Joey is de laatste tijd echt een driftig mannetje aan het worden. Hij kan zo ongelovelijk boos worden als iets hem niet aan staat! Dan gooit hij zich achterover en krijst keihard. Ook bij het verschonen en afdrogen en aankleden gaat hij alle kanten op, en word echt boos als ik hem terug leg.
Nou zijn er wel meer kinderen die dit doen, maar bij Joey maak ik me ergens anders een beetje zorgen over, omdat ik er laatst iets over vroeg op het CB. Hij zit namelijk ook nooit stil, er beweegt altijd van alles aan hem, vooral de handjes en voetjes maken constand draaiende bewegingen, en als hij enthousiast is over iets nog veel meer. Eerst zei de arts dat dit niet zo vreemd is, maar even later merkte ze op in het dossier stond dat papa ADHD heeft. Dat kan ervelijk zijn, maar ze stelde me meteen ‘gerust’ dat je dat pas na een paar jaar kan testen bij een kind. Nou zo gerust ben ik er inmiddels niet meer op, want een paar jaar in die onzekerheid is ook lastig.
Ik heb veel ervaring met werken met kinderen met ADHD maar die waren 5 jaar en ouder. Ik zou het ook niet heel erg vinden als Joey het heeft, want ook met Danny weet ik inmiddels hoe er mee om te gaan, maar bij een baby niet, voor het geval hij het heeft. Pfff snappen jullie het nog…? Heeft iemand hier ervaring mee? En hoe kan ik het beste met hem omgaan? We bieden al heel veel structuur en ik ben ook wel heel geduldig, maar vind alleen die driftbuien zop lastig, want hij doet zichzelf ook pijn… Laatst sloeg hij in de kinderstoel zo hard achterover dat hij met zijn hoofd tegen de rugleuning aan knalde en een dikke bult kreeg. Hij heeft er niet van geleerd, want hij doet het steeds weer als ik streng aanspreek omdat hij overal op let behalve het lepeltje. En dat is bij elke maaltijd, want hij is echt heel snel afgeleid. Nu heb ik een kussen achter hem, maar ik wil liever dat hij leert dat hij rustig moet doen…
