Wat fijn dat ze zo goed reageerde, en dat jullie er lekker over hebben kunnen praten!
Wij hebben het met 10 weken aan iedereen verteld, en hebben toen ook bijna alle spulletjes voor in huis gekregen, echt zo lief…
Gewoon van allemaal mensen van de kerk enzo.
Liefs, Anne
Fijn zo’n reacties… dat is alleen maar positief! Probeer nu dankzij alle toch te genieten… en lekker vissticks te eten
Wat heerlijk, die positieve reacties. Hoeven jullie je daarover niet meer druk te maken.
Groetjes,
M
Hey, ik ben inge, 23 jaar, en mijn zoontje is 1 jr en 'n maand.
Hij heet Rico.
Ook jong zwanger geworden.
Welkom op Ikkeben.
en inderdaad als je vragen hebt kun je hier altijd terecht!
ook als je gewoon je verhaal wil doen mag dat altijd.
Ik vind het super van jullie dat jullie hiervoor willen gaan.
Heel veel succes met je zwangerschap en natuurlijk veel plezier…hopelijk wordt je niet zo ziek als ik destijds
hallo,
Ja wij zijn ook echt blij met de reacties.
zo vreemd allemaal, je gaat ergens vanuit …
en het gaat heel anders dan verwacht!
zelf hebben we nu ook echt het gevoel dat we 20 kilo afgevallen zijn.
we hebben morgen afspraak bij de huisarts, en dan zien we wel verder!
ik heb ook vrijdag 29 okt. een gesprek op school.
over hoe en wat.
dit deel ik natuurlijk ook weer met jullie!
ik ga mn bed in.
net even een verjaardag gehad.
ben helemaal moe.
liefs,
xxx.
slaap maar,
en wacht op een goed moment
weet dat je welkom bent.
dus neem de tijd! (L)
Dat kan ik me goed voorstellen. Enne succes op school en bij de ha he.
Heb je nog wel lekker geslapen??
Groetjes,
Michèle
daan18 die kilo s die je nu kwijt bent door je hart teluchten zitten er binnen de kortste tijd weer aan maar dan letterlijk hahaha
maar ben blij voor je dat ze all zo goed reageerde heb het zelf heel anders meegemaakt toen ik mijn eerste kreeg nu kun je de rest van je zwangerschap gewoon gaan genieten zonder stres
groetjes
Hoeft niet hoor meid, ik was 5 kilo lichter toen ik beviel dan toen ik zwanger werd. Helaas was dat daarna ook weer snel over, maar das een ander verhaal
Groetjes,
Michèle
zó heb vandaag lang geslapen,
bijna te laat voor de huisarts.
werd half 1 wakker, en moest half 2 huisarts zijn.
hij heeft me doorverwezen na een verloskundige.
en me gezegd, dat ik en mn vriend ons gevoel in alles moesten volgen.
ook gevraagd, hoe het kan … met pil enzo… en afgesproken dat als ik bevallen ben,
dat het het slimste is om een spiraal te plaatsen.
maar dat is nog niet zo ver.
slaap maar,
en wacht op een goed moment
weet dat je welkom bent.
dus neem de tijd! (L)
Ik vond het zo eng, voor het eerst naar de verloskundige!
Maar het valt mee, bij ons was het gewoon een ontspannen gesprek en ging ze even wegen, en dat soort dingen.
En toenmet 10 weken al de eerste echo! En dat is echt helemaal super!
Dan wordt je echt helemaal hoteldebotel verliefd op je mooie kindje:D
Liefs, anne
haai,
beetje drukke dagen gehad dus geen tijd om te posten…
ik heb 19 nov. dag na mn verjaardag eerste echo.
en 23 nov. verloskundige …
of was het nou andersom … nou ik krijg nog bevestiging thuis.
maar het is allemaal zo vreemd…
en mn moeder heeft al gezegt dat wij op haar kosten een kinderwagen enzo mogen uitzoeken.
echt zo lief…
begin nu eindelijk echt te genieten …
nu de belangrijkste mensen het weten enzo
gewoon een last weg…
ben helemaal blij.
slaap maar,
en wacht op een goed moment
weet dat je welkom bent.
dus neem de tijd! (L)
Fijn dat het genieten is begonnen. Straks na de echo als je hebt gezien dat alles goed is (wat ik natuurlijk hoop) dan ga je helemaal genieten, wedden? Da’s zo bijzonder.
Lief ook, dat je de kinderwagen al cadeau hebt gekregen. Toch een kostbaar iets. Ben benieuwd wat het volgende cadeau zal worden…
Groetjes,
M
Ontzettend laat! 
Maar welkom!!!
En natuurlijk proficiat 
Heel erg fjin dat je familie zo super reageert en wil helpen.
En met je studie komt het vast ook allemaal wel goed
Geniet ervan
Oh das fijn joh een goede kinderwagen is niet goedkoop. Enne weet je meteen wat je voor je verjaardag vragen kan. Een mooi lijstje voor je eerste echo
Groetjes,
Michèle
Hi,
Waarschijnlijk heb je eerst een gesprek met de verloskundige en daarna de echo. Bij ons was het zo dat we op het gesprek met de verloskundige de keuze kregen om een termijnecho (om te kijken hoe lang je precies zwanger bent) of een medische echo (om de kans op een kindje met down ed te krijgen in beeld te brengen) te doen. Daar mag je thuis even over nadenken en dan een afspraak voor het een of het ander inplannen.
