Vanmiddag ben ik weer naar de vk geweest. Ik was even naar mijn werk geweest om een jarige collega te feliciteren en ik was nog geen 5 minuten binnen of ik hoorde alweer: ‘Je bent nu veel zwaarder dan bij Eva he?’ Terwijl ze me TOEN al zo dik vonden. Volgens de collega viel het haar op dat ik een enorme PENS had. Wat een belachelijke opmerking weer. Bedankt. Ik ging weer redelijk geirriteerd naar huis…Nou goed, ik ging dus naar de vk en bleek wéér 2,5 kilo te zijn aangekomen in 2 weken…Ik zit desondanks nog steeds ‘maar’ op 10 kilo, maar het tempo waarin het nu gaat is redelijk eng.
De vk zei verder niets over mijn gewicht ofzo, ze was blij dat het allemaal goed gaat. En ze vond het ook belachelijk dat mensen zo tegen mij (en andere zwangeren) praten. Ze zei: ‘Het is altijd iets, of je bent te dik, of je bent te dun. Het is als je zwanger bent nooit goed!’ Zeg dat wel! Mijn baarmoeder was zoals hij met 34 weken moet zijn qua grootte, alleen was mijn buik 1 weekje voor. Geen enkel probleem. Ze verwacht wel weer een behoorlijk kindje van 7,5 a 8 pond, maar zeker geen abnormaal groot kind. Alles was prima en het hartje klopte volop.
Ik kaartte die suikertest bij haar aan en ze zei: ‘Ik zie geen reden om je te prikken omdat alles prima is, maar als je dat zelf fijn vindt, vraag ik een test voor je aan’. Bovendien krijg je bij ons op de praktijk met 36 weken standaard een liggingsecho. Ze zei: ‘Omdat je je zorgen maakt over de grootte van je kindje, zou je een groeiecho kunnen aanvragen, dan heb je een beetje een idee’. Nou, dat gaan ze dus ook doen. Allemaal op 31 augustus. Ik ben benieuwd. Natuurlijk kan het zijn dat onze boef groter is dan gedacht en dat ik daar weer van schrik, maar ik weet het liever vooraf en ik krijg die echo toch. En dan weet ik ook dat mijn suiker al dan niet ok is. De vk was verder heel tevreden en ik ging toch met een beter gevoel weg dan dat ik ging.
Wordt vervolgd. Ik ben in elk geval heel blij dat ik weg ben van het werk, want elke dag die opmerkingen over ‘dikke penzen’, ‘macrosome suikerkinderen’ en ‘abnormale buiken’ gaat me nu wel echt de keel uithangen. Alleen daarom ben ik al blij dat dit mijn laatste zwangerschap is (als het goed is) en dat is natuurlijk volkomen belachelijk. Anderen hebben het toch wéér voor me verpest en dat is echt heel vervelend. Het doet me iets minder pijn dan de eerste keer bij Eva, maar toch. Als ik een euro zou krijgen voor alle keren dat ik tijdens deze twee zwangerschappen rotopmerkingen kreeg én voor alle keren dat mensen volkomen onterecht zeiden dat Eva groot of dik was, dan zat ik nu onderhand wel in het vliegtuig naar Barcelona. Zó vaak heb ik iets moeten aanhoren. Bah, bah. Maar ik pak ze wel een keer terug!
Mijn Eva en baby zijn toevallig wel van MIJ en ik vind ze helemaal goed zoals ze zijn!
Groetjes Rainbow, trotse mama

