2 1/2 jaar en nog niet lopen!


#1

Hallo Papa’s en Mama’s :
Onze zoon van 2 ½ jaar kan nog niet lopen of uit zichzelf staan !!
Hij is al onderzocht door specialisten ( kinderartsen , therapeuten en neuroloog ) bij Emma Kinderziekenhuis en er is gelukkig geen lichamelijk afwijking geconstateerd.
Hij is al geruime tijd onder behandeling bij een kinderfysiotherapeut en we doen dagelijks oefeningen met hem.
Het niet kunnen lopen heeft nu een duidelijk invloed op zijn emotionele en sociale ontwikkeling .
De ontwikkeling achterstand is zowel door ons maar ook door zijn leidsters bij de crèche al geconstateerd.
We maken ontzettend veel zorgen hierover en vragen ons af of er andere kinderen zijn die het zelfde meemaken !
Met Vr Gr Yael en Peter ( ouders van Gayan )


#2

Oei, dat lijkt mij ontzettend moeilijk zeg!

Ik vind het een beetje moeilijk om te reageren, omdat ik je niet wil kwetsen, dus vat het aub ook niet zo op.

Ik heb hier geen ervaring mee, ken ook niemand die een kindje heeft met ‘iets’ wat hier op lijkt.

Hebben de specialisten ook helemaal geen idee hoe het kan of waarom hij nog niet staat en/of loopt?

Dat jullie je hier zorgen om maken kan ik me wel voorstellen. Ik ben een voorstander van; ieder kind op zijn/haar eigen tempo…maar hij is indd erg laat.

Zien jullie nu ook al vorderingen nu hij fysio krijgt?
En loopt hij wel met een loopstoeltje of een baby-rolator?

Heel veel sterkte, en succes met de fysio-oefeningen. Ik hoop voor jullie dat hij straks net zoals ieder ander kind lekker rond zal rennen.


#3

Hallo Jolanda,
Ik vat je reactie als positief en nog bedankt voor je lieve woorden!
Het is helaas iets die een beetje zeldzaam schijnt te zijn want mestaal als een kind van 2 1/2 niet loopt is dan de oorzaak een fysieke mankement en dat is niet het geval van Gayan.
De specialisten zeggen dat hij een natuurlijk vertraging heeft .De fysiotherapeut boekt vorderingen maar het gaat vrij langzaam.
Loopstoel is niet meer mogelijk want hij is daar te groot voor en een baby-rolator is alleen toegestaan voor kinderen die een ernstig fysieke probleem hebben.
En het is beter om zonder deze soort hulp te leren lopen want anders zal hij afhankelijk worden van zulke attributen en dat zal de situatie alleen maar moeilijke maken…
Als Gayan met onze hulp loopt is hij zelfs te onstabiel om recht te staan… zo moeizaam is het
nog !!
Doordat hij niet kan lopen heeft hij weinig interactie met andere kinderen in de crèche en daardoor loop zijn sociale ontwikkeling achter .
Hij is verder en ontzettend lieve en vrolijk kind maar hij is in een andere wereldje vergeleken met zijn leeftijd genootjes en komt daardoor heel eenzaam over …en dat doet erg veel pijn om je kindje zo te zien… we voelen ons machteloos.
Met vr gr Yael


#4

Ik kan me voorstellen dat je je machteloos voeld als je je kleintje zo ziet!
Wel fijn dat hij vorderingen maakt, ook al gaat het wat langzaam… maar er ZIJN vorderingen en dat is toch positief!

Je zult natuurlijk wel het een en ander besproken hebben en adviezen hebben gekregen van de specialisten…
Met de baby-rolator bedoelde ik geen echte rolator voor baby’s zoals ze dat voor bejaarden hebben maar zo’n Chicco-ding . http://www.speelgoedman.nl/ArticleDetails.aspx?BrandCode=&CurrentCategory=4000&ArticleCode=HOF-4000291&SelectedCat=|4016

Wij hebben deze voor onze meiden gehad en ik denk dat dit ding ze wel geholpen heeft. Jacqueline liep er in eerste instantie heel erg voorovergebogen achter, dat ik dacht dat als dat ding ook maar 1cm verder ‘rolde’ als zij stil stond, dat ze dan zo voorover kiepte met haar snuitje op de grond, uiteindelijk ging het wel goed en liep ze er rechtop achter.
Silvana vond hem in eerste instantie eng, maar liep wel rechtop en al snel snapte ze wat de bedoeling was en ‘rende’ ze om de beurd door de kamer met het ding.
Zij zijn nooit afhankelijk geworden van dit ding. Ik had echt het idee dat ze met en met minder gebruik maakte van de steun die ze van dit ding kregen. Dat ze er dus niet meer echt op leunde maar dat ze hem steeds meer vooruit duwde.

