Meiden,
Woont er iemand van jullie bij mij in de buurt van assen?
De koek is op,heb geen sociale contacten op het moment,met mijn vriend
ook spanningen,ik laat hem nu maar een beetje.
maar ik kwijn weg hier
Meiden woont er iemand in de buurt van assen
lieke33
#1
mini-boy
#2
Wat is dat nu??? Wat is er aan het handje?
Ik woon helaas niet in de buurt van Assen… maar desondanks maak ik me wel zorgen om iemand die beetje wegkwijnt.
Kop op hé… klets maar lekker tegen ons aan. Daar zijn we ook voor… niet alleen baby’s en peuters etc. Maar ook de mama’s die hart onder de riem nodig hebben…
Sje
#3
Ik woon ook een heel eind uit de buurt Lieke, anders was je vanzelfsprekend welkom voor een koppie thee.
Groetekes, Sje
hier was je ook zeker welkom maar dat is wel een eind rijden! of je meot daar niks om geven
dan ben je toch welkom hoor
kop op meid
Groetjes Gytha
lieke33
#5
waarschijnlijk,is hij zo gestresst door alles nu zijn baantje kwijt,dat ik het kan bezuren niks kan ik goed doen,tegen de middag en avond is hij zo poeslief dnek dat hij overspannen is heeft al te kennen gegeven dat hij weekendjes weg wil.
oke wil ik wel,ik zit toch maar thuis ben zelf ok al aan het zoeken naar werk,maar wil niet lukken,dan hebben we wat extraatjes ik vooral voor mezelf.
heb hier geen sociale contacten meiden mijn fam mijn ouders heb ik al een poosje gen contact,vriendinnen die ik had heben de laten vallen omdat ik ben weggewgaan bij de kids en mijn bijna ex.
de assistente zei al,als hij thuiskomt ontzie je vriend maar een beetje,laat hem dan maar.
niets zeggen over je ex of advokaat,gewoon effe helemaal niks
Michele1
#6
Ik woon niet in de buurt, integendeel, maar luisteren kan ik ook net als de rest.
Weet je wat ik alleen zo vervelend vind. Er wordt altijd tegen de vrouw gezegd dat wij de man maar een beetje moeten ontzien, maar wie ontziet ons een keer. Kijk ik heb een lieve vent, maar als ik kijk naar vorige relaties.
Maar goed jij moet ook ontzien worden en je ei kwijt kunnen enne ik wil ook graag naar je luisteren.
Groetjes,
Michèle
Saro
#7
Nee ik woon ook niet in de buurt van Assen…sorry…maar meid wat klinkt dit vervelend allemaal zeg. Je zal je best alleen voelen?
Je bent natuurlijk druk bezig met het vinden van werk, maar misschien kan je in de tussentijd voor een paar uurtjes in de week (net wat voor jou mogelijk is) vrijwilligers werk doen? Ik denk dat ze bij buurthuizen/verenigingen/stichtingen/verzorging etc hier om staan te springen. Het geeft jou even wat te doen buitenshuis, afleiding van je zorgen en je doet contacten op? Of het moet natuurlijk snel lukken om betaald werk te doen.
Maar meid probeer lekker ook buiten te komen en contacten op te doen.
Ook vind je soms in de regionale kranten ook wel leuke workshops etc. Bij ons heb je bijvoorbeeld een vrouwencentrum. Hier worden speciale activiteiten voor vrouwen georganiseerd van workshops tot zelfverdedigingscursussen noem maar op…tegen hele gereduceerde prijzen…misschien een ideetje
En verder zijn wij er natuurlijk voor je he…er zitten dagelijks meiden hier en vaak heb je snel een antwoord of even een steuntje in de rug!!!
Denk aan je!
Sandra1980
#8
Wat ontzettend vervelend voor je Lieke. Net nu je nieuwe relatie er juist zo positief uitzag. Ik hoop voor je dat je eruit gaan komen met je vriend. Tja en over dat ontzien, ik vind persoonlijk niet dat dit de beste oplossing is. Praten is het allerbelangrijkste of je vriend dit nu leuk vind of niet.
Verder is het idee van Saro erg goed om weer andere mensen te ontmoeten. Of meld je aan bij een sport/fitness vereniging om op die manier ook weer anderen te ontmoeten.
