Ik wil wel hij niet update

#21

hoi michele

ik denk het wel ja kan me moeilijk voorstellen om een dochtr te hebben

leeg nest syndroom daar heb ik nog nooit van gehoord

hopelijk blijven ze nog langer en houden ze hun vaders cultuur aan en komen met de echtgenotes en kinderen bij ons in huis wonen , moet ik wel zorgen dat ik een heel groot huis vind tegen die tijd of een blok zodat we buren worden hahaha zie het al helemaal voor me maar goed wellicht denken ze daar zelf heel anders over tegen die tijd en daar zal ik dan ook mee moeten leren leven maar ja das latere zorg hahaha

groetjes

Gewijzigd door - mama van 3 jongens op 30 Oct 2009 13:14:21

#22

tijdens de wandeling naar school bedacht ik me ja ook als ik al een dochter had wilde ik er graag nog een kindje bij heel graag zelfs maar helaas is de kans klein (maar toch ergens aanwezig hoop ik) dat het nog gaat gebeuren en daar moet ik dan mee leren leven

de bevalling tja das ook niet echt mijn ding haha maar goed dat hoort er nu eenmaal bij ik heb twee keer een lange bevalling gehad (de eerste en de laatste)en een keer dat ik maar net op het nippie in het ziekenhuis was zo snel ging het.

groetjes

#23

Ha ha ha zo kan ik me niet voorstellen hoe het is een zoon te hebben.

Leegnest syndroom komt vooral bij vrouwen voor. Zij kunnen moeilijk omgaan met het feit dat hun kinderen groter worden en ook het huis uit gaan. Dus dat ze met een leeg huis/ nest zitten. Mijn schoonmoeder heeft dit heel erg. Gelukkig nu ze kleinkinderen heeft is het minder, maar het is niet altijd grappig. Zeker voor me jongste zwager niet want die woont nog thuis

Eh de mijne duurde 4 dagen…

Groetjes,

Michèle

#24

Hoi hoi
Ff over het argument van je man
Snap die wereld reis wel hoor
Ben er helemaal voor zelfs
Maar of het reeel is???
Over 15 jaar de oudste 23 en de jongste 17
Ik weet niet of hij een wereld baan heeft Maar als je een wereld reis wil maken kost dat geld en Met in iedergeval nog twee studerende kids???
Ik weet wat het kost en dan moet je wel een fikse baan hebben om de studies en de wereldreis te bekostigen
Wil zn dromen niet omver gooien hoor Maar het is wel de realiteit
Jullie zijn nog zo jong Dus een kindje en een wereldreis daarna zou zelfs beide nog wel kunnen
Dan zou je man over 25 jaar (neem m ff ruim) 60 zijn
Als onze oudste 25 is dan is mijn man 67 en ben ik nog een “jonge blom” van " 59
Whoeha om je dood te lachen Kan me er nog niets bij voorstellen
Overigen zijn oudste dochter zal over 25 jaar 39 zijn Ouder dan ik nu ben Hihi
Grts
Linn

#25

oeff nou dan heb ik niks gezegd 4 dagen jeetje…

pfff ik zou letterlijk kunnen instorten als ik er te lang over nadenk dat mijn kleintje over twee jaar naar school moet ik krijg het er zelf af en toe benauwd van omdat ik ze zo min mogelijk ergens anders laat spelen omdat ik ze dan lekker thuis kan houden dus iedereen komt hier altijd spelen maar liever niet ergens anders maar af en toe dwing ik mezelf om ze laten gaan want ja een knul van 9 wil gewoonweg niet altijd thuis zijn

begrijp je een beetje wat ik bedoel of ben ik erg onduidelijk mijn gevoelens lopen nu helemaal door elkaar wil ik echt een kind omdat ik het wil of is het dat syndroom en als het dat laatste is hoe kom ik daar dan echt achter en valt daar iets aan te doen

groetjes

#26

Begrijp me niet verkeerd. Zo te horen is jou nog een kindje willen meer een reden inderdaad van niet zonder willen zitten dan echt een reeele wens. Misschien is dat ook een reden waarom de jongste veel mag afgezien van zijn slechte start??

