Leuk om te lezen hoe iedereen erover denkt.
Ik blijf het een heel erg moeilijk onderwerp vinden. Ik ben ook heel erg tegen abortus. Zoals ik er nu in sta zou ik mijn kindje nooit weg laten halen wat voor beperking het ook zou hebben. Maar ik denk dat als het je overkomt je er misschien anders over denkt. Dus zeg nooit nooit, maar zoals ik er nu in sta zou ik het echt niet doen.
Groetjes,
Sandra
Kwam via google hierop terecht en heb even meegelezen met jullie discussie.
Een vriendin van mij heeft een zeer ernstig gehandicapt meisje. Zij ademt zelf maar dat is het. Kon vroeger nog wel genieten van lekkere geuren, een zachte massage, een mooi muziekje, lekkere smaakjes. Maar ook dat is haar niet meer gegund. Alles doet pijn, sonde voeding gaat er deels in maar komt ook vaak weer terug omhoog, slijm hoopt zich op in luchtpijp, etc. Als mijn vriendin had geweten dat dit met haar kind aan de hand was zou ze de zwangerschap zeker hebben afgebroken.
Het meisje zit ook op een kindercentrum in een groep van 8 van nog zulke kindjes. Zij is dus niet uniek!
OUders van dez ekinderen hebben een nonreanimatie verklaring getekend, er mag geen 112 gebeld worden, er mag niet wordne gehandeld als er iets is. Je mag er alleen bij zitten terwijl het kind sterft…
Het is kiezen tussen twee kwaden.
Maar voordat jullie de discussie hier verder zetten is het goed om dus te weten dat er gehandicapte kindjes zijn en gehadicapte kindjes…veel kunnen prima in de maatschappij leven, wel met beperkingen, maar kunnen nog enigszins plezier hebben (of juist veel meer plezier dan wij!). Maar er zijn dus ook kinderen met bepaalde syndromen waar alleen maar een levenslange pijn en lijdensweg mogelijk is.
echt verschrikkelijk voor jouw vriendin, en ook voor het kindje zelf !
voor dit soort kinderen, en hun ouders, ben ik toch blij dat die regeling bestaat, en jezelf de keuze hebt het kindje weg te halen… (ookal vind ik het knap als mensen daar niet voor kiezen en het kindje laten komen, ieder zijn keus zeg maar)
maar ik snap jou vriendin volkomen, als ik zoiets van te voren zou weten, zou ik het heel erg vinden, maar ik zou het ook doen hoor ! ik zou niet willen dat mijn kindje alleen maar lijden zou meemaken,
Pippy is geboren 17.07.2009
precies, en dat is wat ik bedoel met een menswaardig bestaan, want waarom zou je in een dergelijk geval een kindje geboren laten worden, als het alleen maar een leven zal kennen van pijn, 1 grote lijdensweg? Nee , dan is de keuze voor mij duidelijk, dan ben ik in sommige ogen maar een moordenaar, maar ik pas er voor om willens en wetens een kind op de wereld te zetten die alleen maar pijn zou kennen.
liefs woezel
@Wil: dan zou je idd kunnen zeggen noem mij een moordenaar, maar ik noem het zo niet, ik vind je eerder een martelaar als je dit zou weten en je het kindje ter wereld zou brengen. en dat vind ik 100 keer erger.
@inge precies, zo denk ik er ook over, want waarom laat je een kindje komen, als je van te voren weet dat het alleen maar een leven zal kennen van pijn en ellende? In mijn ogen doe je dit dan niet voor het kindje maar voor jezelf, en of de reden nou geloof is, of dat je moeder gevoel op speelt, tja dat maakt in mijn ogen niet zo heel erg veel uit, want het feit is, je kiest er voor om een kindje een gigantische lijdensweg door te laten maken, terwijl dit helemaal niet hoeft.Ik denk dat juist door je moedergevoel je je kindje zoiets niet wil laten door maken, als je weet dat dit de toekomst zal zijn. Maar goed, dat is mijn ziens wijze, niet die van een ander
liefs woezel
Ja wat ik al zeg, ik zou dat mijn kind nooit aan kunnen doen als ik bij voorbaat al weet dat hij/zij zo’n leven gaat krijgen. dat is gewoon niet fair, en ik zou het niet laten komen omdat ik anders zoveel verdriet heb. ik denk dat je meer verdriet krijgt door dit allemaal te moeten meemaken. want ik ben gewoon sterk van mening dat je niet ZO erg kunt missen wat je nooit “echt” gehad hebt. en wel wat je daadwerkelijk in je armen hebt gehad. Tuurlijk valt het heel zwaar om zoiets te moeten beslissen en zal je daar heel erg verdrietig over zijn, maar dan heb ik liever alleen verdriet dan ddat ik ook mijn kind iets vreselijks zou aandoen door het geboren te laten worden.
Pff nou heb de beelden gezien, ja ik weet het dom dom dom maar moest het gewoon weten… ben niet gauw ergens van onder de indruk maar dit maakte dat ik kotsend boven de plee hing. Hoe kun je zoiets doen?
Hopelijk volgt niemand mijn voorbeeld want het is niet aan te raden.
Onvoorstelbaar!
Liefs
@Proudmama: nou ik bewonder je lef en nu begin ik toch nieuwschierig te worden maar ik vind het wellicht te gruwelijk om te bekijken dus ik laat het maar zoals het is