Ik woon in de buurt van Amsterdam, dus nee niet in de buurt van Assen. Anders had je zo langs mogen komen, maar ja daar heb je helaas weinig aan. Heftig hoor zonder familie en vrienden. Ik hoop echt voor je dat je snel weer wat leuke mensen ontmoet. En je bent hier altijd welkom om je hart te luchten, wij zijn er voor je.
Sterkte!
Liefs,
Sandra
lieke33
#9
Nou gelukkig hebben we gister gepraat,en goed hij heeft gister zijn papa gesproken, we gaan als beide scheidingen en alles geregeld er door is.
gaan we in ieder geval een poosje naar Italie,zijn ouders in de winkel helpen.
Het probleem lag dus bij mij ik ben soms zo gestresst en boos als hij thuiskomt,hij zei al je begroet me niet enthousiast,met een kus wat ik in het begin wel deed,tuurlijk dat snap ik ook, maar heb gezegd ,jij moet niet zo boos worden dan, ik moet mijn ei kwijt.
stel je je wat soepeler op.was zijn antwoord oke,ik ga het proberen,ben nu ook wat vrolijker gelukkig kan ik ook met jullie praten doet me goed.
mini-boy
#10
Kijk dat is positief… enne … dus niet meer ontzien en zwijgen. Maar gelijk op tafel gooien als er iets niet lekker zit tussen jullie!!
Super … Italië… mmm niet echt in de buurt anders was ik bakkie komen doen
lieke33
#11
ja super he we zijn net pas terug maar wil er weer heen,zijn daar 2 weken geweest met zijn zoon maar dan voor vakantie,was voor mij geen uitslapen bij.
heb voor zijn zoon gezorgd nu gaan we er met zijn tweetjes heen.
we moeten in ieder geval ook onze inboedl ergens goedkoop kunnen opslaan voor een poos.
mini boy je was van harte welkom hoor het is het hele jaar waar wij heen gaan super lekker weer met kerst soms 20 graden
lieke33
#13
waarschijnlijk gaan we er voorgoed heen of we gaan er langer heen.
zoiezo moeten we de spullen wel opslaan want het huis waar we nu wonen is een koophuis wat we huren per maand,dus zouden we toch uit moeten met de tijd
gytha_en_Lieke
#14
hey wat een lekker vooruit zicht italie!
Lekker weertje daar denk ik.
Hoe is het met je kids? Heb je ze inmiddels alweer gezien?
Gaan hun ook mee?
Fijn dat het tussen jullie weer wat beter gaat
Groetjes Gytha
lieke33
#15
sorry wil ,maar ik krijg kevin niet meer bij mij,dat staat alvast die beslissing is door jeugdzorg al genomen.
kevin blijft bij zijn vader wonen,hij heeft daar school,zijn familie en zijn vriendjes,en zit net in groep 3
danny blijft bij zijn oma wonen,we weten het ok nog niet zeker of we voorgoed gaan,daar zijn we over aan het nadenken nog.
een paar m,aanden daar dan terug naar nederland,is voor ons ook een optie.
de kids kunnen altijd bij ons komen.
en dat ik egoistisch ben staat hier los van,ik heb de laatste paar jaren verschrikkelijk veel meegemaakt,en stond er ok meren deel alleen voor,was super gestressst.
we weten nog niet of we langer dan 2 maanden gaan.
Gewijzigd door - lieke33 op 25 Sep 2009 13:56:49
gytha_en_Lieke
#16
wil, ik ben het voledig met je eens! daarom ook mijn vraag, en de kinderen dan???
lieke33 Daar vecht je toch voor en weet je wel wat je achter laat als je voorgoed verhuisd naar Italie? Kan me heel goed voorstellen dat je veel mee gemaakt het etc maar als dit mij zou overkomen zou ik vechten, vechten en nog eens vechten voor mijn kids! Die zijn NUMMER 1! Als jeugdzorg idd uitgesproken heeft dat kevin niet bij jou mag komen, mag je hem toch wel zien??
Meid ik wil je hiermee ook niet kwetsen, maar ga niet vluchten voor je problemen!
Ook al wonen de kids niet bij je ze hebben je wel nodig meid! En sorry dat ik het zo zeg maar daar ben je moeder voor geworden!
Ook al woont kevin niet bij je, laat hem niet in de steek door te vluchten, want zo komt het nu over! Hij gaat zich in de steek gelaten voelen. Dus probeer contact te houden met ze, het zijn wel ook JOU kinderen.
