hebben jullie je kind laten dopen of laten jullie dat nog doen?
Wij willen rico voordat hij 1 jaar is wel graag laten dopen.
niet zo zeer dat we echt gelovig zijn maar 1 van de redene is b.v. dat als ze met de 1ste communi op school bezig zijn, ze maanden voorbereidingen treffen en je kleine mannetje of meisje dan maar een beetje achter blijft. heb het met mijn klasgenootjes meegemaakt, die zaten elke keer te huilen als we weer weg gingen voor de communi of vormsel, die moesten op school blijven en die voelde zich echt buitengesloten. dat wil ik rico ook weer niet aan doen. en daarbij, hij kan het nog altijd afzeggen als ie die keus later ooit wil maken.
daarbij zijn mijn vriend en ik ook alle 2 gedoopt dus beetje raar als rico niet is gedoopt… niet dat ik echt interesse heb in de kerk maar toch
Je kindje laten dopen
Wij hebben het heel bewust niet gedaan. Veel mensen laten een kindje dopen onder het motto “We geven het aan ons kindje mee en dan moet hij/zij zelf maar kijken wat-ie er verder mee doet”.
Wij hebben gezegd: aangezien we niet weten of onze kinderen ooit iets met de kerk te maken willen hebben, gaan we ze niet op een wils-onbekwaam moment in hun leven een stempel van de kerk meegeven. Als ze ooit iets met religie willen doen beslissen ze zelf maar of ze zich alsnog willen laten dopen enzo. Dan weten we in elk geval zeker dat ze er zelf bewust voor kiezen en dat wij niet een verkeerde keuze voor ze gemaakt hebben.
En om nou te laten dopen omdat je kindje mogelijk een buitenbeentje is bij de voorbereidingen op de 1e communie daar zou ik persoonlijk geen rekening mee houden. Dat is voor mij geen reden om nu te laten dopen alleen maar uit praktische overwegingen straks op school. Dopen zou ik alleen doen als ik zelf iets met de kerk heb en het geloof in mijn leven en dat van mijn kindje belangrijk vind. Niet omdat het handiger is. Er zijn tegenwoordig veel meer kindjes die niet gedoopt zijn dus Rico blijft niet alleen in de klas achter als de rest voorbereidingen gaat treffen op de 1e communie.
Overigens wordt het tegenwoordig vaak niet meer vanuit school geregeld maar vanuit de parochie. Dus als het goed is merken kindjes er op school niks van.
Als dat je enige reden is om Rico te laten dopen zou ik het eerlijk gezegd opnieuw in overweging nemen of je het wel wilt doen als je zelf weinig met de kerk hebt. Er wordt tijdens zo’n dienst van alles gevraagd om te beloven aan God en om je kind religieus op te voeden en hoe kun je dat beloven als je niet gelovig bent? Is toch raar, lieverd?
Of ben ik nou te streng?
Groetekes, Sje
Ik ben het helemaal met Sje eens!
Wil geen waardeoordeel vellen, maar ik vind je argument een beetje apart! Je laat je kind dopen, en daarbij beloof je hem of haar op te zullen voeden met het geloof. Hoe kan je dat beloven als ze zelf niet veel met de kerk hebt?
Ik kan me indenken dat mensen de keus aan hun kinderen laten. Wij hebben Jack laten dopen toen hij 3 maanden oud was. Wij zijn gelovig en willen Jack ook daarmee groot brengen. Zonder al te veel op te dringen, uiteindelijk mag hij zelf kiezen.
Waarom zou het raar zijn als jij en je vriend wel gedoopt zijn en je zoontje niet? Jij hebt dus ook niet bewust voor die doop gekozen, net als je vriend dus jij kan daar niks aan doen. Dat is geen reden om je kind te laten dopen vind ik.
Net zo min als de reden van buiten de boot vallen op school!
Denk er maar heel goed over na, want je kindje laten dopen houdt meer in dan alleen even naar de kerk en wat water over zijn bolletje!
Succes en liefs!
Groetjes van Christa
Ik ben als baby gedoopt en ben ook christelijk opgevoed. Niet streng gelovig in de zin van elke zondag naar de kerk, maar ik heb wel op christelijke scholen gezeten en met kerst bijvoorbeeld las mijn moeder voor uit de bijbel. Ook mocht er bij ons thuis niet gevloekt worden (wordt nog niet gewaardeerd bij m’n ouders, haha). Mijn ouders gingen eerst wel naar de kerk, maar waren van mening dat het teveel ging over de bijbel letterlijk nemen en zij waren van mening dat je de bijbel juist niet letterlijk moet nemen.
