Advies over ouders die het 'beter'weten

#1

Hoi allen,

Ik heb een vraagje omtrent advies.
We hebben een harstikke mooie dochter van nu 8 maanden.
Probleem is dat ze echter nog nooit een bij haar opa en oma is geweest om op te passen. Het zijn de ouders van mijn vriend. Mijn ouders passen elke week op haar.
Klinkt erg oneerlijk en eigelijk is het dat ook. Echter mijn ouders wonen op loopafstand, zijn ouders op 50-60 min rijden. Gaat door de weeks dus wat lastiger.
Nu wil het zo dat er een kwestie is met vertrouwen. We krijgen continu opmerkingen waar wij het niet mee eens zijn. Als dochterlief bijv haar groentenhapje niet wil eten dan vinden wij; pech volgende keer beter. Hun hebben zoiets van; geef ze wat appelmoes. Is leuk voor een keer, maar niet als het een appelmoes cultuur wordt (jullie aten vroeger alles met appelmoes!) Ook het issue roosvicee. Wij willen haar nog niks zoets geven en ze lijkt daarnaast sowieso niet zo dorstig. Dus waarom die zoete zooi naar binnen gooien? Er zullen een hele hoop ouders het niet met mijn eens zijn, maar suikers zijn suikers, ook al zitten ze er van nature in. Wil zolang het kan haar goede dingen aanleren. (ze heeft btw een heel groot probleem gehad met de fles, nu drinkt ze eindelijk oke, maar dat heeft 8 maanden bloed zweet en tranen gekost)Hun willen het dus zo geven.
En wij zijn dan ook een beetje bang dat ze de fles/melk dan weer niet wil.
Soms worden de opmerkingen afgedaan met dat het een grapje was maar vaak hebben wij onze twijfels. Ze vinden ons ook te star. Zijn we misschien ook, maar tis ons eerste kind en ze heeft eem hele slechte start gehad (we waren haar bijna kwijt…)Hebben jullie enog idee hoe wij het kunnen duidelijk maken dat wij het echt zo willen en dat ze dat gewoon moeten respecteren. Dit is ons kind, niet het hunne :-s

Gewijzigd door - crienie op 29 Jan 2010 09:16:28

#2

Hi Crinie,

Mag ik je eerst vragen je titel iets duidelijker te maken. Waar je advies over vraagt bijvoorbeeld, dat is voor ons andere mamma’s iets makkelijker onderscheid maken tussen de topics.

Enne over je dochter, wat je als zegt het is jullie meisje. Je schoonouders hebben jullie regels te volgen. Ik heb dit ook even gehad met mijn schoonmoeder, onder het mom ik heb 3 kinderen groot gebracht en jij begint net. Dat hebben wij samen snel de kop ingedrukt. Nu voeden wij Morgan redelijk vrij op, en dat is ook haar insteek met haar kinderen geweest, en mijn neefje wordt heel autoritair opgevoed. Daar is ze het niet mee eens, maar het is niet haar kind. Het heeft allemaal even geduurd maar nu weet iedereen zijn plaats zeg maar. Dus wees duidelijk en eerlijk en zeg ze hoe jullie er over denken. Enne over die suikers, of wij het er mee eens zijn of niet het is jullie meisje en als jullie dat niet willen dan vooral niet doen

Groetjes,

Michèle

#3

Hoi Michele
Ik heb mijn titel aangepast
Hoe breng je alleen zoiets ter sprake zonder dat er ruzie of gekrekte gevoeles ontstaan.
Vind het ook best moeilijk omdat het zijn ouders zijn. Tegen de mijne durf ik van alles te zeggen. Mijn vriend zegt er wel eens wat van, maar zoals ik al zei dan was het ineens een grapje of krijg je het eeuwe oude excuus; dat was vroeger toch ook niet en jullie zijn toch ook goed groot geworden.
Zucht vind het moeilijk…

Gewijzigd door - crienie op 29 Jan 2010 09:19:13

#4

Tja ik zei het gewoon. Ik moet zeggen mijn schoonmoeder en ik zijn beide heel direct. Soms botst het wel eens maar we weten wat we aan elkaar hebben. En ik heb de mazzel dat mijn vriend en ik hetzelfde denken en hij zelf ook zijn moeder gewoon aanspreekt.

