Na eerst maandag voor jan lul in het ziekenhuis te hebben gestaan… De assistente had voor mij een afspraak gemaakt op maandag, terwijl ze die hele glucose intolerantie testen niet op maandags doen…
Ze konden het drankje dan alsnog wel voor me klaar maken, maar dan zou die 10 uur klaar zijn (het was 8 uur). Dus maar een nieuwe afspraak gemaakt. Eerst zei ze dat ik donderdag weer moest komen en ik had dinsdagmiddag een gesprek met de gyn over de uitslag dus die moest ik ook verzetten. Ga ik naar de gyn afdeling, zit diezelfde assistente daar die de afspraak had gemaakt. Het gesprek ging zo:
Ik: Hallo, ik ben hier omdat ik een afspraak had…
Zij: (Kapt me af) Nee mevrouw, ik heb HEEL duidelijk gezegd dat u eerst langs het afnamelab moest om een afspraak te maken VOOR maandag.
Ik: Dat heb je niet gezegd…
Zij (Kapt me weer af) Mevrouw, ik kan hier wel een hele discussie met u over aan gaan, maar ik heb het heel duidelijk gezegd.
Ik: (Kap haar nu ook brutaal af, want dit is onbegonnen werk natuurlijk) Nou ja in elk geval ik heb morgen een gesprek met de gyn en die moet dus verzet worden.
Zegt ze ineens hoezo moet die verzet worden, je kan er toch na de test nog gewoon heen. Ja duh maar ik heb die test pas donderdag. Zegt ze ja maar dat kan helemaal niet, ik heb je niet voor niks op maandag gezet (???!!!) er is haast bij. Ik snapte er al helemaal niks van, waarom er zo’n haast bij zou zijn, maar goed.
Toen ging ze bellen en zei ze tegen het afnamelab, ja deze mevrouw moet echt al eerder, kan het morgen niet want ze is al aan de medicijnen enzo (!!!) Ik denk echt dat ze in de war was met een ander maar goed… Ik heb er ook niet naar gevraagd, want daar dacht ik achteraf pas aan natuurlijk…
Maar goed vanmorgen dus de test gedaan en man wat was dat erg! Het viel op zich mee, maar ik heb daar een half uur na het drankje kotsmisselijk zitten zijn… Ik had echt het gevoel alsof ik elk moment alles kon uitspugen, maar ja dan kon ik opnieuw komen om de hele test weer over te doen… Dus echt mn best gedaan alles binnen te houden, constant ergens anders mee bezig, gedachten verzetten en het is me gelukt ![]()
Al met al was ik half 11 weer uit het ziekenhuis.
Vanmiddag 14.20 afspraak, maar uiteindelijk 14.50!! gesprek met de gyn gehad en ik heb gelukkig geen suiker. Wel moet ik volgende week vrijdag nog een groei echo.
Mijn ijzer was ook echt te laag, 5,8.
Dus nu moet ik ijzertabletten gaan slikken.
Nu zit ik ook even met het volgende. Het zit in mijn familie dat de baby’s flink groot worden in de buik. Mijn moeder heeft me na de groei echo dit allemaal verteld. Bij Sylvie wist ik hier niks van, maar ja die lag ook altijd keurig op schema…
Mijn oma (de moeder van mijn moeder) heeft 1 doodgeboren kindje gekregen. Bleek uiteindelijk te komen doordat het te lang in de buik heeft gezeten en geen voedingsstoffen meer had… (brrrr)
Mijn moeder heeft 7 kids gekregen waarvan de volgende steeds groter en zwaarder was. De laatste was het zwaarst, groter dan 4500 gram. Maar dit is mijn jongste broertje en die heeft ook TE lang in de buik gezeten… Hij zou met 40 weken worden gehaald, maar de vk dacht steeds oh het kan nog wel. Toen is ie met 41 week met spoed gehaald en bleken ze NET op tijd te zijn. Hij had al in het vruchtwater gepoept.
Mijn moeder heeft nu dus tegen mij gezegd dat dit dus in de familie zit en dat ik het risico niet moet nemen en met de gyn moet overleggen dat ze deze baby niet langer dan 40 week laten zitten…
Wat vinden jullie dat ik zou moeten doen?
Ik wacht sowieso de echo van volgende week vrijdag nog af en dan ga ik na de echo er over praten, maar ik weet zelf niet goed wat ik moet aangeven. Ik wil echt absoluut niet het risico nemen op een dood geboren of benauwd kindje en met 40 week is het kindje prima volgroeid en kan het prima al geboren worden. Dus… Wat zouden jullie doen???
Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie
