Ik me zo KL*** voel

[ieppom]

Ik weet het even niet meer
Ik zie door de bomen het bos niet en voel me heel erg naar

Toen mn kleine mannetje op bed lag heb ik eerst een potje staan janken

Ik voel me zo alleen
Mn beste vriendin is al weer een aantal jaar geleden naar het buitenland verhuisd
Ik heb een hele lieve zus Maar die werkt veel en haar dochter is een stuk ouder waardoor ze alweer een heel ander leven heeft

Ik voel me soms zo ondankbaar Ik heb een heerlijk kind, ben net zwanger van de 2e We hebben een leuk huis een lieve man ( waar ik nu veel ruzie mee heb omdat ik me zo rot voel) en geen geld zorgen En toch ben ik niet gelukkig
Ik werk zo’n 10 uur in de week
Maar dan werk ik als zzp-er en heb dus geen collega’s Ik voel me net Remie
Ik ben nooit iemand geweest met hordes vrienden/kennissen

Ik denk altijd wat moet een ander nou met mij Zo voelt het ook vaak Ben zo vaak voor anderen in de bres gesprongen, maar anders om??? Ik ken er maar weinig Mn zus, moeder en man
Toch mis ik het om gewoon even ergens aan te waaien bij iemand Een kopje koffie of even naar de markt Of gewoon even met elkaar een boodschap doen ofzo
Het schijnt niet voor me weg gelegd te zijn Iedereen is ook zo druk
Ik ben de enige moeder hier in de straat die bijna altijd thuis is voor mn kleintje
Er zijn er zelfs die hun kind naar het kdv brengen en zelf thuis zijn die dag
Ik heb ook niet zoveel met deze vrouwen op Allemaal voor de cariere Ben er niet op tegen hoor Helemaal niet Maar het is niet mijn ding

Toen ik nog full time werkte had ik minder last van dat alleen zijn
Maar zo de hele dag thuis en ook nog van dat snert weer Ik moest me vanochtend echt mn bed uitslepen Dacht toen ik wakker werd Weer een lange dag alleen thuis
Geen leuke afspraak of iets gezelligs Werk vanmiddag van 4 tot 6 en thats it

Liep vanmorgen in de regen buiten Bjorn was niet meer tehouden binnen Het is echt een buiten kind Kon er de lol niet van inzien Hoe schattig hij er ook uit zag in zn veel te lange regenjas (kan er nu wel een beetje om lachen)

eerst ging ik nog baby zwemmen Dan zag ik nog wat andere mensen Maar dat is nu precies in de tijd dat Bjorn slaapt Dat gaat ook niet meer

Dit weekend komt de dochter van mn man weer Daar zie ik ook zo tegen op Het is zo verplicht en stijf allemaal Zij verveeld zich Ze is 14 en dat snap ik ook wel Maar we kunnen het ook niet veranderen Je kan nog niet de hele dag de hort op En het wordt weer slecht weer

Soms dan weet ik het allemaal ff niet meer
Sorry voor mn gemopper Maar het zit me zo hoog Ik zit al weer te snuffen achter mn pc

Groetjes
Linda

Mama van Bjorn 15-08-08

[img]http://lilypie.com/pic/2009/10/31/KjGX.jpg" width=“57” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lbdm.lilypie.com/huw0p1.png" width=“200” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Pregnancy tickers” />

[Mriek]

Wat naar dat je je zo rot voelt. Ik kan zo 1-2-3 niet zoveel bedenken om je op te vrolijken, maar ik wil je wel even een digi-knuffel geven.

Wat vind je leuk om te doen? Kan je niet op een clubje ofzo? Mensen ontmoeten, even eruit zijn, etc. Logisch dat je gillend gek word alleen de hele dag, dat zou ik ook hebben. Praat je er wel over met je man? Vraag hem eens waarom jullie ruzie hebben nu jij je rot voelt. Misschien voelt hij zich wel heel machteloos en wil 'ie je stiekem heel graag helpen, maar weet 'ie niet hoe.

Hopelijk ga je je snel beter voelen! En die hormonen zullen ook niet meehelpen denk ik…denk aan je hoor!