Ik zou als ik jou was toch eens met iemand gaan praten hierover want het kan zijn dat het obesief wordt naar mate je kinderen ouder worden en dan is de kans groot dat je ze eerder wegjaagt dan bij je houd en dat wil je niet.

Als je dat een plekje gegeven hebt kun je altijd nog reeel na denken over een vierde, mits je man wil he. Misschien is dit ook wel de reden waarom je man niet wilt, maar wil hij jou niet kwetsen door het te zeggen.

Groetjes,

Michèle

#27

haha ja nou dat had ik dus ook gezegd van dan gaan we een paar jaar later
ja hallo dan ben ik 60 loop ik met een stok dan kan ik toch de wereld niet rond hahaha nee een wereld baan heeft hij niet haha hij word goed betaald maar rijk zul je dr niet van worden maar hij heeft in zijn geboorte land een flinke lap grond die hij tegen die tijd wilt verkopen daar zou hij de studies en de reis me kunnen betalen.maar hij denkt nee is ervan overtuigd dat hij op zijn 60 niet fit genoeg meer is voor zon grote reis van mij hoeft hij het ook niet zolang uittestellen maar stel dat we geluk zouden hebben en het binnen nu en een jaar zou lukken dan vertrek je over 17 of 18 jaar in plaats van de 15 jaar dat lijkt mij niet zon verschil hij is dan 53 ik 44

#28

ik heb het ook wel gezegd van ja wat moet ik dan als die kleine naar school gaat en ja die kleine is 2 maar hij is nog altijd mijn baby hahaha en mag veel om twee redenen de slechte start en omdat hij gewoon mijn kleintje is hahaha.

maar in welke opzicht obsesief dat ik ze weg jaag ik bedoel ik geef gewoon teveel om ze , om ze zoveel weg te laten gaan ze worden al zo snel groot en deze tijd krijg ik niet meer terug ook al zouden we er nog eentje bij krijgen dan nog krijg ik de tijd die ik nu heb met de twee grootste nooit meer terug

groetjes

Gewijzigd door - mama van 3 jongens op 30 Oct 2009 13:58:45

#29

Ik zal je mijn schoonmoeder als voorbeeld geven. Die betuttelde mijn jongste zwager zoveel dat hij steeds minder van der weten moest. En mijn vriend had dat ook. Die zag haar op een gegeven moment liever niet dan wel. Ook stookte ze in het begin tussen ons, zeker toen hij zijn flat opgezegd had want als we dan uit elkaar zouden gaan zou hij weer thuis moeten komen wonen.

Ik zeg niet dat je dit doet, het is een voorbeeld, maar te veel van iemand houden kan ze ook wegjagen he.

Groetjes,

Michèle

#30

ja ik snap je punt.

ik ben zelf opgegroeid in een gezin dat moeders je liever zag gaan dan staan en ik denk dat het wellicht daar ergens vandaan moet komen dat ik ze nu zoveel mogelijk bij mij wil houden weet niet of dat ook zo is maar het zou kunnen.

het is niet zo dat ik ze de hele dag betuttel hahah zouden ze niet eens toelaten denk ik het is meer een gevoel van je bent in de buurt snap je
en dan ben ik ook best wel overbezorgd dus als ze hier naast het blok in het speeltuintje spelen moeten ze zich elke 15 minuten melden om even te laten zien dat alles goed is.de tweede wilt tegenwoordig ook niet dat ik mee de klas in ga want ja dat is niet natuurlijk niet stoer bij zijn vriendjes nou prima dat kan ik me ook goed voorstellen dus dan blijf ik aan de overkant van de straat staan en wacht tot hij veilig binnen is.
het is dus niet zo dat ik helemaal bezeten ben hahahaha maar ja heb ze liever thuis dan buiten.
ik ben me ook bewust van mijn bezorgdheid en wens om ze binnen te houden dus ik kan ook tegen mezelf zeggen nu moet je effe ophouden laat ze gaan dat scheelt denk ik wel dan dat je je er helemaal niet bewust van bent.

groetjes

#31

Ja ik stond wel vrij vroeg op eigen benen ook. Mijn moeder zorgde wel voor mij maar beter voor der man zeg maar. Laten we zeggen dat liefde blint maakte.

