Driftkopje

#1

Ik schreef het al in mijn Drenthe-topic: Eef heeft de laatste week flink wat driftbuien gehad. Mee driftAANVALLEN. Ik vind het heeeeel moeilijk om hiermee om te gaan!

Voorbeeld: we gingen de supermarkt in, maar het was kil en ik wilde dat ze haar jas aan deed. Haar kermitgroene jas vindt ze prachtig normaal, maar nu is hij opeens fout. Ik deed 'm aan. Zodra haar hand in de mouw zat, begon ze ‘NEE, NEE!’ te roepen, alsof er gif aan die jas zat. Toen moest ze ook nog de wagen in, terwijl ze wilde lopen. Papa en ik gingen de supermarkt in met een keihard krijsende Eef. Ze was knalrood, dikke tranen biggelden over haar gezicht en ze hoestte gewoon van de opwinding. Ik hoorde het even aan, maar na 5 minuten wilde ik dat papa de winkel uit ging. Ik was bang dat ze zou overgeven van het over haar toeren zijn en ik begon dat gegil zelf oervervelend te vinden.

Zo ging het meerdere keren. Vooral als ze de jas aan moest, of als ze wilde lopen en in de kar moest. Papa is wat makkelijker en die laat haar dan los, met als gevolg dat ze overal heen rent. Ik heb gewoon geen puf nu om mee te rennen. Bij mij pikt ze het ook, als ze in de wagen moet. Wel sloeg ze me een paar keer uit woede. Ze moet dan even uitrazen en is na een minuut over de bui heen. Ze komt dan een kusje geven en dan is het voor mij ook over…Ik kom er dan niet meer op terug. Wachtend op de volgende drift-explosie!

Ik weet dat drift veel voorkomt bij kindjes van 2, maar ze heeft ze de laatste tijd meer dan normaal. Om niks ook. Ik geef duidelijk grenzen aan, papa minder. Bij mij ging ze vandaag bv heel lief in de winkel in de kar zitten. Omdat ik dat van haar wilde. Papa geeft snel toe!

Wat moeten we hier nu mee? Wat doen jullie als jullie kindjes buiten zinnen zijn? Of heb ik alleen een kleine duivel? Zo kijkt ze dan namelijk, met van die grote traanogen die vuur spuwen van drift! Ik vind haar soms ook zielig als ze in zo’n bui is, want voor haar moet dat ook niet fijn voelen. En is het frustratie ofzo? Waar komt het vandaan? Ik kan haar normaal prima aan qua diva-gedrag en ze is ook vaak heel lief en behulpzaam, maar als ze zo doet zoals afgelopen week vind ik haar verschrikkelijk! Zeker met 36 weken zwanger kan ik haar gewoon niet trappend en schoppend in een kar duwen, of achter haar aan hollen! Vermoeiend! En ze moet nog 2 worden he…

Groetjes Rainbow, trotse mama

#2

Rainbow alweer zo herkenbaar, Minke en Eva hebben veeeeele gelijkenissen
Minke heeft vanmorgen het halve CB afgebroken… omdat ze op de weegschaal moest staan …! Ik schaamde me rot. Die kleine dame wenste ook niet dat de dokter haar hart en longen wilde luisteren, dus we moesten haar vasthouden… kan er nu wel om lachen maar jemig zeg!
Wat ik thuis doe is haar op de gang zetten als ze een echte driftbui krijgt maar als ik ergens anders ben ( waar geen gang is…) vind ik het ook lastig. ( zoals idd een supermarkt, in de kinderboerderij,etc). Dan probeer ik wel met haar te praten en soms kalmeert ze dan, soms ook niet en dan zit er niets anders op dan laten uitrazen en te proberen haar af te leiden… dat lukt hier meestal (uiteindelijk) wel.Thuis praat ik ook altijd als ik haar weer ophaal van de gang over waarom ze daar zit. En dan weet ze het precies! bv"Minke niet gooien" ofzo, dan weet ze waarom ze daar zit. verder was Minke ook wat heftiger in haar gedrag in het laatste stukje van mijn zwangerschap, ze hebben goed door dat mama moe is en ze zoeken dan nog meer hun grenzen op is mijn ervaring…
succes ook met jouw kleine hittepetit


Gewijzigd door - Linette1 op 27 Aug 2010 14:41:18

#3

Tja, meid, kan me voorstellen dat het supervermoeiend is, zo’n kleine driftkop! Nora kan er soms ook wat van, maar de laatste week is ze eigenlijk weer heel lief.

