Lief vragen heeft geen zin!


#1

Ik zit een beetje met iets met J. Als ik haar iets gewoon aardig vraagt word ik of;
A; uitgelachen
B; genegeert
C; aangekeken van wat klets jij me nou
D; tong uit gestoken

Alleen als ik het met een hele boze, luide stem “schreeuw” dan helpt het maar gaat ze ook meteen “janken”

Ik heb al geprobeert om het 2 keer lief te vragen en bij de tweede keer te zeggen, als je niet luisterd gaat mama boos worden (stemverheffen), maar dat lijkt geen indruk te maken.

Iemand nog een idee? Ze word bij A +D wel op d’r kamer gezet overigens maar het maakt weinig indruk!

Wat een tante he!



#2

Zal ik Eef even naar Malawi sturen? Dat is zo’n zelfde tante als J volgens mij! Kunnen ze samen A t/m D naar elkaar doen! Irritant he? Heb er net zelf ook een topic over geopend!

Groetjes Rainbow, trotse mama

Lilypie - Personal pictureLilypie First Birthday tickers

Lilypie - Personal pictureLilypie Third Birthday tickers


#3

Hahahah, ik las het net ja! hhiihih jij was net iets eerder dan ik! Nou Rainbow ik word er echt helemaal gek van. Ik ben net een politieagent. En weer je wat erg is. Ze is wel zo gevoelig dat als ik haar dan stevig toespreek ze heel hard moet huilen! Dat vind ik dan weer zo zielig!



#4

Stuur ik meteen morgan mee. Ik loop de laatste tijd alleen maar te schreeuwen geloof ik, zeker als pappa en mamma samen zijn, Pappa zei gisteren ook ineens ze is zo lief als je alleen met haar bent, en dan is ze bij hem liever dan bij mij. Hij zegt ook altijd jullie zijn altijd aan het wetijveren.

Groetjes,

Michèle


#5

Nou ja michele, dat zegt C dus ook! Bizar, hij is vaak door de week 's middags thuis (werkt wel ochtend en avond) en hij zegt zodra jij binnenkomt begint het gezanik! Wat is dat toch?



#6

Hier gaat het mis zodra papa of mama de derde persoon wordt. Zoonlief wil de andere persoon niet delen en gaat keihar praten als papa en mama even samen praten. Heeeeeeeeeel vervelend!

Over het niet luisteren…we zijn nu bezig met de kookwekker. Tanden poetsen en plassen voor het weg gaan was altijd een ramp! Nu zeg ik: ik zet de kookwekker op vijf minuten en als deze dan afloopt, kom je je tanden poetsen. En weet je, het werkt! Hij legt zijn speelgoed aan de kant en loopt netjes mee naar de keuken. Of voor het naar bed gaan: ik zet de wekker op 20 minuten en als ie afgaat, ga je plassen en naar bed.
Ook wanneer hij spelletjes doet op de computer. Dat doet hij het liefst de hele dag. Dan is het ook: 20 minuten en dan zetten we samen de computer uit. Ik wist niet meer dat hij zo goed kon luisteren hahaha.

Misschien ook wel te gebruiken bij jullie. (wel even de kookwekker uit het zicht zetten, want de onze had hem pas een half uur later gezet…)


#7

Ben het eens met @bakmama … wij vragen ook niks aan Fabienne en dat werkt erg goed. Ook niet uitlachen, tong uitsteken of wat dan ook voor fratsen. De kunst is om heel rustig te blijven of idd zachtjes gaan praten, even weg lopen werkt hier ook nog steeds heel goed! Stemverheffing hoef ik zelden te gebruiken en doe ik ook liever niet want dan gaat ze ook zo doen en dat is wel het laatste wat ik wil.


#8

Bakmama, ze is me aan het testen.
Dingen die ik zeg/vraag; Kom we gaan nu badderen, het is tijd om naar bed te gaan, je moet over 2 min naar binnen komen, je moet nu naar binnen komen. Het is de laatste 2 weken strijd, echt constant, en om bijna alles. Ze gaat vaak om dr kamer, soms wel 20 keer in 1 uur, maar gezelliger word het er niet op! Echt een testfase dus, waar ik helemaal gestoord van word. Met dingen gooien, gebeurt ook, of dan is het 5 minuten voor het eten, dan wil ze wat te eten (de geur) dan zeg ik, over 5 minuten, dan loopt ze zo langs je heen en trekt de koelkast open! Eergisteren was het voor de eerste keer dat ik mijn gedult bijna verloor en d’r een tik op d’r billen wilde geven. (wat volgends papa een goed idee was geweest)



