Enig kind

#1

Mijn dochter is nu drie en door omstandigheden kan er geen tweede bij komen, helaas.
Ik vind het wel moeilijk omdat ik het toch vaak een soort van zielig voor haar vind. Bijvoobeeld als er een broertje met zusje komt spelen en die nemen het voor elkaar op, dat heeft ze niet.
En aandacht krijgt ze volop maar het spelen met een ander kindje vind ze toch leuker dan met mama…Maar iedere dag een kindje over de vloer zie ik niet zitten!
Alleen spelen gaat nog niet zo goed, misschien doordat ze alleen is?
Eigenlijk vraag ik me gewoon af, is het zo dat het zielig is, als kind alleen?

#2

Nee helemaal niet!!! Wij mogen medisch gezien ook geen weede, dus onze vent zal ook geen broertje of zusje krijgen, en ook al vinden wij dat zelf heel erg jammer, ben ik alsnog van mening dat Bo niet zielig is omdat hij alleen is.
Denk maar eens na, ieder kind wil zoveel mogelijk de aandacht van zijn papa en mama, en als je een broertje of zusje hebt moeten ze die delen en dat kan resulteren in frustratie en alles er aan doen om de aandacht te krijgen. Dat probleem hebben onze kids dus niet.
En wat is er nou leuker dat als je een dagje uit gaat (voor als ze wat ouder zijn) en ze mogen hun beste vriendje mee nemen ipv een eventueel broertje of zusje? Een broertje of zusje kies je niet uit, het kan super tussen die twee gaan maar het gebeurt ook regelematig dat het niet zo goed gaat tussen broers en zussen , of dat het leeftijdsverschil te groot is.
Sinds kort komt er regelmatig een kindje spelen (meerdere zelfs) lang niet elke dag , maar 1 keer in de week / twee weken ofzo. De leeftijden daarvan verschillen de 1 is net zo oud als mijn zoontje, de ander is 8 jaar en weer een ander is bijna 5. (laatste twee zijn buurtkinderen) die het erg leuk vinden om met onze vent te spelen, en Bo is dan supertrots dat een “groot” kindje met hem wil spelen!!

Dus Zielig? Nee, dat vindt ik niet, dus probeer er ook de voordelen er van in te zien, want ze zijn echt niet zielig!!

liefs woezel

Lilypie Fourth Birthday tickers

#3

ik wil even inspringen, ik vind het ook niet zielig voor als ze kind zijn, want ik heb zoiets van: ik kan m nu alle aandacht geven die ik heb om te geven. en hij komt niks te kort. maar soms voel ik me daar ook wel wat rottig over dat ik denk; misschien heeft HIJ er toch wel behoefte aan… maar wat hij niet kent mist hij misschien ook niet. maar laatst zei een oude wijze vrouw tegen me: je hebt gelijk meid… maar als ze later volwassen zijn en de ouders komen (om een voorbeeld te noemen) te overlijden staan ze er alleen voor mbt familie/bloedverwant betreft het regelen van alles en het verwerken ervan (want dat delen met vrienden is echt heel anders dan met je eigen broer of zus).
ja daar had ze een punt…

#4

Wij hebben ook 1 dochter, en het is absoluut niet ziellig hoor!
Als ik soms een moeder is de stad zie met 3 kids ofzo nou nou,
dan denk ik: ik ben blij dat ik er maar 1 heb.
En onze dochter gaat dadelijk na school, dus kan genoeg vriendinnetjes maken.
Ook heeft ze nog 1 nicht en 1 neefje.
en zelf hebben wij nog 2 kippen en poezen waar ze helemaal dol op is!

Liefs Xandra

#5

@mamavanrico, ja daar heeft ze een punt, maar ergens ook niet, want hoeveel gezinnen zijn er niet waarvan de broers en zussen weinig tot geen contact hebben? of dat beetje contact wat er is, absoluut geen basis is om zoiets als een sterf geval samen te regelen en verwerken? Daarnaast kunnen goede vrienden dat gat ook opvullen, of andere familie leden, misschien zijn ze tegen die tijd al wel getrouwd enzo zodat hun partner mee helpt in het regelen en verwerken van. daarnaast gaan we er nu even vanuit dat een tweede een gezond kindje is, maar de verzorgingstehuizen zitten niet voor niks vol (even heel bot gezegd) er zijn zat kinderen die geboren worden die verstandelijk helemaal niet capabel zijn om zoiets als een begrafenis te regelen en dan zou het ook neerkomen op het kind die het wel kan. Wat ik bedoel te zeggen is dat ook op dat gebied , hoe vreselijkd at ook zal zijn voor ze, het lang niet altijd een voordeel is dat ze ene broer of zus hebben omdat dit nog steeds geen garantie bied dat ze in de toekomst op elkaar kunnen bouwen.