Groetjes,

Michèle

#5

Misschien kunnen jullie het zo eens proberen:
Jullie gaan er heen en jullie gaan met z’n tweeen even winkelen bijv. en laten de kleine een paar uurtjes achter.
Wel kan je dan natuurlijk een uitgebreidde beschrijving achterlaten, van hoe jullie het willen.
Je kan vragen of ze alle wat ze gedaan hebben in een schriftje willen schrijven, leuk om na te lezen, en zo kan je controleren hoe het gegaan is, en of het volgens jullie regels is gegaan.
Zo niet, kan je zeggen datjullie het niet zo afgesproken hadden en dat jullie dat dus niet willen. Gaat het goed, dan is het natuurlijk prima.

Zo heb ik het eerst ook aangepakt. Ik ben er ook heel strikt in, in wat Seth wel en niet krijgt, en wil eigenlijk niet dat hij dingen met suiker krijgt (uitzondering daargelaten), en dat heb ik ook op deze manier duidelijk gemaakt.
Van mij mogen ze hem wel een beetje verwennen, maar dan met (suikervrije) appelmoes op brood, een pannekoek tussen de middag of een lekker stuk fruit.
Succes ermee!
Liefs, Anne

Lilypie Second Birthday tickers

#6

Vervelend voor je, zo’n situatie.

Ik denk alleen dat je in het sporadische geval dat je schoonouders oppassen niet al te moeilijk moet doen. Je kan aangeven wat ze wel en absoluut niet mag, maar laat ze ook een beetje vrij. Ze is daar niet elke week.
Wij voeden onze kinderen heeeeel strikt en streng op, RRR en nee-is-nee-principe. Maar die regels gelden bij ons thuis. Als ze elders zijn dan gelden de regels daar. En weet je wat nou zo grappig is: als ze dan zoetigheid krijgen,… dan lusten ze het niet, want ze zijn het niet gewend. En een dagje in de zoveel tijd net een beetje anders, dat maakt niet uit hoor, daar krijgen ze niks van.
Wij hebben inmiddels twee droppies en moet zeggen dat ik bij de tweede een stuk makkelijker ben in het vertrouwen van opa’s en oma’s dan bij de eerste. Toen moest en zou alles ook gewoon gaan zoals thuis… nu vertrouw ik erop dat het goed komt, maar leg altijd een A4tje neer met het schema thuis. Wanneer ze zich er grotendeels aan houden en de meiden zijn tevreden, dan ben ik dat ook.
Wat meer snoep of zoetigheid dan thuis… maakt niet uit. Thuis gelden weer de eigen regels.
Misschien heb je er iets aan.
En goed begoelde maar ongevraagde adviezen: het ene oor in en het andere ook weer uit… haal je schouder op en doe het lekker hoe je hetzelf wilt!
Succes!