#9

Het is ook de leeftijd dat ze gaan uit testen heeft niks met respect te maken> Hoort erbij. Natuurlijk moet je het niet tolereren. Er zijn grenzen, en tong uitsteken of spugen , gooien slaan , dat doen we niet, en dan is het ook meteen op de gang. wanneer ze 4 of 5 zijn, en het nog steeds doen, omdat er nooit wat van gezegd is, dat heeft te maken met respect in mijn ogen.
maar een kind van 2,5 tegen de 3, probeert alleen uit, kijken hoever hij of zij kan gaan, en hoe frustrerend het soms ook is, het hoort erbij, en elke keer corrigeren. Uiteindelijk valt het kwartje wel.
Een kind van deze leeftijd heeft oevrigens nog geen besef van tijd. als je zegt 5 minuten, weten hun veel hoe lang dat is? Wordt ook vaak geadviseerd om te zeggen: als mama klaar is met opruimen, dan gaan we naar boven om… (douchen, bad boekje lezen etc.)
Dan wordt het overzichterlijker , ze weten waar ze aan toe zijn. Een tijd geven heeft geen nut. Behalve idd met een kookwekker, maar wij weten dan dat ze bv 10 minuten hebben voordat de wekker gaat, een kind reageert alleen op het geluid van de wekker, die weet, als dat ding geluid maakt, dan moet ik naar boven. Is overigens wel een goed idee, misschien dat ik dat hier ook doe als bo die fase heeft!!

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers


#10

… dit is wel heel erg vervelend gedrag, zacht uitgedrukt Als ik je verhaal nu lees dan moet ik eerlijk zeggen dat ik dit nog niet heb mee gemaakt !? 20x per uur op haar kamer zetten is veel en je kunt je afvragen of je hier mee door moet gaan als het totaal niet werk. Is haar kamer niet veel te leuk ??Misschien haar langer op een plek zetten wat totaal niet leuk is. Verder vrees ik dat als het een testfase is, en een hele pittige, je vol moet houden consequent te blijven. J. houdt het lang vol maar mama nog langer

En ja die pedagogisch onverantwoorde tik op de billen misschien toch maar eens doen. Laat ze maar merken dat je boos bent … maar dat doe je al geloof ik.

Sterkte!


#11

Over die tik daar ben ik nog niet over uit of ik daar wel aan wil beginnen. Verder zeg ik wel altijd over 10, 5 en 2 minuten waarschuwingen, maar ik weet ook niet of ik wel met een wekkertje wil werken, ga ik eens goed over nadenken. Verder was ik ook erg pittig in de PP dus misschien heeft ze het van mij Ik zal eens vaker zeggen dat ik verdrietig word van haar gedrag. Ohhh dat op d’r kamer zetten, d’r is helaas geen goed alternatief. Wij hebben een gang, maar die is niet gesloten, toilet en badkamer zijn natuurlijk uitgesloten, misschien kan ik de gang bij de voordeur gebruiken maar die is ook open en het toch daar verschrikkelijk! Helaas blijf er dan weinig over dan d’r slaapkamer, maar leuk vind ze het allerminst, het is niet zo dat ze dan gaat spelen ofzo, meestal gewoon in een hoekje zitten en huilen. Dat is dus ook het probleem. Vraag of zeg ik iets liefs dan word er niet gereageerd, maar ga ik schreeuwen (nou niet echt natuurlijk) of geef ik straf dan is ze zo bedroeft, dat kan je echt aan d’r zien, maar 2 minuten later is ze het vergeten



#12

Ken je de Gordon methode? Die gaat een beetje uit van het ‘ik wil’ principe. Wil jij dat je kind iets doet of laat? Dan zeg je bijv. iets in de trant van: ik wil dat jij nu je speelgoed opruimt, ik wil dat jij nu mee naar boven gaat om in bad te gaan… Luisteren ze niet, dan kun je reageren met: ik zie dat jij niet doet wat ik heb gevraagd…

Het gaat hier echt om het woordje IK vanuit de ouder. Zoek maar eens op internet naar deze methode. Het wordt veel gebruikt in kinderopvang en speelzalen en is effectiever dan je zou denken


#13

Mhhh ik zal het eens gaan opzoeken, ik ken wel iets van Gordon, maar dat word in verpleegkunde gebruikt, dus dat zal wel anders zijn, gaat niet over het formuleren van vragen iig.



#14

De gordon methode legt uit hoe belangrijk een goede communicatie is met je kind, op een respectvolle manier. Ik boodschap Praten vanuit jezelf. Zeggen wat je voelt en denkt. Je grenzen en behoeften duidelijk aangeven. Actief luisteren Troosten, het gevoel van het kind benoemen en kinderen helpen het probleem op te lossen. Overleggen Problemen oplossen zonder verliezers. Hoe komen we elkaar tegemoet.

Dat vergt wel wat inzicht in hoe je zelf bent naar anderen en zelfkennis.


#15

Ja ik heb wat dingen gevonden en gedownload, daar ga ik dit weekend eens voor zitten!



