Kijk, en dat scheelt ook inderdaad dat jullie het op die manier konden doen. Zo zou ik dopen ook nog evt. overwogen hebben, met eigen wensen en eigen beloftes zonder per se de namen God of Jezus erbij.
Dus ik beloof mijn kinderen gewoon in gedachten maar dat ik er altijd voor ze zal zijn, dat ik ze zal laten opgroeien tot mooie mensen, dat ik ze normen, waarden, fatsoensregels bij zal brengen en dat ik ze steun in voor- en tegenwind.
Groetekes, Sje
Wij zullen onze zoon niet dopen. Mijn vriend is wel katholiek, maar doet weinig met het geloof. En ik ben daar helemaal niet mee opgevoed, dus bij ons ook geen overweging om hem wel te laten dopen.
Wel vind ik het goed als hij naar een katholieke of christelijke school gaat. Vind het nl wel goed als hij iets van het geloof mee krijgt en leert waarom bepaalde feestdagen gevierd worden. Zelf weet ik er gewoon te weinig vanaf en ik vind het eigenlijk wel goed voor zijn ontwikkeling om wat over het geloof te weten en daar ook open voor te staan. Wat hij ermee wil doen moet hij zelf bepalen, maar zolang ze nog kind zijn, zijn het volgens mij gewoon mooie verhalen en leuke liedjes die ze zingen. Ze zullen pas als ze echt wat ouder zijn er meer over nadenken lijkt mij.
Wij hebben onze dochters ook gedoopt.
Ook om redenen waarvan hier gezegt word, “om die rede moet je je kinderen niet laten dopen.”
Wij hebben ze in eerste instantie laten dopen ‘omdat het er bij hoort’. Beetje moeilijk uit te leggen, maar we hadden dat gevoel gewoon dat het ‘moest’.
Wij zijn zelf gedoopt en willen de kinderen een stukje van het christendom meegeven, wat ze daar later mee doen, moeten ze helemaal zelf weten. Wij willen ze een zetje geven in de goede richting (voor ons voeld dat zo)
Ik geloof zelf niet in God, wel dat er meer is dan alles hier op aarde, maar dat er 1 God is, gaat er bij mij niet in. Mijn vriend geloofd dat er wel “iets” is, hoe hij er precies over denkt en hoe sterk hij geloofd weet ik niet.
Daarnaast hebben we ze ook laten dopen zodat op het moment dat het tijd voor de communie is, de kinderen indd niet zich snel snel moeten laten dopen zodat zij ook de communie kunnen doen en een groot feest krijgen. In mijn ogen doen 9 van de 10 kindjes de communie voor het grote feest en de cadeau’tjes. Dat ze dan op dat moment iets van het geloof mee krijgen is heel fijn en dan kunnen ze eens rustig nadenken.
We wilde de meiden in het kapelletje van Pater Karel laten dopen, maar omdat wij niet woonachtig zijn in Munstergeleen mocht dit niet. De priester die de meiden gedoopt heeft is familie van mijn vriend en was eigenlijk ook best nuchter. Hij vroeg ons iets, terwijl hij eigenlijk al wist dat we het antwoord niet wisten en hij was zelf ook niet streng gelovig, tenminste zo kwam het over.
Hij is hier op bezoek geweest om het doopsel door te spreken, wat hij zou zeggen, welke vragen hij zou stellen en wilde ook onze antwoorden. Hij wilde ook dat we gingen nadenken over bepaalde dingen, wat ik best wel goed vond.
Uiteindelijk hebben we de meiden bij de nonnetjes gedoopt. Heel leuk en ‘intiem’.
Ik vind dat wanneer je je kinderen niet laat dopen je hun ook niet met katholieke feesten mee moet laten doen. De moslims doen ook niet mee aan kerst, dus waarom zou een niet gelovige dan aan bv kerst of carnaval doen? Kerst, pasen, carnaval ect vieren terwijl je niet gelovig bent of niet gedoopt bent, dat vind ik hypocriet. Doe je het wel, vind ik dat je je kind ook bekend moet maken met feesten/gewoontes/tradities van andere geloven (boedisme, moslim, hindoeisme ect)
Ik bedoel, ik ga ook niet meedoen aan de rammadan of het suikerfeest vieren en bidden met mijn hoofd naar Mekka gericht, want ik ben katholiek en geen moslim.