Het is wel een achtbaan waar je in terecht komt, er komen natuurlijk heel veel nieuwe dingen op je af. Fijn om te horen dat je er steeds makkelijker van kunt genieten! Als je je kindje voor het eerst ziet, is het echt heel wonderlijk, het maakt het allemaal in eens veel echter.
Nou, alvast een fijne verjaardag en veel succes / plezier op je twee afspraken!
Liefs, liske
Wat leuk, dat je een kinderwagen uit mag zoeken van je moeder!
Wij hebben hem ook van mijn ouders gekregen (2e hands), echt fijn!
Mag ik je er wel alvast een tip over geven: Tegenwoordig zijn ze allemaal heel breed. Let er goed op dat hij niet té breed is, anders kun je simpelweg niet overal tussendoor in de winkel.
Wij hebben een vrij smalle (ouder model) en die kan zelfs niet door de paden in sommige winkels.
Enne… lekker babyspulletjes vragen voor je verjaardag (voor diegenen die het al weten natuurlijk!)
Liefs, Anne
Hallo iedereen,
onze nachtmerrie is werkelijkheid geworden…
heb een miskraam gehad!
het begon 15 nov. met wat bloedingen …
verder had ik nog weinig lastt en ik zou na mijn vriend toegaan!
onderweg na de bushalte had ik het gevoel dat ik inzakte en ben na huis gelopen…
daar mijn vriend op gebeld en hij is direct na mij toe gekomen.
ik had inmiddels mijn vader gebeld omdat ik zo’n vreselijke pijn had en ook hij was onderweg naar mij.
me vriend had de huisarts gebeld, en hij kreeg te horen nadat hij al mijn klachten had opgenoemd had het veel op een miskraam leek, en dat we niets anders konden dan afwachten.
zo gezegd zo gedaan,
de volgende dag had ik het gevoel dat ik aan het leeglopen was en ik werd er duizelig van, me verloskundige vertelde dat ik midden in een miskraam zat,.
en dat ik moest afwachten en ze gaf me tips wat ik moest doen…
ik hield het niet van de pijn, lag alleen maar op mijn linkerzij en heb het me vriend niet makkelijk gemaakt… ( wat een schat is het toch geweest die tijd).
die nacht kon ik niet slapen en was alleen maar aan het huilen,
het mocht niet zo zijn,
maar we hadden hoop… ik was het vruchtje nog niet verloren,
en ik zou 19 nov. een echo krijgen. dus ik probeerde nog iets positiefs te houden!
het was immers van ons! dat mocht niet verdwijnen…
mijn vriend had snachts nog de huisartsenpost gebeld maar ook hun zeide ndat ik moest afwachten tot dat mijn lichaam het vruchtje zou verliezen…
waar waren de dokters als je ze echt nodig hebt,
nergens dus!
de een zei geen ibuprofen, en de ander zei dat het wel weer mocht…
ik begon erg te twijfelen dus, en nam maar paracetamol.
de volgende dag had ik wat minder pijn alleen het bloeden stopte niet.
ik ben nog nooit zo bang geweest.
savonds toen ik wou gaan slapen ging het mis.
had het gevoel of mijn benen los kwamen van de rest van me lichaam
of ze er letterlijk af werden getrokken…
ben na het toilet gegaan en ja hoor daar kwamen de eerste stolsels.
mijn vriend had de huisartsenpost gebeld, en er kwam een dokter, om er na te kijken … ze zei dat ze niet zeker wist of het een vruchtje was en had even inwendig gevoeld,
maar had het vermoeden omdat ze het niet goed kon plaatsen dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had.
misschien raad je het al ;; een ziekenhuis bezoek volgde…
ik ging na het Martini ziekenhuis in Groningen.
omdat we zelf geen auto hadden, belde ze een ambulance.
eenmaal in het ziekenhuis … was het 00.15 ik was jarig!!
wieeehoee lig je dan op je verjaardag te vergaan van de pijn.
mijn vader had een werk dag van 14 uur erop zitten maar toch steunde hij me.
en zaten hij en mn vriend naast me in het ziekenhuis!
ik kreeg een inwendige echo en er bleek geen vruchtje meer te zitten,
had het gevoel of de wereld onder me weg zakte.
me vriend hield zich sterk maar ik zakte in.
dit mocht toch niet zo zijn? dit kon toch niet?
had ik toch iets fouts gedaan, of had ik iets verkeerds gegeten…
de mensen in het ziekenhuis zeiden dat ik er niets aan kon doen…
ook mn vriend zei dit, maar toch voelde/voel ik me schuldig.
ik heb tot 04.00 in het ziekenhuis gelegen, bloed laten prikken en
onderzoeken, het was geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap!
het was 18 nov. ( mijn verjaardag) precies 8 weken.
helaas heeft het niet mogen baten!
misschien was het niet gepland en misschien ook niet de perfecte timing.
maar ik was er zo blij mee!
en dan val je in een zwart gat.
is het gek dat ik mezelf de schuld geef?
liefs,
Danielle.
slaap maar,
en wacht op een goed moment
weet dat je welkom bent.
dus neem de tijd! (L)
Jeetje, meis, wat heftig!!!
Het is niet gek dat je jezelf de schuld geeft, maar het is absoluut niet jouw schuld!! Als je een miskraam krijgt is er altijd al iets ‘mis’ geweest met het vruchtje, en jij kan er dus niets aan doen dat je een miskraam krijgt.
Ik weet verder niet zo goed wat ik moet zeggen…
Wens je heel veel sterkte, en hoop dat je op het juiste moment, toch een schat van een kind in je armen mag sluiten!
Liefs, Anne