hoi dames wat een verhalen…
ik had geluk, of gewoon een ontiegelijke grote mond (vooral toen ik zwanger was…)
ik had punt 1 een hele liever verloskundige, ze doen het met zijn 2e een man en een vrouw, en mijn motto bij mijn mannelijke, ’ geen baarmoeder, geen mening’ , dit heb ik overigens ook aangehouden bij alle mannelijke dokters en verpleegkundige die aan me bed hebben gestaan… bovendien was ik 9 wkn zwanger en kwam ik op mijn eerste gesprek, ik wil geen borstvoeding geven! klaar! (mijn vriendinnetje had verteld dat ze 2 tabletjes had gekregen voor na de bevalling, zodat de melk ook niet op gang zou komen) het is niet dat ik tegen borstvoeding ben of was…maar ik heb allebei mijn tepels gepierced vroeger, en ik wist niet of dat allemaal zou lukken en na een bevalling, hoef ik niet ook nog pollonaise aan me borsten, bedank ik voor …
ik moest naar het ziekenhuis omdat mijn vliezen al waren gebroken en ik op 36 weken zat, dus de verloskundige mocht mijn bevalling nie zelf doen, maar dat vond ik nie erg… ik heb vanalles aan mijn bed gezien, een paar ploegen,maar heb altijd vrij duidelijk aangegeven wat ik wilde en niet wilde… en een keer extra gas erop, helpt vaak ook wel !
… thuis bevallen lijkt me ook heel fijn hoor… want ik heb een hele nacht gelegen daar in da ziekenhuis, zonder weeen… alleen voor infectiegevaar moest ik blijven, dat had ik liever thuis gehad hoor, maar die bevalling vond ik wel prima daarow… die troep zou ik ook liever nie thuis hebben… iekkk denk dat ik nooit meer een oog dicht zou doen in me bed !