[img]http://newtickers.bump-and-beyond.com/10/1056/105642.png">

#7

Hoi Crinie,

Ik heb het echt veel erger als jij hoor hahhaha! Ik ben van een Turkse afkomst maar ben zelf wel hier geboren mijn man ook. Dus het klikt niet zo met mijn schoonouders en mijn eigen ouders wat betreft de opvoeding. Hoe vaak krijg ik wel niet de opmerking “ik heb er al 3 opgevoed” tegen mijn hoofd gegooid! Laatst was mijn kleine net terug uit het ziekenhuis (na 6 dagen daar gelegen te hebben vanwege zijn slaapproblemen) en ze stonden gelijk onaangekondigd voor mijn deur. En dat terwijl we het rustig moesten houden thuis zodat de kleine niet zo prikkelbaar was. Ik moest hem van mijn schoonmoeder uit zijn slaap halen zodat ze met hem kon spelen! Te gek voor woorden, maar ik kan daar helaas weinig van zeggen omdat het anders erg onbeleefd is. Op een gegeven moment wilde ze hem een extra vestje en extra paar sokken aan doen omdat hij koude handjes had! Terwijl dat helemaal niks zegt over zijn lichaamstemperatuur, want die was netjes 37,5! Ik heb moeten vechten voor mijn leven om ze toch nog uit te trekken en ze was daar absoluut niet blij mee hahahah. Vervolgens gingen ze ontzettend chagrijnig naar huis. Ook zat hij te huilen van krampjes en had zijn flesje pas een uur geleden op, maar mijn schoonvader bleef aandringen om hem te gaan voeden:S Na 3 keer verteld te hebben dat het nog geen tijd was om te voeden kreeg ik weer een scheve kop te zien! Nou ben ik ontzettend bang om ook maar bij ze op bezoek te gaan of dat zij over mijn vloer komen, het is erg lastig als ze niet naar je willen luisteren en hun zin door zetten. Soms voel ik me erg machteloos terwijl ik een erg pittige tante ben en van alles durf te zeggen, als ze eenmaal jou negeren dan voel je je toch erg machteloos! Ik zal zeggen, wees blij om jou situatie want de mijne is echt niet uit te staan. Nu probeer ik ze gewoon te vermijden tot hij 3 maanden oud is. Dan heeft hij in ieder geval de ritme te pakken en zeuren ze hoop ik veel minder. Maar het blijft lastig omdat mijn man toch graag bij hun op bezoek wil, toch maak ik liever ruzie met hem dan dat mijn kleine eronder komt te leiden. Luister gewoon naar je eigen moedersinstinct dan komt het helemaal goed!

Gr. mama van Meric

#8

Ach tatlicatlaq, Ik voel met je mee…

Ik herken heel erg van; “wij zijn er dus nu moet ze eruit zijn en met ons spelen” Vreselijk vind ik dat. Soms lijkt het of dat wij (mijn vriend en ik) niet meer bestaan en dat hun hele leven om de kleine gaat. Het liefst zouden ze hier dag en nacht zitten. Gelukkig is dat niet het geval.
Toen ons dochtertje is geboren heeft ze een hele slechte start gehad. Daardoor is ze erg prikkelbaar en kon ze echt niks hebben. Nu zijn we eenmaal zover dat als we ons aan een strak schema houden en inderdaad de 3 R’s (rust regelmaat ritme) toepassen is ze een hartsikke lieve en leuke baby. Van een afwijking in haar ritme is ze nog steeds overstuur. Daarom is het voor mij zo belangrijk dat ze ons eens serieus nemen. Ik ga een schema opstellen en inderdaad een een oppasboekje gebruiken. Kun je ze toch stiekem controleren en het is nog leuk voor later ook. Dit weeked komen ze weer en het ergste is dat je nu al hele senarios zit te verzinnen. Ik ga er toch op aandringen dat mijn vriend er iets van gaat zeggen, want zo…zo kan het niet meer.

#9

@tatlicatlaq en crienie. Niet om jullie aan te vallen hoor meiden maar ik zou iets meer van me af gaan bijten want zo te horen worden jullie aardig overlopen door jullie schoonouders. En ik vind dat een belediging naar jullie als moeder. Alsof jullie het niet zouden kunnen. Zo te horen weten jullie het heel goed en doen jullie het prima en dat is iets dat zij maar in moeten gaan zien.

Mijn schoonmoeder heeft 1 keer gezegd dat Morgan wakker moest zijn als zij kwam, mijn antwoord was jij past je maar aan aan haar schema niet andersom. En das nog zo ook al is ze bijna 17 maanden.