Kijk, als je goed zoekt kun je altijd wel iets vinden waarom het zielig is, maar waarom zou je dat doen? Je maakt het jezelf gewoon erg moeilijk daarmee, vooral mbt schuldgevoelens enzo, terwijl dit helemaal niet nodig is. Ze zijn gewoon niet zielig, maar goed, zo denk ik er over.

liefs woezel

Lilypie Fourth Birthday tickers

#6

Nee totaal niet zielig
Kan zelf niet uit ervaring spreken hoe het voelt om enigs kind te zijn maar mijn dochter wel en die heeft het absoluut niet als erg ervaren. Zij was al 18 toen Dylano kwam dus heeft pas sinds 3 jaar een broertje. En ook Dylano groeit in principe weer op als enigs kind want Madelon woont op zichzelf,

Ik heb wel altijd gezorgd dat er altijd kindjes welkom waren om te spelen en dat ga ik ook bij Dylano weer doen.
Gingen we een dagje weg mocht vaak der vriendinnetje mee.

Liefs Michelle


#7

@woezel; denk er hetzelfde over als jij hoor, maar vond dat ze wel een punt had. maar goed er zijn nu eenmaal voor en nadelen, en dat is dan een nadeel eraan om enig kind te zijn, en er zullen nog wel meer nadelen zijn. maar er zijn ook zeker heel veel voordelen. en ik denk niet dat een enigs kind persee slechter af is dan als hij/zij een broer of zus had. want idd dat kan ook een hele hoop ellende met zich meebrengen.

#8

ik heb zelf ook 1 dochter, (en het zit er nog niet in dat er een 2e komt, weet ook niet of ik dat wel wil) ik ben namelijk ook enigst kind… nooit geen problemen mee gehad… , broers en zussen kunnen het inderdaad voor mekaar opnemen, maar ik was altijd blij dat ik geen oudere broer had die bijvoorbeeld de boel in de gaten hield, of een oudere zus die liep te moederen over me… en inderdaad je kunt als zus of broers, veel aan mekaar hebben, maar ja je kunt ook helemaal niks met mekaar hebben… dus ja …

ik ben in iedergeval enigst kind en ik voelde me eigenlijk nooit alleen of zielig !

Pippy is geboren 17.07.2009

#9

zielig voor je dochter is het in ieder geval niet hoor, en mocht zij er zelf is over beginnen en ze is er oud genoeg voor zou je het altijd nog uit kunnen leggen dat papa en mama het wel wilde maar dat het niet kon en dat jullie dus heel gelukkig zijn met haar als dochter. en wat mamavanrico ook zegt wat ze niet kent zal ze in feite niet missen ook. tuurlijk zal ze het wel bij anderen zien maar doordat zij geen broertje of zusje kan krijgen betekend gelukkig niet dat zij slechter af is.

liefs,
Rinske

#10

Ik ben ook enig kind en ik vond mezelf nooit zielig! Broers en zussen zijn geen garantie dat je er ook iets aan hebt, dat zie ik vaak genoeg in m’n omgeving. Kortom: het is NIET zielig.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#11

bedankt voor alle reacties!
doet me goed om te lezen, ook al kan ik er toch niets aan veranderen!
ik geniet enorm van haar en gun haar het ’ beste’ maar dat kan ook zonder broertje of zusje. Misschien speelt het mee omdat het geen bewuste keus is en heb ik er meer last van dan dat zij heeft!
wel fijn om de reacties te lezen!

#12

Mijn dochter is ook enigst kind en dr komt geen broertje of zusje, hier heb ik voor gekozen, geheel egoistisch; niet omdat het niet kan, maar omdat ik er geen zin in heb. Ik heb hier goed over nagedacht en ik vind het nu ook niet meer zielig. Het is wat het is. Kin omhoog en doorgaan!

