Begin beetje radeloos te worden

#1

Hallo (bijna) pappa’s en mamma’s,

Ik begin maar meteen met de situatie waar we momenteel mee zitten.

Onze zoon van 17 maanden heeft 1,5 week geleden de waterpokken gekregen, hij heeft hier, ondanks er niet zo veel waren, best veel last van gehad. Een week later is hij hier zo goed als van genezen maar nu, hij heeft sinds donderdag ochtend heel veel gehuild, wil alleen maar bij mamma op schoot en is meestal stil als hij aan de borst zit (ja mijn vrouw geeft er nog steeds borstvoeding bij).

We zijn vrijdag bij de HA geweest en verteld dat hij bijna de hele dag huilt, eet wel en heeft geen koorts, de HA heeft wat lichamelijk onderzoek gedaan en alleen gezien dat zijn rechter oortje wat rood is van binnen maar omdat hij geen koorts heeft en wel eet en drinkt moesten we het nog even aankijken.
Nu is er nog steeds geen verbetering, heeft ook geen koorts maar is erg lusteloos, wil niet staan of bij iemand anders, dan gaat hij krijsen. Heeft vandaag sind 3 dagen weer ontlasting gehad, maar is nog steeds lusteloos wil niets doen. In de auto is hij wel stil maar niet als hij thuis staat, alleen maar huilen als hij niet bij mamma is en vaak ook bij mamma op schoot behalve als hij aan de borst ‘hangt’ dan is hij wel stil, slapen gaat trouwens ook gewoon goed.

We weten ff niet meer wat er aan de hand is en gaan maandag weer naar de HA als hij morgen weer zo is.

Heeft toevallig iemdand ook zo’n situatie met zijn/haar peuter meegemaakt?
alle advies/verhalen zijn welkom.

groetjes,
pappa die een beetje radeloos begint te worden.
dirk.

#2

Hallo!

Rond 17 maanden zit een heftige ontwikkelingssprong, kan goed zijn dat je zoontje daar erg last van heeft. Als hij genezen is van de waterpokken en de ha verder aangeeft dat er niets medisch mis is, dan kan het goed een sprong zijn. Wat je schrijft past ook wel in dat plaatje: “wil alleen maar bij mamma op schoot en is meestal stil als hij aan de borst zit.” Ook het lusteloze en het niet bij iemand anders dan mama willen zijn duidt op een sprongetje.

Zo’n sprongetje gaat vanzelf weer over. Daar moet je alleen even geduld voor hebben. Zolang 'ie goed eet en drinkt en geen koorts heeft is er niets ernstigs aan de hand zou ik zeggen. Maar goed, als je je beter voelt door naar de ha te gaan: vooral gaan!

Sterkte!

Groetjes!

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#3

Het is de laatste van alle sprongen en hij is inderdaad erg heftig. Hierna breekt zoals ze noemen de peuterpubertijd aan. Het is vervelend maar voor een goed doel.

Groetjes,

Michèle

#4

Ja, ik zat ook al te denken aan een sprong. Zie het oei-ik-groei-boek.
Zou fijn zijn geweest als de huisarts je ook gewezen had op een mogelijke sprong.

Groetekes, Sje

#5

Herkenbaar hoor, mijn zoontje is ook bijna 17 maanden (volgende week) en zit ook lekker in zijn 17 maanden sprong. Lekker snel huilen, mama optillen…zucht…

Kan iemand mij een beschrijving van deze sprong geven? Dit is als het goed is de laatste, maar dan begint het feest: peuterpubertijd
Maar wat gebeurt er precies in deze sprong en wat kan ik verwachten?

Groetjes van Christa

#6

Leuk, nog een papa

Hier een jochie in huis van nu bijna 18 maanden (nog 10 dagen)
(Wat?! Anderhalf jaar alweer )

En wat je beschrijft klinkt heeeeeeeel bekend in de oren van de afgelopen weken.
Constant aandacht vragen, 's nachts om de haverklap wakker,
Huilen zodra je wegloopt, zodra je zegt dat iets niet mag,
zodra …

Inderdaad om een beetje radeloos van te worden (zeker die gebroken nachten)
maar houdt het idee maar dat het weer over gaat!

Hier geen waterpokken, maar tegelijkertijd een of twee kiezen die doorbreken.

Naar de huisarts gaan heeft geen zin, want tegen sprongen is er geen medicijn.

Sterkte!

M.

#7

@sje huisartsen en sprongetjes hihihihihi sorry voor hun moet dat boekje nog worden uitgevonden

#8

Als huisartsen en cb’s nou gewoon dat boek standaard op het bureau hadden liggen, zou dat een hele hoop consulten schelen en dat willen ze mogelijk niet.

