Jarno heeft weer iets nieuws.
Vanavond in bad zat hij steeds naar een bepaalde plek te kijken.
Het was het stuk muur boven de badkamerdeur.
Hij lachte er naar, hij wees er naar, hij keek er vragend naar; heel vreemd!
En het begin dacht ik dat er iemand in de deuropening stond, maar nee, dat was niet het geval.
Zou hij een denkbeeldige vriendje hebben?
Denk het niet.
Het zal gewoon spoken daaro.
Zolang hij er geen last van heeft: geen probleem
M.
Kinderen zien en voelen meer als wij. Net wat Marsel zegt als hij er geen angst bij heeft lekker zo laten.
Liefs Michelle
Hmmm…spoken dus?
Spannend!
Altijd al gedacht dat er iets mysterisch onderdak had bij ons.
Ik zal alvast de dvd van de Ghostbusters in huis halen…
Maarre…als hij er wel last van krijgt, zal Jarno angstig worden of gaan huilen…
Gewijzigd door - Heino op 02 Mar 2011 21:02:36
Gewijzigd door - Heino op 02 Mar 2011 21:47:03
Sorry maar hoe kunnen wij dat nu weten?
Als een kind bang van iets is huilt ie idd, dat lijkt me logisch. Je merkt toch wel of je kind ergens last van heeft…?
En als hij een plek boven de deur aanwijst is dat niet een vriendje zou ik denken. Het schijnt dat kinderen tot een bepaalde leeftijd een soort 6e zintuig hebben en na verloop van tijd gaat dat weg. Bij de meesten dan, sommigen blijven het houden zoals Derek Ogilvie.
[img]
[img]
Vraagteken had er niet achter gemoeten!
Ik pas het aan…
Nu heeft hij er nog schik in, maar stel dat het om zou slaan, dan willen we wel graag weten waarom/waardoor…
Denkbeeldige vriendjes komen meestal pas later, áls ze al komen. Rond het vierde jaar, meen ik. Ik sluit me aan bij m’n voorgangsters; wellicht ziet hij iets wat jij niet ziet. Zo lang Jarno er geen last van heeft (en als hij dat wel gaat krijgen, zul je dat heus merken), lijkt het me geen punt.
Groetjes,
M
kan heel goed zijn dat hij iets ziet wat jullie niet kunnen zien. Vooral kinderen tot hun 7e jaar hebben dit. De 1 meer dan de ander. Bij de 1 gaat het weg, bij de ander blijft het noemen we het later “paranormaal begaafd” Zolang hij niet bang is, is er niks aan de hand, is hij wel bang, vraag je gewoon of papa hem weg moet jagen. dan zeg je gewoon ga weg je bent niet meer welkom, en zegt daarna, Kijk Jarno, zie je dat, hij is weg!!
Meestal is dit namelijk ook voldoende. Je kunt je kindje dit zelf ook leren, dat hij vraagt of ze weg willen gaan.
1 ding echter onthouden, ontken nooit en bagetalisser nooit datgene wat hij ziet en jij niet kan zien> Is erg vervelend voor kind als ze het gevoel hebben niet serieus genomen te worden.
liefs woezel
o heel herkenbaar heeft mijn middelste zoon ook gehad maar die was al iets ouder en vertelde vaak dat er een man voor het raam stond en dat die al dood was kreeg daar echt de kriebels van verschrikkelijk en hij bleef er heel rustig onder en leek heel ver in gedachte verzonken te zijn. op een gegeven moment heb ik hem gezegd dat hij tegen die man moest zeggen dat hij weg moest gaan , dat deed hij en hij heeft het er nooit meer over gehad.
before you judge me, try hard to love me
Ik zag dit vaak bij mijn dochtertje toen ze nog een baby was, nu is het wat minder, dan kijkt en wijst ze naar een bepaalde plek in de kamer. Persoonlijk vind ik dit niet eng of zo.
Wat Michelle zegt; kinderen voelen en zien meer als wij omdat wij lang niet meer zo open staan als hun.
Spoken? Ik zou het goede geesten noemen voor jezelf, daar zijn er zat van zonder dat wij ze zien. Vaak probeert een overledene contact te maken met het kind en vaak op een vriendelijke manier. Zo lang dit zo blijft is het goed. Wij zeggen weleens voor de grap tegen elkaar; Oma is er weer !!
