Oh die verjaardag! Nee daar gaat ie dus niet heen! Dat zou inderdaad helemaal lekker zijn! Nodig dan niet zoveel mensen uit, als je maar klein woont!
Manderijn
Oh die verjaardag! Nee daar gaat ie dus niet heen! Dat zou inderdaad helemaal lekker zijn! Nodig dan niet zoveel mensen uit, als je maar klein woont!
Manderijn
@Janet; ik vind je dapper dat je dit plaatst en ik hoop dat je hier goede tips krijgt en ook gewoon lekker je hart kan luchten. Ik erger me behoorlijk aan sommige moeders hier ( wie de schoen past…) die op dit soort topics reageren met hoe verschrikkelijk makkelijk zij alles vinden en dat het eigenlijk allemaal aan jou ligt of je kind “moeilijk” of "makkelijk "is… was het maar zo simpel. Jammer en onaardig bovendien vind ik dat.
Ik heb twee heerlijke dochters van 3 en 1,5 waar ik zielsveel van hou, maar vind het soms ook zwaar en ben soms blij als ik ga werken ( lekker rustig denk ik dan
).
groetjes
<
Gewijzigd door - Linette1 op 23 Jun 2011 14:18:19
Linette,
je slaat de spijker op z’n kop en dank je voor je reactie!
En ja…het werken…dat is soms een welkome afleiding:D
Ook bedankt trouwens voor het compliment…(dapper).
Doet me goed!
Lieve groet, Janet
Janet, mama van Owen
@linette; wie de schoen past; met jou post zou hij mij passen, maar zoals jij het zegt heb ik het niet bedoeld tegenover Janet.
Ik ben alleen wel een makkelijke moeder, met 2 makkelijke kinderen! Mag ook gezegd worden hoop ik, zonder er op aangevallen te worden!
@Janet; je woont nu dus niet meer in de buurt van Assen? Jammer, want had anders nog een gezellig ventje van 10 maanden in de ‘speelaanbieding’
Manderijn
Iedereen ervaart het anders denk ik ja.
De een werkt toch ook met gemak 80 uur en doet dan nog vanalles terwijl de ander er na 40 uur werken toch even doorheen zit?
En daarnaast is werk nog gewoon wérk. Een kindje is ook een mens op zich met een eigen wil/karakter/problemen of juist niets van dat alles. Kortom: ieders situatie is verschillend maar over het algemeen kan denk ik wel gezegd worden dat het fijn is om, al is het maar op een forum als deze, andere mama’s te treffen om dingen aan te vragen, je hart bij te luchten en gewoon open te zijn over hoe je dingen ervaart en natuurlijk voor de gezelligheid toch?
Maar goed, mensen zijn mensen en iedereen mag van me denken wat ie wil. Ik heb het nou eenmaal als een rottijd ervaren met maar enkele leuke momenten. Misschien dat dit komt door de postnatale depressie die ik had, ik weet het niet.
Het enige is dat het fijn is als een ander, die wellicht in hetzelfde schuitje zit/zat wat begrip voor je toont en dat je EINDELIJK het gevoel krijgt dat je het misschien niet zo slecht doet als nieuwbakken moeder. En ik moet zeggen, voor ik dit allemaal meemaakte had ik er ook geen snars van begrepen hoor. Je weet immers niet hoe een gebroken been voelt als je er nog nooit een gehad hebt toch?
Daarom ben IK blij met ikkeben!
Liefs
Manderijn,
Nee woon nu in deventer, dus da’s niet echt in de buurt…jammer, maar ja.
Ook denk ik dat de opmerking van Linette voor bakmama bedoeld was…maar dat weet ik natuurlijk niet zeker.
Proudmama, ja wat is het fijn als je gewoon even van je af kan kletsen tegen iemand die hetzelfde ervaart, weten dat je niet alleen staat doet soms al meer dan 1000000 goedbedoelde adviezen kunnen doen!
@iedereen, voor een ieder die er voor open staat, ik mail zodra ik denk aansluiting te vinden, maar voel je vrij om mij te mailen. Gewoon voor de leuk, gewoon om niet alleen te staan, gewoon om contact…gezellige mailtjes waarin je helemaal jezelf kan en mag zijn!
Janet, mama van Owen
@janet; ben je ook ergens anders te vinden op het net? Facebook/hyves?