Ik denk toch volhouden en consequent blijven. Samen goede afspraken maken over waar de grenzen liggen en hoe hiermee om te gaan. Misschien heeft ze gemerkt dat de driftbuien bij papa wel effect hebben en is ze dus weer actiever met proberen wat ze ermee kan bereiken.

Ik herken wel de twijfel, omdat je het ook sneu vindt voor ze. Ik denk dat zo’n bui vaak begint uit frustratie of baldadigheid, maar op een gegeven moment omslaat in paniek. In zo’n geval probeer ik haar te kalmeren en dan toch bijv. haar jas aan te trekken. Het vergt een lange adem en die heb je momenteel natuurlijk niet meer echt, maar ze moet wel weten dat je 1 er voor haar bent om haar rustig te krijgen 2 niet te manipuleren bent door dit soort gedrag, dus ze er niet haar zin mee krijgt.

Wat wij ook soms doen als het geen strijd waard is (bijv. ze wil van schoot af en maakt er een scene van terwijl ze op zich best van schoot af mag) is dat ze rustig moet vragen wat ze wil. Dan zeggen we voor: Vraag is lief aan mama of je eraf mag. En dan zegt ze: mamaaaa… Nooja af? En dan mag ze er ook af. Nu vraagt ze steeds vaker in eerste instantie iets lief voordat ze begint te draken.

Maar het blijft ene lastige leeftijd die veel geduld en doorzettingsvermogen kost…

Succes!

Liefs

Lilypie In verwachting Ticker

#4

Morgan is ook zo en pappa is ook toegevelijker tot gister ik even boos op hem werd. Ze was weer bezig ze wilde de kar niet in. Dus hij zegt geef de sleutel maar dan zet ik hem thuis en draag ik haar wel. Dus ik zeg nee nu is het klaar ze is 2 jaar (bijna) en ze is niet de baas in huis. Dan gilt en krijst ze alles bijelkaar. Meestal zeg ik streng dat als ze niet stopt ik haar echt iets om te gillen geef en dan kijkt ze me heel boos aan en dan stopt ze. En net zoals brood eten. Ik was naar de kapper gisterochtend dus ik kom terug en vraag of ze brood gegeten had. Nee zegt pappa maar wel een appel en 3 ontbijtkoeken dus ze heeft geen honger. Ik ben dat zo zat die alternatieven dus ik heb vanmorgen en vanmiddag geeist van haar dat ze minimaal 1 boterham eet voor ze uberhaubt wat anders eet. En pappa heel duidelijk uitgelegd dat als ze nu gaan toegeven we straks bij de NCRV zitten met een onhandelbaar kind. Dat snapt ie gelukkig. Dus hij gaat er nu in mee.

Groetjes,

Michèle

#5

Michele wat ben jij streng voor Mervin


#6

he peuters, mannen, waar zit het verschil Ze moeten beide weten waar ze aan toe zijn

Groetjes,

Michèle

#7

volgens mij is het vrij normaal dat papa’s sneller toegeven en zich om de kleine vingertjes laten winden omdat ze gewoon minder thuis zijn ivb met werk (en dan bedoel ik kindjes met thuisblijf mama’s)
kijk dat het niet handig is omdat het kind daar gebruik of zelfs misbruik van gaat maken is een ander verhaal.
ik heb zoiets van oke manlief jij wilt hem zijn zin geven om hem te laten lopen prima maar jij rent achter hem aan , simpel
en ja als papa voor het ontbijt zorgt weten de kids daar ook gebruik van te maken en lekker met een reep te ontbijten onder het mom dat mag van mama hahaha nou inmiddels wat kindjes verder snapt papa ook wel dat dat dus niet mag haha oefenig baart kunst

before you judge me, try hard to love me

#8

pff ja herkenbaar rainbow,
Rico is de laatste dagen ook flink op dreef.
ik ehb een paar klappen tegen mn smoel gehad, alsof het niks is, als ik m dan in de box zet en boos zeg waarom hij daarin zit (of in de hoek of waar dan ook) dan gooit hij gewoon een paar stukken speelgoed tegen mij aan!
en ik moet nogal snel opruimen dan want zn legoblokken doos gooide hij heel snel over de rand heen en het kletterde alle kanten uit. zucht…
en dan krijg je op den duur hoofdpijn van het snel handelen, en dan begint het gejengel ook nog. met een zware monster stem: HUHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH HIEEEEEEEHHHH
snapje?
lastig! af en toe kan ik m wel schieten (niet echt natuurlijk maar je kent de uitspraak haha) maar om het netjes te houden achter het behang plakken, maar goed we hebben ook geen behang dus dat werkt dan ook niet he?
soms
en dat werkt vaak goed… dan merk ik de beginfase van een overprikkeling bij rico
ik zet hem dan even in zijn bedje met een paar stukken speelgoed en een boekje
leg dan uit dat mama ook even op bedje gaat liggen en dat rico ook even 10 minuutjes tot rust moet komen.
hij vind dat prima en door hem zo te ontprikkelen voorkom ik vaak een driftbui.

