Pff weet even niet waar ik moet beginnen, ik baal zo verschrikkelijk dat het niet goed gedaan is. Voor mijn gevoel houd het nooit eens op. Wil echt wel positief zijn, maar momenteel is mijn positiviteit weer even erg ver te zoeken.
Jullie weten natuurlijk dat ik 6 weken geleden een curretage heb gehad. Na die curretage verlies ik al die 6 weken bloed. De eerste paar weken niet zo erg, daarna zelfs een paar dagen niet. Daar was ik heel blij mee, want toen kon ik weer met Tim zwemmen, iets wat we iedere week doen. Maar de afgelopen 2 weken is het bloedverlies heel erg. Ik vertrouwde het toen al niet helemaal, maar ja ik dacht positief blijven. Misschien is het wel weer een menstruatie.
Helaas kreeg ik gisteren te horen dat de curretage niet goed gedaan was. Ik heb bij mijn verhaal miskraam verteld hoe vervelend de gynacoloog was tijdens de belafspraak. Dus ja had er al weinig zin in om heen te gaan gisteren. Ik had hem nog nooit gezien, want tijdens de curretage had ik algehele narcose. Nou vanaf het moment dat we binnenkwamen gisteren was hij hardstikke vriendelijk. Hij vroeg meteen hoe het met me ging, zowel lichamelijk als geestelijk. Toen we op het bloedverlies kwamen zei hij dat het tot 10 weken normaal was om bloed te verliezen. Maar voor de zekerheid moest ik een echo laten maken. Zeker omdat mijn bloedverlies alleen maar erger werd en het al 6 weken duurde.
Hij had niet verwacht dat we er nog tussen konden, maar dat mocht gelukkig wel. Tijdens de echo zei de vrouw die deze maakte meteen dat het niet goed was en dat er nog veel te veel zat wat er niet hoorde te zitten. Ik dacht echt dat ik gek werd toen ik dat hoorde.
Wij weer terug naar de wachtkamer en al vrij snel daarna weer bij de gynacoloog. Hij vond het zo vervelend en had al zitten kijken wanneer het opnieuw kon. Helaas pas volgende week vrijdag. Pff ik had echt gehoopt dat het eerder kon, maar goed het was niet anders. Maar de gynacoloog liet het er niet bij en bleef maar kijken of het eerder kon. Hij vond het zo vervelend en eigenlijk vond hij het ook niet verantwoord een week te wachten, want als je zolang bloedverlies hebt ga je daar ook last van hebben.
Uiteindelijk vroeg hij hoe laat heb je voor het laatst gegeten. Dit was om 12.00 uur vanmiddag. En op dat moment was het kwart over 3. Hij zegt ik ga het zelf vanavond nog doen. Het wordt wel laat en ik heb dan eigenlijk geen dienst meer, maar dit vind ik zo vervelend voor je. Dus hij ging meteen een ok regelen. Ik voelde me schuldig dat hij nog zo laat moest werken, maar dat moest ik niet hebben zei hij. Hij gaf wel aan dat het wel 22.00 uur of 23.00 uur werd. Maar ik was allang blij dat het meteen gedaan werd, dus dat maakte me niet uit.
Ik werd meteen opgenomen en aan de anti biotaci gezet, omdat het er nu al zolang zat. Ik mocht niks meer eten, dus heb vanaf 12.00 uur niks meer gegeten de hele dag en dat was erg lang. Uiteindelijk was ik pas om 10 voor half 1 aan de beurt. De ok was niet eerder vrij, omdat er nog 2 spoed keizersnedes tussendoor kwamen.
Ik lag ook nog eens op de kraamafdeling en gisteren kon ik dat emotioneel gezien goed aan. Maar vanmorgen zat ik er even helemaal doorheen. Iedere keer blije papa’s en mama’s en kleine babytjes over de gang. Ze boden wel hun excuses aan dat ik hier lag. Maar dit was de enige vrije kamer (gelukkig 1 persoonskamer). Het was natuurlijk een gynacologische ingreep, dus ja je moet daar liggen. En op het andere gedeelte van de afdeling was geen plek meer, dus daarom het kraamgedeelte. Heb vanmorgen best wat tranen gelaten. Ben nu sinds een uurtje thuis en het gaat wel weer aardig. Het is gewoon erg confronterend.
Pff sorry voor mijn lange verhaal. Ben superblij dat hij het direct opnieuw gedaan heeft gisterenavond, maar ik wil het zo graag een keer afsluiten. De vorige keer had ik weinig pijn. Momenteel heb ik helaas erg veel pijn, dus ik hoop dat dit snel minder wordt. Ook hoop ik dat ik niet zo lang nabloed, want na 6 weken ben je zo klaar met die vieze maandverbanden.
Groetjes,
Sandra