Deventer is inderdaad best een eindje ja
Manderijn
quote:
dus vandaar mijn standpunt -> als je makkelijk bent in karakter gaan je kids daarin mee! Hier staan rust reinheid regelmaat hoog in het vaandel maar das misschien makkelijk praten aangezien ik thuisblijfmama ben en mijn kind al niet uit zijn regelmaat hoef te trekken door het naar een kdv te brengen oid. En dat geeft mij rust, net zo als linette aangeeft rust te vinden in dr werk: prima toch!
Nu zeg je dus eigenlijk, dat wanneer het voor iemand niet geheel zo vanzelf gaat als zou "moeten’ je lastige kinderen krijgt!
Da’s lullig! Misschien bedoel je het anders, maar zo komt het over.
Bij mij staan rust en regelmaat ook hoog, maar regelmaat vind je in veel dingen…
Dag, nacht…de week heeft een ritme…en ga zo maar door…wil niet zeggen dat je daardoor makkelijke kinderen hebt.
Janet, mama van Owen
quote:
quote:
dus vandaar mijn standpunt -> als je makkelijk bent in karakter gaan je kids daarin mee! Hier staan rust reinheid regelmaat hoog in het vaandel maar das misschien makkelijk praten aangezien ik thuisblijfmama ben en mijn kind al niet uit zijn regelmaat hoef te trekken door het naar een kdv te brengen oid. En dat geeft mij rust, net zo als linette aangeeft rust te vinden in dr werk: prima toch!
Nu zeg je dus eigenlijk, dat wanneer het voor iemand niet geheel zo vanzelf gaat als zou "moeten’ je lastige kinderen krijgt!
Da’s lullig! Misschien bedoel je het anders, maar zo komt het over.Bij mij staan rust en regelmaat ook hoog, maar regelmaat vind je in veel dingen…
Dag, nacht…de week heeft een ritme…en ga zo maar door…wil niet zeggen dat je daardoor makkelijke kinderen hebt.Janet, mama van Owen
Soms gaat dat inderdaad wel op! Maar… Dat zou iemand al niet eens zo vanaf een site over jou kunnen beoordelen! neemt niet weg dat ik ze wel ken, is ook vaak een lastige situatie als je daar in zit
Manderijn
Hahahaha nou in mijn geval gaat het lullig of niet, wel op. Ben vroeger echt een lastig kind geweest voor mijn moeder vooral dus ‘what goes around comes around’ volgens de wetten van karma hahahaha.
Dat als je zelf makkelijk bent, je ook makkelijke kinderen krijgt, is echt niet waar. Natuurlijk heeft dat later wel invloed op een kind, maar het eerste jaar echt niet. Bo is nu ook makkelijk, krijg dat vaak genoeg te horen, maar het eerste jaar was er niks mee te beginnen, en dat lag er echt niet aan dat ik niet makkelijk was. Ik wilde hem echt wel overal mee naar toe nemen, maar ook al ging ik maar voor 10 minuten naar de winkel met hem, dan was hij de rest van de dag zo van slag, dat er alleen maar gehuild en gekrijsd kon worden. Dus ik ben persoonlijk van mening dat dit echt niet waar is bij kinderen onder de 2.
als jij bijna 18 uur per dag een huilend krijzend kind hebt, wat wij de eerste 4 maanden bv hadden, en je merkt dat door thuis te blijven, en niet weg te gaan met de kleine helpt, dan doe je dat maar wat graag, ook al is dat maar dat hij dan bv maar 15 uur huilt ipv 18 uur!!! Als dit dan gezien wordt dat je niet makkelijk bent als moeder, jammer dan, ik doe dit dan in het belang van de kleine omdat die daar beter op gedeid, dan wanneer ik overdag van alles ging doen.
Ik denk dat als je kind eenmaal een jaar of 2 is geweest,d at je dan (als je kind dat karakter ook heeft) makkelijker wordt, als jezelf ook makkelijker bent (lees goed aan nieuwe situaties aan passen) Maar dat ligt geheel aan het karakter.
@jantje, deventer ja? dan wonen wij nog geen half uur van elkaar af!!
liefs woezel
Ik heb niet de hele topic gelezen hoor, maar ben het wel eens met Linette1.
Ik denk dat ieder kind en zeker ook iedere moeder anders is.
Mijn zoontje was als baby ook erg onrustig en snel geprikkeld. Wij hanteerde bij hem dus veel Rust en Regelmaat. Namen hem niet overal mee naar toe en lieten hem niet overal slapen. Als we dan wel deden dan hadden we een kindje die niet lekker in zijn vel zat. Dit was de eerste 6-8 maanden dus best investeren, maar oh wat heeft het een resultaat gehad. Het is nu zo’n makkelijk manneke!! Ik ben dus heel blij dat wij ons aangepast hebben aan ons kindje. In die tijd heb ik ook weleens van iemand gehoord die tegen me zei dat je juist van een kind een makkelijk kind maakt als je hem juist overal mee naar toe neemt etc. Nou daar ben ik het echt niet mee eens.