Ik wil je niet aanvallen of id (begrijp me goed) ik wil alleen zeggen ga niet vluchten en doe er alles aan om je kids in ieder geval te zien en laat je mannen niet in de steek!
Groetjes Gytha
Gewijzigd door - gytha en Lieke op 25 Sep 2009 14:13:44
Sandra1980
#17
Sorry Lieke, maar door je verhaal kreeg ik ook dezelfde gevoelens als Wil. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik Tim nooit meer zou zien. Gelukkig zit ik niet in die situaite, dus het is voor mij makkelijk praten. Maar ik zou zoals ik er nu naar kijk tot het uiterste gaan Tim te zien te krijgen. Ook al gaan mensen uit elkaar, ik kan me niet voorstellen dat een van beide hun eigen kind niet meer wilt zien.
Misschien begrijpen wij het verkeerd, maar ik begrijp echt helemaal niet waarom je voor altijd naar Italie gaat. Natuurlijk geloof ik het dat je ex verschrikkelijke dingen heeft gedaan. Maar daar staan je kinderen los van. Dat je de afgelopen jaren weinig aan jezelf hebt kunnen denken is ook verschrikkelijk. Maar dat vind ik nog steeds geen reden om maar bij je kinderen weg te gaan en ze nooit meer te zien.
Ik lees nu dat jeugdzorg bepaald heeft dat Kevin bij zijn vader blijft wonen. Ik krijg daar zelf de gedachten bij dat ze dat niet zomaar doen. Vaak is de beslissing dat ze bij hun moeder mogen blijven wonen. En ook al moet hij wel bij zijn vader blijven wonen. Dat is toch nog geen reden om maar heel ver weg te gaan wonen. Dan blijf je toch in de buurt wonen voor een omgangsregeling. Ze kunnen tenslotte niet zomaar voor altijd bij papa blijven wonen en mama niet meer te zien krijgen. Er is naar mijn mening niks gebeurd, tenzij wij dat niet weten waarom ze hun moeder niet meer mogen zien.
Nogmaals misschien zitten wij er naast, maar op basis van deze info kan ik me alleen maar kwaad maken om het feit dat je zomaar je kinderen in de steek laat. Want zo zie ik het op dit moment wel.
Groetjes,
Sandra
lieke33
#18
we gaan voor werk daarheen,Kevin komt gewoon niet mer bij mij wonen is er al gezegd,maar ik ga er nu tegen in hoor.
dat zegt mijn ex dus,maar ik probeer contact te leggen met de voogd,kevin blijft bij zijn vader,omdat er ook een ots is uitgesproken jaren geleden.
maar mijn vriend zegt al hij liegt,want dit is zijn manier om jou te chanteren of iets dergelijks,op dit moment is het ouderschapsplan klaar en kunnen we naar de rechtbank,eidnelijk ik zie kevin 1 keer per 2 weken op de zondagen en danny even eens niet allebei tegelijk.
lieke33
#19
we hebben er al eerder over gehad met de voogd,de voogdij krijg ik voorlopig niet,
heb hem vandaag gebeld,omdat er nadrukkelijk gezegd is.
dat ik eens per 2 weken eerst de kids zie en dan opbouwen,omdat ik zelf vrij onder de stress heb gezeten,nu nog door alles wat er is gebeurd.
waarschijnlijk gaan we eerst op vakantie en zien later verder,eerst aan de kids denken we gaan nu voor eenmaandje.
eerst de omgangsregeling erdoor eindelijk en kunnen we naar de rechtbank
Ik heb dit hele topic met zoveel verbazing en opkomende vragen zitten lezen dat ik gewoon niet wist of en hoe te reageren.
Ik was zeer opgelucht dat Wil eindelijk wat kritische vragen durfde te stellen! Heel goed Wil.
Ik snap heel goed dat iemand zijn verhaal kwijt wil, en daar is het forum gedeeltijk ook voor denk ik, maar ik vind dit toch wel erg heavy om allemaal maar open en bloot te gooien eerlijk gezegd.
Daarnaaast vind ik al die informatie nogal tegenstrijdig overkomen. Eerst ruzie met je vriend en op zoek naar contacten in de omgeving, dan weer naar Italie…Dan een verhaal over je kids ( wat ik trouwens vreselijk vind voor alle betrokkenen hoor).
Het is voor mij een moeilijk te begrijpen, chaotisch geheel en ik wens je in alles een hoop sterkte, wijsheid en rust toe.
Groetjes van Christa