Tot nu toe zijn de gerechten die ik Eef voorzet een kassucces. Mevrouw eet alles vrolijk op. Verse melk vindt ze heerlijk, brood gaat goed, vers fruit ga ik morgen proberen (de banaan, kiwi en nectarine liggen klaar) en de warme maaltijden gaan ook goed. Vandaag hadden we bv pasta met biologische tomatensaus, tonijn en wokgroenten en wat vanillevla toe en dat mondje ging maar open. Ik moest lachen, want af en toe was de pasta zo glad dat 'ie haar mond uit floepte! En af en toe hing er een preitje uit haar mond, wat ze dan gauw naar binnen frotte met haar tomatensaushandje. Ze zag eruit!
So far so good! Maar…toen het bordje leeg was (ik had 75 gram pasta afgewogen omdat ik nog niet zo goed maat weet en het cb 75 gram adviseert), zat ze naar onze overvolle borden te loeren. Ze jengelde en ik gaf haar nog wat losse pasta-boogjes. Maar ja, tot hoe ver ga je dan? Ze gooide ze na een tijdje uit haar stoel en toen nam ik aan dat ze genoeg had. Maar wat als je een vreetschuurtje hebt dat kan blijven eten? Ze moet goed eten, maar ze moet ook niet propvol in bed liggen…Een beetje extra mag toch wel he? Of zijn jullie echt van die ‘op=op-typjes’? Bij mijn potjes was dat wel zo…op was ook echt op! Maar ze lijkt soms nog honger te hebben…
Groetjes Rainbow, trotse mama