Groetjes,
M

[mama_van_3_jongens]

wat vervelend voor je dat je je zo alleen voelt ik ken het maar al te goed dus weet hoe je voelt heb niet veel vriendinnen van mijn leeftijd met kinderen en ja ben ook een thuismoeder en manlief veelal werken en is savonds moe ik ken het allemaal
maar hier is het forum toch ook voor om even lekker alles van je af te gooien denk niet dat het alleen maar voor de koetjes en kalfjes hoeft te gaan hier het is altijd even lekker om het van je af te schrijven werkt bij mij ook altijd erg goed
ik had het er gister nog over met mijn man dat ik het jammer vond dat ik zoveel vriendinnen ben verloren sinds ik moeder ben en hij had zoiets nou dan zoek je toch nieuwe ja zeg alsof die zo voor het oprapen liggen haha wat kunnen mannen zo lekker simpel denken he. en dan zijn er nog mensen die idd wel werken dus die zie en spreek je ook niet veel en zo kabbelt het leventje door
advies kan ik je dus niet geven aangezien ik ook van zulke dagen heb maar morgen voelt het weer even niet zo althans bij mij dan maar idd met dit vieze weer heb je er meer last van want in de regen ga je niet zo even een wandelingetje maken door het park
misschien heb je een leuke hobby waar je nu iets meer tijd voor kunt maken of wat ik altijd doe is een kop thee een bak chips of chocola of beide haha en lekker een jank film kijken

nou doe rustig aan en heel veel groetjes

[Kimmetje]

ik denk ook dat je hormoontjes meespelen op dit moment
, die kunnen heel wat aanrichten in je hoofd en lijf

groetjes Kim, mama van Sofie,Victor & Alexander!!


“Opvoeden is een kind te helpen worden wat het is”

[MamaDanique]

Hè getsie… Wat akelig dat je je zo rot voelt, maar poets inderdaad de hormonen niet uit! Heb daar zelf ook erg veel last van gehad, en denk soms dat ik ze nog wel eens heb

Kan je zelf niet dingetjes gaan ondernemen, lekker met die kleine naar de markt… Ergens een bakje koffie drinken, wie weet wie je allemaal tegen komt. En zoals Mriek zegt, heb je niet een hobby die je kan oppakken, en dat je de kleine dan naar opa en oma brengt of zo. Kom je weer wat onder de mensen, en doe je weer iets voor jezelf. Want das wel heel belangrijk hoor! Je bent dan wel mama, maar daarnaast ook gewoon Linda.

[mama_van_3_jongens]

het word altijd wel snel op de hormonen gegooid tuurlijk kan dat het gevoel versterken door hormonen maar denk niet dat daar de hoofdzaak ligt omdat iemand zwanger is en zich dan rot voelt hoeft het niet altijd daar aan te liggen
ik wil niemand voor het hoofd stoten hoor maar het valt me gewoon op.
een niet zwangere kan net zo goed zulke tijden door maken en dan ligt het toch ook niet daaraan en ik denk dat je man ook zoiets heeft komt wel door de hormonen en het probleem dan misschien niet zo serieus neemt omdat hij er vanuit gaat dat die gevoelens en eenzaamheid na de bevalling zullen zijn verdwenen als sneeuw voor de zon.
het kan wel ik bedoel niks is onmogelijk maar ik zou er niet zo makkleijk over denken

groetjes

[Michele1]

Heb je niet iets van een buurtcentrum waar jij en Bjorn samen heen kunnen. Dat hebben zij wel. Daar komen mamma’s en hun kindjes geloof 2 ochtenden in de week en dan praten de moeders (bij ons wel veelal allochtoon) en de kindjes spelen samen.

Misschien anders in de avond een cursus doen en kijken of je daar mensen kan leren kennen. Contactadvertenties plaatsen wil ook nog wel eens leuke contacten opleveren en misschien heeft jullie cb ook nog wel dingen met mamma’s te doen.

Enne je gevoel wordt wel versterkt door je hormonen. Ze hoeven niet de oorzaak te zijn, maar ze helpen ook niet echt mee. Praat wel met je man, want anders wordt het van kwaad tot erger.