En mag hij ook geen loop-autootje? Of loopfiets?
Zo leerd hij toch zijn beentjes te gebruiken denk ik.
En hebben jullie ook al eens geprobeerd om hem in het water te laten staan. Dit is denk ik wel wat makkelijker omdat hij dan door het water van alle kanten een beetje tegendruk heeft en zelf lichter word.

En wat dacht je hier van?
http://www.atlas-rehab.nl/producten/lopen/zoefzoef.html
Misschien dat dit ding hem helpt sneller te gaan lopen…Ik denk zelf dat het het proberen waard is. Misschien dat het hem wel motiveerd om te gaan lopen als hij meer kan zien, wat mobieler word, en toch mee kan doen met andere kindjes die wel lopen.

Ontwikkeld hij zich verder wel prima? Qua praten, motoriek (met de handjes)puzzeltjes maken ect?

Sorry als ik veel vragen stel en dingen voorstel…


#5

Hoi,
Het is inderdaad nogal zeldzaam, ik zoek me namelijk suf op internet, maar er is niet veel over te vinden. Wij maken ongeveer het zelfde mee met onze jongste dochter. Over twee weken wordt ze twee en ook zij loopt niet. Ze is met 8 maanden op haar knieeen gaan lopen en kan dit inmiddels zo goed dat ze geen noodzaak ziet om moeite te doen. Erg vervelend en ook ik maak me zorgen. Liv is ook onderzocht door fysio’s en orthopeten van kinderziekenhuis, maar ze mankeert niks (gelukkig). Ze hadden het alleen nog nooit gezien dat een kind zo lang op de knieen bleef lopen!?
Graag zou ik van je horen hoe het nu is met je kindje aangezien dit onderwerp al weer even oud is.
Groetjes,
Aaike


#6

Jeetje, ik vond die van ons al zo traag. Hij loopt sinds een week korte stukken los door de kamer en is bijna 18 maanden. En lopen op de knieen kan hij inderdaad ook als de beste. Wij hebben hem zo veel mogelijk gestimuleerd om op zijn voetjes te gaan staan, door hem daar steeds op te zetten en hem aan het handje mee te nemen. Wil ze dat wel Aaike?

groet
Gwen

Lilypie Second Birthday tickers
Lilypie Pregnancy tickers


#7

Hoi Gwen,
Stimuleren doen we al een hele tijd, maar aan het handje lopen wil ze maar heel af en toe. Ze hangt dan ook helemaal naar voren, probeert dus absoluut niet haar evenwicht te vinden. Ze loopt wel langs de bank en salontafel, maar zal nooit los staan.
Er zit wel wat vooruitgang in hoor. Eerst stond ze helemaal op de punt van haar teentjes, nu staat ze steeds meer met twee platte voetjes (alleen als ze schoenen aan heeft overigens). maar het gaat allemaal heeeeeeeeeeel langzaam.
Vandaag heb ik haar met opzet eens een rokje aan gedaan, waardoor ze blote knietjes heeft. Ik moet zeggen dat ze daardoor wel iets meer staat, dus dat ga ik vaker doen. Ik hoop toch zo dat ze gaat lopen. Ze blijft op deze manier zo lang in de babyperiode hangen.
Groetjes,
Aaike


#8

@Spachje. Ik heb er zelf geen ervaring mee maar zou het iets met zelfvertrouwen te maken kunnen hebben? Volgens mij las ik hier vorig jaar iets over in de ouders van nu. Dat had volgens mij met zelfvertrouwen te maken.

Ik weet alleen niet meer hoe dat nou opgelost is, maar misschien dat de redactie je kan helpen want het was geloof ik wel een stuk wat ingezonden was door een moeder.