Lang verhaal kort: ik ben dus van huis uit christelijk en gedoopt, maar doe er op het moment niets mee en geloof ook niet in God. Dus Erik wordt ook niet gedoopt en we maken er ook geen halszaak van dat hier in het dorp maar één school zit die toevallig openbaar is. Ik zou Erik niet laten dopen, omdat hij er anders niet bij hoort. Dopen doe je naar mijn mening omdat je je kind in de handen van God wil leggen, dus als je echt gelooft. Ik vind het namelijk nogal wat. Ik heb er zelf geen ‘last’ van dat ik ben gedoopt, maar heb wel eens tegen m’n ouders gezegd dat ze de keuze beter bij mij hadden kunnen laten omdat ik met het geloof dus niets gedaan heb.
Groetjes!
ja ik weet het! ik vind het alleen zo zielig als die communie is en hij uiteindelijk WEL mee wil doen of verdrietig is dat ie dat niet kan omdat we m niet gedoopt hebben…tis gewoon tegenstrijdig wat ik vind of niet vind
en het gebeurd hier wel via de scholen nog Sje, en aan de ene kant heb ik zoiets van: heb er zelf weinig mee en hij moet die keus zelf maken… maar andere kant heb ik zoiets van: dadelijk wil ie het dus WEL meedoen met de “rest” die communie doen en dan kan ie dat niet vanwege het niet dopen.hier krijgen ze allemaal zo’n silhouette in lijst van zichzelf en ja het is hier best wel "uitgerukt’ zeg maar… ik weet het ook niet meer hoor
mijn vriend wil m zoiezo laten dopen.
<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/090519/BqXx.jpg" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Pic” width=“100” height=“80” border=“0” />[img]http://m1.lilypie.com/2C2Tp2.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” /></a>
Gewijzigd door - isa-schatje-isa op 05 Jun 2009 13:26:27
Twee keuzes kunnen je opgedrongen worden. Die van voorkeur voor voetbalclub eb die van het geloof. In beide gevallen is het een keuze waarvan wij ook vinden dat Morgan die zelf moet maken als ze in staat is deze keuze ook bij volle verstand te maken, dus niet als ze 5 is omdat het buurmeisje het ook is zeg maar.
Enne pappa is ajaxied maar dat betekend niet dat Morgna dat ook moet zijn
Groetjes,
Michèle
nee maar nou trek je het een beetje uit zn verband
ik bedoel niet omdat wij het zijn moet hij dat ook maar. maar wij zijn het nu eenmaal en 't feit dat hij zich er niet bij voelt horen misschien vind ik gewoon niet fijn ALS dat het geval zou zijn…dat is het hem nou juist!
maar gewoon ik zie alles heel snel al zwart wit misschien maar ik heb die kindjes toen gezien en ik vond het zoo zielig! en ik wil gewoon de goede beslissing voor hem maken, ik weet dat IEDEREEN het geweldig vond toen op school en dat de “buitenbeentjes” (tussen haakjes dus op dat moment) ontzettend verdriet hadden.
en als ik die situatie bekijk…tja dan vind ik het echt kaa uu tee zeg maar…
Wij hebben Evianne wel laten dopen. Jessin moet nog. Wel hebben we gekozen voor een een priester die zeer bevriend is met me schoonfamilie. Een Bizantijnse priester, wel katholiek dus maar zonder de strenge toestanden en ingevuld zoals we zelf wilden. Ik ben het nl niet eens met de wijze waarop de kerk hier de/zijn regels stelt.
Ik ben ook gedoopt, heb de communie gedaan en ondanks dat ik niet zo gelovig ben, ben ik daar ook niet slechter van geworden. Dus zullen we het onze kinderen wel meegeven zodat ze later wel zelf kunnen kiezen wat ze ermee doen of niet. Door ze wel deel te laten nemen. Dopen hebben we overigens niet hier in de kerk gedaan ook, maar in het eigen kapelletje van onze vriend de priester. Lekker klein dus hahaha.
