2 1/2 jaar en nog niet lopen!


#21

Hoi,
Marloes het is echt net of jij mijn verhaal schrijft. Je dochter doet echt exact hetzelfde als Liv. Ik snap dat de ontwikkeling met Liv je hoop geeft. Ik weet niet of je het voorgaande stukje van Claartje ook gelezen hebt. Ik denk namelijk wel dat onze kinderen waarschijnlijk toch iets van die hypermobiliteit hebben. Juist omdat de fases inderdaad zo lang duren. Liv heeft dus echt 16 maanden op haar knieen gelopen, gerend en gesprongen. Want ookal duurt het bij de meeste kinderen vrij lang voordat ze kunnen springen, dat kan Liv dan weer wel, op haar knieen!!!
Ik moet wel zeggen dat ik bij Liv de laatste tijd juist kleding aantrek die bij het knielopen NIET fijn is. Vaak dus blote knietjes (binnen natuurlijk) en een jurk of rok die net iets langer is, dat is lastig bij het knie-lopen. Nou praat Liv al aardig en vandaag gaf ze aan dat het niet prettig was om op haar knietjes te lopen. Toen zei ik dat ze stappie-stappie moest doen op de voetjes. Ik zei: mama doet stappie-stappie, pappa doet stappie-stappie etc. Volgens mij snapte ze het. Vandaag heeft ze aanmerkelijk meer op haar voetjes gestaan en wat van meubelstuk naar meubelstuk gelopen (hele kleine stukjes hoor). Maargoed, met elke vooruitgang ben ik superblij. Maar net als met elke fase gaat het nu ook weer veel langzamer dan bij mijn andere kinderen. Zodra die hun eerste stapjes hadden gezet, kropen ze niet meer en liepen ze binnen een week aardig goed.
Ik denk trouwens dat het wel goed is om ze veel te laten staan door inderdaad hun speelgoed op stahoogte te leggen, dan trainen ze toch hun beentjes een beetje in de goede stand. Op het internet is eigenlijk niks te vinden over wat onze kinderen doen. Heb me ook al rot gezocht.
Even voor Claartje, ik denk dat er wel meer kindjes op hun knieen lopen, maar volgens mij is het niet echt de standaard volgorde. Bovendien lopen die kindjes niet zo lang op hun knieen. Bij mijn andere drie kinderen ging het van kruipen naar lopen, zonder de knie-fase. Liv ging overigens ook pas heel laat gewoon zitten. Nu doet ze het nog niet veel, vooral op de bank, want als ze echt los zit met de beentjes vooruit, dan valt ze toch snel achterover. Zit niet heel stabiel op die maniet. Zij zit het liefst, hoe kan het ook anders, op haar knieen. Optrekken deed ze juist extreem vroeg, met zeven maanden stond ze min of meer in de box. Zal ook wel op haar knietjes zijn geweest, dat weet ik niet meer precies. Wij dachten toen dat ze supersnel zou lopen. Niet dus. Maargoed, ik hoop dat Liv’s verhaal jou en Marloess wat hoop geeft. Het gaat in ieder geval de goede kant op en onze verhalen lijken erg veel op elkaar. Hou ons ook op de hoogte okee?
Aaike


#22

Hallo,
Wat fijn dat Liv wat meer staat. Helaas maakt het voor mijn dochter niet uit of ze op blote knietjes is of niet, deze zomer ging ze zelfs op haar blote knietjes over de stenen in de tuin! Ze gaf geen krimp. Wel heb ik eergister de nijntje loopauto aangeschaft. Moet zeggen dat het een topding is, heel stabiel. Ze wil er redelijk vaak achter lopen en vind het zowaar leuk. Dus ik probeer haar zo te stimuleren met lopen. Zelfs aan mijn handen loopt ze nu meer stapjes dan ze ooit heeft gedaan. Ze valt niet gelijk op haar knietjes neer, dus misschien nog een optie voor Claartje en Liv, al is het alleen maar om het vertrouwen te geven. Helaas loopt mijn dochter echt op het puntje van haar tenen (hoger kan bijna niet). Het beentje dat nu in het gips zit staat wel plat, maar dat kan natuurlijk ook niet anders. Morgen weer naar het ziekenhuis en dan gaan beide voeten weer in het gips… Want zoals zij nu op haar teentjes staat, kan ze nooit los lopen. Als jullie meiden staan, is dit dan ook op hun teentjes of staan de voetjes wel plat?
Wat een zorgen he… Maar het belangrijkste vind ik dat het een super lekker meisje is en dat ze heel vrolijk en lief is… Dus genieten doe ik echt van haar!


