'Mats sloopt alles'

#21

Hmmmmm…ik zit nog steeds op mijn stoel hoor
Heb al aardig wat psychologen e.d. gezien en dat zijn tenslotte ook maar mensen

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 11 Jan 2005 18:49:01

#22

Hoi-hoi Carola,

Het gedrag van je zoontje is deels te wijten aan aandacht vragen en dat doet hij dan jammer genoeg op een negatieve manier maar voor een kind maakt het niet uit of dat nou een postieve werking of negatieve werking heeft als het maar de aandacht van zijn/haar ouders krijgt!!!.
Laat als je met je zoontje praat en hem probeert duidelijk te maken dat hij iets gedaan heeft wat niet goed is zijn broertje even “buiten beeld” want als je hem er “alweer” (de gedachten van het kind) bij gaat halen dan voelt hij zich weer achtergesteld en zal hij weer opnieuw de aandacht zoeken door misschien wel weg te lopen van jou? of met speelgoed te gooien of zoiets.
Ik weet natuurlijk niet hoe verstandelijk je zoontje is; daarvoor heb ik te weinig info over hem en jullie. Maar laten we ervan uitgaan dat hij wel weet wat “liegen” is maar het geen plaatst kan geven in zijn directe woordenschat. Hmm, laat ik het zo zeggen, hij weet wel dat hij iets doet/zegt wat niet correct is maar het woord “liegen” zal hij niet erbij plaatsen.
Leg echter bij de uitleg van liegen de nadruk niet op “niet mogen/mag, stout is” want dat werkt ook averechts en dan lok je ut dat hij juist dat liegen nog interessanter zal gaan vinden!!!.
Je vroeg ook naar mijn specialisatie?. (Multiculturele) gezinsproblematiek.
Ik hoop dat je iets aan mijn uitleg zult hebben want het is nogal moeilijk om de juiste aanpak bij je zoontje te plaatsen omdat ik vrijwel niets van het mannetje weet. Elk kind is namelijk uniek en heeft dus ook een eigen aanpak nodig van een probleem.
Hou ook rekening met de peuter/kleuterpuberteit hoor!!! het klinkt misschien waanzinnig maar ook dat is een fase waar die kleine hummeltjes doorheen moeten!!!.
Succes en groetjes Ingrid.

#23

Hoi Bianca,

Gelijk heb je hoor we zijn ook maar mensen maar toch hangt er een sfeer om een psycholoog heen die mensen op de één of andere manier afschrikken. Hier in België zul je dan ook niet snel iemand horen zeggen dat die bij een psycholoog geweest is of zo dat is wel anders in Nederland en in Amerika heb je al een psycholoog of counsellor als je nog steeds op de echo staat…
groetjes Ingrid
Ik hoop dat je ook wel goede ervaringen gehad hebt met psychologen?.

#24

ona: jazeker, ook zwaar. de voorbeeldjes die je noemt, je legt ze niet zomaar effe naast je neer. maar die betrokkenheid heb je ook weer nodig om je werk goed te doen denk ik.
als je der snachts maar niet te vaak wakker van ligt natuurlijk.

anders moet je weer bij een collega op consult

mo

#25

Hoi Ona,

Ehm…had ik gezegd dan dat ik géén goede ervaringen had? (zit druk na te lezen wat ik geschreven heb )

Als het zo over gekomen is dan is dat niet de bedoeling hoor!

Ik heb zeker wel goede ervaringen maar ook minder goede.
Maar dat komt denk ik ook omdat ieder mens anders is en met de één klikt het nou eenmaal beter dan met de ander.
Bovendien denken sommige psychologen/psychiaters dat ze ALLE wijsheid in pacht hebben en tsja…dan zit je bij mij verkeerd hahaha!
Klinkt misschien een beetje “kapsones-achtig” van mij (dat laatste) maar zo is het niet bedoeld

Ik heb trouwens de diagnose adhd.
Vandaar dat ik er een aantal gezien heb in de loop der jaren (ik weet het nog maar 3 jaar, van dat adhd).
En Stephan’s (half-)broer heeft de voorlopige diagnose pdd-nos etc. en voor het stellen van die diagnose hebben we dus ook psychologen e.d. gezien.

Dat is het wel in het kort! (ehm…voor zover ik het “kort” kan houden dan )

Groetjes, mamma van Stephan

Gewijzigd door - Bieb op 12 Jan 2005 10:09:46

#26

Bedankt Ona,

Ik zal proberen om hem uit te leggen dat wat ie zegt niet klopt en ik zal proberen om het M-woord niet te noemen.

Gewijzigd door - SeeSeeEm op 12 Nov 2007 22:47:03

#27

Hoi-hoi Carola,

Ik hoop dat je daadwerkelijk iets gehad hebt aan, hoe zullen we het zeggen…“raadgevingen” (dit is waarschijnlijk het héél verkeerde woord)?.
Probeer hem op een spelende wijze dingen duidelijk te maken dat zal hij sneller en beter accepteren dan dat je hem daadwerkelijk gaat uitleggen hoe de vork in de steel steekt.

Weet je, ik herinner me nu een voorval op de school van de kinderen van enkele weken geleden (net voor kerst geloof ik).
EziNne had een spreekbeurt en enkele weken tevoren had ze me zo met een omweg verteld dat ze wel eens buitengesloten werdt door de klasgenootjes en dat die ook wel eens nare dingen tegen haar of andere kinderen zeiden.
Ik had EziNne toen voorgesteld om een spreekbeurt te houden over “pesten”.
Ik had toen op van die plastic bloempotjes gezichtjes gemaakt, 1 met een huilend gezicht, 1 half lachend en half huilend en 1 lachend. In die potjes had ik 3 bloempjes gestoken waar we opgeschreven hadden “pesters, gepesten en meelopers” op een ander “pesters, vrienden en gepesten” en nog één met “vrienden, vrienden, vrienden”.
Toen EziNne terugkwam naar huis had ze de potjes niet meer bijzich; wel de andere materialen maar niet die potjes. Wat bleek; dat onderwerp had heel wat stof opgeworpen bij die kinderen en de juf had EziNne gevraagd of ze die potjes kon houden zodat ze die ook voor andere kinderen/groepen kon gebruiken…
Zo zie je maar op een heel kinderlijke en uitnodigende manier kun je heel wat bereiken!!!.
Groetjes Ingrid.

#28

Hoi Bianca,

Je hebt ergens wel gelijk hoor; sommige psychologen denken inderdaad alles te weten. Gelukkig zijn wij in Nederland wel wat mondiger geworden maar dat is wel even anders hier in België hoor vind ik.
Tot enkele jaren geleden namen wij ook vrij gemakkelijk alles aan van een arts maar waarom zou je als patiënt niet je mond mogen opendoen?. Tenslotte kunnen wij juist heel veel leren van mensen!!!.
Toevallig sprak ik vandaag met een arts en ook die vertelde dat de Belgen veel, veel geslotener zijn dan wij. Hier kijken ze echt nog op tegen een arts of iemand anders met een titel…
Groetjes Ingrid.