Groetjes,

Michèle


#9

Volgens mij heeft het niet direct met zelfvertrouwen te maken. Liv is namelijk totaal geen angstig kind verder. Ze heeft 1 broer en 2 grotere zussen, maar ze staat haar mannetje wel, geen probleem. Ook de trap is ze zo op, ze klimt bovenop de hoogste dingen, kan goed spelen en slapen, heeft geen probleem met alleen zijn of met andere kinderen die ze niet kent. Ze babbelt voortdurend.
Nee, ik heb niet de indruk dat ze een kindje is met weinig zelfvertrouwen. Ik denk dat ze niet probeert te lopen omdat er gewoon geen noodzaak voor is in haar ogen. Waarom zou ze, op haar knietjes is ze razend snel en valt ze niet om! Ik weet alleen niet hoe ik haar nu verder moet helpen. Volgens de fysio is het namelijk ook belangrijk dat ze er lol in blijft houden.
Ik denk dat ik binnenkort toch maar weer eens langs de dokter ga, misschien dat die nog iets weet om te proberen.
Aaike


#10

Hallo,

na een lange tijd niet op ikke.ben wil ik graag reageren op deze topic.
Wat ontzettend vervelend zeg!
Ja…ik snap heel goed dat jullie je druk maken en voor jullie zoon is het ook irritant.
Misschien iets heel doms hoor…(maar ik denk als ik hiermee zat dat ik het zou proberen)…is het niet eens een mogelijkheid om op een tijd dat je met hem bezig bent om hem te laten “proberen’te lopen…om met verband zijn knietjes wat strak in te pakken zodat hij niet door zijn knietjes kan zakken en hem dat steun geeft!
Ik weet…misschien denk je…wat een dom iemand”, maar ik zou het proberen…(denk ik).

Heelveel succes.!

Gr, Danielle


#11

Raar, dat die fysio niet nog meer tips en/of oefeningen heeft. Ik denk inderdaad wel dat het belangrijk is om het leuk te houden. De tip die wij trouwens ook eens van vrienden gehoor hebben is om ze te steunen op de heupen ipv aan de handjes. Je zet die kleine dan op de voetjes en plaatst jouw handen op de heupen. Dan schijnen ze namelijk beter zelf het evenwicht te kunnen voelen. Wij gingen dan ook vaak samen op de grond zitten tegenover elkaar en 1 van ons hield hem dan zo vast en dan ander ging hem roepen en uitdagen om te komen. In eerste instantie maak je de afstand dus zeeeer klein (1 stap voor zo’n ukkie) en die vergroot je dan langzaam. Daarbij heeeel hard juigen als de stap wagen, zodat ze ook echt beseffen dat ze goed bezig zijn.

Misschien heb je er nog iets aan, succes! Ik kan me namelijk helemaal voorstellen hoe frusterend het is. Hier gaat hij gelukkig momenteel met de dag sneller en verder door de kamer.

groet
Gwen

Lilypie Second Birthday tickers
Lilypie Pregnancy tickers


#12

mijn nichtje kon ook nog niet lopen toen ze 2 was.toen werd er hyper-mobiliteits-syndroom geconstateerd(niet alle artsen zien dat blijkbaar).toen kreeg ze aangepaste schoenen en kon ze het wel.nu heeft ze die schoenen niet meer nodig,en heeft ze nergens meer last van.bij hypermobiliteit zit je los in je gewrichten,waardoor je heel sterk moet zijn,om je benen recht te kunnen houden.daarbij had ze spierzwakte,wat het nog moeilijker maakte.
weet je zeker dat jouw kindje dit niet heeft?
een ander kindje wat ik ken,kan niet lopen,maar ook niet praten,terwijl ze niet kunnen vinden waarom niet.er is geen lichamelijke oorzaak.ze is nu een jaar of 10.natuurlijk zeg ik niet dat jouw kindje nooit zal lopen,maar soms weten dokters gewoon niet alles.


#13

Hoi,
Bedankt voor al jullie reacties. Is fijn dat er zo meegedacht wordt. Aan dat haar gewrichten misschien te los zitten, heb ik ook al eens gedacht (en fysio zei daar ook wel iets over). Als Liv twee wordt en nog niet loopt, over ongeveer 2,5 week dan ga ik weer naar de dokter.
Over dat intapen van de knietjes heb ik ook nagedacht. Helaas heb je voor lopen echter ook de beweging van je knieen nodig, dus dat gaat ook niet.
En het is moeilijk voor te stellen, maar Liv is bijna niet op haar voetjes te zetten, omdat ze dan direct, nog voor ze de grond raakt haar knietjes al buigt. Als je ze recht zet, dan krijg je meteen ruzie en doet ze al helemaal niet meer aan staan of lopen. Het is nogal een pittig ding namelijk. Ook dat steunen bij de heupen accepteert mevrouw dus niet, vind ze irritant.
Oh, ik hoop toch zo dat ze ineens gewoon gaat lopen. Zou ik zo ontzettend blij zijn! Ze loopt ook wel langs de bank enzo, het is echt dat evenwicht houden, dat doet ze niet, probeert ze niet. Ook met staan niet, ze staat altijd geleund tegen iets, nooit los. Is toch vreemd, want als je op je knieen loopt, moet je ook je evenwicht houden lijkt me!
Nouja, het blijft een groot vraagteken voor mij. En als ze over twee weken nog niet loopt, ga ik weer langs de dokter en dan waarschijnlijk weer een ander ziekenhuis.
Groetjes,
Aaike


