'Mats sloopt alles'


#1

Dat is een beetje J (2001) zijn standaardzin geworden als er iets kapot is. Dan is het gewoon Ma (2003) zijn schuld.

Zit ik met J aan tafel, stoot ie met zijn elleboog zijn beker op de grond, krijgt M (die nota bene boven nietsvermoedend in zijn bedje ligt te slapen) de schuld.

Hoe moet ik hier mee omgaan? Ik heb nu al gezegd dat M het niet gedaan kan hebben omdat ie er niet bij was en dat ik het niet leuk vind dat ie M er de schuld van geeft.

Ook zegt J aldoor dat ie M niet lief vindt. Vind ik uiteraard ook niet leuk om te horen. Zal het iets van uitproberen zijn? En hoe zal ik daarmee omgaan?

Gewijzigd door - SeeSeeEm op 12 Nov 2007 22:45:00


#2

Tsja, het lijkt mij weer typisch dat uitproberen.
Hoe ver kan ik gaan, wat vinden ze er van etc. etc.

En dat hij Mats niet lief vind…is er iets waardoor hij misschien jaloers kan zijn op Mats momenteel?

Verder weet ik het zo 1,2,3 niet omdat ik (in principe dan ) maar 1 kind heb.

Wie weet hebben de anderen nog tips voor je!

Groetjes, mamma van Stephan

P.S.
Schiet me nu opeens te binnen dat Steef het laatst ook een keer zei (over dat niet lief vinden).
Ik weet alleen niet meer tegen wie en in welke situatie.
Het was volgens mij in de periode dat Vivien hier ook was…
Hè getver, waarom weet ik het nou niet meer???
Nou ja, als het me te binnen schiet dan hoor je het nog!

Gewijzigd door - Bieb op 09 Jan 2005 15:29:18


#3

Heb ook niet direct een antwoord, maar klinkt ook wel een beetje als uitproberen.
Hoort denk ik wel een beetje bij de leeftijd.
Ook dat van dat niet lief vinden.
Is hier ook een beetje standaard.

Merk je zelf niet dat hij misschien ook toe is aan school?
Ik heb dat met Lucas wel.

Weet verder ook niet wat je er het beste aan kan doen.
Alleen dan om je oren en ogen open te houden.

Succes!

Groetjes Mim

Lilypie 4th Birthday


#4

Hoi-hoi Carola,

Heb je eens gedacht aan “peuter/kleuterpuberteit”?.

Je zoontje vraagt op zijn manier voor aandacht (is misschien wel een beetje jaloers op zijn kleine broertje) en dat is iets heel normaals hoor!!!. Alleen is de manier waarop hij het vraagt moeilijk te begrijpen voor ons ouders.
In mijn praktijk en per email krijg ik vaak vragen over dit voorval.
Verdeel de aandacht tussen beide mannetjes zo goed mogelijk en probeer je oudste positief te betrekken in “ongelukjes” en “leugentjes” wat betekend dat je hem niet direct met harde hand moet straffen maar een alternatief moet zoeken.
Succes…en groetjes Ingrid


#5
quote:
In mijn praktijk en per email krijg ik vaak vragen over dit voorval.

Hoi Ingrid,

Nou heb je mij wel nieuwsgierig gemaakt naar wat voor werk je doet hoor

Groetjes, mamma van Stephan


#6

ben het met bieb eens: ook nieuwsgierigheid hier

maarre: ik heb twee neefjes, een is er 4,5 en zijn broertje is bijna 2.

kleine broer is nogal ondernemend, druk. en door zijn leeftijd natuurlijk nogal lomp. met speelgoed,lopen etc.
grote broer, die vond zo’n klein broertje wel leuk, toen ie nog in wieg en box lag, maar nu, nu “zit ie heel de tijd aan mijn speelgoed” “hij maakt alles stuk” “dat mag je niet doen” en meppen (van beide kanten trouwens ) en heel de tijd corrigeerd ie zijn broertje, naar wat ie gehoord heeft van zijn ouders, of wat hem zelf wel aardig uitkomt. “jij mag niet met de auto’s, dat mag ik alleen!”

kortom: die doen dat dus ook, voor de oudste is het denk ik en jaloers (eerst zelf alle aandacht, nu delen) en iets van: ik moet mijn plekkie, en mijn speelgoed verdedigen. want ja: er sneuveld nog wel eens wat, met zo’n wilde beer in huis

de kleinste is een tester: die doet niet liever als iets doen, en kijken wat de consequenties zijn, goed of slecht. slecht vooral is leuk, krijgt ie pretoogjes!

dus misschien is het zoiets ook wel bij jullie?
mijn “grote” neefje gaat nu wel eens alleen, of met een ander neefje van zijn leeftijd, op zijn eigen kamer spelen, met speelgoed waar de kleine niet aan mag komen.
daarmee heeft ie een eigen plek, eigen spullen, en ook effe rust.
die rust is voor beide dan trouwens, de kleine kan dan lekker beneden “alleen” spelen.

hoop dat je der wat aan hebt
Mo


#7

Ja Ingrid, ikke ben ook wel benieuwd naar wat vor werk je doet.

Groetjes Astrid,mamma van Evianne 03-04-2003


#8

Hoi Bianca,

Hahaha, ik heb je nieuwsgierigheid opgewekt naar mijn werkzaamheden?.
Oké dan…ik ben counsellor-psychologe Ph.D.