En jullie mannen/ vrienden?? Hoe staan die hier tegenover?? Want het is heel belangrijk dat tegenover de kinderen dat jullie 1 blok vormen. Ook al zijn jullie het niet met elkaar eens, dat ‘vechten’ jullie maar uit als ze slapen, maar ze moeten weten dat pappa en mamma een zijn en niet alleen naar hun maar ook als het gaat om hun belangen. Sterkte met jullie schoonfamilie. Oh ja bedenk je wel 1 ding, hoe moeilijk ook, je partner kies je zijn familie krijg je er maar bij.

Groetjes,

Michèle

#10

Groot gelijk heb je met die appelmoes! Geen handige tip van je schoonouders, want inderdaad “Jammer dan, volgende keer beter” is een betere oplossing. Als je al heel snel overal appelmoes doorheen gooit, eet je kind straks niks meer normaal en heb je over een paar jaar ontzettende moeite om die appelmoes weer af te leren.

Dus inderdaad, niet doen die appelmoes-tip! Je kindje leren dat er niet met je te sollen is. Niet eten dan maar niet. Die kleintjes zijn slimmer dan wij denken en ze hebben snel genoeg door hoe ze het voor elkaar kunnen krijgen om alleen nog maar lekkere dingen te eten en drinken.

Groetekes, Sje

#11

Hoi crienie,

Hier het zelfde probleem! (of “nou ja” een probleem?) ik word al tien jaar genegeerd door mijn schoonouders, mijn man is enig kind en zijn ouders zitten hem altijd maar in z’n nek met zogenoemde goede bedoelingen het is altijd maar “je moet dit en je moet dat” en “tja” ik bungelde er maar een beetje bij.
we zien ze (gelukkig) niet zo heel veel ( ongeveer 1 keer in de maand ) en
mijn man doet er alles aan om ze van zich ( figuurlijk dan ) af te slaan, want we hebben in die tien jaar al zo veel geprobeerd te praten!
toen ik zwanger werd van onze kleine meid (ze is nu 8 maanden ) was dat een echt wonder want door een chronische ziekte kon ik eigenlijk niet zwanger worden, en ik was dus heel beschermend over mijn kleine meid en plots stond ik in het middel punt van de belangstelling, mijn schoonmoeder wou in eens mee voor een echo en ik moest in eens gezellige dingen met haar gaan doen en de baby kamer moest ook mee uitgezocht worden en de agenda werd er al bij gepakt voor een vast oppas dag “Nou” daar heb ik een stokje voor gestoken en heb tot de dag van vandaag mijn poot stijf gehouden! ik kan nog wel even door gaan zoals je leest!

het is inderdaad een kwestie vertrouwen, en als jij (jullie) je er niet lekker bij voelt als zij oppassen dan moet je het ook niet doen, misschien voelt en gaat het in de toekomst beter!
Ik vind dat je het zeker niet moet doen omdat opa en oma dat willen!
maar ja dat is mijn mening! sommige mensen zullen mij wel een beetje hard vinden maar dat krijg je na tien jaar! gelukkig zitten mijn man en ik op een lijn!

veel sterkte,
lieve groet Monique,

Gewijzigd door - Monique 1 op 29 Jan 2010 13:19:13

#12

Crienie inderdaad ben je dan enorm bezorgd als je kleine al prikkelbaar is, maar helaas begrijpen sommige mensen dat gewoon niet. Dan moet je het ze dan maar duidelijk maken op een andere manier. Ik heb mezelf het volgende voorgenomen: als ze weer eens komen of gaan dan vertel ik ze gewoon hoe ik me erbij voel buiten het feit dat ik hem wil beschermen door hun gedrag. Hopelijk helpt dat een keer. Ik leid er in principe veel meer onder dan de kleine door al dat gepieker voordat ik ze weer ga zien en dat draag ik dan weer over aan mijn kleine (stress).