Bedoel je met een denkbeeldig vriendje dat het allemaal fantasie is? Ik zou het zeker serieus nemen !!!
@bakmama, ja dat geloof ik meteen, maar als het hier om een denkbeeldig vriendje zou gaan dan zou ik verwachten dat ie die gewoon bij zich zou zien en niet op een stukje muur boven de badkamerdeur. Dat plekje is denk ik te specifiek voor slechts een denkbeeldig vriendje. Ik denk ook eerder aan iets wat wij niet zien.
mama1980
Mijn oudste is ook heel gevoelig voor dit soort dingen. Die zag en ziet ook meer dan wij kunnen zien.
Op een gegeven moment kon hij er heel slecht van slapen van al die “meneren” op zijn kamer. Ik heb toen heel vriendelijk aan die "meneren"gevraagd of ze Senne rustig wilden laten slapen en met mij mee wilden gaan. Voornamelijk voor geruststelling van mijn kind. Dat hielp, maar na een tijdje niet meer. We hebben toen zelf met salie de bovenverdieping gereinigd en dat hielp een lange tijd.
Nou moet ik zeggen dat ik de laatste tijd ook dingen ervaar die ik nooit ervaren heb. Zo vloog laatst de bestekbak van de vaatwasser die heel stevig midden op het aanrecht stond er in eens van af en ik bedoel dan ook echt dat die er van af vloog. En vorige week zag ik iemand richting de kamer van jongste lopen vanuit mijn ooghoek. Ik dacht dat dat mijn vriend was, maar die bleek gewoon heel ergens anders te zijn met de kindjes.
Toch apart hoor…
Simzoe, dat is wel raar, apart … Als jullie er maar geen last van hebben. Ik heb ook af en toe dingen die niet verklaarbaar zijn, zo nuchter als ik ben … er is meer tussen hemel en aarde.
@Esther: het was idd heel raar. In eerste instantie probeerde ik het te rationaliseren, maar dat lukt op een gegeven moment niet meer.
Ik heb er geen last van gelukkig, voel me er ook niet angstig onder. En dat is wel belangrijk denk ik.
Toen ik zwanger was van de oudste had ik heel vaak het gevoel dat er iets of iemand vanaf de zoldertrap naar kij keek. Vlak daarna kwamen we er achter dat ik zwanger was. Toen we bezig waren om zwanger te raken van een volgend kindje, overviel me dat gevoel ineens weer en toen wist ik meteen dat ik zwanger was nog voordat we konden testen, ik was daar echt van overtuigd. En dat was ook het geval!
Ik heb wel eens meer van die aparte dingen. Zo had ik op mijn vorige werkplek op een bepaalde plek in de gang waar wij door heen moesten altijd last van piepende oren met een enorme druk er op. Alleen op die plek en niet op de rest van de gang. Niemand van mijn collega’s had daar last van. Heb dat wel eens gevraagd omdat ik dacht dat de luchtdruk daar misschien net iets anders zou zijn waardoor het te verklaren was.
Ik ben ook heel erg gevoelig voor stemmingen van anderen en denk dat ik daardoor misschien ook wat meer oppik, ik weet het niet.
Denk dat je het mag zien als een mooie kwaliteit @Simzoe. Je voelt dingen haarfijn aan. En wellicht ben je hoog sensitief of heb je een sterke intuitie, dat zie je ook veel terug bij kinderen, meer als vroeger.
Ik ben ook iemand die veel op pikt,zit soms ook heel erg vol. Dan merk ik dat ik over gevoelig ga worden, moe ben en dus weinig energie/puf heb. Ik heb een therapeut die er altijd voor zorgt dat ik weer ga aarden en kan dan alles beter aan en hanteren. Dan sta ik letterlijk platter op mijn voeten, ben ik ook af van koude voeten en benen.
Die bepaalde plek op je werk in de gang … ik ken iemand die echt ziek wordt zodra ze in de buurt komt van een zendmast. Ze gaat dan ook allemaal kleuren zien. Als ze achter een PC zit dan heeft ze er ook last van maar heeft ze bepaald soort edelstenen en hangertje om haar nek zodat ze die energie weer kwijt raakt. Neemt niet weg dat ze de PC weinig gebruikt. Verder een dood normale vrouw hoor! Niets zweverigs aan haar maar dit is wel heel kenmerkend voor haar.
