Rico heeft ook temperament, dat heeft geen zier te maken met hoe wij iets aanpakken dat heeft ie gewoon. en opzich vind ik daar niet echt wat mis mee, maar ja tuurlijk haalt hij wel eens het bloed onder mijn nagels vandaan, maar dan, als hij echt niet luisterd en blijft stieren en tot het naatje gaat, dan zet ik hem op zn kamer, ik ga hem dan geen tik geven als eerste optie. en ook hier is het heus wel is voorgekomen, maar dan nog…is het meer een aai geweest dan een tik, want ik hou dr helemaal niet van om het op die manier op te lossen. ja het is de gemakkelijkste manier en als je zelf opgefokt in je vel zit de meest voor de hand liggende, maar wat ik al zei, dan NOG ben ik er totaal niet voor. je geeft als ouder het goede voorbeeld, tenminste dat is je plicht om te doen. en ik vind dat niet het goede voorbeeld geven. ik kreeg laatst met zijn bezem een mep, toen gaf ik hem ook een veeg over zn vinger omdat hij aan de gang bleef, zovan: het doet pijn verdorie! maar dan lacht hij me vierkant uit en zei: dat kietelt.
ja dat snap ik dat dat kietelt, omdat het ook totaal geen tik is wat ik gaf. ik kan dat gewoon niet. ik heb hem dus op zijn kamer gezet…en achteraf gevraagd: weet jij waarom je hier bent? ik heb het die dag ook 2 x moeten verlengen (zijn tijd op de kamer) en toen was het hem OOK duidelijk… zo zie je maar. ik heb hem daar dus echt mee, en die manier is ook veel beter voor jezelf en voor je kind dan een tik geven, hoe zacht ook.
Lief vragen heeft geen zin!
Ik denk dat het wel degelijk temperament/karakter is waardoor het ene kind wat verder gaat dan het andere. Dat wat @pranger7 schetst. Die van ons is immers ook AL bijna 3 jaar en met haar heb ik dit soort fratsen niet. Ook de echte PPT die ik hier regelmatig lees is hier weinig aan de orde. Hier mee wil ik zeker niet zeggen dat ik het goed doe en jullie verkeerd. Lees dit aub niet … Ik denk dat ik gewoon geluk heb met een tamelijk makkelijk en rustig kind. Gauw onder de indruk en op haar manier ook niet altijd lief maar in mindere mate dan wat ik hier dikwijls lees. Op de gang zetten of zelfs op haar kamer, dat laatste heb ik nog nooit hoeven doen.
Ik denk toch echt dat pittige = lees temperamentvolle kinderen, sneller geneigd zijn tot het uiterste te gaan of er over heen, op hun maakt op de gang zetten vaak ook geen indruk en dat doet het hier wel. Mama kan nog steeds weg lopen en ze rent achter me aan want als ik uit haar zich ben?! Nou dat vind ze vre-se-lijk!
@Esther: ja dat is het ook precies, maar het is niet zo dat het aan de ouder ligt hoe het temperament is van de kinderen. ik ben zelf heel makkelijk maar juist daardoor denkt rico: hee ik kan alles wel doen.
en hij kan ook veel doen. maar tuurlijk zijn er regels. maar ik ga niet om elk wissewasje liggen zeiken of een tik uitdelen. het blijven kinderen die (wat in mijn ogen normaal is) gewoon kattenkwaad uithalen. dat hoort erbij dat hoort bij de ontwikkeling van een kind.
en ja precies, de 1 heeft een rustig kind en de ander een wilde. ik heb een wilde zoon op de wereld gezet, hij is mega druk. en hij heeft een behoorlijk temperament. MAAR hij gaat niet over mijn grenzen heen. hij gaat er wel tegenaan zitten maar weet ook: oke nu is het genoeg. Rico is een heel zachtaardig ventje en heel erg vriendelijk voor groot en klein. echt een vrolijk ventje die altijd lacht MAAR die ook zo zn dagen heeft net als ieder ander, dat hij het he-le-maal zat is. en DAN laat hij het ook goed merken op sommige momenten. Rico gaat nooit zoals bij de nanny kinderen van tv zo uit zn dak en door het lint. dit is hooguit 2 keer gebeurd. maar elke keer als hij ziek is. of niet meer kon lopen vanwege zijn voetjes.