Een ander voorbeeld zijn de kinderen van mijn schoonzus. De eerste was super makkelijk, sliep overal en kon je overal mee naar toe nemen. En dat deden ze dus ook. Nr 2 is een heel ander mannetje. Ook ontzettend lief, maar wel een kindje wat veel sneller geprikkeld is en waar je niet overal mee naar toe kan. Ja het kan wel, maar dan heb je 's avonds wel een overstuur kindje.
Dus makkelijke kindjes maak je niet door overal met ze naar toe te gaan. Ik denk dat het heel goed is om naar het karakter van je kindje te kijken. Wat kan hij wel/niet aan. En je hoeft daardoor niet een kluizenaar te zijn, maar je kan je agenda hier wel een beetje op aanpassen. Hierdoor zit je kind goed in zijn vel, wordt hij makkelijker en dit is voor papa en mama ook erg fijn.
<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>
<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>
@Saro ik ben het helemaal met je eens, zoals jij het verwoord, zo bedoelde ik het ook eigenlijk, ook al staat het er anders!!
En Linette, ben het ook met jou eens!!
liefs woezel
@Saro, geboeid heb ik gelezen wat je schrijft en dat is ook mijn verhaal!!
Precies hetzelfde gewoon!
Fijn hoor dat ik echt niet de enige ben…
@woezel, waar woon jij dan? want een half uurtje rijden kan overal zijn vanaf hier
Leuk!
@iedereen, ik denk dat hoe jij bent, niet bepaald hoe je kind zal zijn…dat is de constitutie van het kind en dan zegt niks over hoe jij bent. Ik was vroeger erg rustig, Owen niet…
Maar kan we wel voorstellen dat sommige mensen naar de ouders kijken wanneer een kind onrustig is…dat is wel het eerste wat in je opkomt.
Wel moet ik toegeven dat wanneer je zelf niet lekker in je vel zit, je kind dit veilloos oppikt, kinderen staan heel open voor emoties. Maar ja, emoties zijn niet altijd te sturen…het is net als niezen: het overkomt je.
En ook voor iedereen: bedankt voor de vele reacties! Het doet mij goed en ik hoop meerder moeders te weten dat we niet de enige zijn.
Mijn hart wordt er warm van, dat er zoveel vrouwen zijn die de moeite nemen te reageren.
dus: THANKS!!!
Janet, mama van Owen
@Jantje, ik woon in Neede, als ik richting deventer zou gaan, zou ik dus borculo, lochem, holten, snelweg op en hup ik ben in deventer!
liefs woezel
@bakmama, sjah voor mij is het heel vanzelfsprekend geworden, maar hij wil niks meer wanneer hij moe is, (overprikkeld) kan moeilijk in slaap komen, draait maar met zijn lijfje en sjah…ik vind het lastig uitleggen.
Osteopaat zijn we geweest toen hij 4 maand was, daarna sliep hij in één keer door. Nu weet ik dat rond het eerste jaar de fontanellen dichter gaan en een kind daar ook veel ‘prikkels’ van kan krijgen.
Dus ik was van plan om over een maandje zowiezo even te gaan.
@moeder uit Neede, leuk! Wie weet eens een keer afspreken Is idd niet zo ver!
Janet, mama van Owen
Heb het even nagezocht en je hebt gelijk!
Toch raadde de osteophaat me aan om rond het eerste jaar terug te komen juist vanwege het sluiten van het fontanel.