Groetjes,

Michèle

[ieppom]

Het zijn idd niet alleen de hormonen
Ik denk dat het niet mee helpt Maar ik heb gewoon weinig vriendinnen en dat vindt ik gewoon zo KL*TE
En door de hormonen zal het zeker versterkt worden Maar het is niet de hoofdzaak
Ik denk soms dan wel eens Ik zal de moeite wel niet waard zijn om vriendin mee te zijn Ik had een leuke vriendin van vroeger Daar is de vriendschap al twee keer in de slop geraakt en beide keren heb ik het weer op gepakt Nu zou ze me rond sept ECHT zelf bellen Nou nog niets gehoord Dan denk ik Zie je wel
Ik weet van mezelf dat ik echt iemand ben die nooit te beroerd is om iemand te helpen of iets te doen Dus daar ligt het niet aan Ben ook niet zeurderig van aard of wat dan ook
Ik weet het gewoon niet waar het aan ligt en het maakt me erg onzeker
Gewoon heeeeeeeeeeeeel erg BLEH en BAH allemaal

En omdat we allemaal gezond zijn en geen echte zorgen hebben voel ik me daaaaar ook weer rot over Als ik sommige topics lees Denk ik wat zit ik nou te mutsen
Dat van mij is niet erg Raak mn huis niet kwijt, ga niet uit elkaar, geen ziek kind
Maar toch IK voel me rot en naar Ik kan het niet eens opbrengen om logisch na te denken
Het zal wel weer over gaan Maar ik weet dat het ook weer terug komt Hoe ik ook probeer om contact te leggen Ik heb er nu 1 kennis bij Maar die woont ook niet n de buurt Dus daar kan ik alleen naar toe als mijn man niet met de auto naar zn werk is Dat is dus niet vaak

Door de wisseldiensten van mijn man zit een clubje oid er niet echt in
Met een klein jaartje kan mijn nichtje op passen Dan vind ik haar oud genoeg Maar nu heb ik niet iemand die op een vaste dag op kan passen Dus een clubje oid zit er even niet in

Ga zo de kleine man uit bed halen en om 4 uur nog even werken
kan ik even mn gedachte verzetten
Maar zo even van je afschrijven helpt ook al

THANKS !!!

Groetjes
Linda

Mama van Bjorn 15-08-08

[img]http://lilypie.com/pic/2009/10/31/KjGX.jpg" width=“57” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lbdm.lilypie.com/huw0p1.png" width=“200” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie Pregnancy tickers” />

[Rainbow]

Arme Linda, wat vervelend dat je je zo rot voelt. Ik was toevallig zondag bij een vriendin die niet werkt en zij zei ook dat de muren soms op haar af komen. Ze wil dolgraag aan de slag, maar ze heeft nooit echt lang een baan gehad en is er nu ook weer lang uit. De ene mama kan heel goed alleen thuis zijn, de andere niet. Het zou ook niks voor mij zijn. Natuurlijk werk ik ook om het financieel breder te hebben, maar ik heb die contacten ook echt nodig. Is het niet mogelijk voor je om wat meer uren te maken? Vind je het werk wél leuk? Als je bv 20 uur zou werken, vind je de uren thuis misschien wat minder belastend?

Denk alsjeblieft NIET dat jij niet de moeite waard bent. Ken je de self fullfilling prophesy? Dat wat je denkt ook waar wordt? Als jij zo denkt, straal je dat onbewust uit en dan trek je ook geen vriendinnen aan. Je zou je gedachten moeten doorbreken en moeten gaan denken: ‘Ik ben Linda en ik ben de moeite waard om vriendinnen te hebben!’ Het klinkt misschien zweverig, maar het werkt echt. Ik heb wel altijd veel vriendinnen gehad, maar ik ben na een relatie 5 jaar alleen geweest. Dat vond ik niet leuk. Toen las ik veel boeken over je gedachten veranderen en die hebben mij écht geholpen! Niet dat mijn vriend meteen op de stoep stond, maar ik leerde wel om te denken: ‘Ik ben leuk!’ Affirmeren heet dat. Ik heb er een heel goed boekje over, dat ik je best wil opsturen. Dan hoef je er niks mee te doen natuurlijk, maar ik denk dat je er best veel aan zult hebben. Het is gewoon geschreven door een vlotte vrouw hoor, dus geen rare dingen. Het maakt je wel duidelijk hoe je leven leuker kan worden en hoe je zelf meer open kunt staan voor vriendinnen. Het is gewoon positief denken eigenlijk! Julia Hastings heet die schrijfster en er zit ook een bandje bij…Je mag het van me lenen.

En…wij vinden het superleuk dat je hier bent en wij zijn toch jouw digivriendinnen? Hier kun je altijd kletsen! Geef de moed niet op hoor! Knuffel voor jou!

