouwke want echt je gaat spijt krijgen van een definitieve beslissing als die maakt, dat jij je kevin niet of weinig te zien krijgt

Lilypie Tweede PicLilypie Tweede Ticker

#40
quote:
blijven knokken vrouwke want echt je gaat spijt krijgen van een definitieve beslissing als die maakt, dat jij je kevin niet of weinig te zien krijgt

Nou, dat weet ik wel voor 200% zeker dat je daar spijt van zou krijgen. De band met onze moeder is nooit meer goed gekomen.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!