#14

Mijn dochter van 20 maanden loopt ook nog niet los en staat haast nog niet zelfstandig. Ze loopt ook niet aan de hand. Zakt zodra haar armpjes omhoog gaan, gelijk door haar knieën.
Ze loopt wel langs meubels en soms achter haar loopwagen ( daar moeten we haar dan achter zetten want zelfstandig komt er nog niet achter omhoog). Heel soms loopt ze een paar stapjes los, maar er zit nog niet echt heel veel progressie in. Ze blijft lang op een zelfde niveau steken als het ware.
Ik lees dus even mee, als jullie het goed vinden. Alle tips, trucs etc. zijn welkom

Groetjes Claartje

Gewijzigd door - Claartje op 28 Sep 2009 21:04:16


#15

Hoi Claartje,
Bij ons heeft Liv nu weer een sprongetje vooruit gemaakt. Ze staat nu alleen sinds een weekje en loopt een stap of vijf van mijn man naar mij. Moet zeggen dat ze helemaal op haar teentjes loopt en half rennend naar voren valt, maar ik was al ontzettend blij dat ze het durfde. Bij haar gaat inderdaad de ontwikkeling zo langzaam, ze blijft heel lang in dezelfde fase. Nu ook weer, het is echt niet zo dat ze nu voortdurend oefent met lopen, je moet haar er echt toe aanzetten en dan doet ze het vaak nog niet. Ze ziet de noodzaak van lopen nog steeds niet echt in. Binnenkort gaat ze naar de peuterspeelzaal waar alle kindjes lopen en ik hoop dat dat haar stimuleert.
Wat ik eigenlijk het vervelendst vind, is dat het ‘onze’ vrijheid zo beperkt. Ik kan nooit met de kinderen naar de speeltuin, want Liv wordt ten eerste onder de voet gelopen en sloopt, ten tweede, binnen een uurtje weer een broek. Nou zou je zeggen, wat maakt zo’n broekje uit, maar als je na gaat dat ze al sinds acht maanden op haar knietjes loopt, dan kun je misschien uitrekenen hoeveel broekjes zij er al doorheen heeft gedraaid. Kan ze niet meer tellen.
Lijkt me ook zo heerlijk om met haar aan het handje naar de peuterspeelzaal te wandelen. Maargoed, er is in ieder geval weer wat vooruitgang, waar ik heeeeeeeeeeeeel blij mee ben. Ik hou je op de hoogte. En nog even een vraagje Claartje, ben je al naar de dokter geweest? Of wat zegt het cb er van?
Groetjes,
AAike


#16

hey wijfie
mijn oudste heeft een ontwikkelingsachterstand
en zit iets geestelijks niet goed
ze kan sinds 1 week pas los lopen maar ze kruipt ook nog vollop
ze loopt nog niet helemaal goed hoor maar begin is er
zei zit ook op een speciale creche
succes ermee
xxx mariska

m rewijk


#17

Hallo,
Wat een herkenbaar verhaal. Mijn dochter is net 1 1/2 geweest en beweegt zich sinds ze 1 is voort op haar knietjes. Net zoals bij Liv gaat dit zo goed en kan ze er bijna op rennen, dat de noodzaak voor haar om te gaan lopen er niet is. Zodra ze op haar benen staat ( aan de bank meestal) staat ze op het voorste puntje van haar tenen. Dit maakt ook dat ze nooit los kan gaan staan omdat ze totaal geen balans heeft. Mijn fysio heeft ons doorverwezen naar de orthopeet, die ook nog nooit had gezien dat een kind zich op haar knieen voortbeweegd en heeft besloten haar met beide voetjes in te gipsen in 90 graden. Hij denkt dat haar reactie van het op haar tenen staan, tussen haar oortjes zit en daarom zit ze nu 6 weken in het gips. Bij 1 voetje is dit helaas mis gegaan ( te strak gegipst waardoor er een wond was ontstaan). Nu heeft ze nog 1 voetje in het gips en als ze bij de bank staat, staat ze met 1 voet plat en haar andere voet op haar teentjes… Vraag me af of dit de oplossing is… zucht… Ook ik maak me heel veel zorgen…