vandaag buiten ook weer zoiets.
ik weet ook wel dat hij graag buiten wil spelen maar ik was vandaag niet zo in de stemming om in die wind buiten te gaan staan, ik was moe van een gesprek wat ik had op een instantie, ik had honger omdat ik nog niet gegeten had, en ik had nog helemaal niks gedronken en meneer gooit zich op zn knieeen en roept boos: DAAAG! DAAG DAN!!!
nou leuk! omdat er een hoop fietsers komen til ik m gewoon onder mn armen zodat hij me niet kan slaan of schoppen en hij tiert als een gek tussen mn oksel en arm in zeg maar…
maargoed toen ikw at gedronken had mocht hij toch nog buitenspelen en toen ik m rond etenstijd weer mee wilde nemen (hij had 3 kwartier buiten gespeeld ofzo)
kreeg ik er weer vanlangs.
zucht vermoeiend!
het is denk ik gewoon: tanden op elkaar en erdoorheen bijten… want anders komen we er niet…

@Michele: haha mannen en peuters wat is het verschil goeie

#9

Hier is een jonge dame vanavond zonder eten en zonder toetje naar bed gegaan om 18.15. Ze gooide met der eten en riep toen vrolijk toetje. Dus eten afgepakt, haar laten zitten tot wij klaar waren en toen zo der bed in gedaan. En morgen logeren we twee dagen bij opa en oma maar daar gaat dat dus ook gebeuren als ze zo doet. Even heel consequent zijn en heel streng en heeeeeel strak op 1 lijn zitten nu.

Groetjes,

Michèle

#10

Aha, dus ik heb inderdaad niet de enige draak te pakken? Wist ik wel hoor, maar toch! Eva kan echt zooooo vervelend zijn! Vandaag was ze dan weer erg lief en meegaand. Vanmiddag bij het tuincentrum liep ze te huppelen en ze at vanavond perfect. Wat wil je ook met een pepersteak, de vleeseter?

Papa vindt het inderdaad minder erg als ze zo is, maar dan mag HIJ inderdaad achter haar aan rennen! Ik begin er niet aan, óók niet in normale doen. Ben je gek? Dan word je geleefd! Ik heb hem al vaak gezegd dat hij ook strenger moet zijn, maar hij leert het niet echt. Net als Mervin geeft hij ook rustig iets anders als ze geen brood eet. Nou, ik niet. Bij mij weet ze: dit krijg ik en als ik dit niet eet, dan niet. Bij opa en oma komen er ook 5 alternatieve toetjes als de kieskeurige dame (momenteel wil ze alleen vla van Optimel in alle smaken) iets niet wil. Dat vind ik daar niet zo erg, thuis gebeurt het niet. Ik zeg het wel tegen mijn ouders, dat we dat thuis niet doen, maar bij opa en oma is het toch vaak net wat makkelijker/soepeler allemaal. Ik moet papa nog even verder bewerken, want ik heb ook geen zin in een NRCV-programma!

Het gekke is, dat ze steeds iets nieuws bedenkt om irritant te zijn. Nu die jas, soms is het dat ze per sé haar kaplaarzen aan wil. Gisteren weigerde ze een vest aan te doen. Hoezo, hoe erg is dat? Het is gewoon uitproberen en daar pas ik voor! Eva zegt ook gewoon: ‘Daaag mama’ als ik zeg: ‘Mama loopt door hoor!’ Het maakt haar niks uit! TOTDAT ze me echt niet meer ziet, dan rent ze snel naar me toe. Ik kan haar soms ook wel achter het behang plakken. Blij dat er meer uitprobeerkindjes zijn, zoals Minke (ik moest toch stiekum lachen dat ze het CB verbouwde!), Morgan, Rico, Nathan, Nora en…alle anderen!