Ik moet wel zeggen dat als we de kinderen niet zo op deze wijze hadden kunnen laten dopen, we wellicht anders hadden gekozen. Voor mij persoonlijk speelde de rol van mijn vader en moeder ook mee, door een kind te laten dopen krijgt het ook een Peter en Meter die de taak krijgen om op te letten op het kind en van oudsher eventueel de opvoeding op zich te nemen als er geen ouders meer zijn. Deze taak neem ik zeer serieus en aangezien ik mijn beide ouders niet betrokken wil hebben bij de kinderen, hebben ze nu een Peter en Meter die extra op ze passen.
Hier in Limburg doen nog steeds veel kinderen de communie, maar niet meer allemaal zoals vroeger. Het wordt wel nog vanuit school geregeld ook.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Als je vriend hem zowieso wil laten dopen is er toch helemaal geen discussie?
Ik weet niet of het overal zo is, maar wij kregen van te voren een doopgesprek met de dominee van onze gemeente. Niet in de zin van een overhoring of het wel mocht hoor, maar wel een goede voorbereiding die er voor zorgt dat je over zaken nadenkt!
Ik vind het ook als mensen hun kinderen zelf de keuze laten mbt het geloof, maar voor mij hoeft dat niet te betekenen dat je je kindje niet kan laten dopen.
Wij voeden Jack op met het geloof ( dat houdt de doopbelofte in) en wat hij daar uiteindelijk mee doet is aan hem! Dan doet aan de doop niks af. Ik kan hem ( gelukkig) niet dwingen. Ik denk wel dat het ook afhankelijk is bij welke gemeenschap je hoort. Wij zijn vrij LICHT hahaha.
Groetjes van Christa
ja daarom, ik ben het ergens met de woorden van sje eens en ook weer met de woorden van Asje,
maar het is ook zeker geen discussie hoor. het is meer iets waar we goed over na aan het denken zijn en ik benieuwd was naar de meningen van anderen.
niet dat die persee mee tellen in mijn beslissing maar dan weet ik ook de andere kant en kan daar ook weer over brainstormen met mn vriend omdat daar ook punten van waarheid in zitten.
ik denk dat het gewoon een doopsel wordt.
wij zijn katholiek trouwens, en ik heb zoiets van: ik ben wel katholiek maar ik bepaal zelf wel wat ik er wel en wat ik er niet mee doet, het is dan welliswaar een geloof maar dat is zo breed, en het is aan jezelf wat je wel en wat je niet interesant vind daarin en wat je je kind wel of niet meegeeft van het geloof. het is niet alles of niks in principe
lieke is wel gedoopt en over mirte twijfeld mijn man nog om dit te doen.
Ik zelf vindt van wel. heb zoiets van de een wel en andere niet kan ook niet.
zelf hebben we weinig met de kerk.
Maar wij wonen in een echt "boeren"dorpje waar nog veel aan kerk gedaan wordt en andere oude tradities.
Ik heb het meegemaakt: ik was gedoopt en mijn zusje niet, ze wilde wel communie doen en moest alsnog voor de communi nog gedoopt worden. Ik vondt dat echt niks en is me zo bijgebleven! Nu met Mirte zitten we nog in twijfel athans mijn man, maar daar komen we ook wel weer uit.
groetjes gytha
Als niet zo`n gelovige katholiek, weet ik wel waarom het pasen is bv en dat wil ik mijn kinderen wel leren. Communie helpt hieraan mee en als je dit katholiek opvoeden wil noemen, prima, maar dat zie ik dan anders. Velen vieren feestdagen waarvan ze de inhoud niet kennen ( whahaha is mijn man er eentje van hoor ).
De vraag of ik geloof is ook al zoiets, ik weet het domweg niet. Niemand kan me zeggen of het allemaal waar is en er een hemel bestaat, zelfs een priester niet. Ik zou eerder de evolutietheorie geloven dan het scheppingsverhaal. Maar het is wel zo dat als het nodig is, ik een kaarsje opsteek in de maria kapel hier of in het uiterste probeer of ik het onze vader nog ken. Gewoon voor het geval dat… en het gevoel iets te hebben kunnen doen.