We zullen zien wat ie zegt
Janet, mama van Owen
Helaas is ook voor mij het verhaal van Janet heel herkenbaar. Onze dochter heeft in het begin veel gehuild. Ik had me voor de bevalling suf gelezen en dacht het inmiddels allemaal wel te weten. Maar dit soort situaties kom je in de bladen helaas niet of nauwelijks tegen. Gelukkig was daar het consultatiebureau met het advies om de Ria Blom methode te hanteren. En jawel, de rust en regelmaat die zij adviseert, had bij ons het gewenste effect. Ook Evelien kon er heel slecht tegen als er veel met haar ‘gesleept’ werd. Dus haar eerste jaar zijn wij veel thuis gebleven en hebben we ons aan haar schema aangepast. En de uitstapjes hebben we langzaam opgebouwd. Ze is nu 14 maanden en eind mei zijn we op vakantie geweest naar Zuid-Frankrijk. Ik hield mijn hart vast, dat snap je wel. Want verder dan opa en oma en een dag per week naar het KDV was ze nauwelijks nog gekomen. Maar zie daar: ze werd er niet warm of koud van! Geweldig! Eten, slapen, kruipen, spelen, alles ging net als thuis! Ze is daar zelfs los gaan lopen! Zo zie je maar, zelfs een prikkelbare of om andere reden huilbaby wordt echt een keer een makkelijk kind, zolang je niet je hakken in het zand zet, maar er in mee gaat. En dat is niet makkelijk, ik heb echt afscheid moeten nemen van mijn eigen leven waarin ik kon doen wat ik wilde. Het eerste half jaar heb ik me heel vaak afgevraagd waar we aan waren begonnen! Maar nu is daar toch onze roze wolk. Gisteren zijn we naar het strand geweest en heeft Evelien heerlijk lopen stappen en lopen zwaaien naar iedereen. Later op een terras zat ze lekker te knabbelen aan een banaan en om zich heen te kijken en te lachen. Wat een topper! Vorig jaar om deze tijd durfde ik het Kruidvat niet eens binnen te lopen uit angst voor de volgende huilbui. En nu doen we al dit soort dingen! Dit is dan ook een hart onder de riem voor alle moeders die het nu niet makkelijk vinden met een baby. Het wordt echt beter! En het is juist heel goed om te zeggen dat je het niet makkelijk vindt. Daarmee open je de deur voor andere moeders die dat ook vinden, maar het niet durven zeggen omdat je ‘eigenlijk niet mag klagen’. Mijn vriendin heeft er jaren over gedaan om zwanger te raken en nu hebben ze een kleine, maar zij heeft in het begin ook flink gebaald hoor! Het is gewoon niet makkelijk, een baby. En mocht iemand het anders ervaren, dan heeft die gewoon geboft. Dus deze peptalk geldt zeker ook voor Saro, jouw verhalen heb ik met veel belangstelling gevolgd, zo herkenbaar. Het gaat goed komen, geloof me! Ook van Megan ga je straks enorm genieten. Het is nu een hele investering, maar die gaat zich een keer terugbetalen. En mocht je het weer even niet zien zitten, lees dan dit bericht.
Dikke knuffel voor alle lieve moeders op dit forum,
Marleen
Marleen, bedankt voor je bericht!
Het doet me goed te weten dat het beter wordt!
Het geeft hoop en goede moed.
En ik zal zeer zeker met enige regelmaat je berichtje terug lezen.
Maar wat fijn voor je dat het nu allemaal zo goed gaat!
geniet daar lekker van…heerlijk!!
Janet, mama van Owen
quote:
Dus deze peptalk geldt zeker ook voor Saro, jouw verhalen heb ik met veel belangstelling gevolgd, zo herkenbaar. Het gaat goed komen, geloof me! Ook van Megan ga je straks enorm genieten. Het is nu een hele investering, maar die gaat zich een keer terugbetalen. En mocht je het weer even niet zien zitten, lees dan dit bericht.Dikke knuffel voor alle lieve moeders op dit forum,
Marleen
Wat ontzettend lief Marleen, dank je wel!!! Een peptalk is altijd welkomg. Ik weet dat het goed gaat komen hoor (mijn zoontje was ook snel geprikkeld en gefrustreerd omdat hij al zoveel wilde en ooh wat geniet ik nu van het mannetje en wat is hij nu makkelijk). Maar als je er dan ineens weer middenin zit is dat weer even moeilijk te geloven.
Nou moet ik zeggen dat het sinds het inbakeren echt een heel stuk beter gaat. Ik mag wel zeggen dat het 180 graden gedraaid is. Ze slaapt veel, komt redelijk goed inslaap (soms nog steeds wel met veel huilen), dus zie al echt wel verbetering.
Wilde alleen dat ik veel eerder met inbakeren was begonnen, want de zenuwen (ik denk mede door de hormonen) gieren door mijn lichaam. Ik kan zo van het een op het andere moment het helemaal niet meer zien zitten (zoals dit weekend) en dan vandaag gaat het weer harstikke goed met me, terwijl Megan het gewoon goed doet (op een enkele keer na natuurlijk, maar ja het is een kindje en geen machine
Dus nogmaals dank je wel!
<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>
<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>