Groetjes Rainbow, trotse mama

#11

Tja dames ik heb jullie gewaarschuwd he, dat de echte peuterpuberteit er nog aan zou komen !!! Gillen alsof je mishandeld wordt, alles zelluf doen!! Nikki was ook echt heeeeel erg… wij straften haar door haar op de mat te zetten en was het bv in de supermarkt dan sleurde ik haar het hele end krijsend naar huis (moet je ze zien kijken joh, alsof je een terror-mam ben!!) en ging ze alsnog op de mat. Als ze dan gekalmeerd was kon ik haar eindelijk uitleggen wat ze “fout” deed en waarom ze straf kreeg. Ik kreeg namelijk tijdens de driftbuien totaal geen contact met haar! Dit is nu het echte uitproberen!!

#12

Voeg Erik ook maar toe aan je lijstje Rainbow. Alle tips van de dames zijn al gegeven, daar heb ik niets meer aan toe te voegen. Erik heeft nu ook driftbuien in winkels en als ik hem dan oppak om weg te gaan roept 'ie heel hard: “AUW!” Alsof ik hem ik weet niet wat aandoe. Lekker dan. Wat Yavahn ook zegt, dat ze dan gaan doen alsof je ze mishandelt. Sterkte met je lieve draakje!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#13

@Rainbow: haha heb jij wel behang dan? hihi je snapte mijn uitspraak denk ik wel he ik schiet m natuurlijk niet echt af HAHAHAHA oohhh
Rico sliep pas om half 10, net 20 minuten dus pfffff
MAMA MAAAAAMAAAAAAAAAAAAA"
en ik ga er even heen… pakt hij me ZOOO stevig vast en zegt uber lief: mamaahh…
echt ZO lief! dan wil ik hem nooit meer loslaten,
ik kreeg ook geen klap tegen mn gezicht ofzo haha! heerlijk.
ik hoef geen behang nu hij is veelste lief!
maar toen straks was het echt een draakje!
maar wat jij zegt, als ik daag rico zeg zegt hij ook daag mama, en hij loopt dan echt gewoon weg hoor! ik durf niet te ver weg te gaan omdat hij anders de weg over schiet dat is natuurlijk niet de bedoeling! ik wil m nog langer meemaken dan vandaag
alhoewel ik af en toe zoiets heb van: pff wat moeilijk die momenten!
zijn wij de enigste?
tuurlijk niet! allemaal draken die peuters

@Mriek: hahaha ik moest echt lachen om wat je zei wat erik doet, op de grond in de winkel jij die m mee wil nemen en hij dan auw roepen hahaha zooo herkenbaar en ik lig dan meestal echt in een deuk en zeg als mensen kijken: had je je knie gestoten toen je op de grond dook?
hij knikt dan nog netjes ja (dat weet ik, omdat hij altijd ja knikt als ik een vraag stel, behalve als het over luier verschonen gaat dan roept hij NEE!) dus ik kome r mooi onderuit dan

#14

Slim Inge, die onthou ik!

Groetjes,
M

Lilypie Third Birthday tickers

#15

Oh wat herkenbaar…!! Ben stiekum wel een beetje blij dat dit te lezen. Want wat kan Dani af en toe onmogelijk zijn. Dan denk ik echt…“hoe komen we hier door heen…hij lijkt wel onhandelbaar”. Merk wel heel sterk dat hoe drukker het om hem heen wordt, hoe meer hij het heeft. Als ik bijvoorbeeld alleen met hem ben en het dus een stuk rustiger is in huis, dan is hij ook rustiger. Is papa ook thuis dan wil hij zich meer uitsloven, is drukker etc.

Vandaag op het KDV, we komen hem ophalen. Helemaal blij en hij was klaar om naar huis te gaan. Hij moest alleen zijn schoenen nog aan. Ja dag…dacht meneer…ik wil naar huis…en wel nu…dus wordt hij boos. Het gaat dan gewoon niet op zijn manier en dan wordt hij driftig. Het woord " NEE" wordt ook zeer regelmatig genoemd op een dag.

Thuis negeer ik het, maar dit kan ook niet altijd want soms moeten we weg of ben ik gewoon met iets bezig (of irriteer ik me er gewoon aan, haha). Maar boos tegen boos werkt ook niet echt. En ik wil hem soms ook duidelijk maken dat dit gewoon niet kan.

Voor mij zijn ook alle tips welkom!

#16

Nou hier hebben we er ook last van hoor…

Nu nèt nog!!

Noah gooide zn fles op de grond nadat ie het op had… Nou dat hoeft voor mij niet, Je kan het gewoon op tafel zetten.
Wij gooien ons kopje ook niet op de grond als de koffie op is.