#18

Hoi Marloess,
Jeetje, wat een verhaal zeg, daar schrik ik een beetje van. Ik ben ook bij een orthopeet geweest en die had het ook nog nooit meegemaakt dat een kind zo lang op de knieen liep (die man was in de zestig!!!). Ben nu wel blij dat hij verder geen actie heeft ondernomen aangezien Liv nu wel iets vooruit gaat. De orthopeet heeft toen alleen gekeken of haar beentjes, bekken etc. flexibel waren. Zijn conclusie was dat ze volkomen normaal was en dat ze uiteindelijk wel zou gaan lopen.
ik denk dat het nog een hele tijd duurt voordat ze lopen gaat verkeizen boven het op de knieen voortbewegen. Hou me op de hoogte van de ontwikkelingen van jou kindje, want ik begrijp dat je je zorgen maakt. Je wilt zo graag dat ze zich verder ontwikkelen en zelfstandiger worden. Vind je dochtertje het ook eng om los te staan of probeert ze het absoluut niet? En wil ze wel aan je hand lopen of trekt ze dan ook onmiddelijk haar knietjes op? Klinkt namelijk inderdaad erg het zelfde.
Groetjes,
Aaike


#19

We zijn toen Noa een jaar was op controle bij het cb geweest en daar kwam dus aan het licht dat ze niet deed wat ze zou moeten doen ( ze trok zich nog niet op of ging nog niet zitten vanuit liggende positie laat staan dat ze ergens om heen liep) en toen moesten we na 3 maanden terug ( toen was ze ruim 15 maanden). Op dat moment trok ze zich wel op aan meubelstukken en liep ze ook net langs de tafel. De cb arts vond het op dat moment afdoende. Met bijna 18 maanden is hier de verpleegkundige van het cb op huisbezoek geweest en zij merkte op dat Noa wel al bijna los stond van de tafel. Alleen nog maar met haar buik ertegen bijv, Voor hen geen reden tot ongerustheid.
Onze gastouder kwam met de vraag of Noa niet hypermobiel kon zijn. Haar beide kinderen zijn dat ook en volgens haar staat Noa op dezelfde manier als haar kinderen doen.
Dus toen zijn we een week of 6 geleden op eigen gelegenheid naar de fysio geweest en daar bleek dat Noa wel kenmerken had van hypermobiliteit en dan met name in haar benen/ voeten. Ze is bijvoorbeeld weer niet extreem mobiel in haar handen. Omdat ze de dingen die ze wel doet, op een natuurlijke/ goede manier doet, heeft de fysio er verder niets aan gedaan. We hebben wel meegekregen dat als Noa met 2 jaar ( nog een kleine vier maanden) nog niet loopt, we terug moeten komen.
Wat me het meest zorgen baart, is dat de fases zo lang hetzelfde blijven. Waar ik van vriendinnen hoor dat hun kind een week na de allereerste stapjes, de kamer doorkruist zo ongeveer, lijkt het bij Noa niet vooruit te gaan.
Wat betreft dat op de knieën lopen, is dit een normale fase? Dus zeg maar de tussenstap tussen kruipen en lopen? Noa doet dit namelijk sindskort ook.


#20

Hoi Aaike,

Als ik met mijn dochter Sam wil gaan lopen door de kamer, met twee handjes vast, wil ze dit meestal niet en laat ze zich direct op haar knietjes vallen. Op zich trekt ze zich wel aan alles op en gaat ze er tegenaan staan. Ze leunt dan met haar buikje tegen de bank. Ik probeer het staan wel te stimuleren door bijvoorbeeld wat speelgoed op de bank neer te leggen, zodat ze staand speelt. Dat Liv nu een paar stapjes los kan lopen geeft me weer wat moed. Ik kan verder helemaal niets vinden over kindjes die op hun knietjes lopen en het verloopt daarvan… Sam is gelukkig een heel vrolijk meisje dat heel goed in haar vel zit en echt heerlijk kan spelen. Af en toe merk ik wel dat ze gefrustreerd raakt als ze andere kindjes om haar heen ziet lopen, maar aan de andere kant hoop ik dat dit haar stimuleert om het ook te proberen. Ik kan ook nergens iets vinden over hoe dit voor haar knietjes is. Omdat ze zo hard loopt weet ik niet of dit kwaad kan voor deze gewrichten… Ik hoor ook graag de verder ontwikkelingen van jouw dochter…

Groeten,
Marloes