Zoals Sje het omschrijft, kan ik me echter net zo goed in vinden, maar omdat we hier wel in een klein dorpje in Limburg zitten heb ik daar moeite mee. Trouwens, mijn zusje maakte een andere keuze dan ik, maar beloofde haar kinderen een leuk dagje uit naar een pretpark. Zo was het missen van een feestje eventueel, geen enkel probleem meer.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Ik moet wel lachen door hier ineens dieper over na te denken want toevallig lees ik net een erg leuk en grappig boek "wees genadig"door Arto Paasilinna. Ik ben bijna halverwege en en zit voortdurend te glimlachen bij dit boekje wat gaat over een kraanmachinist die eventjes gods taken over mag nemen omdat deze zo moe is. Heel erg leuk.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!
Maar Inge, als jullie hem verder niet gelovig opvoeden, hoe kan hij dan mee willen doen met de communie als de andere kindjes uit de klas dat ook gaan doen, lieve schat? Hij weet niet eens wat het is. Dan zou hij het doen voor de cadeautjes en dat is ook een verkeerde reden. Ik ben van mening dat een kind van 8 nog steeds niet in staat is om bewust voor het geloof te kiezen, dus ook het tijdstip van de communie vind ik zelfs te vroeg. Je kunt op je 8e nog niet zo serieus over het geloof nadenken naar mijn mening. Op je 8e ben je kind en geen halve pastoor.
Dus niet laten dopen omdat je het zo zielig vindt als-ie straks niet met de communie mee kan doen, want je weet helemaal niet hoe het tegen die tijd is, hoe je zelf over het geloof denkt en of de communie nog via school geregeld wordt. In steeds meer parochies wordt het bij school weggehaald en door de parochie georganiseerd, juist omdat er steeds minder gelovigen zijn en juist om te zorgen dat een gedeelte van de kindjes zich geen buitenbeentje voelt.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 05 Jun 2009 15:59:25
ja maar sje wat is nou gelovig opvoeden volgens jou?
ik ben ook katholiek gedoopt en ben niet echt gelovig opgevoed maar ze hebben me net als wat asje zegt wel de feesten die bij het katholicisme horen bijgebracht etc etc…
zo’n dingen willen we rico natuurlijk wel bij brengen,
maar dat bidden voor het eten gedoe en elke dag naar de kerk gaan dat hoeft toch niet en je mag toch best katholiek zijn terwijl je je niet perse aan de dagelijkse/wekelijkse kerkbezoekjes houdt + dat je niet persee hoeft te bidden voor het eten?
mijn tante bijvoorbeeld is erg gelovig, maar bid niet voor het eten zij zegt: god weet wel dat ik hem dankbaar ben!
of ik gelovig ben…tja wat is geloven, ik geloof niet dat god ALLES in de hand heeft, ik geloof wel dat er een zekere zin is van goed en kwaad en als dat goede dan god mag heten en het slechte de duivel, zal dat best zo kunnen zijn, wie weet.
maar verplichte kerkbezoekjes…dat hebben mn ouders me ook niet bijgebracht hoor.
en over wat je stelde over dat als hij 8 jaar is en het nog niet begreep en het dan misschien inet interesant vind, nee misschien niet, maar misschien ook wel, en dan kan ie later in ieder geval NIET zeggen; mam pap, ik vind het gewoon echt niet leuk dat ik daar niet aan mee heb kunnen doen.
Hij zou wel kunnen zeggen; ik doe er niet aan mee" prima zijn keus. het is ook geen verplichting, maar dan heb ik in ieder geval niet zijn kansen ontnomen om wel mee te doen aan alles wat hij maar wilde wat te maken heeft met het katholicisme…
<a href=“http://lilypie.com”>[img]http://lilypie.com/pic/090519/BqXx.jpg" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Pic” width=“100” height=“80” border=“0” />[img]http://m1.lilypie.com/2C2Tp2.png" alt=“Lilypie Eerste Verjaardag Ticker” border=“0” /></a>
Gewijzigd door - isa-schatje-isa op 05 Jun 2009 16:14:23
Ik ben vroeger niet gedoopt, mijn ouders hadden toendertijd al het idee dat ik daar zelf voor moest kunnen kiezen. Dit heb ik later dan ook gedaan. Dan moet ik er wel bij vertellen dat ik christelijk ben opgevoed en niet katholiek. Neemt niet weg dat ik m’n ouders daar wel dankbaar voor ben dat zij mij mijn eigen keuzes hebben laten maken. Verder ben ik inderdaad ook wel van mening, mocht je Rico willen laten dopen, dat hij het bestaan van God leert kennen en daarbij de bijbel. Wat hij er dan uiteindelijk zelf mee doet moet naar mijn mening altijd zijn eigen keus blijven.