Mee eens, Saro.
Onze kinderen zitten ook op een katholieke school. Ze bidden daar niet, maar rondom de katholieke feestdagen en gedenkdagen krijgen ze globaal de betekenis mee. Verder wordt op die school niks actiefs aan het geloof gedaan. In de hogere klassen komen wel ook andere religies aan bod, voornamelijk informatief.
Ook prima dat ze leren dat er meerdere religies bestaan met in elk religie weer andere gebruiken, rituelen en regels.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Jun 2009 22:20:37
In wel kennis laten maken met katholieke feestdagen terwijl ze niet gedoopt zijn, zie ik niks hypocriets. Dat wordt pas hypocriet als je juist op die dagen naar de kerk gaat.
Wij zien Pasen gewoon als een extra lang weekend. We leggen de kinderen uit wat Pasen eigenlijk is en dat is het. Als we die dagen naar de kerk zouden gaan, dat zou inderdaad hypocriet zijn. En we gaan dus met Pasen ook niet voor de show of de sfeer naar de kerk.
Net als voor de sfeer met kerst naar de nachtmis gaan, dat zou ik ook nooit doen. Hele jaar niet in de kerk, dan met kerst ook niet. Dus in die zin heb je gelijk Jolan.
Maar die vrije dagen met kerst heb je toch en dan is er niks mis mee om het wel in elk geval gezellig te maken. En ook niks mis mee om aan de kinderen uit te leggen wat de oorsprong van kerst is. Maar een kerststal onder de boom: die hebben we niet, want dat zou voor mijn gevoel inderdaad ook niet kloppen. Niet geloven dat Jezus bestaan heeft, dan ook niet voor de show kerststalletje onder de boom zetten. Zo eerlijk en realistisch ben ik wel.
Op Hemelvaartsdag doen wij ook niks religieus. Is voor ons gewoon een extra vrije dag. Maar dan is er niks mis mee om wel aan de kinderen uit te leggen waar Hemelvaartsdag vandaan komt. Daar hoef je niet gelovig voor te zijn.
En dan kijken de kinderen zelf maar wat ze ermee willen doen in hun latere leven .
Groetekes, Sje
Zo kun je het natuurlijk ook bekijken Sje.
Ik ga ook niet naar de kerk met kerst of pasen, alleen als het moet met een begrafenis, bruiloft of wat dan ook.
Ik loop dan ook niet mee naar voren om de hosti te gaan halen en ik bid ook niet mee.
Ik ben zo eerlijk om te zeggen dat ik mezelf ook hypocriet vind, want ik geloof ook niet in Jezus maar ik zet wel met kerst een boom op…Ik vind dat als je niet geloofd, niks met de kerk hebt dat je dan ook deze dagen als gewone dagen moet zien waar, vervelend genoeg, de winkels gesloten zijn.
Ik zou de meiden straks wel graag op een katholieke school zetten, omdat ik ze kennis wil laten maken met het geloof dat wij voor hun uit gekozen hebben en ze daar (hopenlijk) ook over het geloof praten en dingen uit de bijbel leren. Ik ben er van overtuigd dat ze op school meer over het geloof zullen leren als dat ze van mij kunnen leren over het geloof.
Wat ze er later mee doen moeten ze zelf weten, maar wij willen ze een zetje in de goede richting geven. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik opgegroeit zou zijn zonder dat er ‘iets’ van een geloof hier bij hoord.
Zoals jullie het beschrijven dan ben ik erg ‘streng’ Christelijk opgevoed, (draag alleen rokken/ga naar de kerk/geen televisie) en wil ik mijn zoontje ook die opvoeding meegeven. Dit omdat het zeker niet als streng is ervaren. Maar juist als iets heel moois…
Wij gaan wel 2x per zondag naar de kerk, ook op feestdagen gaan wij naar de kerk. Wij laten onze kinderen dopen tijdens een kerkdienst. Jurian is 4 weken na zijn geboorte gedoopt. Hierbij beloven de ouders dat je je kindje wil opvoeden tot Gods eer. Wij geloven nl wel dat er maar 1 God is. Dat wij zondige mensen zijn, en dat wij om vergeving moeten vragen voor alles wat wij verkeerd/zondig doen.