Michelle je hebt gelijk, soms moet je gewoon hard voor ze zijn, maar wat nou als mensen je gewoon negeren en doen alsof hun wil wet is? Als je eens weet hoe ik alles onder woorden breng, je kunt al aan mijn stem horen hoe geirriteerd ik ben. De ene mens heeft dat door en neemt een stapje terug en de ander is zo eigenwijs dat het ze niks kan schelen. Met zulke mensen wil je gewoon niks te maken hebben maar ze zijn eenmaal de ouders van mijn man. Mijn man is hier net zo hard in, maar zelfs dat helpt gewoon niet. Soms behandelen ze ons als kleine kinderen terwijl we al 27 zijn. Misschien geloof je me niet maar ik heb zelfs mijn schoonvader 3 kwartier lang aan de telefoon verteld dat ik het absoluut niet tolereer dat ze zo met ons omgaan, hij had daar op gegeven moment begrip voor (leek zo tenminste), maar eenmaal bij mij thuis aangekomen deden ze gewoon maar weer waar ze zin in hadden! Dus het schiet niet op.

Crienie van dat oppasboekje ben ik het zeker met je eens, ga er lekker voor. Voor mij heeft dat geen zin want ze zijn nogal ouderwets en houden niet eens van zulke dingen hahahaha het zou leuk voor je zijn als ze gewoon meewerken.

En nu ga ik weer afkoelen hahahaha want ik begin nou toch echt nog meer boos te worden terwijl zij het hartstikke naar hun zin hebben. Ik ga lekker genieten van de kleine doe jij dat ook Crienie? Laat je niet gek maken door hun, jij zorgt voor je kleine niet zij

#13
quote:
Michelle je hebt gelijk, soms moet je gewoon hard voor ze zijn, maar wat nou als mensen je gewoon negeren en doen alsof hun wil wet is? Als je eens weet hoe ik alles onder woorden breng, je kunt al aan mijn stem horen hoe geirriteerd ik ben. De ene mens heeft dat door en neemt een stapje terug en de ander is zo eigenwijs dat het ze niks kan schelen. Met zulke mensen wil je gewoon niks te maken hebben maar ze zijn eenmaal de ouders van mijn man. Mijn man is hier net zo hard in, maar zelfs dat helpt gewoon niet. Soms behandelen ze ons als kleine kinderen terwijl we al 27 zijn. Misschien geloof je me niet maar ik heb zelfs mijn schoonvader 3 kwartier lang aan de telefoon verteld dat ik het absoluut niet tolereer dat ze zo met ons omgaan, hij had daar op gegeven moment begrip voor (leek zo tenminste), maar eenmaal bij mij thuis aangekomen deden ze gewoon maar weer waar ze zin in hadden! Dus het schiet niet op.

Ik heb mijn schoonmoeder een keer de deur gewezen, ik was toen 12 weken zwanger en ze vergeleek mij met mijn schoonzus. Om het heel kort te houden je kan mij niet erger beledigen dan mij daarmee te vergelijken. En ze begon ook dat ze mij wel even zou vertellen hoe of wat. Ik haar letterlijk de deur gewezen. Wij hebben haar ook samen verteld dat ze niet welkom is als ze dit bleef doen. Ook met Morgan weet ze nu dat het onze regels zijn. Enne misschien klinkt het heel hard, maar wij hebben haar gewoon een tijd geweerd. We lieten niks horen en zo. Het was heel hard naar haar maar ze snapte het wel uiteindelijk en soms als ze weer doordraaft bellen wij even niet en zo en wachten tot zij contact opneemt met ons, en dat weet ze weer even hoe laat het is. Enne ik moet zeggen met de tijd gaat het ook wel beter. Wel fijn dat jullie een lijn voeren.

Groetjes,

Michèle

#14

Heb ooit eens gelezen dat vrouwen meer moeite hebben met hun schoonmoeders dan de mannen en als ik dat zo lees is dat volgens mij ook het geval…

Hier ook een schoonmoeder die geregeld onaangekondigd voor de deur stond, vlak na de bevalling van ruim 26 uur. We hadden een huilbaby (durf ik nu pas te zeggen) en was al blij als hij sliep zodat ik ook weer wat kon herstellen… Mijn man heeft mijn schoonmoeder een keer het huis uitgezet omdat ik net wilde gaan liggen, maar zij dacht dat ze mee naar boven mocht om bij de baby te kijken. Pffffffffff…wat een herrie in huis! Heeft maanden geduurd voor de boodschap duidelijk werd… Lastig. Want ook de onze had veel baat bij RRR.