tja en dan denk ik: logisch, dat kind wil vooruit en is in zn hoofdje veel drukker dan hij lichamelijk aan kan. logisch dat hij dan gefrustreerd raakt en door het lint gaat. het is maar net wat voor probleem je er zelf van maakt. ik ben het op die momenten spuug zat. maar ik ben het ook heel snel weer vergeten als hij weer lief is.
Morgan is op zich niet druk maar heel erg temperamentvol. Hier is het soms echt twee kapiteins op 1 schip. Morgan en mamma hebben hetzelfde sterrenbeeld en zijn gelijk in karakter dus dat botst nog wel eens. Gelukkig hebben we pappa die precies onze tegenpool is die er dan tussen zit en dan komt alles weer goed.
Groetjes,
Michèle
@Michele: Rico is ook meer druk dan temperamentvol, misschien dat ik dat eventjes door elkaar haal, het is niet zo dat rico helemaal doorflipt ofzo op die manier. maar wel in zijn druk zijn, en hij kan duidelijk zeggen; IS VAN MIJ! en NEE!!! maar het is niet zo dat het een katje is die je met handschoenen moet aanpakken ofzo, dat niet. wat ik doe werkt ook gewoon en dat is wel fijn. MAAR rico heeft de piek van de PP nog niet bereikt dus ik zeg nooit nooit
daarbij herken ik wel wat je zegt in je laatste zin. hier is het ook zo, als papa met rico in strijd zit en ik kom ertussen komt het weer goed. en als ik met Rico in strijd zit en papa komt ertussen idemdito. dat is opzich wel heel prettig! dat papa soms zegt: ik neem m wel even mee. en dat het daarna ook weer goed is. en andersom…
Oh morgan is echt een fel ding hoor, die oogjes kunnen vuur spugen maar dat kunnen ze mijne ook. Dus hier is het echt een en al temperament.
Groetjes,
Michèle
Ja ja ze kunnen je soms aardig bezig houden haha. Ik moet er ook vaak om lachen hoe vinding rijk ze zijn om iets uit te vreten of je uit te lokken. Eigenlijk zijn ze heeeeel slim
Maar rustig blijven is vaak toch het beste medicijn hoewel dat osms wel moeilijk is.
@Michele: haha ik ben opzich best fel in mijn reageren b.v. maar Rico is zo’n clown, die gaat er soms gewoon om lachen, en dan niet neplachen maar echt een schaterlach, en geloof me dan kun je je lach echt niet meer houden als je hem hoort lachen. vreselijk is dat!
@Pranger: ja dat ze vindingrijk zijn valt me steeds vaker op. af en toe denk ik ook: hoe komt hij erop om dat nou weer te doen!
Morgan gaat er meestal tegen in of ze gaat mij coorigeren met een vingertje en dan van mamma niet boos doen.
Groetjes,
Michèle
ja dat kan idd ook nog… ik weet wel dat als ik zeg: rico ruim dat is op (een voorbeeld van een momentopname he!) dat hij zegt"nee nee nee mama, hiko gaat speeje"
dan nog een keer vragen is het “nee” en dan nog een keer is het "Neeeheee!!"
zucht…
Oh nee daar geef ik morgan geen kans voor, ik zeg rustig dat mag maar je gaat eerst dat opruimen. Dan doet ze dat wel en dan vraagt ze daarna jij bent niet boos he.