#23

Hoi Marloes,
Ik reageer maar snel, want ik weet dat je je zorgen maakt. Liv liep ook helemaal op de top van haar tenen. Dus eigenlijk amper buiging bij de bal van haar voet, maar op spitzen. Ik dacht toen ook, zo kan ze natuurlijk nooit haar evenwicht houden!!! Toen ze ongeveer anderhalf was ben ik steeds meer schoenen aan gaan doen, dus ook thuis. Ik merkte namelijk dat haar voetjes dan iets vaker iets platter deed. Het ene voetje meer dan het andere. Nu doe ik nog steeds meteen s’morgens al haar schoentjes aan, maar meer omdat ze daardoor beter haar evenwicht houdt.
Vandaag heeft ze voor het eerst een stukje buiten aan het handje gelopen. Ik wil haar gaan aanleren dat ze uit de kinderwagen mag zolang ze op haar voetjes stappie-stappie doet. Zodra ze op haar knieen zakt, moet ze terug in de wagen. Ze vond het heel leuk, dus ik hoop dat dit haar stimuleert om steeds vaker te lopen. Moet zeggen dat ze er nu binnen ook meer plezier in krijgt. Ze oefent echt een beetje, zo mooi om te zien. Vandaag is ze twee geworden en ik ben apentrots als ik haar stapjes zie doen, hoe wankel ook.
Maargoed Marloes, heb dus goede hoop voor jou dochter. Misschien dat het gips het proces iets versnelt, zou fijn zijn. Ze loopt in ieder geval al eerder aan je hand dan Liv, die wil dat echt pas sinds kort. Ze wilde het voorheen echt niet. In ieder geval succes morgen in het ziekenhuis.
Groetjes,
Aaike


#24

Thanks voor de snelle reactie. Jij gefeliciteerd met je kleine meid. Goede tip dat van die schoentjes. Ik was altijd in de veronderstelling dat het het allerbeste was om kinderen die nog moeten leren lopen, op hun blote voetjes te laten lopen. Dat heb ik dus eigenlijk altijd gedaan. Zodra ze uit het gips is ga ik gelijk een paar goede, stevige schoentjes voor haar kopen. En je bericht geeft weer wat vooruitzicht op vooruitgang, kan ik weer lekker slapen vannacht .
En wat geweldig dat Liv, op haar verjaardag nog wel, zoveel vooruitgang heeft geboekt, dubbel gefeliciteerd!


#25

Marloes, Noa heeft nooit zo op haar teentjes gelopen zoals jij beschrijft ( echt op het puntje dus). Hoe lang moet jouw dochter nu nog in het gips?

Noa heeft trouwens wel weer een sprong vooruit gemaakt: ze loopt steeds meer. Wel heb ik het idee dat ze beter op pantoffeltjes loopt dan op blote voeten. Als ze op blote voeten loopt staat haar linkervoetje erg naar binnen en met de pantoffeltjes wordt dat wat tegen gehouden lijkt.
Ten tijde van mijn laatste berichtje is ze een paar dagen bij mijn moeder geweest en daar in de huiskamer is niet zo veel waar ze zich aan vast kan houden. Hier hebben we bijv. een salontafel, maar die heeft mijn moeder niet. Zij heeft wat bijzettafeltjes in de hoeken van de kamer staan. Noa was dus min of meer gedwongen om langere stukken te lopen. Nog steeds vindt ze het wel eng om aan mijn hand te lopen, alsof ze liever haar eigen balans zoekt. Als ik haar een handje geef, gaat ze door haar knieën.