#13

Ik heb ook altijd gedacht : lekker makkelijk 1 kind …is niet zo duur als 2 kinderen…en er mogen zoveel kindres komen spelen als ie wil.
Nu gebeurt dat dus ook…bijna degelijks is ie of daar spelen of ze komen hier spelen en TOCH ben ik de laatste tijd erg bezig met Aaron omdat ie sind s een maand of 2 geregeld zegt vanuit het niets: “mama ik wil een broertje”!

De eerste keer dat ik dat hoorde dacht ik : huh hoe komt ie daar nou bij!
Ik merk de laatste tijd heel erg dat ie zich stierlijk verveeld en IK kan hem niet de speelmomenten geven die hij graag met een kind zou willen delen.
Ik voel me eigen de laatste tijd een beetje in twee strijd staan.
aaron vraagt echt geregeld: mama waarom heb ik geen broertje?

IK en vriend wilden het makkelijk hebben maar HIJ lijdt er momenteel onder.
Als er een kind komt spelen is alles goed en zie ik hoe leuk hij met kindjes omgaat en als ze weg zijn zegt ie binnen 15 minuten…mama ik verveel me zo.

Ik weet ook wel dat het haat en nijd KAN zijn tussen broertjes/zusjes maar ze staan later niet alleen en als wij er niet meer zijn dan hoop ik van harte dat Aaron gesetteld is en huisje boompje beestje heeft want stel DAT ie alleen is op dat moment dan is ie dus ECHT alleen op de werld zonder ons…wel met vrienden natuurlijk…maar verder maar 1 neef en verder NIKS.

Ik wordt in augustus 36 dus ik voel mezelf te oud voor een 2e maar het steekt mij de laatste tijd wel en dat heb ik echt NOOIT gehad!

Gr, Danielle

#14

@danielle

Die verveling komt omdat hij bijna 4 is er zijn geen uitdagingen meer thuis. Heb ik bij Madelon ook gehad en zie het bij Dylano ook al beginnen. Dat heeft verder niets met een broertje of zusje te maken

Liefs Michelle


#15

Nouja ik begrijp Danielle heel goed, en ik denk dat heus wel sommige kindjes daar wel behoefte aan hebben zeker als ze zien dat veel andere kinderen wel een broertje/zusje hebben. Hoeft niet persee met de uitdaging te maken te hebben of dat ze zich vervelen maar dat ze gewoon puur en enkel die behoefte hebben omdat ze het zien in hun omgeving.
ik bedoel; en dat is natuurlijk als volwassene, denk ik wel eens; goh had ik maar dit of dat. hij of zij heeft dat ook. dan denk ik weer; maargoed ik ben nu toch ook gelukkig, je kunt niet alles in de wereld hebben.
dat is weer de andere kant van het verhaal. Kinderen moeten leren dat als iemand iets heeft hij/zij dat niet ook persee hoeft te hebben, maar ik kan me de behoefte ervan wel heel erg goed voorstellen, en Danielle, ik snap dat dat steekt!

#16

Ja het is zo dat ie "schoolrijp "is dat klopt en ik weet ook dat als ie straks vriendjes heeft op school dat zijn vraag naar een broertje misschien ook wel af gaat zakken (of stopt) maar toch…voor mijn eigen gevoel (dat idee heb ik nu dus) vind ik eigenlijk dat het zielig is dat ie nu alleen is en dat merkte ik op de camping bijvoorbeeld goed vorige week.
Er waren veel kindjes maar allemaal per caravan 2 en er waren een opa en oma met 4 kleinkinderen.
Alles speelt met elkaar en Aaron probeerde dan ergens mee te mogen spelen…tuurlijk dat mag en dan speelde dat leuk samen maar als ie dan weer alleen was omdat kinders met ouders ergens heen gingen dan zei hij meteen "mama ik verveel me ga jij met mij spelen mama?"
DAN merk ik dat ie echt alleen is.

