Het viel me al op toen ik zwanger was. Mensen vroegen me veel minder hoe het met me ging dan bij Eva. Van vriendinnen hoorde ik soms weken niks. Mijn zwangerschap werd eigenlijk als ‘feit’ aangenomen.
En nu is Max geboren en merk ik het weer: mensen vinden het blijkbaar minder interessant als je een tweede, derde, vierde kindje hebt gekregen. We kregen minder kaarten en mensen komen lang niet meer allemaal op kraamvisite. Gek eigenlijk, terwijl voor mijn gevoel elk kindje dat je krijgt een wonder is! Ik vind die kraambezoekjes niet zo erg, dat die minder zijn, want Max heeft veel rust nodig en tot nu toe is iedereen die is gekomen erg lang blijven plakken. Ondanks dat we duidelijk maakten dat we moe zijn…Hoe dan ook, mensen besteden er over het algemeen veel minder aandacht aan. Herkenbaar??
Waarin ze NIET veranderd zijn…in het maken van irritante opmerkingen. Max had toch al ‘best een bolle kop’ en oooo, wat is hij groot. Dat zei iemand die zelf een kind heeft dat echte spekrollen heeft (zegt ze zelf ook wel, maar goed), dus kijk even naar jezelf. En haar vriendin, die iets van 24 weken zwanger is, was ‘toch lang niet zo ZWAAR als jij’. Ach ja, ik was met +10 kilo natuurlijk ook een abnormaal grote zeekoe! Waarom houden mensen niet gewoon HUN BEK? En soms doen mensen ook zielig omdat ik mijn oude kleding nog niet pas. Halloooo? Ik ben 5 weken geleden bevallen? Ik had ook liever gewild dat ik een loeistrakke jeans aan kon, vind ik ook wel mooi, maar het is volgens mij volkomen normaal dat je niet meteen je eigen lijf terug hebt! Bah! Ik kan me er echt mateloos aan irriteren!
Zo, die stoom is even uit mijn oren!
Groetjes Rainbow, trotse mama