Een heel leuk beroep maar op dit moment probeer ik toch de meeste sessies via de email te doen ivm de baby.
Groetjes Ingrid


#9
quote:

Oké dan…ik ben counsellor-psychologe Ph.D.

Groetjes Ingrid


Ehm…psychologe zegt me veel hoor, maar die complete naam??? (Ph.D.)
Wat houdt het precies in dan? (sorry, beetje blond )

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 10 Jan 2005 10:32:31


#10

Oké, Ph.D= Philosophy degree in Counseling Psychology en dat betekend dat ik de titel doctorin de filosofie in counselling psychologie heb.
Counselling is een therapievorm met een lagere drempel dan psychologie.
Enne…gewoon vragen wat je graag wilt weten hoor!!!..
groetjes Ingrid.


#11

aha! ona, dan kun je al onze psychische “afwijkingen” dus effe verhelpen, tussen de babyklets door, makkelijk
mo


#12

AAAHHHHH nee, nee, nee…hahaha…daarom wou ik al niets verklappen…ik had eigenlijk gehoopt dat niemand was opgevallen dat er stond “in mijn praktijk”…verdorie ik weer…hihihi
Groetjes


#13

Bedankt voor jullie reakties!

Mo omschrijft precies mijn jongens, dus het is waarschijnlijk niet echt ‘vreemd’ gedrag. Eerlijk gezegd dacht ik dat ook niet, maar ik wil er zo graag goed mee omgaan. Jalleen laten spelen om een kamer lukt niet, want M wil graag bij hem zijn. We laten J wel eens 's middags bij oma spelen, wat ie erg graag doet. Heeft ie ook even rust van M. Die net als Mo’s neefje erg ondernemend is, maar het ook niet erg vind om alleen te moeten spelen (als J naar school is). 's Middags ligt M trouwens al een uurtje of 2,5 - 3 in bed, dus heeft J ook altijd even een time-out.

Ik kan hem moeilijk dwingen om M lief te vinden, maar ik benadruk wel altijd dat M soms stout doet, maar wel lief is. En we hebben nu een boekje ‘het zusje van Dotje’ dat ook over een lief zusje gaat, die eigenlijk best wel vaak stout is, maar waar Dotje toch van houdt’. Hopelijk doe ik het zo goed.

Mij gaat het er dus nu alleen nog om: kan ik al J uitleggen wat liegen is en dat we dat niet leuk vinden of misschien zelfs dat dat niet mag?

p.s. Ingrid, zijn jouw consulten/adviezen hier gratis ?

Gewijzigd door - SeeSeeEm op 12 Nov 2007 22:46:24


#14

Hihihi, Carola, gewoon heel stiekum, onopvallend, een keer in je berichtje een vraag stellen.
Valt vast niet op (grapje hoor, Ingrid )

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 10 Jan 2005 20:30:06


#15

Hahaha, tja, wat moet ik daar nou op antwoorden…


#16

Nou, ik ga serious verder:

Daarop kun je antwoorden of ik het goed doe met benadrukken dat M een lieverd is die soms stout doet.

En of J al oud genoeg is om het woord liegen te gaan uitleggen en of ik dat niet leuk moet noemen of zeggen dat het niet mag.

Of ben je niet in kinderen gespecialiseerd?

Gewijzigd door - SeeSeeEm op 12 Nov 2007 22:46:47


#17

Hoi-hoi,

Ik zal je later op de dag een antwoord geven op al je vragen!!!.
groetjes…Ingrid.


#18

ik denk dat ie al best kan begrijpen wat liegen is. en dat dat niet leuk is/mag.

maar ik denk dat het nog moeilijk is, omdat ik denk dat ie nog niet bewust liegt. maar meer ongenoegen uit, in een leugen.

ik zou geloof ik wel iedere keer het zeggen, als ie liegt, dat dat niet zo hoeft. misschien dat ie dan langzaamaan een andere manier aan kan leren van het uiten van zijn ongenoegen.

het is nl tuurlijk ook wel lekker makkelijk, zo’n sloopbroertje haha, kan je nog eens wat afschuiven, maar moet niet op gaan vallen natuurlijk, en daar is ie dan net nog weer niet slim genoeg voor.

sorry hoor: maar ik vind het toch ook wel heel erg leuk, dat ie dat doet, terwijl zijn broertje er niet eens bij is, prachtig. zo zie je dat ie best het eea begrijpt, maar het totaal beeld nog lang niet overziet.

leedvermaak heet zoiets toch?

vermaaktje groet,
Mo


#19

o, en ona: voor mij is er psychisch allang geen redden meer aan hoor. is hopeloze zaak
dus zal je niet per mail consulteren

wel een heel leuk beroep trouwens, zit ik zo te denken.

mo


#20

Ha die Mo,

Hmm, is het al zo ver gevorderd?..dan kan ik je inderdaad niet meer helpen…hihihi…Dan zullen we maar geen consulten per mail gaan doen hé maar houden we het gewoon op dit forum…hahaha.
Inderdaad, gelijk heb je het is een heel leuk beroep maar soms ook wel best “zwaar” in de zin van verhalen die je te horen krijgt die je met moeite naast je neergelegd krijgt en dan moet je vooral denken aan incest, kindermishandeling etc.
Maar toch “rennen” ook veel mensen van je vandaan als ze horen dat je psychologe bent; waarom nou toch?..
Groetjes Ingrid.