Gr, Danielle

#17

@Danielle: Als Aaron al wel een broertje zou hebben gehad, dan blijft toch het verschil in leeftijd en daarmee verschillende interesses. Dan kunnen ze misschien leuk spelen samen, maar het hoeft niet.
Ik wou toch nog even zeggen, al heb ik geen ervaring met enigst kind, dat het vragen om een broertje/zusje er gewoon bij hoort Mijn moeder heeft 7 kinderen gekregen en een voor een hebben we allemaal gevraagd om een broertje of zusje!! Maar er is toch uiteindelijk 1 die geen broertje of zusje krijgt! Dus wat dat betreft is het helemaal niet zielig. Het zou toch niet best wezen als je ze allemaal hun zin moest geven, dan bleef je kinderen op de wereld zetten haha
Ikzelf heb dus 6 broertje en zusjes maar met ze allemaal heb ik geen intiem contact zeg maar. Het is allemaal oppervlakkig. Hoi, hoe gaat het, lekker weertje, wat doe je voor werk?
Wijzelf hebben 2 dochters en het zijn 2 heerlijke meiden en ze hebben ook echt wel wat aan elkaar. Maar er zijn ook momenten dat je ze wel allebei achter het behang zou willen plakken. En er zijn vaak!! momenten dat je denkt goh wat was het nu makkelijk geweest met maar 1!! Helemaal in onze situatie…
Wat ik hiermee wil zeggen is dat voor alles wel wat te zeggen valt. Alleen zijn heeft voor- en nadelen en zo ook met meerdere zijn!

Groetjes

#18

Dion is en blijft ook enig kind, en ik vind het af en toe ook best sneu voor hem want hij huilt wel eens dat hij niet met andere kindjes kan spelen en als we naar buiten gaan als er niemand in de speeltuin is.
Ik heb een oudere broer en die is geestelijk gehandicapt en daar heb ik geen band mee en vaak ging alle aandacht naar hem dus ik heb me best veel alleen gevoeld in mijn jeugd terwijl ik een broer had (5 jaar ouder) ik wenste wel eens dat hij weer “gewoon” was of dat ik nog een zusje had.
En nu kiezen wij er voor dat Dion enig kind blijft en ik hoop zo dat hij gelukkig wordt en nooit een broertje of zusje zal missen zoals ik dat heb ervaren.
Mijn man is de jongste en heeft 3 oudere broers, die hebben wel een emotionele band met elkaar maar zien elkaar niet veel.
Mijn moeder is de oudste van 5 en ze wonen allemaal nog bij elkaar in de buurt en zien elkaar heel veel.
Je weet niet wat goed is, je moet doen wat goed voelt en je niet schuldig voelen, het belangrijkste is dat je een liefdevolle en gelukkige moeder bent, en zoals in mijn geval zou ik een gestresde moeder zijn die veel moet werken om een groter gezin te onder houden en ik zal er misschien spijt van krijgen als er nog een 2e of 3e kindje komt, wat heeft dat voor zin.
De een heeft een broertje en kan hem missen als kiespijn en de ander heeft er geen en verheerlijkt het idee een broertje te hebben, de een heeft krullen en wil liever stijl haar en andersom.
Het is zoals het is en je moet er het beste van maken met je gezinnetje.
Schrijf desnoods veel op voor je dochtertje en film veel en geef er commentaar bij zodat zij herinneringen kan koesteren.

Lilypie Third Birthday tickers

#19

Even het topic omhoog halen, ik ben even benieuwd naar het volgende.

Wij hebben dus ook maar een kind en ik krijg zo vaak de vraag;
En wanneer komt er een tweede?
Ik heb zelfs twee keer gehad dat mensen me vroegen of ik zwanger was.

Is het zo gek dat je één kind hebt?

Op de een of andere manier heb ik dan het gevoel me te moeten verdedigen en ik weet ook niet zo goed wat ik dan moet zeggen als die vraag komt.

Toen Dion 1,5-2 jaar was zei ik: ach ik weet niet we zien wel.
maar nu is hij ruim 3 en zeg ik gewoon dat we er klaar mee zijn en dat we gelukkig zijn en mijn wens om moeder te worden is vervult wat wil je nog meer.
Soms gaan mensen er nog op in door te zeggen dat is toch zielig voor Dion!

Ik vind het nogal brutaal als mensen er naar vragen, wat zeggen jullie op die vraag?

Lilypie Third Birthday tickers

#20

Ha, dat herken ik een heel klein beetje. Bij mij is het juist vaak dat ze ervan uit gaan dat er geen tweede komt omdat mijn man ouder is en onze dochter al een wondertje was. Daar ben ik dan toch weer boos over! Ik ben nog jong genoeg voor een tweede en ik bepaal zelf of ik de wens heb ja of nee, of het nu wel of niet zou lukken!!
Bemoei je met jezelf want je weet niet wat het een ander doet door je zo vrij op te stellen.
Grrr.