Ook kan je in moeilijke tijden troost vinden in je geloof. De Heere ziet en weet alles van ons alle mensen. Gelovig of niet.
Een communie etc is voor mij geheel onbekend. Wij gaan zelf naar de HHK (Hersteld Hervormde Gemeente).
Ja maar mini-boy, wat je al zegt jullie hebben het geloof in alles wat jullie doen in jullie leven dus is het logischer dat Jurian gedoopt is. De vraag is nu meer, moet je een kindje laten dopen omdat ie anders te veel mist op school (commnue en zo) Mijn moeder is nog wel gedoopt maar wij niet meer. Sterker nog mijn grootouders leefde in zonde. Mijn opa is gereformeerd en mijn oma was Katholiek. Not done in die tijd. Nu vind ik dat het inderdaad een keuze moet zijn van het kind als je verder er niks mee doet en anders is het een logisch iets (das mijn mening).
Zo heeft mijn stiefvader een collega gehad. Mijn stiefvader heeft een jaar in het midden oosten gedient en hij twee jaar, maar hij zat daar met zijn hele gezin ook. Hun oudste dochter heeft nu besloten na 2 jaar wonen daar dat ze zich wil bekeren tot het Moslimgeloof. Ze is 16 jaar. Na alles goed overwogen te hebben is ze bekeerd. Maar het was haar keuze en ze weet wat ze er voor opgeeft, maar ook wat zij vind dat ze er voor terug krijgt. Ik denk dat er best meer is tussen hemel en aarde, maar het idee van meerdere goden spreekt mij meer aan dan 1 god die alles beslist zeg maar. Alleen ik vind dopen en naar de kerk geen verrijking voor mij persoonlijk. Ik denk er wel eens over na dat wel, maar bidden nee dat weer niet.
Enne Jolan, Moslims vieren onze feestdagen misschien niet maar ze zijn er wel vrij op. En ze zijn vrij op hun eigen belangrijkste feestdagen, sommige moeten er dagen voor inleveren sommige niet ivm met de integratie naar beide kanten toe, dus ze ‘profiteren’ er wel van. Want veel nederlanders zien het ook alleen maar als vrije dagen. Joden vieren overigens wel pasen, maar met een andere reden.
Groetjes,
Michèle
Zelf ben ik katholiek, mijn man protestant.
Ik hecht minder waarde aan geloof als hij, en zijn familie vind wel dat ons
ventje gedoopt hoort te worden.
Ik weet het eigenlijk niet, ik heb altijd gezegd dat ik ze dat liever zelf laat
beslissen omdat ik er zelf ook niks mee heb maar wel katholiek ben.
Tsja ik weet het niet… Maar wil mijn man en zijn familie ook niet in de weg staan en als hun het een mooie betekenis vinden, wie ben ik dan om te zeggen dat ik dat absoluut niet wil. Het kan toch eigenlijk ook geen kwaad. Ik voel me er alleen niet fijn bij om dingen voor de kerk te beloven, dat doe ik niet als ik niet geloof.
@Jolan, wij gaan inderdaad ook alleen naar de kerk als het gaat om een uitvaart, huwelijk ofzo.
En onze meisjes vinden het fijn om kaarsjes te branden voor mensen die ze kennen die het nodig hebben, dus daar gaan we ook in mee. Als zij een kaarsje willen branden voor een zieke oma of voor iemand die het op een andere manier moeilijk heeft, dan mag dat van ons als ze die behoefte hebben.
Vorige week hadden we een communiefeest (dus alleen het feest naderhand, niet de kerkdienst) en mijn man wilde eigenlijk niet meegaan omdat hij daar niks mee heeft. Kan me zijn standpunt voorstellen maar hij begreep mijn standpunt daarin ook wel. Ook al heb je niks met kinderen, dan nog kun je op kraambezoek. Ook al wil je zelf niet trouwen, toch kun je naar het huwelijksfeest van vrienden die trouwen. Dus ook al heb je niks met de communie, toch kun je het communicantje dan gaan feliciteren. Dus hij is toch maar meegegaan en het was een erg gezellig feest.
Vind het alleen niet normaal meer wat daar tegenwoordig voor uit de kast getrokken wordt: speciale slingers, speciale ballonnen, hele buffetten voor de gasten! En volgens mij ging het toch alleen maar om een belofte in de kerk en niet om het overdadige feest, toch?
