Voordat we gaan eten (ik reageer straks op de andere topics), moet ik toch even kwijt dat ik een beetje een rotgevoel heb na het bezoek aan het cb vanmiddag. Het begon al toen Eva werd gemeten: ze was maar 77,5 cm dus slechts 2 cm gegroeid in een half jaar tijd, Ze woog 10,5 kilo. Ik had dat gewicht wel gedacht, ik dacht meer aan 11 kilo, maar ik had verwacht dat ze toch echt wel rond de 80 cm zou zijn. Maar goed.
Bij de verpleegkundige legde ik uit dat ik Eva pittig vind en dat ik best wat tips wilde hebben om haar structuur te geven. Ze begreep het en gaf wat goede tips. Maar het leek opeens alsof Eva alleen maar pittig was en niet lief. Terwijl ze óók lief is!
Ik moest zeggen welke woorden ze kende en ik noemde wat dingen op. ‘Als ze een hond ziet, weet ze dan ook dat die ‘waf’ doet?’ Nou nee. Eva kent helemaal geen dieren, laat staan de bijbehorende geluiden. ‘Geeft ze steeds met eenzelfde woordje aan dat ze bv wil drinken?’ Nee, ze wijst alleen en zegt ‘eh-eh’. Ze dronk dus ook nog steeds uit een speen. Dat moeten we nu echt afleren, in plaats daarvan mag ze dan nog wel een tuit. Het was niet zo’n probleem. Ze moest allerlei truukjes doen, waaronder piepkleine blokjes op elkaar zetten. Dat kon ze niet. Ze gooide alles op de grond. De verpleegkundige gooide een bal en normaal roept ze dan ‘bal’, nu bleef het stil. Ze speelde wel met de bal. Ze kon niet alles wat die verpleegkundige vroeg. Dat was verder niet erg.
Ik vroeg naar haar lengte en gewicht. Lengte was onder het gemiddelde, gewicht iets erboven. Ik vroeg of alles een beetje in verhouding was. Nou, ze was toch iets te zwaar voor haar lengte. Toen voelde ik me helemaal zo van: ‘Oh!’ Eva krijgt bijna geen snoep hier. Ik baalde een beetje, omdat ze helemaal niet dik is, maar gewoon te weinig gegroeid is in de lengte! Het was ook geen probleem, want vorige keer was ze juist veel gegroeid en weinig bijgekomen. Dat trok wel weer recht. Maar toch. Nou heb ik wel het idee dat het cb snel zeurt over gewicht, want bij mijn vriendin, collega, buurmeisje en vriend van mijn ouders was het hetzelfde verhaal. Die kindjes zijn ook geen van allen dik!
Ik kwam thuis en had niet echt een goed gevoel. De nadruk lag deze keer op dingen die Eva niet kan en dan was ze ook in verhouding wat te zwaar! Niks om me druk over te maken, maar toch…ik let er al zo goed op dat ze niet te veel zoet krijgt. Maar ze blijft een uk! Ik zag meteen voor me dat ze een klein propje zou gaan worden, terwijl daar nu nog helemaal geen sprake van is. Ik ben dat zelf ook niet en papa ook niet. Maar het ging er ook om dat Eva zo pittig is en ik vond dat het net leek alsof ze lastig was en ook nog achter op andere kindjes…Dat hebben ze helemaal niet gezegd, maar ik voel me niet helemaal ok. Ik wil graag laten zien wat Eef allemaal kan enzo en nu leek ze gewoon…nou ja, niet mijn Eef. Snappen jullie een beetje wat ik bedoel? Ik werd een beetje onzeker van dit bezoek, terwijl ik normaal juist altijd met een goed gevoel terug kwam! Maak ik me nou druk om niks?
Groetjes Rainbow, trotse mama