Als jullie weer eens ongevraagd advies krijgen, zeg dan maar iets van: ze heeft nog een heel leven om appelmoes te eten, dus waarom zou ik daar nu al mee beginnen…ze moet toch ook nog iets lekkers overhouden om te leren eten?
Hou maar lekker voet bij stuk en wees duidelijk. Houden ze zich niet aan jullie schema, dan maar even een tijdje niet oppassen tot jullie meisje wat flexibeler is geworden.

@tatlicatlaq
Ik kan me voorstellen dat er bij jou ook nog een cultuurverschil om de hoek komt kijken of niet? Jij bent gewoon oerhollands als ik jouw verhaal zo lees en jouw (schoon)ouders houden waarschijnlijk vast aan hoe zij zijn groot gebracht???

Succes meiden!

#15

Oeff nu we het over hebben, heb toevallig mijn schoonouders over de vloer gehad gister! En ja hoor! Ik sloeg dit keer toch echt door toen ik zag dat mijn schoonmoeder de fopspeen van mijn kleine eerst in haar eigen mond stopte en toen aan hem terug gaf!!! Dat kun je vergeten! Het is inderdaad een zeer culturele verschil…mijn schoonvader kwam letterlijk kijken wat voor een voeding ik ging klaar maken en durfde mij te vragen of ik wel goed bezig was? hoe bedoel je zei ik, weet jij het beter dan? hij vond het raar uit zien en vond 150cc erg weinig voor mijn kind! Toen viel mijn b… toch open! Hoe bedoel je weinig zei ik dan waarop ik weer een scheve b… kreeg! Komen ze uit de oertijd ofsow? en gaven ze vroeger macaroni aan kinderen in plaats van kunstvoeding ofsow?? Ook moest ik keihard lachen toen mijn schoonmoeder met een paar meisjes laarzen aan kwam zetten met een strikje en bloemetjes in het rood erop! Ja zegt ze, voor mijn kleinzoon ik zei pardon en vertelde haar dat het meisjes laarzen waren. Nou daar was ze het niet mee eens hahahaha dat werd dus een heftige discussie ze voelde zich beledigd hahahahah totdat mijn man zei “ik vraag me nou toch echt af wat ik heb gedragen toen ik klein was”! ik zei nou duidelijk waarschijnlijk een korte rok ofsow hahhahaha dit is toch niet normaal!! Toen ze verder wilde discussieren over de schoenen wees ik haar de schoenen van mijn schoonvader aan en daarbij zei ik dat ze dan maar ook met de schoenen van haar man moest rond lopen, tja als het toch niets uit maakt…

Dus we hebben een leuk weekend achter de rug Soms doen ze alsof ze dom zijn, maar ze had ook kunnen zeggen dat ze geen geld had om echte jongens schoenen te halen Eigenlijk zijn ze veel slimmer als wij hoor!

En ja Freubeltje, culturele verschil of niet soms licht het ook aan het mens zelf denk ik…toen mijn kleine pasgeboren was zei ze ik neem hem mee en zorg zelf voor hem (was als grap bedoeld zei ze achteraf) maar vandaag rende ze heel hard naar me toe omdat mijn kleine zijn kleding onderscheten had en dat durfde ze niet te verschonen! Dus toen kwam mijn opmerking…oww jaaa…die krijg je dan wel haha, mijn eerste reactie was: je weet toch alles beter??? waarom verschoon je hem zelf niet! ow neeeeeeeee dat wou ze absoluut niet hahahahahah

Sorry Crienie, het lijkt nu wel alsof ik jou topic heb gejat maar aan mijn advies heb je niet veel zoals je leest

