De bibbers

[Liske]

Lieve dames,

Ik wist dat ze zouden komen, maar het is zover: Ik heb soms toch zo de bibbers voor die naderende bevalling!

Het ene moment denk ik: Nou, ik kan sommige dingen anders doen zodat ik het beter uithoud en is me eerder gelukt, dus ook deze keer… Bovendien duurt het bij de tweede vaak korter…

Maar het volgende moment denk ik: Neeeee he!! Ik heb er echt he-le-maal geen zin in! Die pijn, die uitputting, het heftige… brrrr…
help help help…!!!

En ik weet het, het moet er sowieso uit, het gaat goed komen en het hoort erbij om even cold feet te hebben… maar nu ik er zo vlak voor sta (ik realiseer me dat wat laat… ) vind ik het allemaal ineens nogal eng en verontrustend. BLEH!!! Was het maar alvast achter de rug!

Sorry hoor… even mn bange hartje luchten.

Liefs!

[goudvisje20]

Ik snap je helemaal!! Ik denk dat ik precies hetzelfde ga hebben als jij wanneer ik aan t eind ben (al duurt dat nog heeeeeeel lang).
Ik denk iedereen wel die van de eerste een nare bevalling had…
Maar kop op meid, je weet vast nog van de vorige keer dat je het eigenlijk echt zomaar weer vergeten was. Niet meteen erna misschien, maar het duurde ook geen maanden toch?
Je kan het en je hebt straks een heerlijk mooi lief klein babytje Kan je weer heerlijk die ieniemienie kleine luiertjes en kleertjes aandoen En lekker knuffelen en genieten van hoe zo’n kleintje heerlijk rustig kan liggen en gewoon niks doen
Heel veel sterkte en succes de komende tijd en ondanks de bibbers toch nog lekker genieten van de laatste bewegingen in je buik

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

[Mriek]

Ik bibber met je mee, puur vanwege het idee Helemaal begrijpelijk enne: zin erin hebben? Ik denk niet dat er veel mama’s zijn die zich verheugen op de bevalling. Maar wat je zelf zegt: JE KAN HET! Dikke knuffel voor jou!

Groetjes,
M

[Michele1]

klinkt l*llig maar ben blij dat ik bij een tweede gewoon voor een keizersnee ga of ze het nou leuk vinden of niet

Groetjes,

Michèle

[mama_van_3_jongens]

ik heb het al 3 keer gedaan maar ik zou weer staan te bibberen als ik weer zou moeten , dat went nooit, gelukkig vergeet je de ellende heel snel als je je kleintje in je armen houd

oh was de bavalling maar half zo leuk als het zwanger worden hahaha

before you judge me, try hard to love me

[Sandra1980]

Dat kan ik me heel goed voorstellen. Aan de ene kant heb je zoiets van het moet eruit dus laat maar komen. Maar aan de andere kant blijft het realistisch gezien geen pretje.

Ik hoop dit keer op een natuurlijke bevalling en niet weer een keizersnede. Voor mij is het allemaal nieuw hoe een natuurlijke bevalling zal gaan. Liever had ik het al een keer meegemaakt, zodat ik weet wat me nu te wachten staat maar dat is dus niet zo. Aan de andere kant misschien ook wel fijn, want ik kan er ook niet echt tegenop zien. Behalve dat ik uiteraard weet dat het veel pijn doet etc.

Sterkte met de laatste loodjes!

Groetjes,
Sandra

[Rainbow]

Heeel herkenbaar en heel logisch ook. Als het de eerste is, is het eng omdat je niet weet wat er gaat komen en omdat niemand je zal zeggen dat bevallen fijn is. Dat gaat gewoon gepaard met pijn. Klaar. Maar bij de tweede weet je wat die pijn is en dat maakt het niet minder eng. Ik had het ook hoor. Maar bij mij ging het natuurlijk zo enorm snel, dat ik er niet lang bij stil kon staan! Ik heb bij Max buiten een paar flinke weeën helemaal geen pijn gevoeld! Ik dacht: ‘Het is de laatste keer. Nog één keer pijn hebben en dan doe ik het nooit meer’. Dat hielp een beetje. Laat het gewoon gebeuren, je kunt het toch niet beïnvloeden…Hoe meer de datum dichterbij komt, hoe enger. Ja, ik ken het dus zeker en ik denk dat elke vrouw dat heeft.

