Pffff. Zoals jullie weten, zijn onze nachten bal. Door Max. Dat kind presteert het om gewoon nauwelijks te slapen. Hij is dan om 09.00 uur bek-af en hij kan dan weer slapen…wij niet.
Vannacht was het wederom een hel! Ik was een paar dagen alleen met de kindjes en dat ging me prima af. Een hoop geregel, maar het lukte goed. Maar vannacht sliep Max NIET en maakte hij Eva wakker…Ik merkte dat ik opeens kwaad op Max werd, omdat hij mij gewoon gek maakt op dit moment! Ik loop al weken op mijn tenen om te voorkomen dat ons hele huis wakker wordt van zijn gebrul. En nee, Eva went er niet aan, die brult gewoon vrolijk mee…En nee, in zijn eigen bed liggen 's nachts is geen optie, want dan gaat hij helemaal los. Vannacht ‘rende’ ik dus met hem naar beneden, hij gilde alles bij elkaar. Ik hoorde Eef tegelijk ook om mij roepen…Zij wordt wakker van elk geluid…Te laat had ik Max zeg maar ‘geloosd’. Beneden voelde ik nog steeds kwaadheid naar hem toe. Omdat ik hem niet begrijp. Omdat ik niet snap dat hij altijd wakker is 's nachts en altijd druk. Ik zat hem kwaad een fles te geven, die hij niet wilde. Langzaam ebde dat gevoel wel weg, maar ik was op van de zenuwen. Gewoon, omdat ik moe ben!
Ik smeerde Max in en nam hem mee in bed, op het waskussen. Toen ‘mocht’ ik van hem steeds een paar minuten slapen, dan hijgde hij weer. Gek werd ik van hem. Ik was blij dat de dag weer begon…Vanmiddag was ik even gaan liggen toen de kids sliepen. Echt slapen lukte me vreemd genoeg niet. En ik hoorde Max weer hijgen, dwars door twee muren en deuren heen. Hoe is het mogelijk dat ik dat hoor! Gelukkig sliep hij wel verder. Eva was vroeg wakker, maar die speelde rustig op haar kamer. En nu zit ik hier dus te typen. Max heeft al een paar keer een keel opgezet en ik mag weer lopen voor die speen. Eva bleef wel stil trouwens…Ik merk dat ik langzaam zenuwachtig van mijn eigen kind ga worden en dat ik hem soms wel achter het behang wil plakken omdat hij opeens weer zoveel huilt en ons uit de slaap houdt. Ik hoop echt dat zijn eczeem de oorzaak is, anders zou ik het niet weten…Ik hoop dat dit stopt, want ik trek het echt niet meer zo. Vreemd genoeg weet ik altijd wel weer een blik energie open te trekken om de volgende dag weer fit te zijn en om leuke dingen met ze te doen (ik vroeg in de Jumbo tegen Eva of ze was ontsnapt, want ze was even kwijt en toen hoorde ik een knul van een jaar of 8 lachen met zijn moeder. Ik hoorde hem zeggen: 'Haha, of ze ontsnapt was mam. Zij heeft echt een grappige moeder! - dat deed me dan weer goed, dat ik toch ondanks alles grappig kan zijn zeg maar). Maar het is ZWAAR. Zucht. En die kwaadheid naar Max toe op rotmomenten, snappen jullie dat of zeggen jullie: raar mens? Hij kan er ook niks aan doen, maar toch!
Groetjes Rainbow, trotse mama
Gewijzigd door - Rainbow op 25 Jan 2011 13:39:19
Gewijzigd door - Rainbow op 28 Jan 2011 12:51:54
Gewijzigd door - Rainbow op 29 Jan 2011 23:09:28