Denkbeeldig vriendje...?

#21

Fijn om te lezen dat er meer 'tussen hemel en aarde’is en Jarno zijn denkbeeldig vriendje niet iets aparts is.

Toch hebben we vandaag behoorlijk moeten slikken op de psz.
Afgelopen maandag is Jarno er voor het eerst geweest. Tot een kwartier voor tijd leek het allemaal goed te gaan, maar toen, na een verhaaltje van de juf, barstte hij in snikken uit en was niet meer rustig te krijgen. Vandaag heb ik gevraagd hoe zijn gedrag was tot aan dat moment omdat hij voor het eerst zonder ons om zich heen was. Hij was onderzoekend en heeft de hele tijd met een-en-hetzelfde stuk speelgoed gespeeld. Toen werd mij gevraagd of Jarno dat thuis ook deed; geobsedeerd met 1 ding bezig zijn. Ja, zei ik. Zo speelt ie thuis ook. Langdurig spelen met zijn piano, maar ook lichtknopjes aan- en uit doen, deuren open en dicht doen. En toen kwam het hoge woord eruit; zij vonden dat hij autistische trekjes vertoonde.

Daar sta je dan!

Ivm. zijn trage spraakontwikkeling wel eens gedacht aan logopedie. Hij is duidelijk geen gemiddelde peuter. Hij is overal later mee, was mijn idee. Ook gezien het feit dat hij vlak voor zijn tweede begon te lopen.

Nu krijgt de video-observatie van twee weken terug een extra lading erbij.

#22

Ehm tja… even slikken als ik dit zo lees. Heel herkenbaar.

Als je dat zo te horen krijgt is wel even een klap in je gezicht denk ik. Maar aan de andere kant, stel dat hij inderdaad autistisch is zijn jullie er wél vroeg bij, en heb je de peuterspeelzaal in ieder geval achter je staan!
Door een diagnose zal Jarno niet veranderen hoor, hij blijft gewoon jullie schat en doet de dingen zoals het voor hem goed is.
Maar een diagnose kan jullie wel helpen als de opvoeding straks misschien niet meer zo makkelijk gaat. En kan hem zelf later helpen als hij iets wil bereiken, maar dit niet op eigen kracht kan!
En verder zijn autistjes ook vaak gewoon heel leuk en grappig hoor

Bij ons ging het een beetje anders, PSZ wilde het niet zeggen, ook niet toen ik mijn zorgen aangaf. Het zou allemaal wel meevallen.
2 jaar later kreeg hij tóch die diagnose, en toevallig sprak ik een tijdje geleden nog eens met een van zijn leidsters destijds. Ja zei ze… "hij was altijd wel een bijzonder jongetje, maar we wilden jullie daar niet zo mee opzadelen omdat je je dan misschien zorgen zou gaan maken "
Toen was ik dus echt even pissig! Als zij destijds hadden meegewerkt had er waarschijnlijk lang niet zoveel tijd overheen gegaan, en wij minder in onzekerheid gezeten.

Tuurlijk is het even schrikken als je te horen krijgt dat je kind autistisch is, of zou kunnen zijn, want Jarno is nog erg jong! Hij kan straks ook nog een ontwikkelingssprong maken en opeens weer helemaal ‘bij’ zijn! Maak je dus nog niet te druk.
Maar onthoud gewoon dat het alleen maar zal helpen als je duidelijkheid hebt. Want ik merk wel aan je berichtjes dat je herkenning zoekt en twijfelt over zijn ontwikkeling.
Dus als je Jarno wel in deze stoornis herkent, al is het maar een beetje, vecht ervoor hoor! En laat je niet afschepen door mensen die zeggen “ja dat doet mijn kind ook wel eens” of "ach joh dat komt nog wel, hij doet het rustig aan"
En al helemaal niet dat het niet nodig of zielig is om kinderen die ‘anders’ zijn maar meteen een stempeltje te geven! Want die stempeltjes zijn er juist om de kinderen (en natuurlijk de ouders) te helpen hoor!

Je mag me trouwens ook altijd mailen hoor, als je bijv. vragen hebt die je niet meteen hier open en bloot op het internet wilt zetten.

#23
quote:
Ik voel dingen ook erg goed aan, vooral emoties van andere mensen en dat kan idd erg vermoeiend zijn voor mezelf. Ik kan dan letterlijk uitgeput zijn.

@Simzoe: ik kan je de hand schudden ik heb dat wat jij schrijft hierboven heel erg extreem. en dan niet af en toe nee altijd. onwijs vervelend is dat.

#24

@mamavanrico … er zijn therapeuten die je hier in kunnen ondersteunen en je kunt jezelf leren afsluiten voor dit soort dingen. Het is niet moeilijk, je moet even weten hoe en dan zie je er ook het goede van.

Kan me anders voorstellen dat dit heel vermoeiend is.

Groetjes Esther

#25

hm ja bij mij zit er wel iets meer achter ben er al redelijk lang mee bezig om het wat af te sluiten maar goed