Ik gooi het er toch nog maar een keer in hoor, want ik maak me toch wat zorgen over de grootte van mijn buik. Alweer? Ja, alweer…Dat heb ik inderdaad al eerder gezegd, maar het wordt er niet minder om. De buik lijkt echt elke week nog te groeien en mensen gaan nu ook echt tegen me zeggen dat íe wel erg groot wordt. Dan loop ik op het werk en is het ‘Oooo, die buik!’ of ze lachen een beetje, zo van: ‘Arm kind!’ Ik vind het wel een mooie buik, mooi rond en zonder striemen. Maar ja…hij is écht GROOT.
Op de een of andere manier vinden mensen het opeens ook normaal om grappen te maken over mijn borsten. Heel vreemd. Dan zeggen ze: ‘Ze zijn echt héél groot he!’ Of gewoon: ‘Die tie-ten!’ Nou, het zijn gewoon zwangere borsten ja! Ze zijn inderdaad groter dan normaal, maar dan heb ik ook maar een B-cup. Nu 85C…ze doen net of ik een soort koe ben geworden. Maar dat kennen we nu wel en ik kop ze vaak al zelf in. Houden ze meteen hun mond. Tegen die opmerkingen kan ik al een stuk beter dan toen met Eva, toen vond ik dat echt niet tof!
Terug naar de buik…Mijn vk zegt dat 'ie niet te groot is, dus het zal wel allemaal nomaal zijn. Ik ben maar 6 kilo aangekomen, maar oog alsof ik wel 15 kilo zwaarder ben. Dat zeggen mensen ook tegen me. Nou maakt me dat gewicht niet uit, dat komt denk ik wel goed, maar ik ben soms bang dat mijn huid gaat scheuren of dat ik straks amper nog kan lopen.
Ik had vorige keer met Eva ook zo’n buik en werd daar nogal onzeker over. zeker omdat zij een flink kind was. Nu merk ik dat ik wéér wat last krijg van die doembeelden van een reuze-kind! Opmerkingen als: ‘Daar zal vast een flinke kerel in zitten!’ helpen me dan ook niet echt. Ik weet dat de kans klein is dat ik een 6 ponder krijg, want bij mijn vriend in de familie zijn ze allemaal groot, maar ik zie ineens 10-11 ponders voor me. Het zullen wel de hormonen zijn! Ik zou best een pret-echo willen hebben nog, vind ik gewoon leuk, maar ik durf niet omdat ik dan bang ben dat ze een reus zien zitten en dat baart me de komende weken dan weer zorgen! Dan zie ik dat reusje liever na mijn bevalling!
Ik zit verder gewoon goed in mijn vel en kijk echt uit naar ons jongetje. Hij is gewoon zoals hij is. Maar ik zou toch wel willen dat ik minder onzeker zou zijn over de grootte van mijn buik en de grootte van ons kindje! Ik wil ook niet zeuren, want ik heb een topzwangerschap en voel me perfect…maar die buik zit me letterlijk en figuurlijk niet lekker…
Groetjes Rainbow, trotse mama