Einde-lijk. Ik dacht dat ‘die van ons’ het nooit zou gaan doen: staan! Maar op vakantie oefende ze wel in haar campingbedje. Ze wist alleen niet hoe ze dan terug moest en toen ging ze huilen. Van angst heeft ze het staan een week niet meer gedaan!
Maar vanmorgen stond ze opeens in bed! Echt heel stevig en ik zag ook hoe ze vanuit zit ging staan en hoe ze ook vanzelf weer ging zitten. Op een zacht matras liet ze zich weer op haar krentje vallen! Ennnnn…ik zag dat ze te ver van de rand afstond en hoe ze met wat stapjes dichter kwam. Ze zette echt haar voetje vooruit! Goed he!
Ik wilde dit toch even met jullie delen hoor! Waar je als mama al niet blij om kan zijn! Ennnn…ze heeft ook al een kiesje! Stand nu: drie ondertanden, een kiesje (allemaal onder) en veel gerommel boven!
Groetjes Rainbow, trotse mama