Groetjes,
Michèle
Ja kijk ik zelf was ook moeilijk, ik werd helemaal blauw en viel flauw als ik niet iets kreeg van mijn ouders. Toen hebben ze me gewoon onder de koude douche gezet (uiteindelijk) Ze zijn zelfs een keer helemaal vanuit zuid Frankrijk terug komen rijden omdat ik weer een “aanval” had gehad! (zielig, rotkind he! Hahahah mijn ouders waren zo jong en hadden geen idee wat te doen) Nu heeft J dat flauwvallen niet, maar die kan ook zo “dwars” zijn! Vreselijk. Nu ben ik waarschijnlijk niet streng genoeg, dus daar zijn we mee begonnen, nu hebben we nog meer de suikers uit haar dieet gehaald, en het moet maar even afgelopen zijn met mevr. Gisteren en vanochtend was ze wel weer heel lief trouwens!
Ik lees bovenstaande echt met verbazing … petje af hoor! Het lijkt me zo nu en dan echt wel zwaar. Blijkbaar toch ook wel herkenbaar omdat de vader of moeder ook zo’n lieve lastpak was Ik was meer een ernstig verlegen meisje, een zijlijn kind wat gepest werd en niet van zich af durfde te bijten, ook niet leuk en zie in Fabienne ook dat verlegen karaktertje terug, haar moet ik echt een ZETJE geven. Het tegenovergestelde maar dat lees je meestal niet. Terijl ik daar ook vaak genoeg mijn ZORG over heb.
Ik kan me dat best voorstellen hoor esther! Ik bedoel je wilt ook niet dat je kind ondergesneeuwd word, maar daarentegen zou een heel stil kind ook niet in ons huishouden passen! Dat is helemaal niet rot bedoelt hoor, maar mijn man en ik zijn beide best “luid” zeg maar dus ja een heel verlegen kindje had bij ons niet zo gepast denk ik! Vandaar dat ik een draak heb
en meestal zeggen ze: hoe je zelf was krijg je dubbel zo hard terug
Maar dit is bij Jada (nog) niet het geval dat ze er zelfs flauw van valt. en ik hoop ook niet dat je dat ooit meemaakt zo. lijkt me behoorlijk heftig zeg!
@malawimamajada … grappig dat je dit zegt, Fabienne past eigenlijk heel goed bij ons. Ze is (logisch) duidelijk een kind wat zowel op haar vader en moeder lijkt, beide waren wij niet de vlotste … zijn we ook door ervaringen wijzer geworden en kunnen (gelukkig) nu wel van ons afbijten. Ik vind het wel jammer dat mijn ouders me nooit zo gestimuleerd hebben, iets wat ik bij Fabienne wel probeer. Motiveren, complimentjes geven … Aan mijn ma’n zijn kant waren zijn ouders ook niet echt ideaal. Dat geeft wel een band en zijn we rustige mensen die niet zoveel nodig hebben, zelden uit de band springen hahahaha. Een stel huismussen hahahaha maar we vinden het goed zo en ja dan krijg je ook een kind als huismusje
wat idd prima bij ons past. De PPT zag ik best tegenop maar het valt hier erg mee. Van beide tegengestelde karakters is wel wat te zeggen, als heeft zijn positieve en negatieve kant. Een kind met pit is denk ook erg leergierig en maak je vaak leuke dingen mee! Wij zijn niet zo heldhaftig dus ons kind ook zeker niet. Meer voorzichtig, behoedzaam, kiezen voor veiligheid en vertrouwen onder moeders rok bij wijze van.
Ondanks alle moeilijke momenten, fases en alles wat nog komen gaat … genieten van je kind !!!
hahaha ja rico lijkt alleen op mij in zijn druk zijn verder is het echt wel een schatje hoor. alleen af en toe is hij een draak die zn handjes niet thuis kan houden en zeker bij de hond. grr! het “ga maar naar je kamer” tafereeltje was weer het toppunt vandaag boehoeee…
het uiteindelijk maar positief afgesloten, toen rico mijn haar kamde en er haar clipjes in gezet had. jaa… hij kan wel leuk zijn