Kortom het moet een weloverwogen keuze zijn, maar als jullie er beide achterstaan zou ik het zeker doen.
liefs,
Rinske
ja maar ik weet zelf ook niks van de bijbel, katholicisme hoort toch gewoon bij het christendom dus is het in principe toch een christelijke opvoeding? je kunt het zo streng maken als je zelf wil natuurlijk
maar goed, als je hem laat dopen kan hij er later net zo goed voor kiezen dit ongedaan te maken.
dan heb ik m in ieder geval niks ontnomen in de jaren dat hij die keus nog niet kon maken. de LEUKE dingen van het katholicisme dan he
valt idd wel onder het kopje Christendom, wat ik ook eigenlijk bedoel is dat ik met Pinkstergemeente ben opgegroeid, dus wat dat betreft minder ‘streng’ dan het katholicisme. Dus ook voor mij was er geen communi e.d., voelde me ook echt niet buitengesloten moet ik heel eerlijk zeggen.
liefs,
Rinske
quote:
ja maar sje wat is nou gelovig opvoeden volgens jou?
Ik ben een paar jaar geleden bij een doop geweest en als ik hoorde wat je daar als ouders allemaal moet beloven aan God, dan vind ik dat gelovig opvoeden betekent dat je niet alleen maar laat weten wat de katholieke feesten betekenen. Als ik mijn kinderen had laten dopen was dat pure poppenkast geweest want ik kan niks beloven aan iemand van wie ik niet eens zeker ben dat-ie bestaat. Dat zou hypocriet zijn geweest. En dat is dan jammer van de doopjurk waarin ik gedoopt ben en die mijn moeder van haar trouwjurk gemaakt heeft. Ik ga niet voor de romantiek dingen zitten beloven waar ik niet achter sta, ook niet voor mijn moeder die dat heel erg vindt. Jammer dan, ik wil wel mezelf en anderen niet gaan zitten belazeren voor de show.
Mijn man en ik zijn allebei gedoopt. Hij gereformeerd of hervormd (geen idee eigenlijk want hij is anti-kerk) en ik katholiek. Ik heb ook mijn communie en mijn vormsel gedaan: vanwege de cadeautjes en omdat iedereen in de klas het deed. Zo ging dat, met bijna iedereen in de klas!
Dus eigenlijk ben ik niet eerlijk bezig geweest. Ik doe ook verder niks met het geloof, maar laat onze meiden wel weten dat religie bestaat en als ze vragen hebben, zal ik ze beantwoorden. Kan ik ze niet beantwoorden dan zijn mijn gelovige schoonouders er nog.
We hebben ook eerlijk verteld dat papa en mama niet zomaar geloven dat Jezus ooit bestaan heeft, dat wij niet zomaar geloven dat er een God is en dat wij niet zomaar geloven dat alles wat in de bijbel staat ook ooit echt gebeurd is of waar is. Maar we hebben ook eerlijk gezegd dat als zij wel willen bidden of als ze een keer een kerkdienst willen bezoeken dat dat kan. Geen punt.
Al zien ze het op het moment vanwege hun leeftijd meer als een soort theater dan als een serieuze zaak. Het is meer nieuwsgierigheid van ze.
Dus ook al beantwoord ik al hun vragen en ook al laat ik weten wat de katholieke feesten inhouden, dan nog vind ik niet dat ik ze gelovig opvoed en dan vind ik het niet gepast om ze voor de romantiek of voor het praktische te dopen en de communie te laten doen.
Ik vind het pas gelovig opvoeden als je letterlijk naar de kerk gaat (en dat hoeft dan niet elke week), als je zelf ook gelooft dat er een God is of dat Jezus ooit bestaan heeft, als je samen met je kindje bidt, als je er echt iets dieps bij voelt als je tijdens zo’n doopdienst of tijdens een communiedienst iets belooft aan God. Als het geloof echt een belangrijk deel uitmaakt van je leven.
Dat versta ik onder gelovig opvoeden.
Groetekes, Sje
Bij het dopen zag ik het niet zo dat ik iets beloof aan god, ik maak een belofte aan mijn kind, net zoals de Peter en Meter dit doen. Maar ik had dan de mazzel dat het via een vriend kon, zo ingevuld met onze eigen wensen dat die hele poppenkast eruit bleef.
Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!