Groetjes Rainbow, trotse mama

[mama_snoekie]

Jeet Linda! Wat vervelend allemaal… Jouw verhaal lijkt de mijne wel… Ik twijfel al een paar dagen om hier eens een lekker klaagtopic te starten, maar ik dacht ook steeds, dat kan ik niet maken, want er zijn zoveel mama´s die het ene ellendige na het andere meemaken… Bij ons gaat ook alles goed, geen geldzorgen, gezond, leuk kind, allebei werk en een gezellig huisje… Maar toch, ik word de laatste tijd ook gek van het alleen zijn
Ook ik heb geen vriendinnen, of ja een paar vrienden die inmiddels kennissen zijn, omdat ze nog studeren en vollop uitgaan, op kamers wonen, en de ene vriend na de andere verslijten… Onze levens passen niet meer bij elkaar, en er valt ook nog maar weinig te praten dan. Ik erger me dan aan dat eeuwige gezeur over hoe laat het zaterdag wel niet werd, en hoe dronken ze waren, en zij ergeren zich aan mijn zoveelste verhaal over consultatiebureau en echo en wat te doen met inentingen etc…
Doordat mijn zwangerschap erg zwaar is, en elke dag wel zwaarder lijkt te worden, kom ik het huis al een paar weken niet meer echt uit… Een wandeling van 5 minuten naar de supermarkt zorgt er voor dat ik eerst 10 minuten moet bijkomen op de inpaktafel in de winkel, dus even met de bus de stad in is geen optie. Ik kom wel regelmatig bij mijn ouders, maar dat is ook altijd zo hetzelfde, en ook een en al Joey wat de klok slaat. )begrijp me niet verkeerd, geweldig kind, maar soms wil ik ook wel eens over iets anders praten met bijvoorbeeld leeftijdsgenoten)
Ik ben nu al een paar weekjes thuis van mijn werk, maar ook tijdens het werken voelde ik me al zo alleen, want ik heb ook geen collega´s. Ik werk als gastouder, en zit dus zowel thuis als op mijn werk tussen de kinderen…
Mijn vriend heeft wel een redelijk druk sociaal leven, en dat gun ik hem ook echt, maar als hij dan weer eens thuiskomt van een vriend met de gezelligste verhalen, voel ik me heel zielig en denk ik tja, ik zat hier ´´gewoon tv te kijken en heb Joey in bad gedaan en that´s it!´´ Het lijtk allemaal zo oneerlijk soms, en dan tegelijkertijd het gevoel dat je niet mag klagen, want alles gaat toch goed… pffff!

Wat er aan te doen is, tja, een clubje ofzo, ik denk er ook wel eens over, maar voor mij is het nu even geen optie ivm de zwangerschap, en ik ben ook niet zo makkelijk om op anderen af te stappen, onzeker dus. Ook ik denk gelijk die vinden mij vast niet de moeite waard… Moeilijk hoor! Maar meis, hier kun je gelukkig wel lekker je verhaal doen, en dat lucht al heel erg op! merk ik… hihi

[Melanie1]

Hey Linda,

Ik voel met je mee hoor.
Ik zit ook hele dagen thuis met mn mannetje, mn vriend is hele dagen werken van 9 tot half 7, en heb ook weinig vriendinnen. En daar komt bij dat ik geen kant op kan als het regent. Ik heb geen auto alleen een fiets.
En als het dan zulk slecht weer is stap ik niet op de fiets met Noah.

Ik probeer hier niet helemaal mn leven neer te zetten om zielig gevonden te worden hoor, maar ik snap wel hoe jij je voelt.

Ik hoop dat het snel voor bij is.
Je mag altijd een kop koffie hier komen halen

Digi-Knuff voor jou!

Liefs, Melanie, (mama van Noah)

[MamaDanique]

Maareh… S-Noekie

Jij hebt natuurlijk wel je zwangerschapsgym oid waar je heen kan, en waarschijnlijk ook leeftijdsgenoten tegenkomt. En dan heb je denk ik wel een hoop raakvlakken, toch?

En iedereen mag toch wel eens even lekker zeuren, is toch ook niet erg? Ieder huisje heeft zijn kruisje… Het ene kruisje weegt wat zwaarder dan de ander maar daarom is het niet per definitie minder of zo. Ik vond mezelf de laatste tijd juist een zeikerd, dus ben er even mee opgehouden

Zeur maar lekker zoveel je wilt, tegen ons… Misschien verlicht dat de sfeer thuis omdat je je ei al een beetje kwijt bent.