Groetjes Rainbow, trotse mama

[mini-boy]

Ondanks dat ik je helemaal begrijp kan ik je niet helpen. Je moet het echt zelf doen. Ik had ook hele ideeën in mijn hoofd maar … Levi bepaalde toch anders … Dus probeer het toch (makkelijk gezegd he van mij) over je heen te laten komen. Echt bevallen is geen pretje en is niet pijnloos etc. Maar het is wel iets wat je kan (voor sommige heel moeilijk) verwerken … Ik dacht hele tijd… het kan erger, het kan veel erger… tot ik riep ik kan niet meer …en hup daar was Levi.

En ik zou het heel graag in de toekomst nog eens willen meemaken… Wie weet troost je dit

[Melanie1]

Ohhh ik herken het ook maar als te goed…

En net wat de andere dames zeggen, de eerste weet je niet hoe het gaat, hoe het voelt etc, maar bij een tweede weet je hoe het voelt. en dat maakt je bang.
Ik had bij Joël ook echt zoiets van “oohh Sh*t, het gaat beginnen”, en ik wou er echt vanaf…

Laat het lekker op je af komen meid, en je ziet wel wanneer het zover is.
Ik wist natuurlijk dat het binnen 1 a 2 dagen ging gebeuren omdat mn vliezen al gebroken waren, maar dat maakt het ook eng… maar heb het op me af laten komen en heb het geaccepteerd (je kan ook niet anders natuurlijk), en was er dus ook zo vanaf…

YOU GO GIRL!!! Je kan het!

{{{{Liske}}}}

Liefs, Melanie

[Liske]

Bedankt, lieve meiden!

Even een hart onder de riem is toch wel fijn in deze tijden! hahaha! Het grappige is dat jullie zeggen wat ik ook tegen mezelf zeg (behalve jij dan, Michele) en ik het dus eigenlijk stiekem wel weet. Laat het maar gebeuren, dan gaat het allemaal het makkelijkst.

Als ik er eenmaal voor sta gaat het ook zeker goed komen, maar nu voelt het soms nog even alsof je weet dat je een dezer dagen bij wijze van spreken van 2 hoog naar beneden gaat vallen… Kan het niet goed anders omschrijven.

Maar ach. We slaan ons er wel doorheen. Eerst nog maar even genieten van mn vrije dagen (zoals vandaag, Nora op de creche, pas om half elf wakker worden en GEEN last van nesteldrang! Staan een aantal afleveringen Greys anatomy op het menu en een lange ongestoorde douche met daarna de uitdaging van de dag: teennagels knippen!)

WHOEHA!!! IK KAN HET!

Trouwens: de VK zei gister: jij krijgt een snelle bevalling. Ze ligt er gewoon zo voor en het is de tweede… Ik zei: beloof je dat? Zegt ze: JA HOOR! Dus wie weet…

Liefs!

[Melanie1]

Als een VK dat al belooft hoef jij niet bang te zijn meid… hahahaha

hopen dat je het net zo snel doet als Rainbow en ik, alleen hoop ik niet voor je dat je ook been en rug weeën krijgt… vooral na de bevalling zijn ze pijnlijk…

dat bespaar ik je…

Liefs, Melanie

[MarMama]

Ach ja, de bibbers… Kan ik me helemaal voorstellen! Maar waar het op nee komt: toch doen! En dan zal je zien dat we het helemaal aan kunnen!

Ik heb nu al af en toe de bibbers, omdat het bij Luka zo makkelijk ging ( naar mijn gevoel dan) en iedereen zegt dat het bij de tweede sneller gaat. Maar toch be ik ‘bang’ dat deze bevalling zwaarder word, vraag me niet waarom!
Waarschijnlijk door dat ik alle tijd heb om erbij stil te staan…

Maar je hebt het al een keer gedaan, dus het komt zeker goed!

[mama_van_3_jongens]

dat had ik ook gehoord dat de tweede en derde snel ter wereld zouden komen, ja de tweede in mijn geval wel, scheelde niet veel of hij was in de taxi geboren(die angstige taxichaffeur hahaha) maar de derde ooooh 12 uur over gedaan
oke voor sommige onder ons is dit kort maar voor mij niet, daabij had ik ook nog een verloskundige die ik wel kon schieten omdat mijn eige verlosk, bezet was grrr

oeps niet echt opbeurend, Meid je kan het! zo das beter

before you judge me, try hard to love me

[Jmama]

Hihihi als ik er al aan denk krijg ik ook de bibbers, en ik ben niet eens zwanger, dus kan het met hardstikke goed voorstellen! brrrrrr

[Liske]

@Melanie: ervaring met rugweeen heb ik jammergenoeg al… zo’n 23 uur… :S

Wel raar toch, alsof de vk zoiets kan ‘beloven’… Nou ja, we gaan er gewoon het beste van maken. Ze moet er sowieso uit te zijner tijd!