#26

Hoi Marloes en Claartje,
Wilde even weten hoe het gaat met de ik-ga-nog-lang-niet-lopen kindjes. Hoop dat ze enige vooruitgang hebben geboekt, al is het maar een paar stapjes. En is je dochtertje al uit het gips Marloes? Heeft het geholpen?
Heb trouwens nog een tip ven de fysio als je schoentjes gaat kopen (ook voor Claartje). Fysio zei dat je het beste wat hogere schoentjes kan kopen, zodat ook het enkeltje steun krijgt. Dat geeft wat meer zekerheid.
Nou, om jullie nog even goede moed te geven (als dat nodig mocht zijn), met Liv gaat het echt super. Het leren lopen gaat net als alle andere fases iets langzamer, maar begint nu echt goed op gang te komen. Thuis stapt ze de hele dag door het huis, nog iets wankel, maar in ieder geval steeds minder op haar knietjes. Op straat wil ze ook alleen nog maar stappie-stappie doen, maar wel het liefst aan het handje. Ze kan wel los lopen maar vind dat buiten toch nog wat eng. Ik loop gewoon zoveel mogelijk met haar, ter oefening. En als ze thuis door de kamer wandeld, ben ik nog steeds zo trots en zo blij. Kan er nog steeds heel lang naar kijken, nou dat heb ik bij mijn eerdere kinderen nooit zo lang gehad. Doet me echt goed om haar te zien lopen. Ze begint nu ook steeds meer de voordelen te zien van lopen. We gaan meer naar de speeltuin, ze kan door blaadjes stappen en in plassen stampen en ze heeft veel meer vrijheid om te gaan waar ze wil. Hoop dat ik van jullie ook goed nieuws te horen krijg.
Maar als mijn dochter pas met twee jaar gaat lopen, lukt jullie meisjes dat vast ook.
Groetjes,
Aaike


#27

Wat fijn dat het zo goed gaat met Liv en Noa. En dat Liv al echt buiten aan het lopen is, leuk. Sam heeft om precies te zijn 24 uur gips gehad. Ze was weer zo aan het gillen dat we het er bij de eerste hulp hebben laten afhalen en maar goed ook want ze had nu twee wonden op haar voetje, erg zielig. Na al vele gips-drama’s achter de rug te hebben, hebben we in overleg besloten om de behandeling even stop te zetten. Ze loopt dus nog steeds op haar tenen. Het enige dat wel is veranderd is dat ze nu juist heel graag wil lopen. Ze zegt de hele dag; mama, lopie lopie, en daar ga ik dan weer. Met de handjes van mijn dochter vast de kamer rond. Ik vind dit al een sprongetje vooruit. Als ze nu nog plat zou staan kan ze zelf, maar dat lukt echt niet. Nu ik jullie verhalen hoor geeft het weer wat hoop, maar ben nog steeds erg bezorgd. Wat ik nog wilde vragen over stevige schoentjes. Wat voor een schoentjes hebben jullie voor de kids gekocht? Mijn fysio raadt ook stevige hoge schoentjes aan, ik was net al even op internet aan het zoeken, maar kan niets vinden… Nog tips??
Groetjes


#28

Hoi Marloes,
Wat zielig van die wondjes op haar voetje, is inderdaad maar beter dat jullie even stoppen met de behandeling lijkt mij. Goede beslissing. En dat je dochtertje nu juist heel graag wil lopen aan het handje is zeker een hele vooruitgang. Liv wilde net voor ze ging lopen ook wel oefenen, maar hing dan zo naar voren dat ik ook dacht, zo leert ze het nooit! Maar toch is elke oefening goed lijkt me. Er zijn ook heel veel kindjes die op hun teentjes gaan lopen en dat ook lang blijven doen. Een nichtje van mij heeft heel lang op de teentjes gelopen en laatst zag ik een jongentje hier in de buurt die prima vooruit kwam op de punten van zijn tenen.
Wat betreft die stevige schoentjes, Liv heeft stevige jongensschoentjes van Dolcis. Jongensschoenen omdat die tot net boven de enkel komen en gemaakt zijn van steviger leer. Die meisjesschoenen waren toch iets slapper of het waren laarsjes waar de enkel toch wat los in zat. Klittenband erop zodat ze goed stevig om haar voetje heen zitten.
Vandaag ging Liv voor het eerst naar de PSZ (samen met grote broer). Ging echt geweldig, ging meteen lopend spelen, heb haar niet op haar knietjes gezien en ik kon weg zonder dat ze ging huilen. Hoop zo dat je dochtertje snel weer (letterlijk) een stapje vooruit doet, want ik begrijp dat je je zorgen maakt, dat deed ik ook. Hou me op de hoogte okee.
Groetjes,
Aaike