@Michèle, kijk, da’s nou een hele bewuste keuze van dat meisje van 16. Op die manier vind ik het prima als onze meiden dat ook zo zouden doen. Dan staan ze dus heel bewust achter hun keuze en hebben wij ze niet een start gegeven waar ze eigenlijk niks mee hebben.
Groetekes, Sje
@Monatoetje, als je er zelf niet achter staat om je kindje te laten dopen, dan moet je het ook niet doen voor de familie van je man. Jammer dan. Ik ben daar heel rechtlijnig in hoor. Het geloof is niet zomaar iets, daar moet je echt goed voor kiezen en je moet achter je keuze staan. Dus niet tegen je zin in, letterlijk “voor het oog van het kerkvolk” je kindje laten dopen omdat je geen gezeik met je schoonfamilie wilt.
Mijn schoonouders zijn erg gelovig, mijn man heeft helemaal niks met de kerk. Als mijn man ooit komt te overlijden wil hij ook geen uitvaart via de kerk. Gewoon herdenkingsdienst in het crematorium. Ik zie het ervan komen dat mijn schoonouders gaan steigeren als het zover is en dat er enorme discussies op gang komen daarover. Dus ik heb mijn man al gezegd dat ik wil dat hij het zelf duidelijk tegen mijn schoonouders zegt wat zijn keuze is rondom zijn overlijden ooit en dat hij niet wil dat daar discussies over gevoerd gaan worden met mij op zo’n verdrietig moment.
Klinkt heel zakelijk maar ik wil dat liever nu kortgesloten hebben om straks een hoop gedoe te voorkomen.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 06 Jun 2009 11:49:14
ik ben het eigenlijk gewoon met Jolan eens,
maar goed dat de meningen verdeelt zijn is ook helemaal niet erg!
Op de stelling dat het hypocriet of niet goed zou zijn je kind te laten dopen alleen om erbij te horen vind ik kort door de bocht.
het gaat niet alleen om "erbij horen"
het gaat om alles, mijn familie is bijvoorbeeld WEL gelovig, ik gewoon wat minder.
mijn vriend vind dat ie zoiezo gedoopt moet worden en ik twijfel.
Ik vind het net zo goed niet eerlijk je kind niet te laten dopen terwijl hij dan dingen mist (want idd wat Jolan zegt niet laten dopen is ook geen kerstfeest en alle andere katholieke feesten punt uit) en het je later kwalijk kan nemen.
hij zou later alleen kunnen zeggen: ik ben liever gewoon niet katholiek. oke prima dan laten we dat ongedaan maken even goede vriendjes hoor, maar nu heb ik m tenminste niks ontnomen, en niks opgedrongen want daar is ie zoiezo nog te jong voor, en later kan hij die keus alsnog maken. kan ie me later ook niks verwijten.
en wil hij niet aan vormsel meedoen heeft hij die keus alsnog. als hij niet is gedoopt heeft ie GEEN keus. daarbij wil ik gewoon dat als hij bij mn familie is ook een beetje begrijpt waarom zij gelovig zijn en wat dat inhoudt. en m isscihen pikt hij er wel wat van op misschien ook niet dat is dan aan hem. ik ga hem zeker geen geloof op dringen maar ik ga het hem ook niet onthouden
stel trouwens dat je zelf als ouder streng gelovig bent en je wil je kind ook zo opvoeden.
wat nou als je kind daar totaal geen interesse in heeft later, dan is hij streng opgevoed en voelt zich ondertussen totaal niet fijn daarbij.
dat is toch precies hetzelfde in principe dan hem NIET laten dopen?
en daarbij hebben wij heel veel respect voor mijn familie en misschieno ok een beetje uit “eerbied” er zijn kleine dingentjes waarvan we denken: ja om die rede wel… maar ook kleine dingen waarvan ik denk: nee om die rede niet.
is gewoon moeilijk
<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/090519/BqXx.jpg" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Pic” width=“100” height=“80” border=“0” />[img]http://m1.lilypie.com/2C2Tp2.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” /></a>
Gewijzigd door - isa-schatje-isa op 06 Jun 2009 12:23:01
Zo is dat dus bij mijn man. Die is gelovig opgevoed, was daar helemaal niet blij mee en is daardoor helemaal anti-kerk geworden omdat hij het voelde als “opdringen”. Neemt het zijn ouders ook een soort van kwalijk dat ze hem gedoopt hebben en hem daarmee het “stempel” kerk meegegeven hebben.
