Ja, ik bedoel MEZELF! Zoals jullie weten, ben ik een echte snoepjunk. Ik kom er verder nauwelijks van aan, dus ik heb ook geen reden om er van af te blijven. Maar nu ik zwanger ben, vind ik toch dat ik véél minder moet snoepen en véél gezonder moet eten. Er zitten soms dagen bij dat ik een ijsje, een appelflap, chips en koekjes opeet. En dan eet ik bv maar weinig groente. Vind ik niet zo lekker. Nee, ik ben niet echt een voorbeeldmama als het gaat om gezond eten. Eva geef ik wel gezonde dingen en we eten ook wel vrijwel elke dag groente (bv als we pasta eten, dan schiet het er weleens bij in, of is het een beetje sla). Eva krijgt ook niet veel snoep, omdat ik niet wil dat zij wordt zoals ik en haar papa. Die at ook altijd gezond, maar door mij is hij ook veel meer gaan snoepen. Want ja, het ligt er toch he…Ik rook en drink niet, dus verder leef ik wel gezond.
Maar nu het probleem. IK WIL NIET ZOVEEL SNOEPEN, MAAR KAN ER NIET VANAF BLIJVEN! Elke avond voor ik ga slapen, denk ik: ‘Morgen snoep ik niet zo veel!’, maar als ik 's ochtends op sta, voel ik al dat ik me niet aan dat voornemen ga houden. Echt erg. Op kantoor eet ik dan alweer een koekje of dropje. Voor mij is al die suiker niet goed, maar voor de baby ook niet. Lijkt mij. Waarom lukt het andere wel om iets niet te doen en mij niet? Ik wilde Chroom gebruiken om mijn snoepzin te onderdrukken, maar dat mag absoluut niet tijdens de zwangerschap. Dat doe ik dan uiteraard niet. Maar zijn er andere dingen die wel mogen? Of moet ik gewoon niet moeilijk doen en volhouden? Maar hoe dan? Ik hoor graag motivatietips! En waardoor zou het komen dat ik zo weinig wilskracht heb?
Koekiemonster
Groetjes Rainbow, trotse mama
Gewijzigd door - Rainbow op 01 Jun 2010 23:07:03