Het stuk wat ik geschreven heb is voor ouders met een hond of voor ouders die graag een hond willen.
Persoonlijk vind ik het belangrijk dat mensen met honden dit weten
(sorry dat het zo lang is geworden)
Er word overal geschreven en gezegt: laat kinderen niet alleen bij een hond.
En op de vraag ‘waarom niet?’ word altijd geantwoord: omdat een hond een dier is en blijft en niet te vertrouwen is. En verder hoor je er niets meer over. Geen verder info of wat dan ook.
Echter vind ik dat een hond wel te vertrouwen is (mits goed opgevoed en gesocialiseerd).
Ik ben van mening dat je beter je kind niet kunt vertrouwen i.p.v. de hond.
Hieronder zal ik uitleggen waarom ik dat vind. (aan de hand van alle info die ik verzameld heb, waaronder ongeveer hetzelfde als wat ik hier zal beschrijven, heb ik mijn mening gevormd over dit onderwerp)
Een hond leeft in rangorde. Als het goed is ben jij als baasje de ranghoogste. Veel mensen zeggen; mijn kind staat hoger in rang dan de hond, echter is dit, in de ogen van de hond, niet zo! Ook al zien wij als mensen het graag anders.
Het kind is afhankelijk van de rangorde van de ouder. Dus sta jij hoger in rang, dan staat het kind ook hoger in rang. Maar, alleen op het moment dat jij ook daadwerkelijk in de buurt bent!! Jij mag als ouder zijnde jouw kind corrigeren, een ranglagere (de hond) hoeft/mag zich daar niet mee te bemoeien en zal daardoor ook veel van het kind accepteren zonder iets te doen als jij er bij bent.
Op het moment dat je de kamer verlaat, waar de hond en het kind samen zijn, staat het kind lager in rang dan de hond, omdat het zelf niet capabel genoeg is om lichamelijk en geestelijk de hond aan te kunnen.
Als het kind dan iets doet wat voor de hond niet prettig is of volgens de hondenregels niet mag, mag de hond (in zijn ogen) het kind corrigeren omdat hij dan hoger in rang staat.
Een normaal opgevoede hond zal nooit zomaar uit zichzelf een kind iets aandoen! Er zal altijd iets zijn waarom de hond zo reageerd! Het kind pakt eten af, gaat op het plekje van de hond liggen (de mand bijv.), doet de hond (per ongeluk)pijn of wat dan ook. Dus de hond handeld alleen naar zijn natuurlijk instinct en doet in zijn ogen dus echt helemaal niks fout!
Zelf heb ik ook altijd gedacht: oh wat, mijn hond is braaf…ja! Zolang ik er dus bij ben, wanneer ik weg ben kan het zomaar een andere hond worden omdat ze handeld naar haar instinct. Ben daar dus voorzichtig mee!!
Wanneer je als baasje om welke rede dan ook lager in rang staat dan de hond, word het een gevaarlijke situatie! Want nu mag ook een ranghogere corrigeren (in dit geval de hond dus)
Wanneer de hond aandacht wilt/eist, maar jij hebt je kindje op schoot, mag de hond (in zijn ogen) het kind wegjagen, dus er naar grommen/snauwen/happen. Weer doet de hond niks fout in zijn ogen, hij staat hoger in rang en mag dit doen!
Wat je in zulke situaties kunt doen is er voor zorgen dat jij als ouder weer hoger in rang komt te staan. Door bepaalde handelingen en oefeningen is dit makkelijk te realiseren. Daardoor komt jouw kindje dus ook in jouw bijzijn hoger in rang te staan en zal de hond dit niet nog eens doen. Wel is belangrijk dat je, zolang jij nog lager in rang staat, de hond en het kind zoveel mogelijk gescheiden houd!
(je merkt dat je lager in rang staat wanneer de hond bijv. regelmatig flink tegen je opbotst, niet wilt luisteren naar jou (maar wel naar een ander luisterd) durft te grommen naar je, zijn eigen route wandeld en jij er maar achter aan gesleurd word, niet voor je wilt schuiven wanneer je aan komt lopen en zelfs hem vraagt te schuiven en zo nog meer)
Wanneer kinderen een jaar of 12 worden, worden ze lichamelijk en geestelijk sterk genoeg om de hond aan te kunnen en hoger in rang te komen dan de hond. Dit kan nog wel eens problemen geven tussen het kind en de hond.
Probeer dit te voorkomen door het kind niet de ‘gevaarlijke’ situaties op te zoeken en duidelijk te zijn in het doen en laten tegenover de hond.
Laat daarom de hond niet op de bank wanneer het kind op de bank zit, laat het kind eerst de deur uitlopen en dan de hond, eerst het kind laten eten daarna de hond, laat het kind niet op de grond spelen waardoor het gezicht lager of gelijk is als het hoofd van de hond, als het kind een trekspelletje met de hond doet moet het kind aangeven wanneer het spel over is en de winnaar zijn (kind heeft touw in de hand en legt het weg) laat de hond zowiezo nooit bij het kind op de kamer wanneer het slaapt (het kind ligt waarschijnlijk een deel van de nacht op zijn rug wat een teken van onderdanigheid is)ect. ect.
Verder wil ik nog zeggen: leer je kind zo vroeg mogelijk de hond met rust te laten wanneer het eet of slaapt. Ook is de mand voor de hond en niet voor het kind, ook al ziet het er zo leuk uit wanneer het kind in de mand ligt. Laat een kind dat niet duidelijk hoger in rang staat de hond niet uitlaten, het is zeker makkelijk maar ook zeker niet veilig! In al deze situaties mag de hond het kind corrigeren!!
Wanneer het nou eens voorkomt dat de hond hapt of gromt naar het kind, bedenk dan of de hond dit uit agressie gedaan heeft of omdat het kind iets fouts gedaan heeft! (in de ogen van de hond)