Groetekes, Sje

#9

Tja Sje daar zeg je wat, soms denk ik wel eens van sommige weet ik het zeker denken artsen zodra die diploma binnen is en hun praktijk hebben dat ze niet meer hoeven te leren, alleen de opfris cursussen zouden voldoende zijn… gewoon inlezen en luisteren zijn ze heel vaak verleerd…

#10

In eerste instantie ben ik het eens met een “sprongetje”. Echter is het het lusteloze wat mij er niet helemaal ervan overtuigd. Ga er vanuit dat je vrouw instinctief aanvoelt of er echt iets aan de hand is met jullie manneke ( in de zin van ziek zijn) en vertrouw je het niet, dan maar domweg aan de bel trekken, want daar zijn ze voor.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#11

Geheel offtopic maar lees iets over huisartsen en sprongetjes. Het was juist mijn huisarts die me al heel vroeg wees op het “Oei ik groei” boek en dus ook op de sprongetjes.

#12

Dan heb jij waarschijnlijk een jonge of vrouwelijke huisarts of 1 die voor dit soort dingen wel open staat.

Groetjes,

Michèle

#13

Tja ongeacht of ze het er wel of niet mee eens zijn, ze zouden zo een hoop jonge ouders gerust kunnen stellen.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#14

Hallo Allemaal,

Iedereen bedankt voor de snelle reacties!
Vandaag was onze kleine iets opgewekter dan gisteren, wel nog steeds alleen op schoot en niet willen lopen maar is ook bij mij op schoot geweest zonder te huilen,
hij eet nog steeds goed en heeft geen koorts maar lopen wil hij echt niet, dan gaat hij meteen krijsen. Ik denk toch dat we morgen even naar de HA bellen om door te geven hoe het weekend is gegaan en vragen wat zijn bevindingen zijn.

Morgen avond moet mijn vrouw ook werken, dus ben benieuwd hoe we dit gaan doorbrengen. Ik zal morgen de reactie van de HA ook hier neerzetten.

Nogmaals bedankt allemaal,

Dirk.

#15

@Claartje, toppie huisarts heb je! Mogelijk zelf kortgeleden een baby gekregen?

Groetekes, Sje

#16

Deki, heeft je kindje geen zere beentjes ofzo? Groeipijn?
uit ervaring weet ik wel dat de 17 maanden sprong de heftigste is. Duurde bij ons een week of 3.

Sterkte in ieder geval.

#17

En dat niet willen staan kan ook gewoon uitproberen zijn. Hij heeft er de leeftijd voor om uit te proberen en uit te testen.

Groetekes, Sje

#18

ja ik dacht ook meteen dat het niet willen lopen uitproberen is.
Lieke is 3 weken geleden ook flink ziek geweest en nu de tweede ondertussen geboren is roept ze heel vaak MAMA DRAGEN, als ik dit niet doe is het krijssen!
Hier is het wel degelijk uitproberen want ze ziet dat Mirte gedragen wordt en dat wil ze dan ook steeds en zegt ze Lieke is ook baby!

groetjes Gytha

#19
quote:
Inderdaad om een beetje radeloos van te worden (zeker die gebroken nachten) maar houdt het idee maar dat het weer over gaat!

wat doe je dan? Geef je hem wat te drinken? of aai over bol en het toverwoord negeren gebruiken? Duurt hier nog erg lang … maar zuslief heeft een kindje die ook in deze fase zit en sleept momenteel met voeding heen en weer… maar geloof niet dat dit goed is!? Dacht ben ff benieuwd naar tips over hoe om te gaan met deze sprong?

#20

hoi allemlaal,
Vanochtend nadat hij wakker was geworden hebben we hem tussen ons in gelegd en hij was vrolijk en ging uit zich zelf staan, zich vasthoudend aan het bed, dus wij dachten al dit gaat al de goede kant op. Beneden aangekomen heeft ie vanaf de bank 2/3 stapjes gezet naar de speeldoos maar dat ging heel wankel en hij hield zich vast aan de doos. Mijn vrouw heeft nog een paar keer geprobeerd met 'm te lopen maar hij staat letterlijk met knikkende knieën, z’n benen trillen. Dus het moet iets te maken hebben met of groeipijn of iets anders met zijn benen, de dokter gebeld maar was vandaag afwezig, de assistent heeft een afspraak voor morgen gemaakt.
Dus of het is iets met pijn in z’n benen of missschien evenwicht???
we w88 maar nog een dag af.
gr.
dirk