Meneer wou het niet oppakken, en papa werd boos… Noah begint te gillen, en daar heb ik echt een hekel aan… dus meneer moet op de gang.
Maar volgens mij heb ik hem daar niet mee… dus moet even wat anders verzinnen.
Na veel gegil en gekrijs, ben ik naar hem toe gelopen en gezegt dat ie niet met spullen hoeft te gooien, maar het gewoon op tafel moet zetten.
Dit deed hij nadat hij WEER op de gang had gestaan.
En toen was het over… Nu is hij heerlijk aan het spelen…

Waarom snappen ze nou niet dat het zo makkelijk is en dat het niet altijd met strijdt hoeft te gaan! pfffffffffff

Liefs, Melanie

#17

Ik durf het bijna niet te zeggen, bang dat het verkeerd uitpakt
Wij hebben er (klop klop klop klop) heel weinig last mee.
Hij is echt heel meegaand in alle opzichten!

Gr, Danielle
Hij wil alleen nu bijv weer niet slapen en gaat ervan af zien maar hij heeft ze eigenlijk nog wel nodig…daar zitten wij weer mee!

#18

Lekker van genieten, Danielle!

Nora is meestal ook echt wel lief, er zitten gewoon rotte dagen tussen.

Liefs

Lilypie In verwachting Ticker

#19

hallo dames. … punt 1 wil ik ff zeggen dat ik zeer veel respect heb voor de mama met driftige dreumessen… wat een stel draken !
en dat je haar … (ben ff kwijt wie dat zei, ) naar huis sleepte en alsnog op de mat ! hiephiep hoera want de aanhouder wint !
maar wanneer begint die peuterpubertijd,want ik heb er hier eentje van 14 maanden en volgens mij zit die er vervroegt in ! we waren vorige week op vakantie, en toen kwamen er vrienden van ons langs ook met hun dochter, ze schelen een week die 2 ! man man wat een verademing dat kind, echt pippy is daar een wervelwind bij, wat ! nee een orkaan !!!

en wat deden jullie of wat kan ik doen, op haar leeftijd… 14 maanden met straffen ? want ik heb het idee dat het nog niet echt begrepen word, ik bedoel als ze dingen doet die ze niet mag, sleep ik haar weg en zeg ik nee (en dit gemiddeld 86 x) maar voor haar word het nog meer een spelletje… vind ze mega funny
als ze het echt te bond maakt dan gooi (nee zet ik haar ) in de box zonder speeltjes, da’s het enige wat ik kan verzinnen, ze kan al lopen en staan,maar in de hoek staan dringt nog niet door…
Ik heb daar namelijk al over nagedacht, wij hebben een gang met een trap,dus in de gang zetten gaat nie werken bij ons, een stip of een hoek, dat kan wel, wij hebben veel hoeken … hahaha!

maar iemand een optie wat ik nu al kan doen om haar duidelijk te maken dat ze iets echt niet mag, want ik vind het nog erg moeilijk op dit moment…
nu ben ik wel een mega volhouder… gisteren, wilde ze namelijk noway in haar autostoel, ze zat bijna op de grond, strekke, krijsuhhh nou echt inderdaad moord en brand… mama haalt dan adem en denkt, ‘secreet, jij gaat in die stoel of je nu wil of nie, mama is de baas’ en wed maar dat ze in die stoel ging, koste wel een paar druppels zweet maar goed…

maar mijn vraag, die peuterpubertijd, heb zij die nu al ?
en wat ik nu al doen om een soort 'mag niet straf systeem in te voeren ?

#20

Sugar: Op die leeftijd weten ze waarschijnlijk nog niet echt wat straf is … oei ben die tijd alweer vergeten. Maar wat wij al snel hebben gedaan is onze zoon in zijn kinderstoel op de gang gezet. Zomaar 2 minuten (is voor kinderen al heel lang). Ook helpt het heel erg als je ze afleidt. Bedoel als ze dus ergens aan zitten wat niet mag dan kan je wel 86 x zeggen dat het niet mag, maar daar wordt de sfeer niet gezelliger op. Ga dan proberen je kleine af te leiden met iets anders. Vaak helpt dit wel. Ook snappen ze op een gegeven moment wel dat ze bijv niet aan de plantjes op tafel mogen zitten. Maar als mama dan even de kamer uitgaat dan gaat voor die kindjes het begrip met hun mama mee, dus denken ze dat ze wel aan de plantjes mogen zitten. Zodoende moet je dit heel vaak herhalen en uitleggen…

Elke leeftijd heeft iets… sprongetjes/peuterpuber/etc etc.