Huilend in bed staan

[Rainbow]

Wat was ik trots toen Eva eindelijk kon staan. En nog natuurlijk. Maar…het heeft alweer een bijgevolg dat ik minder vind…Eva durft nog niet goed terug naar beneden als ze bijvoorbeeld in bed staat. Ze laat zich heel soms vallen, maar dat gaat niet zonder een zekere angst. Ze is bang om zich te bezeren. Aan tafel laat ze zich al helemaal niet vallen. Op zich niet erg, maar het betekent wel dat wij haar steeds terug op haar billetjes moeten zetten. Ze geeft dan met jengelen aan dat ze terug in de zithouding wil.

Voordat ze kon staan, ging ze 's ochtends lekker in bed wat rommelen. Ze zat dan met Mascha te spelen of ze zat gewoon rond te kijken. Nu gaat ze meteen staan en ja, dat speelt en kijkt niet altijd lekker. Terug durft ze niet en dan gaat ze dus jengelen/dreinen. Zo van: ‘Mama, ik ben wakker en ik sta maar ik wil zitten!’ Ik ben nogal een slaapkop en heb moeite met vroeg opstaan. Half 8 was voor mij in het weekend al best drama, maar het was te doen. Maar nu begint ze vaak rond half 7-kwart voor 7 al wakker te jengelen. Voorheen was ze ook zo vroeg wakker, maar dan merkten we dat niet omdat ze dan zat te spelen.

Ik ben nu al een paar keer gaan lopen om haar op haar kontje terug te zetten. Ik geef dan wat te spelen, een knuffel, maar binnen no-time staat ze weer. Er zit dan niets anders op dan ook maar opstaan en mee naar beneden te gaan. Ik wil namelijk NIET dat ze speelgoed mee in bed krijgt, omdat ze dan niet meer weet dat haar bed is om in te slapen en niet om in te spelen. Maar ik baal er een beetje van, omdat ze echt gaat huilen en ik er dan toch uit ga om haar te helpen.

Doe jullie kindjes dit ook? Of laten die zich stoer vallen als ze niet meer willen staan? En hebben jullie tips hoe ik haar nog even rustig kan houden als het echt (te) vroeg is? Ik wil graag tot half 8 slapen (luxe voor sommigen hier) en papa ook! En zeker dus op zondag…

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Saro]

Ik heb (nog) geen tips voor je. Dani staat nog niet in zijn bedje, maar ik lees wel even mee, want dit zal bij ons ook gaan gebeuren.

Dani kan als hij in de box staat of tegen de tafel ook niet zelf gaan zitten. Soms valt hij wel (hij wil dan nl een speeltje van de grond rapen en zakt dan door zijn knieen), maar doet dit niet bewust. Angst kent Dani op dit moment nog niet echt.

Als Dani wil zitten of moe wordt op zijn beentjes dan gaat hij ook jengelen. Maar dan zet je hem op zijn billen en dan gaat hij snel weer staan, sappie!!

[miremady]

duurt een week of 1 a 2 tot ze door hebben hoe ze moeten gaan zitten en dan is het leed weer geleden. en over het algemeen hebben ze vrij snel door hoe ze terug moeten. bij dylano duurde het een week ongeveer. dus tot die tijd zit er niets anders op dan te lopen of naar het jengelen te luisteren

Dylano heeft ook voor het handje als hij 's avonds nog een keer wakker wordt om ook gelijk te gaan staan en dan is het wel miepen want dan slaapt hij nog half en dan weet hij het ff niet meer hahahaha

Liefs Michelle

[Michele1]

Morgan hebben we aan laten rommelen. Juist in der bed ging ze heel snel terug omdat ze als ze viel niet zo hard terecht kwam met het matras. Beneden is ze ook regelmatig gevallen en je doet er weinig aan, zeker voorkomen dat ze vallen heeft geen zin want dan leren ze het nooit. Het spreekwoord is niet voor niks leren met vallen en opstaan. Dus ik zou haar toch een beetje aan laten rommelen ook al ben je vroeg wakker. Enne de meiden hebben het dus omgedraaid. Ik kan tegenwoordig wel tot half acht soms 8 uur slapen omdat morgan zo lang slaapt. Daarvoor was het altijd 6.00.

Groetjes,

Michèle

[Mriek]

We zitten hier met hetzelfde “probleem”. Ik heb geen gouden tip, ik denk dat ze het vanzelf doorkrijgen.