Sterkte allemaal

#16

Ha ha ha waarom komt het toch altijd op verschonen neer dat we onze schoonmoeders terecht kunnen wijzen. Mijn schoonmoeder is alleen maar jongens gewend. Ze heeft zelf 3 zonen en mijn zwager heeft ook een zoontje. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn schoonzus en zwager liever de zorg voor mijn neefje aan haar over laten dan dat ze zelf iets doen. Lang verhaal. Maar goed Morgan is het eerste meisje en dat ligt een beetje gevoelig ook bij haar in de zin dat mijn schoonmoeder met 6 maanden van een meisje bevallen is maar ze heeft het niet overleefd en ik ben ook nog eens in hetzelfde ziekenhuis bevallen. Daar komt die claim ook vandaan. Maar goed. Morgan had een poepbroek en zij wist het allemaal zo goed. Dus ik zeg ga je gang. En wat doet ze, ze veegt naar boven. En bij een meisje mag je niet naar boven vegen want je veegt alles der floes in. Dus dat was mijn manier om haar te laten zien dat ze niet alwetend zijn.

Maar eh mag ik een brutale vraag stellen. Jij bent turks toch?? Is het daarom dat jou schoonouders je zo debiel behandelen?? Want hoe behandelen jou ouders hem?? Want daar zit natuurlijk ook cultuur verschil neem ik aan?

Groetjes,

Michèle

#17

Haha dat is een goeie Michele! Ik ben idd van de Turkse afkomst maar dat heeft er helaas niets mee te maken dat ze zich ze zo debiel gedragen, maar ze zijn het gewoon anders gewend. Ze denken dat we nog in de 17e eeuw leven en kennen de babyfoon niet eens! Net zoals dat jou schoonmoeder je dochter niet goed kan verschonen, dat komt doordat ze dat anders gewend is. Niet omdat ze Nederlands is Ze nemen niks van je aan en denken het beter te weten omdat ze zelf ook 3 opgevoed hebben. Maar wie zegt dat ze dat allemaal goed hebben gedaan? Ze kunnen me wel wat doen omdat ik de kleine zo weinig aankleed en denken dat hij van de kou zal sterven, terwijl meeste babys juist van te warm aankleden sterven. Heb het ze wel tig keer verteld, maar toch gaat het de ene oor in en de andere uit. Als ik dan vraag wat hij dan aan moet als hij naar buiten moet dan weten ze er geen antwoord op en negeren ze me gewoon. Mijn eigen ouders vallen reuze mee! Mijn moeder heeft er iets meer verstand van en bemoeit zich letterlijk nergens mee. Juist krijg ik van hun alleen maar grappige opmerkingen, zoals schat wees niet bang dat hij een hele golf heeft gespuugd, dat is normaal. Of mijn vader zegt dan wel eens godsamme dat kind is nog zo klein waarom doe je hem een Mexx spencertje aan? Dat is toch niet comfortabel als hij moet slapen dadelijk? Zoals je kunt lezen zijn dat nog meevallers en goed bedoelde opmerkingen. Vergeleken met de opmerking van mijn schoonvader van is dit nou zijn voeding? doe je dit wel goed? moet hij niet iets anders eten? nou dan zakt je broek toch af het heeft gewoon met vertrouwen te maken en het is zeer beledigend voor mij als moeder, net of ik me kind wat aan wil doen! Daarom kan ik me boos maken als ze dan mijn hulp zoeken als ze zijn jasje niet aan krijgen, of als hij zijn kleren ondergepoept heeft hahaha doe dit aan ook zelf! Nou voorlopig komen ze niet meer. Dus tijdelijk ben ik van ze af en voor de volgende keer sta ik toch wel nog sterker in me schoenen. Dat merk ik nu wel van mezelf. Op een gegeven moment laat je je niet zo behandelen, door wie dan ook. Ook heb ik mijn man hierop aangesproken, die zegt dat hij die opmerkingen niet heeft opgevangen, nou dan doe je voortaan maar je oren goed open en sta je wat meer achter mij zei ik.

