Hallo allemaal,
Zal me even kort voorstellen. Mijn naam is Femke en ben sinds zeven weken de trotse moeder van een zoon.
De eerste weken van zijn leven heeft hij veel gehuild, eigenlijk de hele dag gegild. Dat was zo moeilijk omdat niets hem kon troosten. Zelfs niet bij zijn eigen moeder zijn, wat je wel verwacht als moeder. We zijn toen bij een osteopaat geweest en de constateerde het KISS syndroom. Hiervoor zijn we nog steeds in behandeling, over anderhalf week de laatste keer. In het begin reageerde hij hier heel heftig op maar uiteindelijk lijkt het wel te verbeteren.
Op dit moment gaat het wel een stuk beter met hem. Hij slaapt in zijn eigen bedje en soms zelfs 's nachts door. Overda is slapen nog wel een probleem. Ingebakerd en soms op zijn buik, komen we wel tot een aantal uurtjes.
Op het moment dat hij wakker is blijft hij huilen. Zoveel ik ook tegen hem praat, met hem loop of wieg. Hij blijft huilen en niet zeurderig, nee soms eht gillen. Ik weet wel dat ze zeggen dat je een kind kunt verwennen de eerste maanden maar ik twijfel daar toch aan. De afgelopen dagen probeer ik hem ook in de box te laten spelen. Over 5 weken met hij ook naar de creche en daar zullen ze ook minder met hem kunnen wiegen. In de box zet hij het op een gillen en word pas weer rustig als ik hem pak. Dit lijkt in mijn ogen, dat hij het weet.
Moeilijk vind ik het nu of ik hem moet laten huilen in de box, zodat hij leert ook alleen te spelen. Of dat ik he moet pakken omdat hij nog zo klein is. Misschien wil ik hem wel te vroeg alleen laten spelen.
Hopelijk hebben jullie hier ervaring mee en kunnen jullie met goede adviezen en tips komen.