Maar ik moet zeggen ik ben daardoor niet overdreven beschermend naar Morgan toe, wel heb ik zoiets van mijn kind zal altijd boven mijn man komen. Of het nou haar vader is of ooit om wat voor reden een andere man zij gaat voor. Ik heb mee gewerkt aan een programma van onze gemeente uit. Dat heet sterk ouderschap en daar kijken ze of mensen met een probleemjeugd problemen zouden kunnen hebben met opvoeden. In de zin van te beschermend of niet genoeg beschermen. Of mensen zoals ik die veel geslagen zijn of die ook sneller daartoe geneigd zijn. Ik kreeg het compliment dat ik het heel goed doe, maar er zijn ook zat ouders die doorslaan naar een kant.

Wat ik hiermee wil zeggen is dat je jezelf ook goed moet kennen voor je dingen doet. Dat je weet waarom je het doet. En dat weet je wel, alleen blijf het ook zien en sla er niet in door.

Oh overigens omdat ik een #%%# jeugd gehad heb weet ik ook niet alles hoor, maar dit viel me gewoon op.

Groetjes,

Michèle

#32

ik denk dat je meer gezien hebt dan ik want zo had ik het nooit bekeken en als het idd zo is zoals jij zegt van dat syndroom dan krijg ik hetzelfde gevoel als de eventuele vierde naar school moet en ja dan blijf ik aan de gang dus ik heb voldoende stof om over na te denken.
ik dacht altijd dat ik de cirkel had doorbroken door niet in mijn moeders voetstappen te treden maar het lijkt het op dat ik hetzelfde doe alleen dan het tegenovergestelde maar ja das al wel beter dan hoe ik het heb meegemaakt.
ik ga me eens wat meer verdiepen in het lege nest gevoel en hoe ik dat eventueel kan verhelpen en ik zal ook eens gaan kijken in hoeverre ik de jongens meer los kan laten waar ik me dan ook prettig bij kan voelen en zij meer hun gang kunnen gaan.in ieder geval genoeg zelfwerk voorlopig en dan maar even de kinderwens op een laag pitje zetten althans proberen want ja die knop zet je niet zomaar om natuurlijk.
in ieder geval bedankt voor je reacties

groetjes

#33

Geen dank. Enne je hoeft je wens niet meteen weg te gooien, maar zet eerst alles op een rijtje voor je daaraan denkt. Leer inderdaad de gulden middenweg te vinden waar iedereen gelukkig mee is.

Enne als je je ei kwijt wilt dan is ikke ben er en je mag me ook zo mailen.

Oh ja helaas heb ik inderdaad veel gezien een meegemaakt, maar ik heb het een plekje gegeven en gebruik nu de positieve dingen in mijn leven en bij de opvoeding van Morgan.

Groetjes,

Michèle

#34
quote:
hopelijk blijven ze nog langer en houden ze hun vaders cultuur aan en komen met de echtgenotes en kinderen bij ons in huis wonen

groetjes

Gewijzigd door - mama van 3 jongens op 30 Oct 2009 13:14:21

Wie weet is dat de reden van max 3 kindjes

Grapje hoor!

