In het boekje oei ik groei, staat bij deze periode ( ongeveer 36 weken ) inderdaad weer een sprongetje ( hangerige periode )
Verder staat er, en dat geld voor alle sprongetjes,
" Het is niet leuk, dus voel met hem mee !
Je baby schrikt van zo`n sprongetje. Het zet zijn vertrouwde wereld op zijn kop. En eigenlijk heel begrijpelijk. Stel jezelf maar eens voor dat je wakker wordt op een andere planeet. Ineens is alles anders. Wat zou jij doen…?
Zou je rustig verder slapen ?
Zou je zin hebben in eten ?
Zou je je willen vastklampen aan een vertrouwd iemand ? Dat is dus precies wat jouw baby doet.
Je baby keert terug naar zijn veilige basis
Jou kent hij het beste. Met jou is hij het langst en intiemst vertrouwd. Zijn wereld staat op zijn kop en hij snapt niet wat er aan de hand is, hij zoekt naar het oude vertrouwde. Voor hem is deze plek veilig. Je zou dus kunnen zeggen; hij keert terug naar zijn basis, van waaruit zijn leven begon… "
Bij alle sprongetjes staat meteen dat dit moeders onzeker maakt, ik ken het ook. Ik probeer begripvol te zijn en alvast te ontdekken wat nu zijn nieuwe vaardigeheden zullen zijn zodat we daar al iets mee kunnen doen. Verder, tja heel veel knuffelen, maar soms werkt het gewoonweg niet en kun je weinig. Bij mij hielp en helpt ( alhoewel ik vind dat Jessin er minder erg last van heeft ) het heel veel als ik dan effe in me boekje kijk. Ja hoor, weer een sprongetje, nou tuttie tuttie doen tot het over is en dan weer verder. Lukt ook niet altijd hoor, maar het geeft me al wat meer rust als ik weet wat het is en ook weet dat het over gaat, daardoor ben ik dan beter in staat om begripvol en geduldiger te zijn. Ook dit merken ze dan natuurlijk.
Nou meissie succes hoor