Enneh… mama van 3 jongens. Ook voor 12 uur teken ik nog! Das al gauw de helft van de vorige keer!

Liefs!

[goudvisje20]

Haha me too 12 uur vind ik ook prima, na de laatste keer

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

[mama_van_3_jongens]

nou ik en zowel mijn vk vonden het erg lang duren , de vk stond al met dr jas aan (figuurlijk) want ze had nog een feestje… echt dat mens heeft me zo op de kast gejaagd dat ik er nu nog pissed om word.

ben blij dat ik niet meer hoef haha ga eerst wel verhuizen voordat ik haar weer krijg haha (je hebt maar 1 vk hier in het dorp) maar nee ik ben uitgebaard

before you judge me, try hard to love me

[goudvisje20]

Nou ik denk dat met zo’n verloskundige het ook wel erg lange 12 uren waren… Wat een naar mens zeg

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

[Mama_van_Jasper]

Ik ben niet zwanger maar kan je bibbers zeker voorstellen.
Hoewel ik nu net zo neutraal tegen de bevalling op zich aan zou kijken als in de zwangerschap met Jasper aangezien hij met een keizersnede is geboren en ik wat dat betreft nog volledig blanco ben wat betreft ervaring met bevallen! Wel zou ik de bibbers hebben of m’n zwangerschap wel goed zou verlopen, of een tweede kindje wel lang genoeg blijft zitten etc. Maar als het bij een tweede zwangerschap kan zou ik het toch fijn vinden als ik dat helemaal op eigen kracht heb gedaan! En meid, miljoenen vrouwen hebben het gedaan, meerdere malen, en jijzelf ook al een keer, dus het gaat je deze keer zeker weer lukken!!!

Succes met de laatste loodjes!
Groetjes Carolien.

[moon1983]

Snap het helemaal. Waar ik me eigen aan vasthoud is dat het de vorige keer een klotebevalling was maar dat ik er goed doorheen gekomen ben.
Bij mij duurde het 26 uur. Ik had behoorlijke rugweeen. De ontsluiting schoot helemaal niet op ook niet na het breken van de vliezen. De huisarts die mijn bevalling zou doen had dienst op de huisartsenpost en toen kreeg ik een muts van een verloskundige waar ik de zenuwen van kreeg. Heb 2 uur thuis gelegen met perdrang terwijl ik niet mocht persen vanwege het feit dat ik nog maar 6 centimeter ontsluiting had. Op een gegeven moment had ik geen weeen meer door uitputting en toen moest ik naar het ziekenhuis aan de weeenopwekkers. Ik dacht toen een ruggenprik te krijgen maar zat toen op 8 cm ontsluiting en dan kan dat niet meer. toen ik uiteindelijk mocht persen ben ik 1,5 uur bezig geweest zonder resultaat. Ik voelde dat Rens niet goed lag maar niemand wilde luisteren. Uiteindelijk heeft de gyn hem met de vacuumpomp gehaald. Hij lag scheef in mijn bekken bleek uiteindelijk, dat had ik zelf ook al wel gevoeld. Maar goed als je dan je ventje in je handen hebt dan kan je dat ook snel naast je neer leggen. En uiteindelijk ben ik er wel trots op dat ik het zonder verdoving gedaan heb. En zoals ik al zei ik ben er goed doorgekomen dus daar houd ik me aan vast. Ik hoop dat het deze keer thuis lukt, maar het ziekenhuis vind ik ook prima als dat moet.
Wel hoop ik dat mijn huisarts de bevalling nu zelf kan doen. Hij vond ook dat er bij mijn vorige bevalling veel eerder ingegrepen had moeten worden.
Hij zei dat als er een uur nadat de vliezen worden gebroken nog niets veranderd dat je er wel op kan rekenen dat het lang gaat duren. Hij had me veel eerder naar het ziekenhuis gestuurd. Die muts heeft daar nog 6 uur mee gewacht. Bang ben ik er niet voor maar het begint hier idd ook wel een beetje te kriebelen.

groetjes ramona