[mama_snoekie]

Nou, ik zit niet op zwangerschapsgym of iets dergelijks. Geen oppas, geen vervoer… Ik kan niet verder dan 5 minuten fietsen of lopen, en heb geen auto en rijbewijs… Ik heb nog even getwijfeld over zwangerschapszwemmen, maar het zwembad is ruim 20 minuten fietsen, de dichtsbijzijnde bushalte is een kwartier lopen, en het is op de dag dat mijn moeder werkt… Helaas dus…
Normaal gesproken vermaak ik me ook wel hoor, dan ga ik overal heen, fietsend of met de bus, soms zelfs met de trein winkelen in een andere stad, of alleen al voor de afwisseling eens naar een andere supermarkt, maar dat zit er nu even niet in…

Ik ben ook samen met een kennis naar een kruipgroep in het buurthuis gegaan, maar dat viel zo tegen helaas… samen met een begeleidster en nog een vrouw waren wij de enige nederlanders in een groep van 15 vrouwen, en die ene nederlandse vrouw was zo´n haantje de voorste die constand het hoogste woord had, echt niet gezellig dus!
Na de bevalling wil ik straks op een cursus gaan, of gitaarles nemen, dat wil ik al zo lang, en toevallig zei mijn vriend dat van de week tegen mij, en waarom ook niet dacht ik !

[MamaDanique]

Waarom zijn jullie ook allemaal aan de verkeerde kant van .nl gaan wonen…? Ik vind dat wel gezellig hoor, hier en daar een bakje thee halen, kindjes bewonderen en lekker kletsen. Maar jah, om nou 3 uren te gaan rijden om een bakje thee te halen…

[kringeldingetje]

Wat vervelend dat je je rot voelt… Het is inderdaad lastig als je man wisselende diensten draait om een clubje te zoeken. Maar ik denk niet dat het onmogelijk is als je het wilt. Bij ons bij de bibliotheek hebben ze voorleesmorgens speciaal voor de hele kleintjes (0 - 2 jaar) of misschien babyzwemmen ofzo? Misschien wordt dat met je zwangerschap wat lastiger, maar het kan ook fijn zijn. Er zijn dan volgens mij ook andere moeders en zo kun je in contact komen.

Veel sterkte en ik zou niet te lang met deze gevoelens rondlopen. Ook al spelen de hormonen een rol, als het te lang duurt zou ik wel hulp inschakelen. De huisarts ofzo. Het kan misschien ook zijn dat je een vitaminegebrek hebt. Hierdoor kun je je ook neerslachtig voelen, volgens mij.

Groetjes Natasja

[ieppom]

Pfffffffffff
Voel me iets beter
Gedeelde smart is halve smart
Soms denk je wel eens dat je de enige muts bent op aarde Maar gelukkig
Ik zat op baby zwemmen maar dat valt nu precies in de slaap van Bjorn sinds hij nog 1 keer per dag slaapt
Ook wij hebben van die mama middagjes Maar ook hier alleen allochtonen heb ik niets op tegen Maar ze hebben toch een heel andere mening dan ik heb
Meer werken Dat weet ik nog niet Ik realiseer me ook heel erg dat ze maar zo kort echt klein en bij je zijn
Heb me vd week wel op gegeven voor de speel-0-theek Kan ik over een week of 2 naar toe als ze het pasje klaar hebben

@rainbow
Ik weet dat ik de moeite waard ben Maar soms ben je dat even kwijt
Ik heb in 2 jaar een goed lopend bedrijf op gestart, een stiefdochter op gevoed, 2 opleidingen gedaan en zo is er nog veel meer
Maar als je je zo snert voelt ben je geneigd om die dingen even te vergeten
En ik kan dan wel vinden dat ik de moeite waard ben Maar ik merk dat niet bij anderen terug

@mama Snoekie
Lekker om het even van je af teschrijven he
Luchte mij ook op Jou verhaal lijkt idd wel mijn verhaal Ook mijn man heeft een redelijk druk sociaal leven en daarbij veel avond diensten Dus ik ben regelmatig de hele dag alleen Tot een maand of 6 geleden was hij ook nog regelmatig een week weg voor zn werk Dit is door de crediet crisis een stuk minder geworden Dat vind ik niet zo erg (gemeen klinkt dat, maar niet zo bedoeld hoor)

@ kringeldingetje
Ik hou het wel even in de gaten
In mn vorige zwangerschap had ik teweinig ijzer Dan ben je bek af
Maar nu is dat nog niet het geval hoor En ik ben ook geen winter type Mijn seizoen is het niet