#35

nou we zijn er uit hoor pfff hij kwam dr vandaag zelf mee en wat blijkt hij wilt wel degelijk nog een kindje (het liefst nog een heel stel) maar hij is bang dat mijn gezondheid daar niet goed genoeg voor is dus hebben we afgesproken dat ik me eerst van top tot teen laat checken en als de arts zegt dat dat allemaal in orde is en dat er geen problemen zou kunnen voordoen tijdens de zwangerschap dan wilt hij er dolgraag voor gaan
waarom hij dr niet eerder mee kwam … hij wilde mij niet ongerust maken met zijn gedachte dat het mider goed met mij zou gaan als ik me voordeed omdat ik de laatste jaar veel gekwakkeld heb met mijn health en de laatste zwangerschap zwaar vermoeiend was wilde hij mij dat niet aan doen ook al wilde ik het zo graag dus wie weet mogen wij het geluk weer gaan mee maken hoewel we dus niet gelijk gaan klussen zoals het hier op het forum wel word uitgedrukt staan we er dus wel allebei positief voor of achter
ook ben ik vandaag met de jongens aan tafel gaan zitten om samen met hun afspraken te maken over het wel of niet bij vriendjes spelen en hebben we samen een regel lijst gemaakt al met al een goeie stap in de richting gemaakt vandaag voor alle gezinsleden

wou ik toch maar even mededelen

groetjes

Gewijzigd door - mama van 3 jongens op 31 Oct 2009 22:16:45

#36

Oh klinkt goed allemaal. Maar eh werk ook geestelijk aan jezelf he niet alleen lichamelijk want die twee gaan hand in hand dat weet ook ik ook uit eigen ervaring. Wat je zegt dan ben je straks op de 50ste nog zwanger omdat je ze niet los wil/ kan laten

Overigens hadden wij het daar thuis wel over gehad, Mijn vriend wilde er 3 maar is zelf degene geweest die heeft gezegd niet meer dan 2 met mijn gezondheid. Zien onze mannen dan toch meer dan we denken

Groetjes,

Michèle

#37

na effe alle verstand op nul gezet te hebben heb ik het idee van eng om straks alleen over te blijven aan kant gezet ik heb er juist wel zin in om over twee jaar wat meer tijd voor mezelf te hebben en lekker mijn eigen dromen achter na te jagen ik heb altijd een eige zaak willen hebben maar dat kwam er nooit van en dr zijn nog zoveel dingen die ik wil en dan kan gaan doen dus kom maar op met die vrijheid hahahaha

groetjes

#38

Oh fijn meid dat je het goed op een rijtje te hebben gezet. En dat je tot de conclussie bent dat jij ook belangrijk bent.

Enne ik wil er nog 1 bij maar dan wil ik daarna me ook weer richten op meer tijd voor mezelf in de toekomst hoor

Groetjes,

Michèle

#39

het s eigelijk wel grappi dat ik dankzij deze site en vooral dankzij jou er achter gekomen ben dat ik eigelijk meer bang was voor het feit dat ik straks in mijn uppie zou over blijven wat natuurlijk helmaal niet zo is ik krijg straks veel meer terug kinderen schoondochters hopleijk kleinkinderen en wat ook belangrijk is een eigen leven naast het moeder zijn
ook wel ergens logisch dat ik dat zo zag want na mijn school ging ik trouwen op mijn 18 moeder dus dat leven ken ik nog helemaal niet maar dat is juist eigelijk ook wel leuk om weer nieuwe dingen te gaan ontdekken
wie weet als ik hier niet was geweest was ik tot aan mijn 50 nog aan het persen hahaha puur voor de angst voor het onbekende waar ik nu geen angst meer voor heb dus ik voel me super
nu alleen nog aan mijn man uitleggen dat ik toch niet meer wil hahaha hij ziet me aankomen ik smeek hem al maanden om er nog eentje bij te proberen krijgen en nu wil ik niet meer, maar hij zal het wel begrijpen…

dus onwijs bedankt voor al je berichtjes

groetjes

#40

jeetje ik zit gewoon een beetje te blozen hier. Ha ha ha het enige wat ik gedaan heb ik je op iets wijzen wat me opviel. Ik was nog wel bang dat je boos op me zou worden en me een bemoeial zou vinden

Wat je zegt is zeker waar, je hebt het rijkste geschenk dat je kan krijgen enne ik denk dat je man juist staat te juigen dat je wat meer jij tijd wilt en ontdekken wat er nog meer is dan mamma zijn want das alleen maar gezond.

Groetjes,

Michèle