Er zijn mensen die kunnen na gaan of er geesten in huis zijn en wat hun bedoeling/boodschap is. Heb je er nooit aan gedacht zo’n iemand eens uit te nodigen? Soms kunnen zielen niet over naar de andere wereld en blijven ze rond dolen. Maar goed als je er geen moeite mee hebt? Dan is het ook ok Ik zou het vanuit nieuwsgierigheid wel willen weten als ik dit soort situaties in mijn eigen huis zou hebben.
Groetjes Esther
Simzoe, wat fijn dat je er niet angstig van bent. Het klinkt mij best eng in de oren. Ben je niet nieuwsgierig?
Groetjes,
M
Aan de ene kant ben ik wel nieuwsgierig, aan de andere kant ook weer niet. Beetje moeilijk uit te leggen.
Zoals het nu is is het wel goed zo, mocht de ervaringen meer worden, wil er ik er misschien wel wat mee doen.
Ik voel dingen ook erg goed aan, vooral emoties van andere mensen en dat kan idd erg vermoeiend zijn voor mezelf. Ik kan dan letterlijk uitgeput zijn.
Wat grappig is, is dat mijn oudste zoon en ik heel erg op elkaar zijn ingespeeld. Soms te veel. Als ik erg moe en chagerijnig wakker werd toen hij een baby was, nog voordat hij zelf wakker was, kon ik er van uit gaan dat hij huilend wakker werd en helemaal van slag was. Hij pikte mijn emotie en gemoedstoestand vanuit zijn kamer al op.
Ik heb vroeger regelmatig voorspellende dromen gehad, geen ernstige dingen hoor, maar alle daagse dingen die wel kloppen. Nu is dat een stuk minder.
Zo kan ik ook altijd “voelen” of iemand in mijn omgeving net zwanger is zonder dat het uiterlijk zichtbaar is. Of als er iemand zwanger is, heb ik het geslacht 99,99% goed en krijg ik een gevoel zodat ik weet dat diegene pas bevallen is.
Klinkt zweverig en raar, maar zo wil ik het niet laten overkomen. Het is gewoon iets wat bij mij hoort. Denk dat ik iid heel intuitief ben,
Toen mijn moeder te horen kreeg dat ze borstkanker had, werd ik op datzelfde moment erg misselijk en voelde me ontzettend rot. Ik wist natuurlijk wel dat ze een afspraak had waarin ze dat te horen zou krijgen. Maar ik had dat gevoel ruim 20 minuten van te voren. Ik stond op zolder en het overviel me. Achteraf hoorde ik van mijn ouders dat ze erg vroeg waren en 20 minuten voor tijd de uitslag te horen kregen.
Het hoort bij me en ik weet niet anders dan dat ik zo ben. Ik ben niet paranormaal begaafd, maar voel dingen toch soms net wat heftiger.
Ik ken mensen die naar ons huis kunnen komen. Via mijn broer ken ik deze mensen. Zij verkopen ook stenen. Ik heb er zelf maar twee, een amethist en bergkristal. Bij erge onrust draag ik deze bergkristal ook. En deze wordt dan helemaal troebel, apart om te zien.
Lijkt me zwaar, al die emoties zo oppikken van iedereen. Kan je je daar ook voor afsluiten?
Groetjes,
M
@Mriek … Ja, er zijn oefeningen om je af te sluiten. Op het moment dat je merkt teveel opgezogen te worden door andermans emoties kun je die oefeningen toepassen. Ook meer aarden zodat je niet te open staat voor andermans stemming. Ik laat dat eens in de zoveel tijd doen door iemand, het lukt me zelf nog niet voldoende om blijkbaar helemaal af te sluiten. Ik zou dat elke dag heel consequent moeten doen maar dat vergeet ik vaak en voor ik het weet zit ik vol … daar gaat dan een aantal weken over heen.
Da’s wel fijn, dat dat kan. Anders kan je daar helemaal door overspoeld raken, lijkt me.
Groetjes,
M