mijn zwangerschap? Vanmorgen vertelde een collega dat een collega van ons zwanger is van haar eerste kindje. Dat komt in mei. Superleuk voor haar. Tegelijk dacht ik: ‘Dat maak ik niet meer mee…’ en er kwam een soort van weemoedig gevoel over me heen. Zo van: de dikke buik, de kleertjes kopen en zelfs een bevalling…dat komt niet meer terug. Wij zijn klaar, we zijn dankbaar dat we twee gezonde kindjes hebben, maar toch dacht ik even aan het feit dat dat niet meer gaat gebeuren. Verbaast me een beetje van mezelf, ik dacht echt altijd dat ik blij zou zijn als ik af was van zwanger zijn enzo. Ik verras me zelf hier in dus, haha.
Groetjes Rainbow, trotse mama