#16
quote:
Het is ook de leeftijd dat ze gaan uit testen heeft niks met respect te maken> Hoort erbij. Natuurlijk moet je het niet tolereren. Er zijn grenzen,

liefs woezel

<a href="http://lilypie.com/">[img]http://lb3f.lilypie.com/FwlKp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Third Birthday tickers” /></a>


dat wilde ik ook net zeggen, een kind van rico’s leeftijd weet nog niet eens wat respect is, daarom ben je toch ook bezig je kind op te voeden en normen en waarden aan te leren?

rico sloeg net b.v. de hele tijd de hond met zijn bezem. de hond liep weg want die vond dat niet leuk. rico loopt er gewoon achteraan en ik zei dat het NU was afgelopen en dat hij sorry ging zeggen en anders naar zn kamer kon vertrekken.
wat doet Rico, die loopt op mij af en wil mij met die bezem een mep geven.
bezem acuut afgepakt en hem op zn kamer gezet. en daar blijft hij de eerste 3 minuten ook zitten ook. daarna vraag ik hem : weet jij waarom mama jou op je kamer heeft gezet?
dan zegt hij vaak gewoon “ja” en dan vraag ik ook waarom ik dat dan had gedaan. hij zegt dan waarom. dan spreken we af dat hij het niet meer doet, moet nog even sorry tegen de hond zeggen en een knuffel geven aan mij en de hond en dan is hij voorlopig weer even lief wijsheid komt met de jaren… dat geldt niet alleen bij ons


#17

@bakmama
Het heeft ook met het temprament van het kind te maken. Het ene kind zal de regels gelijk hanteren en je hebt kinderen die altijd tot de grens of er net over gaan. Ook al ben je heel streng deze kinderen zouden altijd kijken hoever ze kunnen gaan en zijn daar vaak ook goed om op een of andere manier iets te vinden.
Dion zit nu ook in deze fase en hij trekt zich nergens wat van aan. Wij pakken hem gelijk aan als hij iets doet wat niet mag en het is niet 3 keer waarschuwen bij de eerste keer gaat meneer op de de stoel in de gang. Zitten blijven ho maar ik kan hem 20 keer terug zetten hij gaat er gewoon vanaf. Als ik dan de deur weer op doe gaat hij snel weer zitten. Ik zei tegen mijn man als we deze donder nu niet aanpakken zijn we hem kwijt en loopt hij straks over ons heen. Ik was vroeger net zo volgens mijn moeder (is ook goed gekomen)
Dion weet precies wat hij wel en niet wil is daar heel duidelijk in. Hij wil ook altijd alles zelluf doen omdat Marijn ook die dingen doet.



#18
quote:
Lieverd zeg aub niet tegen je kind dat je verdrietig wordt van haar! Zo praat je haar een ontzettend groot schuldgevoel aan! Niet doen hoor...

Gewijzigd door - bakmama op 01 Jul 2011 23:53:09


Nee alles maar eruit halen met een tik op de billen daar worden ze blij van. Begrijp me niet verkeerd ook hier is die tik wel eens gevallen. Maar das op een hand te tellen. De gemakkelijkheid waarmee jij hem gebruikt is ook wat van te zeggen he.

Groetjes,

Michèle


#19
quote:
Tja en verder; wij zijn gewoon heel streng en zulk gedrag herkennen wij echt niet, moeten ze ook niet proberen. Die tik voor de billen krijgen ze dan zeker en doen ze het nooit weer Ook als ze 3 zijn! Die fase hebben wij ook heus gehad; Thijs was ook een taaie een pittige.. Maar het is ons prima gelukt hoor: doorzetten en strak onder de duim houden: dat hebben ze dan gewoon even nodig.


Ik ben ook heel streng en consequent maar ik ben geen dril sergant en wat ik al zeg als ik het zonder die tik op kan lossen graag. Je zal zo lezen dat Morgan er vandaag inderdaad ook een gehad heeft maar doe was ook verdient.

Groetjes,

Michèle


#20

Ik denk ook zeker dat het te maken heeft met het temperament van het kind. Onze dochter heeft nog nauwelijks op de gang gezeten, laat staan een tik voor de billen. Natuurlijk probeert ze weleens de grens te overschrijden maar dan ben ik haar net een stap voor. Dril sergeant spelen is volgens mij totaal de oplossing niet … denk dat het geen kwaad kan om je kind te zeggen dat mama verdrietig is of boos > als je het maar uitlegt waaorom! Dat vind ik met alles belangrijk dus ja, een goede, duidelijke communicatie werpt op termijn echt wel zijn vruchten af. Net als consequent/streng zijn, kinderen hebben duidelijkheid en grenzen nodig maar ook troost, liefde en uitleg waarom iets wel of niet mag.