#29

Even snel een berichtje. Ik heb afgelopen week stugge schoentjes voor Sam gekocht en je zal het niet geloven, maar gister heeft ze voor het eerst los gestaan. Ik was zo verbaasd en blij… Weliswaar een seconde of 3, maar voor mij gaf dit echt weer een sprankeltje hoop. Vandaag was helemaal een bijzondere dag, want ze heeft gewoon een paar stapjes los gedaan! Ik kan het nog steeds niet geloven. Ze doet dit wel alleen met de schoentjes aan, maar het is zo’n grote stap vooruit opeens. Dus ontzettend bedankt voor de tip met de schoentjes, dat dit mij niet eerder is verteld snap ik gewoon weg niet. Na dramatische weken met gips is het resultaat van een paar stugge schoentjes in verhouding zo groot. Ik doe ze nu ook steeds 's ochtends al aan (zelf onder haar pyamaatje haha). Maar jullie zullen begrijpen dat ik heel gelukkig ben. Ik hoop dat ze nu de smaak te pakken heeft en dat ze hier verder mee gaat ontwikkelen. Ik merk wel dat als ze moe is, ze steeds weer op haar tenen gaat staan. Vanmorgen stond ze veel vaker plat dan vanavond… Maar ik heb de hoop dat het goed gaat komen weer terug en dat voelt heel fijn. Ik hoor graag nog hoe het nu met Liv en Noa gaat… Groetjes!


#30

YEAAAAAAAAAAAAAAAAH, ik ben zooooo blij voor jou. Ik weet zo goed hoe dat voelt. Je gelooft gewoon je ogen niet als je die eerste kleine stapjes ziet of die eerste keer dat ze ,ookal is het maar drie seconde, los staan.
Echt geweldig!!! Mijn dag is ook weer goed!
Liefs,
Aaike


#31

Wat goed van Sam!! Gefeliciteerd met deze nieuwe mijlpaal! En wat lijken ze ineens groot he nu ze lopen. Hier gaat het elke keer een beetje beter. Noa loopt regelmatig. Buiten vindt ze het nog wat eng, maar binnenshuis gaat ze super. Ze kan nog niet gaan staan zonder hulp van meubelstukken, dus als die niet in de buurt zijn loopt ze soms nog op haar knietjes, maar als ze staat loopt ze. Ik ben blij dat ik hier wat herkenning vond, want begon echt te twijfelen of het allemaal wel goed was.
Groetjes Claartje


#32

Wat gaan die meiden allemaal lekker, fijn he! Sam heeft niet meer zelf gelopen, maar staat wel vaak nu. Aan haar tafeltje, stoeltjes of de bank. Heel soms los, als ik haar help maar meestal vast. En met beide voetjes plat. Als ik haar handjes vasthoud met lopen gaat ze weer op haar teentjes staan. Als ze achter haar stoeltje de kamer door loopt dan doet ze 1 voet plat en 1 voet op haar tenen, maar stil staan is met beide voeten plat. We moeten gewoon heel veel geduld hebben, maar dit had ik vorige week niet durven dromen. Er zit vooruitgang in! Jullie gaan het horen als er weer stapjes gezet gaan worden. Sam loopt trouwens nog altijd op haar knietjes… Groetjes!!


#33

Hallo, Het is een tijdje gelenden maar ik ben benieuwd naar de ontwikkeling van jullie kind.
Gr. Angel


#34

Wat zou je willen weten? Noa liep na mijn laatste berichtje hier steeds beter los, hoewel ze wel vaak viel/valt of andere ongelukjes heeft. Inmiddels is ze 9 en is er 4 jaar geleden de diagnose PDD-NOS gesteld. Ze krijgt zoveel prikkels binnen dat ze alles ziet en hoort waardoor ze dus niet oplet wat ze doet/ waar ze loopt. Haar motoriek is nog steeds verstoord. Zo kan ze pas sindskort op 2 wielen fietsen en ook haar fijne motoriek loopt achter ( moeilijk leesbaar schrijven etc.)
Ze krijgt volop fysiotherapie voor haar motoriek maar ze zal nooit een hoogvlieger worden op dat gebied.