Ik had Erik gistermorgen nog even in bed gelegd vóór het fruitje, want hij was maar aan het oogjes wrijven en ik ging even stofzuigen. Was ik daarmee klaar (kleine 10 minuutjes later) hoor ik toch een gebrul van boven! Staat meneer in bed, helemaal onder het snot en tranen, want hij wist niet meer hoe hij moest gaan zitten. Het leek dat 'ie al een tijdje huilde, want hij was zo verhit. Oeps, en deze mama maar stofzuigen en de babyfoon niet horen.

Enne, ik sta elke ochtend tussen 6.00 uur en 6.30 uur naast m’n bed. Dus het kan altijd vroeger, troost je daar maar mee.

Groetjes,
M

[Michele1]

Ah Arm schaap. Was ie wel blij dat je er weer was?? Morgan gaat dan soms eerst ‘schelden’,

Groetjes,

Michèle

[Linette1]

Hi,
Minke had binnen twee weken door hoe ze zelf weer kon gaan liggen…
Net als Mriek hier een vroege-vogel-mama dus geen uitslaaptips van mij. Wel ben ik heel bij dat Minke tegenwoordig gaat spelen in bed en niet direct gaat huilen als ze wakker wordt. Nu laat ik haar soms even keutelen terwijl ik ook nog lig te soezen, tot soms 07.30 wat voor ons heel luxe is . Ik zat ook een paar maanden om 06.30 standaard aan tafel met een bordje pap voor Minke…pff.
groetjes!

[Mriek]

@Michèle: ja, hij was blij. Haha. Hij liet zich direct optillen en ging helemaal tegen me aan liggen. Dus geen gemopper gelukkig.

Groetjes,
M

[miremady]

@Mriek jij ontaarde ,oeder

Liefs Michelle

[Mriek]

Ja, echt hè? Haha. Zo voelde ik me wel even hoor. Maar ja, moet er nog aan wennen hè, dat 'ie nu staat. Dus kon er niets aan doen.

Groetjes,
M

[miremady]

nee joh was geintje!!!

Liefs Michelle

[Mriek]

Oef, gelukkig.

Groetjes,
M

[miremady]

muts

Liefs Michelle

[Michele1]

He dames we houden het wel gezellig he

Groetjes,

Michèle

[Mriek]

Tuurlijk, oergezellig!

Groetjes,
M

[Rainbow]

Zie al helemaal voor me hoe Mriek luid zingend het huis stofzuigt, terwijl Erik rood aangelopen staat te krijsen: HELLUP! Tja, kan gebeuren hoor. Ik heb ook eens heel lang in de tuin met een vriendin aan de telefoon zitten kleppen en toen bleek dat Eva lag te huilen. Ze was helemaal rood, dus ze was al even bezig. Heb ik haar maar gauw getroost en lekker vastgepakt. Zielig was het wel, maar ja, het huis moet ook schoon en soms moet je ook even bellen.

Groetjes Rainbow, trotse mama

[Michele1]

Hier een keer op de bank in slaap gevallen enne de ontvanger van de babyfoon was leeggegaan en dus uit…

Groetjes,

Michèle

[MamavanRico]

ik herken je verhaal wel.
maar rico was lastig toen hij half wel half niet kon rollen zeg maar en toen hij uiteindelijk kon rollen ging het goed.
toen hij kon gaan zitten zelf was hij helemaal vrolijk en sliep hij als de beste.
sinds hij kan staan is dat ook weer wat minder geweest, nu gaat het wel weer redelijk maar oej oej. dat is anders geweest
hij gaat nog wel huilend in de box staan.
en laat zelfs zijn handen los zodat hij los staat.
op den duur gaat ie dan huilen omdat dat natuurlijk doodeng is.
ik denk toch dat dit duid op onzekerheid. ik heb rico aan laten modderen en op den duur ging het wel weer. maar in de box weet hij dat ik hem kan zien en gaat dan dus wel huilen omdat hij denkt: dan pakt mama mij wel weer. hij gaat dan heel zielig: MAAAMAAAMEEMEEHHHHHHHHHHHHHH AAAAAAAAAAAAAAAHHHHH MAMMAAAA" huilend roepen. ooh echt dat is zooo zielig haha

[Mriek]

Gelukkig, ik ben niet de enige…

Groetjes,
M

[miremady]

had je dat verwacht dan Mriek?

Liefs Michelle