Hij kan zich uit laten schrijven maar dat moet hij zelf regelen en dat weigert-ie omdat-ie “er niet om gevraagd heeft om gedoopt te worden”. Hij vindt dat zijn ouders hem uit zouden moeten kunnen schrijven omdat het destijds hun keuze is geweest.
Zo’n standpunt is ook weer het andere uiterste natuurlijk, want ik zou zoiets hebben van “schrijf jezelf dan uit dan ben je er vanaf”.
En om dat soort situaties in de toekomst te voorkomen hebben wij gekozen voor niet dopen en dan kiezen ze zelf in de toekomst maar of ze iets met de kerk te maken willen hebben.
Groetekes, Sje
ja maar het andere uiterste is ook mogelijk,
dat ze je kwalijk nemen dat ze niet gedoopt en de helft gemist hebben.
en om dat te voorkomen en de redene die ik eerder zei denk ik dat het toch een doopsel wordt.
dan staat ie in ieder geval voor de keus of hij mee wil doen met dingen of niet en of hij er verder iets mee wil en heb ik het hem in ieder geval niet ontnomen.
er is opdringen en opdringen natuurlijk
en ik zou hem nooit iets opdringen.
hij is dan gewoon katholiek en wat hij ermee wil is zijn keuze
het is trouwens ieders keuze wat hij of zij wil met het geloof dat diegene heeft.
Ja precies, het is een wat-is-wijsheid-verhaal. Misschien nemen onze meiden het ons ooit wel kwalijk dat ze nooit gedoopt zijn. Je weet vooraf nooit of je de goede keuze maakt. Je kunt hooguit een beslissing nemen op hoe je zelf de beslissing van je ouders ervaart en hoe je zelf in het geloof staat op het moment dat je een kind krijgt. En dan maar zien hoe dat verder uitpakt in de toekomst.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 06 Jun 2009 13:35:01
@ Sje, ik hoop dan voor jou en je man en ook je schoonouders dat alles in de natuurlijke volgorde loopt en dat hij pas na hun gaat.
Groetjes,
Michèle
Ja tuurlijk, het verhaal kan indd ook andersom neer gezet worden, niet dopen en later hier verwijten over krijgen.
Maar ik denk, dat wij dagelijks keuzes maken voor onze kinderen, met de beste bedoelingen of omdat het voor ons op dat moment goed voeld of uit gewoonte.
Het begint eigenlijk al voor de geboorte. Wij kiezen een kinderkamer en kinderwagen uit…of het kind hier lekker in ligt weten we nog niet.
We kiezen of het kind naar de PSZ gaat of niet en als het gaat, kiezen wij deze uit net zoals we een basisschool uitkiezen. En of het kind voor deze PSZ of basissschool gekozen zou hebben weten we niet.
Ik vind dat als je, om welke rede dan ook, je kind wel of niet wilt dopen, je hier zelf achter moet staan en je er goed bij moet voelen.
Als het kind gedoopt is, hoeft hij/zij hier niks mee te doen en kan zich laten omdopen als het dat wilt. Als je je kind niet doopt, kan het later alsnog er voor kiezen om zich te laten dopen.
En ja…die communiefeesten wat er tegenwoordig gegeven worden vind ik vaak ook TE. Friet/patat voor de kinderen, een koud buffet voor de volwassenen, een springkussen word gehuurd, een clown komt de kinderen vermaken een berg aan snoepgoed voor de kinderen ect. + dat de cadeau’s tegenwoordig niet meer gekker kunnen; fietsen, tv’s, veel geld in een enveloppe, spelcomputers ect ect. En dan de feesten die op zuipfeesten lijken die tot midden in de nacht duren…
Bij ons thuis hadden we ook ‘groot’ feest. Een koud buffet voor jong en oud (dus geen frietjes) geen extra dingen voor de kinderen en ik kreeg een horloge van mijn ouders en die had ik zelf al uit mogen kiezen.
Jij ook al een horloge met je communie? Ik ook! Ook een zilverkleurige met een schakelbandje in plaats van een leren bandje?
Groetekes, Sje