Zijn jullie het er ook niet mee eens dat als je man hier wat van zegt dat het dan meer effect zal hebben dan dat ik dat zeg? Het zijn toch zijn ouders die het doen.

#18

Eh ja nee dit heeft inderdaad niks met je achtergrond te maken. Ja ik heb ex schoonouders die letterlijk dachten dat allochtonen net iets verder ontwikkeld waren dan apen. Ik kon daar zo kwaad om worden gezien mijn neefjes en nichtjes half nederlands half barbediaans zijn.

Maar zo te horen komen jou schoonouders onder een steen vandaan of zo. En ja het heeft ook zeker meer effect als je man het zegt, of nee ik zeg het verkeerd het zet minder kwaad bloed. Ik bedoel als jij het zegt heeft het als effect dat jij het gedaan hebt en dat is ook niet de bedoeling. In het begin deed mijn vriend ook merendeel dingen tegen zijn moeder zeggen, nu doe ik het ook wel hoor, maar als het gaat om bepaalde dingen, vooral dingen die ik niet leuk vind dat zegt hij het omdat dat anders weer verkeerd vallen kan. Daarna doe ik ook me zegje wel maar in eerste instantie doet hij het voorwerk. Enne hij zei het ook wel in het begin hoor van heb ik niet gehoord of dat begrijp je verkeerd. Zal me worst wezen zei ik dan altijd. Je doet er maar wat aan. En dat doet ie nu ook wel hoor want hij kent zijn moeder ook wel. En ik heb geen schoonvader om mee te dealen dus dat scheelt wel.

Mijn moeder kan zich overigens ook met dingen bemoeien hoor, maar daar zeg ik dan weer wat van.

Groetjes,

Michèle

#19

Haha, het maakt niets uit dat mijn topic ‘gestolen’ is hoor.
Ben al lang blij te lezen dat ik niet de enige ben war het zo hoog zit.
Vanmiddag komen ze bij ons langs; krijg je gelijk weer het ehle riedeltje van O wat is ze veranderd, o wat is ze dit zo. Na 2 weken veranderen ze niet zo veel hoor. Misschien de eerste weken, maar daarna valt mee.
En het verschonen, wat herkenbaar. Mijn schoonmoeder heeft zelf 2 jongens en nooit een mesje gehad om op te passen ofzo. De eerste keer dat ze luier ging verschonen deed ze eerst niet eens schoonvegen (was toch niet vies, ja hoe zou jij het vinden om met ondergeplaste billen rond te blijven lopen…/) En daarna, hup naar boven.
Ja toen heb ik haar toch ook wel eens even het goed duidelijk gemaakt. Ben trouwens wel zo erg dat ik haar rare jurkjes/rokjes aan doe om het ze extra moeilijk te maken. Gemeen he, maar dat is mijn vorm van voldoening zeg mar.
Ben benieuwd naar vanmiddag, kijken welke vooroordelen we nu weer naar onze kop krijgen. Zucht…heb er nu al zin in…

#20

Ha ha ha met kleertje kon ik mijn schoonmoeder ook jennen, maar dan door juist geen jurkjes en roze aan te trekken. Mijn eigen moeder trouwens ook hoor. Die klaagde altijd dat ze te weinig roze aan had. Elke keer als mijn moeder kwam had ze roze aan tot het mijn moeder der strot uit kwam. Mijn schoonmoeder werd altijd boos als ze een broekje en een trui aan had en dan helemaal als het geen roze was. Maar nu is dat gelukkig wel over. Ze kwam zelf laatst met een paarse legging en paars truitje

Oh ja hebben jullie het ook gehad dat er elke keer iets gekocht werd?? Niet dat ik het erg vond dat ze iets kreeg maar bij morgan was dat elke keer. Ik heb daar ook wat van gezegd want ik wil dat ze oma lief vind om oma en niet om de kado’s.

Groetjes,

Michèle