@allemaal
Thanks voor de suppport
Tsja het zal een digitaal bakkie worden denk ik
Heb geen idee waar iedereen woont Maar vast niet om de hoek
Alhoewel ik wel eens zoiets heb mee gemaakt
Zat in een chat box met iemand te kletsen en we hadden altijd veel lol met elkaar
Na een maand kwamen we er achter dat we bijna buren waren Er zat 1 huis tussen
Heb een wereld tijd gehad met mn buurman we zijn zelfs op vakantie geweest en we aten vaak bij elkaar enz
Helaas is hij een jaar of 6 geleden overleden

Oja ik ga vanavond ook even met mn man praten als het lukt
Ik weet niet of zn dochter de hele avond thuis is anders komt er niets van Dan wordt het pas maandag dat we weer met zn twee zijn Een tiener stuur je niet meer om 8 uur naar bed

Groetjes
Linda

Mama van Bjorn 15-08-08

[moon1983]

hoi,

Wat vervelend voor je zeg begrijp hoe je je voelt. Ik ben zelf voor mijn man verhuisd en had nog niet echt vriendinnen hier toen Rens geboren werd. Dus voelde me in het begin ook eenzaam op de dagen die ik thuis was( Ik werk 2 uur)
Door Rens heb ik toch wel nieuwe contacten opgedaan. Dat gaat toch wel gemakkelijk met die kleintjes, heb je altijd wat om over te praten. En ik ben ook niet iemand die gauw op iedereen afstapt. maar dat minderwaardigheidscomplex daar moet je vanaf. Heb ik ook last van gehad en wat bleek, mensen waar ik tegen opkeek waren zelf net zo onzeker. Ik zou zeker geen energie gaan steken in die vriendin die eigenlijk dus geen vriendin is want anders doe je zoiets niet. Waarschijnlijk belt ze alleen als het haar uitkomt en daar zou ik me zelf niet voor laten gebruiken. Wat wel helpt ga wat doen. Baby/peuterzwemmen(is vaak ook opvang aanwezig voor als de bay er straks is naar de kinderboerderij /muziekcursus voor peuters oid. Ben je er in iedergeval even uit en zo leer je ook weer andere moeders kennen. misschien zit er wel iemand op het forum uit jouw buurt?

Groetjes Ramona

[Saro]

Meid,
Net als de andere meiden vind ik het ook erg naar voor je dat je je zo voelt. Wat in ieder geval helpt is je verhaal hier neerzetten. Er zijn altijd meiden online om lekker mee te kletsen. Dit is juist ook een forum om je hart te luchten!

Heeft je vriend een leuke vriendengroep? Die hebben vast ook wel een vriendin en wie weet is het gezellig om eens met een groepje (inclusief de meiden) af te spreken?

En ja helaas wonen we allemaal niet echt bij elkaar in de buurt (al woon ik overigens ook in Noord Holland). We hebben wel op 13/12 een ikkeben dag. Als je het leuk vindt om daar bij te zijn? Kan je in ieder geval wat ikkeben meiden ontmoeten.

En als je ergens mee zit en je wil je verhaal kwijt…we zijn er voor je he.
Liefs

[mama_van_3_jongens]

hey

vroeg me af hoe het nu met je gaat
voel je je al wat happyer?

groetjes

[yavahn]

Hoi hoi,

idd erg normaal dat je je zo voelt en vlak idd de hormonen niet uit, PND komen ook door hormonen en ik weet als geen ander hoe rot je je dan voelt… dan voel je jezelf helemaal niet meer de moeite waard. Ik heb nog net geen zelfmoordgedachten gehad, maar ik dacht wel: “Als ik nou eens ga verhuizen en niemand laat weten waar ik zit…, want niemand heeft iets aan mij”… ik snap je dus wel degelijk en klagen en het van je af schrijven helpt je hier alleen maar bij!!

Waar woont iedereen eigenlijk en kunnen we niet, omdat veel mensen hier weinig vriendinnen hebben, eens in de zoveel tijd bij elkaar komen? Ik heb bij mijn oudste gemerkt dat je vriendinnen kan worden met moeders van de peuterspeelzaal en school en heb zelfs vriendinnen gemaakt bij de zwemlessen van de oudste!! Maar goed, daar heb je nu niks aan, dat is allemaal pas vanaf 2 a 2,5 jaar… Ik heb nu zelfs daardoor vriendinnen waarvan ik eerdere jaren altijd dacht: “Jee wat een mutsen zeg!!”, maar dat beeld is dus helemaal omgeslagen hahaha!

Grtz Von